Search results

1

From the intellectual involvement to the indecision: Sartre and others…

100%

Alves A. M.

Lublin Studies in Modern Languages and Literature

|

2019

|

vol. 43

|

issue 1

DE

Der Artikel enthält Zusammenfassungen nur in Englisch und Französisch

EN

Claiming responsibility is not exclusively ethical or moral, but also political and ideological. The topic of the writer’s responsibility is at the heart of the main debates in the period 1914-1945. The French Intelligentsia stated its stand on the effective and active engagement of the intellectuals under the circumstances of having taken part in history. Until the end of the 1920s, intellectual commitment was feeble. It was only after the end of the 1930s that the intellectual commitment was “theorized”, gradually taking off to culminate with Sartre after the Second World War – the great figure of the intellectual committed.

FR

Revendiquer une responsabilité n’est pas exclusivement d’ordre éthique et moral, mais aussi politique et idéologique. Le thème de la responsabilité de l'écrivain est à l’origine des principaux débats de la période 1914-1945. L'intelligentsia française se prononce au sujet de l'engagement effectif et actif de l'intellectuel dans des circonstances où ils ont pris part à l'histoire. Jusqu’à la fin des années 20, l’engagement intellectuel se fait faiblement sentir. Ce n’est qu’après la fin des années 30 que l’engagement intellectuel est « théorisé », prenant peu à peu, son envol pour en arriver à son apogée, après la Deuxième Guerre mondiale avec Sartre - grande figure de l’intellectuel engagé.

2

La pratique de la redénomination à l’instar du politiquement correct

94%

López Díaz M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

|

2017

|

issue 12

19-30

EN

This article explores the substitution of words considered as offensive that designate marginalized and stigmatized social groups over time. The substitutions, framed in the politically correct discourse, are renamings that go against certain traditional naming ways perceived by a broad social sector as obsolete, according to an ideology which tries to remove from the vocabulary everything implying discrimination, to promote an orthodoxy of moderation and reduce the linguistic inequality in the way of referring to the strong and the weak. Thus the speaker stands between the need for freedom of expression and that of adopting ethical conduct.

FR

Cet article explore le remplacement de mots considérés comme offensifs désignant des groupes sociaux marginalisés et stigmatisés au fil du temps. Les substitutions s’encadrent dans le discours politiquement correct et constituent des redénominations qui vont contre des façons de nommer traditionnelles, perçues à présent comme obsolètes par un grand secteur de la population, selon une idéologie qui essaie d’effacer du vocabulaire tout ce qui implique une discrimination, afin de promouvoir une orthodoxie de la mesure et de réduire l’inégalité linguistique dans la manière de désigner le fort et le faible. Le locuteur se place ainsi entre la nécessité de la liberté d’expression et de l’adoption d’une conduite éthique.

3

La vérité, fondement de l’éthique

84%

Gogacz M.

Rocznik Tomistyczny

|

2019

|

vol. 8

23-29

PL

Tezą artykułu jest stwierdzenie, że dobro wyznacza etykę, a do dobra doprowadza prawda. Transcendentalna własność prawdy, oddziałując na człowieka, wywołuje dwie relacje: 8) wiarę, gdy przejawiająca istnienie prawda w jakimś bycie oddziała na własność prawdy przejawiającej nasze istnienie oraz H) poznanie, gdy przejawiająca istnienie prawda w jakimś bycie oddziała na nas i wywoła w naszym intelekcie możnościowym doznanie jedności quidditas. Pobudzona przez intelekt wola aktywizuje człowieka, który swymi relacjami istnieniowymi nawiązuje kontakt z oddziałującym na nas bytem. Korzystając z własności otwarcia się na nas bytu i reagując tą samą własnością transcendentalną, człowiek odnosi się do oddziałującego bytu z ufnością, czyli z wiarą, że ten oddziałujący na nas byt jest dobrem, spełniającym nadzieję uzyskania wspomagającego i chroniącego nas powiązania. To podstawowe zachowanie woli, wyznaczone ukazaniem jej przez intelekt bytu jako prawdy, polega na odnoszeniu się do każdego bytu w jego prawdzie jako do dobra dla nas, nazywane jest sumieniem. Sumienie skłania nas, byśmy kierowali się do dobra, a tym samym unikali zła. Pierwszym więc skutkiem powrotu człowieka przez relacje istnieniowe do oddziałującego na nas bytu, powrotu w poziomie jeszcze nieuświadomionych sobie, lecz realnych naszych relacji z bytem w jego własności prawdy, jest doznanie bytu jako dobra. A dobro wyznacza chroniące byt działania, którymi zajmuje się etyka. Etyka swymi pryncypiami pozwala trafnie wybrać działania, gdy chcemy, aby trwały relacje istnieniowe. Aby wybierać, trzeba posłużyć się intelektem. Z tego względu mądrość staje się pierwszym pryncypium wyboru działań, rozważanych w etyce. Kolejnym pryncypium jest kontemplacja. Obydwa te pryncypia wyznacza wcześniejsza więź intelektu z wolą na poziomie mowy serca, stanowiąca sumienie.

4

Stylistique et poétique de l’extrême : analyse de l’oeuvre poétique "Galerie infernale" de Jean-Marie-Adiaffi

67%

Koffi F.

e-Scripta Romanica

|

2020

|

vol. 8

74-84

EN

Galerie infernale, in many ways, is a subversion against the language and ethical standards. This transgression is perceived at different levels of language: lexicon, syntax and left, logic combination of sense and thought. This language of rupture is put at the service of thought itself at odds with ethical values commonly accepted in society. Everything happens so as if the poet decided to cross the humanly acceptable limits and to peer into the territories of the extreme language and ethics, as to reveal the finitude and the failure of language, with its all too outdated moral. The aim of the game is to offer other possibilities to a society adrift despite its standards.

FR

Galerie infernale est, à bien des égards, une œuvre subversive par rapport aux normes langagières et éthiques. Cette transgression se perçoit à divers niveaux du langage : lexique, combinaison syntaxique et syntagmatique, logique du sens et de la pensée. Ce langage de rupture est mis au service d’une pensée elle-même en rupture avec les valeurs éthiques communément admises en société. Tout se passe comme si le poète décidait de franchir les limites de l’humainement acceptable et de scruter les territoires de l’extrême langagier et éthique, comme pour révéler la finitude et l’échec du langage, avec sa morale tout aussi désuète, le but du jeu étant de proposer d’autres possibles à une société en dérive en dépit de ses normes.

5

L’amitié dans les textes de Thomas d’Aquin

67%

Andrzejuk I.

Rocznik Tomistyczny

|

2016

|

vol. 5

203-217

PL

Tematem artykułu jest przyjaźń w ujęciu św. Tomasza z Akwinu. Akwinata traktuje przyjaźń jako odmianę miłości, którą mogą wiązać się osoby. Zagadnienie samej miłości Tomasz omawia w Sumie teologii. Z kolei w Komentarzu do Etyki nikomachejskiej Arystotelesa podejmuje temat przyjaźni. Należy stwierdzić, że poglądy Tomasza, zaprezentowane w obu dziełach, są komplementarne. Omówiona przyjaźń stanowi uzupełnienie i pogłębienie problematyki miłości. Dla św. Tomasza przyjaźnią w sensie właściwym jest amicitia honesti (przyjaźń osób kierujących się dobrem szlachetnym). Pozostałe rodaje przyjaźni: amicitia utilis, delectabilis) są przyjaźniami o tyle, o ile wykazują podobieństwo do amicitia honesti. Kwestią niewątpliwą jest, że prawdziwa przyjaźń wymaga wzajemnego podobieństwa przyjaciół w zakresie posiadanych przez nich cnót. Trudno więc mówić o przyjaźni w sensie właściwym i pełnym między ludźmi zdeprawowanymi. Wtedy bowiem nie może zachodzić między przyjaciółmi owe podobieństwo w tym, co dobre oraz wspólnota, tak ważne w tej relacji. Ciekawym poszerzeniem problematyki przyjaźni pomiędzy osobami ludzkimi jest przyjaźń między Bogiem i człowiekiem (caritas). Udoskonala ona nie tylko samego człowieka, ale i jego relację (stosunek) względem bliźnich i powoduje, że możemy lepiej (pełniej, bardziej prawdziwie) kochać inne osoby właśnie ze względu na miłość łączącą nas z Bogiem. Prezentowany artykuł ogranicza się jednak tylko do przedstawienia przyjaźni jako relacji nawiązywanej przez osoby ludzkie.

EN

The topic of the article is friendship according to St. Thomas Aquinas. In his views friendship is a kind of love which humans as a persons can attach to. The issue of love Thomas presents in Summa theologiae. But the issue of friendship he presents in Commentary to Nicomachean Ethics. It is important that the Thomas Aquinas` views which are presented in the both works are complementary. The friendship which was described by Thomas is an addition and it makes more deep the issue of love. According to St. Thomas Aquinas the friendship in the appropriate sense is amicitia honesti. The other kinds of friendships (amicitia utilis, delectabilisv) can exist provided that they are similar to amicitia honesti. Unquestioned problem is that the true friendship needs the mutual similarity of friends in terms of acquired virtues. So it is difficult to say about friendship in appropriate and absolute meaning between unmoral people. If it was possible, there wouldn’t be very important things – mutual similarity in good and the community. The interesting addition of the issue of human friendship is a problem of friendship between God and human person (caritas). Caritas makes human person and his relation with other people more perfect. It also makes that we can love other people truly on account of love connecting us with God. However the article presents only the friendship as a relation between human persons.

Refine search results

2 Rocznik Tomistyczny

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

1 Lublin Studies in Modern Languages and Literature

1 e-Scripta Romanica

1 Alves A. M.

1 Andrzejuk I.

1 Gogacz M.

1 Koffi F.

1 López Díaz M.

1 2020

2 2019

1 2017

1 2016

From the intellectual involvement to the indecision: Sartre and others…

La pratique de la redénomination à l’instar du politiquement correct

La vérité, fondement de l’éthique

Stylistique et poétique de l’extrême : analyse de l’oeuvre poétique "Galerie infernale" de Jean-Marie-Adiaffi

L’amitié dans les textes de Thomas d’Aquin