Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Największym wydarzeniem historycznym schyłku XX w. był upadek Imperium Radzieckiego i powstanie na jego gruzach szeregu niepodległych państw, w tym Ukrainy. Załamanie się układu bipolarnego powołało do życia epokę geopolitycznej niestabilności, w tym ryzyko wybuchu konfliktów regionalnych i/lub lokalnych. Przed Ukrainą, jak i pozostałymi byłymi republikami radzieckimi, niezależnie od szeregu problemów wewnętrznych, konieczność wyboru celów geostrategicznych. Po upadku Związku Radzieckiego i załamaniu się porządku „zimnowojennego” Stany Zjednoczone zbliżyły się do statusu samodzielnego supermocarstwa. Problematyka stosunków ukraińsko-amerykańskich wykracza znacznie poza ramy relacji dwustronnych, dotyka interesów pozostałych europejskich państw i narodów. Stosunki ukraińsko-amerykańskie od początku lat 90. do pierwszych lat XXI w. przechodziły przez szereg faz. W trakcie ich rozwoju mieliśmy do czynienia tak z okresem konwergencji, kiedy to toczyły się poważne dyskusje na temat ustanowienia partnerstwa strategicznego w relacjach USA – Ukraina, jak i okresem politycznej wrogości, kiedy Waszyngton rozważał prawdopodobieństwo wprowadzenia sankcji przeciwko Kijowowi.
EN
The most significant historical events of the late twentieth century was the collapse of the great communist empire – the Soviet Union – and the formation of new independent states, including Ukraine. This led to the fact that the geopolitical situation characterized by uncertainty, which in itself harbored a high risk of instability, and the potential of not only regional/local conflicts, but conflict on a global scale. Given this, Ukraine, as well as other former Soviet republics, along with numerous internal problems faced another – to determine their geo-strategic targets in the new world order. However, after the defeat of the USSR in the „Cold War” the United States is actually closer to the sole superpower. The decline/collapse of the Soviet Union brought the final step in the rapid rise of the United States – the main and most powerful state in the Western Hemisphere – that turned into a single and, indeed, the first truly global power. The problem of the Ukrainian-American relations goes far beyond the relationship of only two states. Touching the fate of other peoples and nations, especially the European region, each time she is becoming more distinct global dimension. In this context, the objective score achieved level of international cooperation between Ukraine and the United States allows new geopolitical accents dotting the world, to confirm and establish the fact of a significant change in the geopolitical and geo-strategic position of both countries, their place in the current world order. Ukrainian-American bilateral relations during early 1990s–early 2000s passed through both stages of convergence, when they discussed the possible strategic partnership the U.S. and Ukraine, as well as through political periods when hostility reached such a level that in Washington discussed the possibility of imposing sanctions against Ukraine.
PL
Głównym wyzwaniem, z jakim boryka się współczesne ukraińskie społeczeństwo, jest zapewnienie znaczącego poziomu zaangażowania obywateli w proces modernizacji politycznej. Specyfika ukraińskiego społeczeństwa polega na tym, że zachodnioeuropejska praktyka modernizacji gospodarczej sama w sobie jest rozumiana jako czynnik sprzyjający masowej partycypacji politycznej, jako że posiadanie znacznych zasobów ekonomicznych i kognitywnych z punktu widzenia odejścia od wartości związanych z przetrwaniem na rzecz wartości związanych z autoekspresją nie przyczynia się do konsolidacji społeczeństwa wokół strategicznych celów modernizacji. W przypadku Ukrainy mamy do czynienia z określonymi modelami partycypacji politycznej, które wynikają z narodowych politycznych i instytucjonalnych uwarunkowań, które łączą w sobie formalne i nieformalne odzwierciedlają specyfikę kultury politycznej ukraińskiego społeczeństwa. Cechy ukraińskiego systemu politycznego i transformacyjna natura jego podstawowych zasad rządzących relacjami pomiędzy stosunkami pomiędzy rządem a obywatelami przyczyniły się do wykształcenia się trzech głównych modeli partycypacji politycznej: wyborczej, protestu, dyskursywnej. Modernizacyjny potencjał partycypacji politycznej początków XXI w. determinowany jest nie tyle przez jego elektoralne formy, a raczej możliwości, jakimi dysponują obywatele w sferze publicznej, co z kolei odzwierciedla charakter i jakość relacji pomiędzy państwem i społeczeństwem.
EN
One of the major challenges facing the contemporary Ukrainian society is the institutional and motivation to ensure a high level of inclusion of citizens in the process of political modernization. The peculiarity of the Ukrainian society is that characteristic of Western societies practice of economic modernization is itself understood as favorable conditions for mass political participation, since possession of a large economic and cognitive resources for moving from survival values to self-expression values, compounded reinforced, sometimes decisive, values of the factor of political and ideological nature, which do not contribute to the consolidation of society around the strategic objectives of modernization. By citizens of Ukraine together models of political participation due to the specifics of the national political and institutional context, which combines both formal political institutions and informal caused by features of the political culture of the Ukrainian society. Features of the political system of Ukraine, its transformational nature of the basic principles of relations between the government and citizens contributed to the formation of three main models of political participation – electoral, protest, discursive. Modernization potential of political participation in the early twenty-first determined not so much by its electoral forms as possible the participation of citizens in the area of public policy, which is a reflection of the character and quality of the relationship between state and society.
PL
Celem autorów artykułu jest analiza najnowszej odsłony stosunków ukraińsko-rosyjskich. Za jego główną tezę można przyjąć stwierdzenie, iż wspomniane relacje nabierają strategicznego znaczenia z punktu widzenia ewolucji systemu stosunków międzynarodowych w regionie Europy Środkowej i Wschodniej. W przypadku włączenia Ukrainy do Unii Euroazjatyckiej, co zaproponował swego czasu prezydent Rosji Władimir Putin, Rosja stałaby się jedynym liderem na obszarze byłego Związku Radzieckiego, gdzie zresztą zdaniem ekspertów koncentrują się kluczowe dla jej rozwoju i interesu narodowego w sferze gospodarki i bezpieczeństwa. Rosyjscy politycy starają się z wszystkich sił stworzyć efektywny neoimperialny model soft-power (kulturowo-ideologiczny) na potrzeby zagospodarowania przestrzeni poradzieckiej. Autorzy koncentrują swoje wysiłki na analizie i komentarzach artykułów prasowych i specjalistycznych ukazujących się na Ukrainie w ciągu ostatnich kilku lat. Najważniejsi ukraińscy politycy i analitycy niemal jednogłośnie dochodzili do konkluzji, iż kluczowym celem Ukrainy w sferze polityki zagranicznej powinna być implementacja projektów alternatywnych w stosunku do neoimperialnych planów Rosji. Szczególnego znaczenia nabiera w tym kontekście problem budowy ukraińskiej tożsamości we współczesnej Europie i świecie. Wnikliwa analiza wyników badań ukraińskiej opinii publicznej w odniesieniu do najbardziej pożądanych priorytetów w sferze polityki zagranicznej Ukrainy pozwoliła na zdiagnozowanie istotnych rozbieżności w jej percepcji na poziomie środowiska eksperckiego (sprzyjającego zachodniemu wektorowi rozwoju ukraińskiej polityki zagranicznej) i ukraińskiego społeczeństwa, którzy wahają się pomiędzy wschodnim a europejskim wektorem rozwoju ukraińskiej polityki zagranicznej. Badacze wskazują, że z uwzględnieniem obecnych uwarunkowań dla Ukrainy najbardziej pożądany model rozwoju ukraińskiej państwowości to model „wagi średniej” (mocarstwa średniego szczebla), w ramach realizacji którego Ukraina mogłaby odgrywać znaczącą rolę w Europie Środkowej i Wschodniej, opierając się na produktywnej współpracy ze swymi sąsiadami, ze szczególnym uwzględnieniem Polski, która stała się częścią nowoczesnej zjednoczonej Europy. Z punktu widzenia realizacji podobnego modelu konieczne jest realizowanie wewnętrznej proeuropejskiej polityki. Warunkiem koniecznym z punktu widzenia budowy partnerskich i przewidywalnych relacji pomiędzy Ukrainą a Rosją jest rozwój i pogłębienie procesów demokratycznych, przede wszystkim na Ukrainie, ale także w Rosji. Tym niemniej w ciągu ostatnich kilku lat mamy na Ukrainie do czynienia z „powstrzymywaniem” demokracji i jej percepcji daleko odmiennej od wartości i rozwiązań charakterystycznych dla ustabilizowanych państw demokratycznych.
EN
Current Ukrainian-Russian relations are examined in the represented article. Authors particular state that the relationships between the two countries are becoming strategic importance in contemporary Central and Eastern Europe. Turning Ukraine into the Eurasian Union as it offered by President Putin, Russia will become the sole leader of the former Soviet Union, where, experts believe, concentrated its vital interests in economics, defense and security. Russian politicians are trying to create an efficient neo-imperial model of cultural and ideological elements of “soft-power” for the post-Soviet space. Authors focus on peer reviews and comments that have appeared on the pages of Ukrainian magazines and daily press over the last few years. Serious politicians and analysts have almost unanimously come to the conclusion that the most important goal of Ukraine’s foreign policy is the implementation of alternative projects and steps opposite such neo-imperialistic plans of Russia. It becomes topical for Ukraine the problem of finding its own identity in Europe and in the world. During the analyses of the results of public opinion polls regarding support of a foreign policy vector it was noticed the significant difference in priorities for external experts (they mainly support West direction) and ordinary citizens, who hesitate between a focus on Russia or the European vector of Ukraine’s international policy. The researchers emphasize that under current conditions the base for Ukraine could become an “average weight” (middle-power) state model, which could play a prominent role in Central and Eastern Europe, based on productive cooperation through partnerships with neighboring countries, especially Poland, which have become part of modern united Europe. It is necessary to conduct internal European policy of Ukraine. The ability (or not ability) of the whole our society to provide thoughtful and organizational grounded underlying social, economic and foreign policy reforms in the medium terms a key question. The necessary condition for really partner and predictable relations between Ukraine and Russia is the development and deepening of democratic processes primarily in Ukraine itself, and later in the Russian Federation, is concluded in the article. However, according to the events in recent years, its ruling class moves to “curb” democracy in domestic policy, or understand it in a way that significantly differs from the values and legal guidelines for established democracies and for most of those countries that somehow overcome difficult path to democracy beyond Europe and America.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.