Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 3 De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

  2. 3 Zapiski Historyczne

  3. 2 Miscellanea Historico-Archivistica

  4. 2 Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

  5. 2 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

More...
Years help

  1. 6 2023

  2. 2 2022

  3. 4 2021

  4. 6 2020

  5. 6 2019

More...
Authors help

  1. 2 Banaś D.

  2. 2 Grzybowski J.

  3. 2 Jackiewicz A.

  4. 2 Piasecki B.

  5. 2 Sne S.

More...

Results found: 49

first rewind previous Page / 3 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Łotwa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Städteheraldik Lettlands im Mittelalter

100%
Sne S.
Miscellanea Historico-Archivistica
|
2016
|
issue 23
41-53
PL
Rozwój heraldyki miast Łotwy, w tym w szczególności rozwój herbów miejskich w okresie od XIII do końca XX w., można podzielić na 6 etapów, uwzgledniających zmiany zachodzące w symbolice heraldycznej i w samych herbach. Pierwszym z nich jest „prapoczątek” średniowiecznej heraldyki w okresie, gdy Inflanty były we władaniu zakonu kawalerów mieczowych (od XIII w. do 1561 r.). W tym czasie powstawała symbolika heraldyczna i herby miejskie. Rozwój herbów miejskich jest ściśle związany z otrzymywaniem praw miejskich. Były one traktowane jako przywilej i możliwość samostanowienia. Do 1561 r. w Inflantach prawa miejskie otrzymało 11 miejscowości: Ryga, Cēsis (Wenden, Kieś), Valmiera (Wolmar), Straupe (Roop), Aizpute (Hasenpoth, Hazenpot), Kuldīga (Goldingen, Kultyga, Goldynga), Ventspils (Windau, Windawa), Limbaži (Lemsal), Koknese (Kokenhausen, Kokenhuza), Piltene (Pilten, Piltyń) i Rauna (Runeburg, Rumbork). Najważniejszym pytaniem, z którym stykają się badacze heraldyki Łotwy, brzmi: czy możemy stwierdzić istnienie średniowiecznych herbów miast w Inflantach, czy też należy raczej mówić o symbolice heraldycznej, przedstawianej na monetach, pieczęciach i innych materiałach źródłowych z tego czasu. Z reguły już od połowy XIX w. upowszechnia się twierdzenie, iż pieczęcie miast z przedstawionymi na nich elementami heraldycznymi dowodzą istnienia herbów miast. Do końca XVI w. brak jest źródeł, które pozwalałyby stwierdzić, że istniały zasady regulujące stosowanie symboliki (heraldyki) miejskiej. W odniesieniu do czasów przed 1561 r. można mówić o powstaniu i rozwoju heraldycznej symboliki miejskiej, gdyż w nielicznych źródłach ówczesnej heraldyki – na pieczęciach i monetach – daje się udokumentować istnienie symboliki heraldycznej na tarczach herbowych. Dlatego nie można mówić o herbach w odniesieniu do wszystkich miast średniowiecznej Łotwy. Właściwszym punktem widzenia byłoby rozpatrywanie średniowiecznej heraldyki jako okresu „przedheraldycznego” w rozwoju herbów miejskich. Dla tego etapu charakterystyczne było użycie symboliki heraldycznej, która dopiero później przekształciła się w herby miast.
EN
The development of the Latvian cities heraldry can be divided into 6 stages including in particular the evolution of the municipal coats of arms in the period from the 13th to the end of the 20th century as well as taking into account changes in the symbolism of heraldry and modifications of the coats of arms. The first is the beginnings of time of medieval heraldry in the period when Livonia was in the possession of Livonian Order (from the 13th c. to 1561). At that time the heraldic symbols and coats of arms of the cities were created. Development of the municipal coat of arms is closely connected with the granting of city rights. The city rights were regarded as a privilege, and the possibility of self-determination. The city rights were granted to 11 villages in Livonia by 1561, i.e. Riga, Cesis (Wenden, Cesis), Valmiera (Wolmar), Straupe (Roop), Aizpute (Hasenpoth, Hazenpot), Kuldīga (Goldingen, Kultyga, Goldynga), Ventspils (Windau, Ventspils), Limbaži (Lemsal), Koknese (Kokenhausen, Kokenhuza), Piltene (Pilten, Piltene) and Raun (Runeburg, Rumbork). The most important question for the Latvian heraldry researchers is whether we can determinate the existence of medieval coats of arms of cities and towns in Livonia, or it should be rather spoken of the heraldry symbols present on coins, seals and other source materials from that time. In general, since the mid-19th c. the opinion has been spreading that the seals of cities with heraldic elements prove the existence of municipal coats of arms. There are no sources which would allow to conclude that there were rules governing the use of municipal heraldry symbols by the end of the 16th c. With regard to the time before the year 1561 we can talk about the creation and development of the municipal heraldic symbolism, because in few sources of heraldry of that time – on seals and coins – existence of heraldic symbolism is to be proved. So it cannot be talked about coat of arms for all the medieval cities and towns of Latvia. A more appropriate point of view would be to consider the medieval heraldry as a pre-heraldic period in the development of municipal coats of arms. The use of heraldic symbols, that later evolved into the municipal coats of arms, is something that characterises that stage.
DE
Die Entwicklung der munizipalen Wappen in Lettland, darunter die Entwicklung der Städtewappen lässt sich in mehrere aufeinanderfolgende Ettapen einteilen, auf Grund der in der heraldischen Symbolik und in den Wappen verlaufenen Abänderungen. Solcherart ist die Gestaltung und die Entwicklung der munizipalen Wappen Lettlands angefangen vom 13.Jh. bis Ende des 20.Jahrhunderts in 6 Abschnitte einzuteilen. Der erste Abschnitt ist der Urbeginn der mittelalterlichen Heraldik auf dem Territorium Lettlands und die Gestaltung der heraldischen Symbolik und damit ist auch die ursprüngliche Entwicklung der munizipalen Wappen in der Livländischen Zeit (13. Jh.- 1561) zu verbinden. Die Entwicklung der Städtewappen ist eng mit dem Erhalten der Stadtrechte verbunden. Die Stadrechte galten als Privileg und als Möglichkeit selbst entscheiden zu können. In der Livländischen Zeit haben 11 bevölkerte Orte Lettlands Stadtrechte erhalten: Rīga, Cēsis, Valmiera, Straupe, Aizpute, Kuldīga, Ventspils, Limbaži, Koknese, Piltene und Rauna. Die wichtigste Frage, auf die der Forscher der Städteheraldik Lettlands antworten muss, lautet: können wir im Mittelalter Städtewappen Livlands feststellen oder müssen wir jedoch von der heraldischen Symbolik sprechen, die auf Münzen und Siegeln dargestellt ist, beziehungsweise in den wichtigsten Forschungsquellen dieser Zeitperiode. In der Regel wird schon seit der Mitte des 19. Jahrhunderts behauptet, dass die Städtesiegel mit den darauf geschilderten heraldischen Elementen vom Bestehen der Städtewappen zeugen. Bis zum Ende des 16.Jahrhunderts gibt es keine Quellen, die behaupten lassen würden, dass die Städtesymbolik überhaupt verliehen worden wäre, ohne über die Gesetze zu sprechen, die sich auf die Verleihung der Symbolik, Verwendungsreglementierung beziehen würden. In der livländischen Zeitperiode kann mann über die Entstehung und Entwicklung der heraldischen Symbolik der Städte sprechen, denn nur vereinzelt in den Quellen der damaligen Heraldik – auf den Siegeln und Münzen – ist es möglich die Darstellung der heraldischen Symbolik auf dem Shild festzustellen. Deshalb kann man nicht in der Geschichte der Städteheraldik Lettlands im Mittelalter über die Wappen von allen Städten sprechen. Korrekt wäre es die mittelalterliche Städteheraldik als die protoheraldische Etappe der Städtewappen anzusehen, für die die Verwendung der heraldischen Symbolik, die sich später in den Wappen festsetzt, charakteristisch ist.
2
Publication available in full text mode
Content available

Instytucja recall na Łotwie

100%
Jackiewicz A.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2018
|
issue 2 (42)
69-82
PL
Mechanizm recall, podobnie jak inne formy demokracji bezpośredniej, cieszy się coraz większym zainteresowaniem legislatorów jak i przedstawicieli nauki. W ciągu ostatniego stulecia pojawił się w szeregu państw, tak na poziomie centralnym jak i w szczególności na poziomie regionalnym oraz lokalnym. Do grona tych państw w 2008 r. dołączyła Łotwa wprowadzając do swojego porządku prawnego wyjątkową w skali świata formę recall. Autor w artykule definiuje mechanizm recall, przedstawia państwa w których występuje oraz klasyfikuje rodzaje recall. Następnie prezentuje proces konstytucjonalizacji recall na Łotwie oraz aktualną regulację konstytucyjną oraz ustawową dotyczącą tej instytucji. Podjęto także próbę oceny potencjału ustrojowego mechanizmu recall na Łotwie.
EN
The recall mechanism, like other forms of direct democracy, has raised a growing interest. In the last century, a number of states have used it, both on the central level and,especially, on the regional and local level. The group of such countries was joined in 2008 by Latvia which introduced into its legal system a unique, on the world scale, form of recall. In the article, the author defines the recall mechanism, presents countries where the mechanism exists, and classifies the types of recall. Then the author presents the proces of constitutionalization of recall in Latvia and the current constitutional and statutory provisions pertaining to that institution. Also, an attempt has been made to evaluate the potential of this institution in Latvia’s system of government.
3

Łotewska Łotwa? Sztuka łotewska w Drugiej Rzeczypospolitej

100%
Kossowska I.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2014
|
vol. 68
|
issue 3-4(306-307)
351-460
EN
The article discusses the critical reception of an exhibition of contemporary Latvian art opened on 28 March 1936 in the showrooms of the Society for the Encouragement of Fine Arts in Warsaw (Zachęta). The Latvian show was part of a sequence of official art exhibitions of national states, which during the interwar decades functioned faultlessly and linked the central and peripheral centres of the Old Continent into a thick network of exchange. Its reception by Polish authors of reviews exemplified a striving characteristic for the cultural discourse of the 1930s, aimed at capturing in the fine arts certain symptoms of national identity. The presented text is based on a confrontation of several viewpoints concerning the exposition: the perception of Warsaw commentators unfamiliar with the details of transformations transpiring at the time on the Latvian art scene, reflections by Latvian theoreticians of art during the 1930s, and narrations by contemporary historians of Latvian art. An analysis of the exhibition scenario (determined by the cultural policy of the then recently politically constituted Baltic country) and the semantic and morphological qualities of the works on show at the Zachęta defines “national art” and “national style”, and verifies the possibilities of translating critical-theatrical rhetoric into purely art values.
4
Publication available in full text mode
Content available

Städteheraldik Lettlands im Mittelalter

100%
Sne S.
Miscellanea Historico-Archivistica
|
2016
|
issue 23
41-53
DE
Die Entwicklung der munizipalen Wappen in Lettland, darunter die Entwicklung der Städtewappen lässt sich in mehrere aufeinanderfolgende Ettapen einteilen, auf Grund der in der heraldischen Symbolik und in den Wappen verlaufenen Abänderungen. Solcherart ist die Gestaltung und die Entwicklung der munizipalen Wappen Lettlands angefangen vom 13.Jh. bis Ende des 20.Jahrhunderts in 6 Abschnitte einzuteilen. Der erste Abschnitt ist der Urbeginn der mittelalterlichen Heraldik auf dem Territorium Lettlands und die Gestaltung der heraldischen Symbolik und damit ist auch die ursprüngliche Entwicklung der munizipalen Wappen in der Livländischen Zeit (13. Jh.- 1561) zu verbinden. Die Entwicklung der Städtewappen ist eng mit dem Erhalten der Stadtrechte verbunden. Die Stadrechte galten als Privileg und als Möglichkeit selbst entscheiden zu können. In der Livländischen Zeit haben 11 bevölkerte Orte Lettlands Stadtrechte erhalten: Rīga, Cēsis, Valmiera, Straupe, Aizpute, Kuldīga, Ventspils, Limbaži, Koknese, Piltene und Rauna. Die wichtigste Frage, auf die der Forscher der Städteheraldik Lettlands antworten muss, lautet: können wir im Mittelalter Städtewappen Livlands feststellen oder müssen wir jedoch von der heraldischen Symbolik sprechen, die auf Münzen und Siegeln dargestellt ist, beziehungsweise in den wichtigsten Forschungsquellen dieser Zeitperiode. In der Regel wird schon seit der Mitte des 19. Jahrhunderts behauptet, dass die Städtesiegel mit den darauf geschilderten heraldischen Elementen vom Bestehen der Städtewappen zeugen. Bis zum Ende des 16.Jahrhunderts gibt es keine Quellen, die behaupten lassen würden, dass die Städtesymbolik überhaupt verliehen worden wäre, ohne über die Gesetze zu sprechen, die sich auf die Verleihung der Symbolik, Verwendungsreglementierung beziehen würden. In der livländischen Zeitperiode kann mann über die Entstehung und Entwicklung der heraldischen Symbolik der Städte sprechen, denn nur vereinzelt in den Quellen der damaligen Heraldik – auf den Siegeln und Münzen – ist es möglich die Darstellung der heraldischen Symbolik auf dem Shild festzustellen. Deshalb kann man nicht in der Geschichte der Städteheraldik Lettlands im Mittelalter über die Wappen von allen Städten sprechen. Korrekt wäre es die mittelalterliche Städteheraldik als die protoheraldische Etappe der Städtewappen anzusehen, für die die Verwendung der heraldischen Symbolik, die sich später in den Wappen festsetzt, charakteristisch ist.
5
Content available remote

Utrata wartości aktywów – rozwiązania na Łotwie

88%
Zarina V.
Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości
|
2010
|
vol. 2010(57(113))
173-183
PL
W związku z recesją gospodarczą pogorszyły się wyniki gospodarcze znacznej liczby przedsiębiorstw na Łotwie. W rezultacie przepływ środków pieniężnych, który jest otrzymywany poprzez wykorzystanie aktywów w działalności gospodarczej, zdaje się być niewystarczający, aby przywrócić wartość bilansową tych aktywów. Łotewskie przepisy prawa i standardy rachunkowości nie wyjaśniają dostatecznie dobrze, w jaki sposób należy kalkulować utratę wartości, ponieważ przepływy środków pieniężnych wytworzone przez pojedyncze składniki środków trwałych, w większości nie mogą być kalkulowane.W obecnej sytuacji gospodarczej jest możliwe zastosowanie kryterium, które określa, że gdy wartość rynkowa aktywów jest mniejsza od wartości bilansowej, oznacza to, że istnieje konieczność uznania utraty wartości aktywów lub przeprowadzenia rewaluacji, w rezultacie której można przeprowadzić kalkulację rzeczywistej wartości aktywów. Przeprowadzenie rocznej rewaluacji jest istotne dla ta-kich składników aktywów, których wartość rzeczywista jest zmienna. Rzadziej należy przeprowadzać rewaluację składników, których wartość nie zmienia się zbyt często. W obecnej sytuacji gospodarczej na Łotwie, z wyjątkiem kilku obszarów produkcji, praktycznie każde przedsiębiorstwo jest narażone na utratę wartości aktywów. Jeśli istnieją pewne wskazówki, świadczące o tym, że może wystąpić utrata wartości aktywów długoterminowych, tj. większości środków trwałych, kierownictwo przedsiębiorstwa musi rozważyć przynajmniej wskaźniki otrzymane z wewnętrznych i zewnętrznych źródeł informacji.
6
Content available remote

Impairment of assets – the case of Latvia

88%
Zarina V.
Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości
|
2010
|
vol. 2010(57(113))
173-183
EN
Economic recession has led to the worsening of financial results of many Lat-vian companies. In this situation, cash flows from the use of assets in economic activities turn out to be insufficient to recover the balance sheet value of those as-sets. The laws and accounting standards of Latvia do not provide sufficient guid-ance on how the decrease in value should be calculated because cash flows gener-ated by individual items of fixed assets cannot be estimated reliably in most cases. In the present economic situation it seems reasonable to follow the rule that when the market value of assets is lower than their balance sheet value it is necessary to recognize an impairment loss or to carry out their revaluation, which will allow their true value to be calculated. Annual revaluation is necessary for those items whose true value is changeable. For items whose values change rarely revaluation can be done less frequently. In the economic situation of Latvia almost every com-pany, excepting only some production areas, is facing a high risk of decrease in the value of its assets. If there are indications that there may be a decrease in the value of long term assets, the company’s management has to consider at least the indicators provided by internal and external sources of information.
7
Publication available in full text mode
Content available

Determinanty rozwoju dzielnicy Kemeri (Łotwa) jako destynacji turystycznej

75%
Stanule L., Muižnieks A.
Studia Periegetica
|
2016
|
vol. 16(2)
77-98
PL
Problematyka artykułu dotyczy rozwoju dzielnicy Kemeri – łotewskiej gminy Jurmala – jako destynacji turystycznej. Celem pracy jest określenie przyczyn spadku rozwoju turystyki w Kemeri i wskazanie czynników wpływających na tę sytuację. Do powstania tego opracowania wykorzystano artykuły naukowe i monografie (w sumie 44) oraz długoterminowe dokumenty planistyczne Łotwy i gminy Jurmala. W odniesieniu do danych pierwotnych badanie zostało przeprowadzone wśród mieszkańców dzielnicy Kemeri, zagranicznych i lokalnych gości w Jurmala i Kemeri oraz łotewskich ekspertów branży turystycznej. W konsekwencji badanie przeprowadzono metodą mieszaną, polegającą na analizie jakościowych i ilościowych danych pozyskanych z wtórnych oraz pierwotnych źródeł. Odnosząc się do przykładu dzielnicy Kemeri oraz strategii i planów gminy Jurmala, zidentyfikowano przyczyny zahamowania rozwoju turystyki badanego obszaru i spadku zainteresowania działaniami inwestycyjnymi w tym rejonie. Określono, jakie są obecnie możliwości rozwoju dzielnicy Kemeri z punktu widzenia gości i ekspertów.
8
Publication available in full text mode
Content available

Ochrona mniejszości narodowych w Republice Łotewskiej z perspektywy mniejszości polskiej – studium konstytucyjnoprawne

75%
Szwed K.
Polityka i Społeczeństwo
|
2023
|
vol. 22
|
issue 2
218-231
EN
This publication analyses the legal and actual position of the Polish minority in the Republic of Latvia. It was conducted on the basis of dogmatic and legal-historical methods. In the course of the analysis it was established that the legal status of the Polish minority is based on few constitutional regulations and to a large extent it is derived from ordinary legislation and bilateral agreements. These regulations fully comply with the principle of a democratic state of law. The Polish minority receives a favourable social attitude towards its national identity. The integration process is assessed as exemplary and constitutes a counterbalance to Russian influence. The publication focuses on issues related to language, education and media - the carriers of culture and knowledge about the motherland. The following problems of the Polish minority have been identified: a difficult economic background, a decrease in the use of Polish in the private sphere and the lack of sufficient support and interest in the fate of Poles in Latvia on the part of Polish decision-makers.
PL
W niniejszej publikacji dokonano analizy sytuacji prawnej i faktycznej mniejszości polskiej w Republice Łotewskiej. Została ona przeprowadzona w oparciu o metody dogmatyczną i prawnohistoryczną. W jej toku ustalono, iż jej status prawny opiera się na nielicznych przepisach konstytucyjnych, w znacznej mierze bowiem wypływa z ustawodawstwa zwykłego i bilateralnych umów. Regulacje te wpisują się w pełni w zasadę demokratycznego państwa prawa. Mniejszość polska spotyka się przychylnym społecznym nastawieniem wobec swojej identyfikacji narodowej. Proces integracji jest oceniany jako wzorcowy i stanowi przeciwwagę dla wpływów rosyjskich. W publikacji zwrócono uwagę na kwestie związane z językiem, szkolnictwem i mediami – jako nośnikami kultury i wiedzy o państwie ojczystym. Zidentyfikowano następujące problemy z jakimi zmaga się mniejszość polska: trudna sytuacja ekonomiczna, zanik posługiwania się językiem polskim w przestrzeni prywatnej oraz brak wystarczającego wsparcia i zainteresowania losem Polaków na Łotwie ze strony polskich decydentów.
9
Publication available in full text mode
Content available

Church’s Response to the Ecological Crisis in a Small Country – the Case of the Roman Catholic Church in Latvia

71%
Felcis W., Felcis E.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2020
|
vol. 18
|
issue 1
55-60
PL
Czynniki historyczne i kontekstowe zaprezentowane w tym artykule potwierdzają, że Kościół rzymskokatolicki na Łotwie nie odgrywa znaczącej roli w ochronie środowiska ani w budowaniu świadomości ekologicznej w tym kraju. Jednak wezwany przez papieża Franciszka w encyklice Laudato si’, poświęca obecnie więcej refleksji kwestii nawrócenia ekologicznego. Biorąc pod uwagę publicznie dostępne dane na temat zasobów Kościoła katolickiego na Łotwie autorzy opisują ograniczenia i możliwości wzmocnienia reakcji Kościoła na kryzys ekologiczny.
EN
Due to historical and contextual factors explained in this article, the Latvian Roman Catholic Church currently does not play any significant role in environmental protection or ecological crisis awareness building in the country. However, being called by Pope Francis in his encyclical Laudato si’, recently more of the reflection was given to the call for ecological conversion. Considering Church resources based on publicly available data, the authors describe the limitations and opportunities to strengthen the Church current response to the ecological crisis.
10
Publication available in full text mode
Content available

“Latvia Will Always Be My Home”: Latvian Emigrants in Sweden After 1991 in the Latvian National Oral History Collection

71%
Elksne G.
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
|
2019
|
vol. 9
79-94
PL
Latvians are one of the most mobile European nations. Latvian migration to Sweden has a long history. After the II World War, more than 4,000 people moved from Latvia to Sweden, fleeing Soviet power. The second wave of immigration to Sweden began with the restoration of Latvian independence in 1991 and continues to this day. Both of these waves of migration are documented in the Latvian National Oral History collection. This article analyzes life-story interviews with expatriates in Sweden after the restoration of independence and explores how the migrants themselves describe their experiences in their new home country, their reflections on Latvians, Latvianness, and the preservation of national identity in emigration. 
11
Publication available in full text mode
Content available

Działalność organizacyjna mniejszości polskiej na Łotwie (dawne Inflanty Polskie)

71%
Leśniewska-Napierała K.
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
|
2016
|
vol. 5
191-208
EN
Polish Livonia is the most culturally diverse region in Latvia. Many organizations which work here, they try to uphold the traditions of national minorities. In the article discusses the organizational activities of the Polish minority in Latgale region. The study also shows the educational activities of Poles in the Republic of Latvia. In the research used a sociological method of in-depth interviews with the leaders of Polish organizations. The purpose of the interviews was to know the opinion of the most active and the most competent group of activists.
PL
Inflanty Polskie stanowią najbardziej zróżnicowany kulturowo region Łotwy. Działa tu wiele organizacji, starających się podtrzymać tradycje mniejszości narodowych. W artykule omówiono działalność organizacyjną mniejszości polskiej w Łatgalii. Ukazano także działalność oświatową Polaków w Republice Łotewskiej. W badaniach wykorzystano socjologiczną metodę wywiadów pogłębionych z liderami organizacji polskich. Celem wywiadów było poznanie opinii najaktywniejszej, a jednocześnie najbardziej kompetentnej grupy działaczy.
12
Publication available in full text mode
Content available

Economic Security and Prevention of Money Laundering in Commercial Banks of Latvia

63%
Surmach A., Stecenko I.
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
|
2020
|
issue 2(6)
59-67
EN
After the analysis, the authors of the study suggest their interpretation of “economic security”. They also view Latvian banks as one of the most important elements of state financial and economic security. The article focuses on the fight against money laundering. The article shows the use of Latvian normative acts on the prevention of criminal schemes for money laundering. The authors propose mechanisms for effective blocking of suspicious accounts in commercial banks in Latvia and suggest methods for their implementation in practice. As a result of these methods, criminal communities will not be able to bypass the blocking of accounts in commercial banks established by the law enforcement agencies. The arrested funds will be able to replenish the budget of the Republic of Latvia.
PL
Po przeprowadzeniu analizy autorzy artykułu proponują własną interpretację pojęcia „bezpieczeństwo ekonomiczne”. Uważają również banki łotewskie za jeden z najważniejszych elementów bezpieczeństwa finansowego i gospodarczego państwa. Artykuł koncentruje się na walce z praniem pieniędzy. Przedstawia zastosowanie łotewskich aktów normatywnych dotyczących zapobiegania przestępczym procedurom prania pieniędzy. Autorzy proponują mechanizmy skutecznego blokowania podejrzanych rachunków w bankach komercyjnych na Łotwie oraz sposoby ich praktycznej realizacji. W wyniku ich zastosowania środowiska przestępcze nie będą w stanie ominąć blokad rachunków w bankach komercyjnych nałożonych przez organy ścigania. Zatrzymane fundusze będą mogły uzupełnić budżet Republiki Łotewskiej.
13
Publication available in full text mode
Content available

Стварэнне i дзейнасць Беларускага аб’яднання ў Генеральнай акрузе «Латвія» (1941–1944)

63%
Грыбоўскi Ю.
Przegląd Środkowo-Wschodni
|
2019
|
vol. 4
185-239
PL
W wyniku ofensywy wojsk niemieckich latem 1941 r. Łotwa dostała się pod okupację III Rzeszy. Struktura narodowościowa Łotwy cechowała się różnorodnością. Wśród najliczniejszych grup mniejszościowych znajdowali się Białorusini. Niemieckie władze okupacyjne, stosując zasadę „dziel i rządź”, były skłonne przyznać Białorusinom pewną autonomię kulturalno-oświatową. Miejscowa inteligencja białoruska upatrywała w tym szansę na umocnienie własnych wpływów w Łatgalii, którą traktowano jako część tzw. białoruskiego obszaru etnograficznego. W związku z tym, kierując się zimną polityczną kalkulacją, podjęto współpracę z okupantem. W 1941 r. w Rydze i Dyneburgu utworzono Białoruski Komitet Narodowy (od wiosny 1942 r. Zrzeszenie Białoruskie) w Okręgu Generalnym Łotwa. Głównym kierunkiem działalności tej organizacji była działalność społeczna i kulturalno-oświatowa wśród mieszkańców Łatgalii. Prowadzono chóry i zespoły artystyczne, działalność wydawniczą i kulturalno-oświatową. Ponadto podejmowano próby wprowadzenia języka białoruskiego do świątyń katolickich i prawosławnych. Dążono do obsadzenia administracji cywilnej i samorządów na szczeblu niższym i średnim w niektórych gminach Łatgalii osobami narodowości białoruskiej. Za priorytet w działalności Białorusinów należy jednak uznać organizację szkolnictwa w języku ojczystym. Aktywność białoruska wywołała zaniepokojenie wielu Łotyszy, ponieważ przywódcy łotewskich Białorusinów liczyli się z możliwością przyłączenia w przyszłości Łatgalii do Białorusi. Z wielu powodów „akcja białoruska” na Łotwie pod okupacją niemiecką nie odniosła większego sukcesu.
EN
As a result of the German army’s off ensive in the summer of 1941, Latvia was occupied by the Third Reich. The national structure of Latvia was characterized by diversity. Belarusians were among the most numerous minority groups. The German authorities, using the principle of „divide and rule”, were willing to give Belarusians a certain cultural and educational autonomy. The local Belarusian intelligentsia saw in this a chance to strengthen their infl uence in Latgale, which was treated as part of the so-called Belarusian ethnographic area. In 1941, the Belarusian National Committee was established in Riga and Daugavpils (from the spring of 1942 – the Belarusian Association). The main activity of this organization was social and cultural-educational activity among the residents of Latvia. There were choirs and artistic groups, publishing and cultural-educational activities. In addition, attempts were made to introduce the Belarusian language to Catholic and Orthodox churches. The aim was to fi ll the civil administration and local governments at the lower and middle level in Latgale with people of Belarusian nationality. The organization of education in the mother language was started. Belarusian activism has caused concern among many Latvians, because the leaders of the Latvian Belarusians counted on the possibility of joining Latgale in the future to Belarus. For a number of reasons, the „Belarusian action” in Latvia under German occupation was not a major success.
14
Publication available in full text mode
Content available

The Influence of the Industrial Policy of Latvia on the Country‘s Economy

63%
Stecenko I., Alekseev A.
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
|
2019
|
issue 2(5)
84-96
EN
The goal of this article is to show the role of the production sector in the economy of Latvia. The authors carried out the comparative analysis of the implementation of the production policy in the Baltic States. The methodology assumes the system approach to problem solving, providing unity of the following qualitative and quantitative methods: Monographic document analysis method (makes it possible to carry out a detailed study based on the extensive scientific literature review and law); Statistical research method. The authors of the article also used the cross correlation analysis (correlation analysis, regression analysis) to study the concept of production policy, its objectives and types, as well as pay special attention to the transformation of the definition of ―the production policy‖ in the modern economy. A comparative analysis of implementation of the Europe 2020 program in the Baltic States and its main indicators was also carried out. The implementation of the production policy was examined: export – import operations in the industry and the level of salaries. Using econometric methods (correlation of Spearman, Pearson and tau Kendall) the authors have shown the relationship between the investments in research and development, the level of salaries and export – import operations in the production sector.
PL
Celem artykułu jest zaprezentowanie roli sektora produkcyjnego w gospodarce Łotwy. Autorzy przeprowadzili analizę porównawczą wdrażania polityki produkcyjnej w krajach bałtyckich. Metodologia zakłada systemowe podejście do rozwiązywania problemów, zapewniając jedność metod jakościowych i ilościowych. W artykule wykorzystano: monograficzną metodę analizy dokumentów (umożliwiającą przeprowadzenie szczegółowej analizy w oparciu o obszerny przegląd literatury naukowej i prawa) oraz metodę badań statystycznych. Autorzy artykułu wykorzystali również analizę korelacji krzyżowej (analiza korelacji, analiza regresji) do zbadania koncepcję polityki produkcji, jej celów i rodzajów, zwracając szczególną uwagę na zmiany definicji „polityki produkcji‖ we współczesnej gospodarce. Przeprowadzono analizę porównawczą realizacji programu „Europa 2020‖ w krajach bałtyckich. Zbadano implementację polityki produkcyjnej: eksport – import w przemyśle oraz poziom wynagrodzeń. Korzystając z metod ekonometrycznych (korelacja Spearmana, Pearsona i Kendalla), autorzy wykazali związek między inwestycjami w sektorze badań i rozwoju, poziomem wynagrodzeń a operacjami importowo-eksportowymi w sektorze produkcyjnym.
15
Publication available in full text mode
Content available

Zabezpieczenie emerytalne w krajach protestanckich na przykładzie Estonii i Łotwy

63%
Banaś D.
Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Zielonej Górze
|
2019
|
issue 11
5 - 15
PL
Zabezpieczenie okresu starości wymaga podjęcia wielu decyzji w trakcie aktywności zawodowej. Na nie natomiast wpływa wiele istotnych czynników. Są to m.in. polityka państwa, uwarunkowania kulturowe, rodzina, a także religia. Zasady obowiązujące w poszczególnych wyznaniach także mogą wpływać na sytuację osób starszych w danej populacji. Celem niniejszego artykułu jest wykazanie, że protestantyzm oraz zasady w nim funkcjonujące, wpływają na sytuację osób w wieku poprodukcyjnym. Dla jego realizacji autor podjął analizę danych z okresu 2000-2017. Przeprowadzone zostały one na przykładzie dwóch państw bałtyckich, w których dominuje protestantyzm – Estonii i Łotwy. W pracy zastosowana jest krytyczna analiza literatury przedmiotu, a także podstawowe miary statystyki opisowej oraz analiza porównawcza obu państw. Źródłem danych empirycznych są bazy danych opublikowane przez OECD oraz urzędy statystyczne Estonii (est. Statistikaamet) i Łotwy (lav. Centrālā statistikas pārvalde).
EN
Providing income security in old age requires making many decisions during professional activity. However, many important factors affect them. Those include state policy, cultural determinants, family and also religion. The rules applicable to particular religious denominations may affect the situation of elderly people in a given population. The purpose of this article is to show whether Protestantism and its principles influence the situation of postworking age people. For its implementation, the author decides to analyse data from the period 2000-2017. The analysis is carried out on the example of two Baltic States, in which Protestantism – Estonia and Latvia – dominates. In this work a critical analysis of the literature of the subject was used, as well as basic measures of descriptive statistics and a comparative analysis of both countries. The sources of empirical data are databases published by OECD and statistical offices of Estonia (est. statistikaamet) and Latvia (lav. Centrālā statistikas pārvalde)
16
Publication available in full text mode
Content available

A preliminary analysis of social innovation in Italy and Latvia

63%
Marzano G.
Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje
|
2017
|
issue 39(4)
41-53
EN
Social innovation is generally regarded as the capacity to respond to emerging social needs through new solutions and models without the primary aim of pursuing profit. Social enterprises, as organizations that apply business strategies to maximize improvements in human and environmental wellbeing, are widely engaged in social innovation. In Italy, social innovation appears to be a prerogative of social enterprises, especially of social cooperatives that are a type of non-profit social enterprise ruled by specific regulations. This article is a preliminary report on the specificities of social innovation and social entrepreneurship in Italy and in Latvia. The differences are useful to understand the difficulties that ex-soviet countries are encountering in shaking off their communist past and, at the same time, their potentiality for experimenting new forms of social cooperation.
PL
Innowacje społeczne są na ogół postrzegane jako zdolność reagowania na pojawiające się potrzeby społeczne za pomocą nowych rozwiązań i modeli, które nie mają na celu osiągnięcia zysku. Przedsiębiorstwa społeczne, jako organizacje, które stosują strategie biznesowe w celu maksymalizacji poprawy dobrobytu ludzi i środowiska, są szeroko zaangażowane w innowacje społeczne. We Włoszech innowacje społeczne wydają się być prerogatywą przedsiębiorstw spo-łecznych, zwłaszcza spółdzielni socjalnych, które są rodzajem przedsiębiorstwa społecz-nego typu non-profit, prowadzonym według określonych zasad. W artykule przedstawiono specyfikę innowacji społecznych i przedsiębiorczości społecznej we Włoszech i na Łotwie. Wskazane różnice są przydatne do zrozumienia trudności, na jakie są narażone kraje byłego ZSRR w procesie odchodzenia od komunistycznej przeszłości, oraz ich potencjału do eksperymentowania z nowymi formami współpracy społecznej.
17
Publication available in full text mode
Content available

Referendum w sprawie rozwiązania parlamentu na Łotwie z 2011 roku

63%
Jackiewicz A.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2017
|
issue 5 (39)
85-100
PL
Wśród obecnych w łotewskiej Satversme wielu instrumentów demokracji bezpośred-niej, jednym z najbardziej interesujących rozwiązań jest wszczynany przez głowę pań-stwa mechanizm referendum w sprawie rozwiązania parlamentu. Spektakularnym i jak dotąd jedynym przykładem zastosowania tej instytucji, było referendum, które odbyło się 23 lipca 2011 r., w wyniku którego rozwiązano łotewską Saeimę. W artykule prze-analizowano regulację konstytucyjną definiującą tę formę demokracji bezpośredniej, uwzględniając przy tym łotewską praktykę ustrojową. Skoncentrowano się na sposo-bie zastosowania tej instytucji w 2011 r., sygnalizując realia społeczne oraz politycz-ne temu towarzyszące. Na tle łotewskiego systemu konstytucyjnego oraz politycznego, a w szczególności wzajemnych relacji Prezydenta Państwa oraz Saeimy, przedstawio-no znaczenie tego instrumentu dla łotewskiego systemu politycznego oraz ocenę jego potencjału ustrojowego.
EN
Of the numerous direct democracy instruments present in the Latvian Satversme, one of the most interesting solutions is the mechanism of a referendum concerning dissolu-tion of the parliament, initiated by the head of state. A spectacular, and so far the only, example of application of this mechanism was the referendum held on 23 July 2011, as a result of which the Latvian Saeima was dissolved.The article analyzes the constitu-tional provisions that define this form of direct democracy, taking into account the Lat-vian political practice. The article focuses on the application of this institution in 2011 and emphasizes the associated social and political conditions. On the background of the Latvian constitutional and political system, in particular the mutual relations between the President of the State and the Saeima, the article presents the importance of this in-strument to the Latvian political system and an evaluation of its potential with regard to the system of government.
18

Probleme der Geschichte Lettlands. Der I. Kongress der Historiker Lettlands

63%
Zellis K.
Zapiski Historyczne
|
2011
|
vol. 76
|
issue 4
129-136
DE
W dniach 16-17 września 2011 r. odbył się w Rydze pod hasłem „Historia Łotwy: stan obecny, problemy i perspektywy” I Kongres Historyków Łotewskich. Jako cele kongresu sformułowano rozpoznanie problemów łotewskich badań historycznych w ostatnich dwudziestu latach oraz priorytetowych kierunków badań, jak również poszukiwanie nowych punktów ciężkości i obszarów zainteresowania łotewskiej nauki historycznej. Przedmiotem artykułu są zagadnienia rozwoju historiografii na Łotwie, a także przygotowanie i przebieg Kongresu Historyków Łotewskich. Daje on też przegląd najważniejszych osiągnięć jak również największych problemów łotewskiej nauki historycznej, jak na przykład dominacja historii politycznej XX w., brak akademickich dyskusji, brak metodyki nauczania historii i inne. I Kongres Historyków Łotewskich był wydarzeniem znaczącym dla rozwoju łotewskiej nauki historycznej, nawet jeśli nie zaproponował konkretnych propozycji rozwiązania istniejących problemów czy też nie powołał zespołów roboczych w tym celu.
19

Leksyka religijna w Słowniku polsko-łacińsko-łotewskim Jana Kurmina

63%
Szamryk K. K.
Prace Językoznawcze
|
2020
|
issue XXII/1
255–270
PL
Niniejszy artykuł podejmuje problem analizy ilościowej i jakościowej leksyki religijnej w Słowniku polsko-łacińsko-łotewskim Jana Kurmina (Wilno, 1858). Wyekscerpowany ze słownika materiał leksykalny, obejmujący 591 jednostek w 523 hasłach, zestawiono z obliczeniami dotyczącymi słowników języka polskiego XX i XXI w., co pozwoliło zauważyć, że leksyka religijna w słowniku Kurmina pod względem procentowym mieści się w granicy zasobu typowego dla słowników ogólnych. W dalszej części pracy materiał poddano analizie metodą pól językowych: wiara jako wyznanie, religia jako przedmiot wiary, wiara jako zgromadzenie oraz wiara jako obrządek, a następnie podzielono na słownictwo związane z wierzeniami chrześcijańskimi, uniwersalne oraz niechrześcijańskie. Dzięki temu opisowi ujawniło się podłoże kulturowo-społeczne badanego leksykonu. Najbardziej rozbudowana jest warstwa słownictwa chrześcijańskiego, ale wyróżnia się także leksyka związana z pogaństwem i judaizmem.
EN
This article presents a quantitative and qualitative analysis of religious vocabulary in Słownik polsko-łacińsko-łotewski [The Polish-Latin-Latvian Dictionary] by Jan Kurmin (ed. Vilnius, 1858). The number of excerpted lexical items (591 units found in 523 entries) has been compared with number of such lexemes excerpted from Polish dictionaries in 20th and 21st century. The comparison shows that the religious lexis in Kurmin’s work even though elaborated remains within the upper limits of religious words found in other dictionaries. Then a lexicological analysis of excerpted lexis is presented: words are grouped it in several semantic fields: faith, religion, congregation, ritual. The author also shows how many lexemes may be regarded as Christian, universal, and non-Christian underlying that those referring to Judaism or pagan beliefs constitute a separate part what results from the specific cultural and sociological trait of the work in question.
20
Publication available in full text mode
Content available

Reforma łotewskich mediów publicznych w perspektywie rozwoju nowoczesnych technologii dystrybucji treści, ewolucji potrzeb odbiorców oraz skomplikowanych relacji na linii Łotwa–Rosja

63%
Fraszczyk T.
Studia Medioznawcze
|
2014
|
issue 2 (57)
67-82
EN
The article presents an outline of the evolution of the Latvian audiovisual media market (after 1988), the infl uence of the 2009 market crash on media entities (including those public) and key discussion topics and decisions made as a result of the crisis by Latvian institutions responsible for the media landscape. Detailed attention will be given to the new law on electronic mass media (in force from 2011) and those elements of the public media system reform project (announced in 2013), that are an outcome of the dynamic development of new content distribution technologies and changing user needs and habits, especially in younger age groups. The fi nal part of the work will concern the complicated Latvia–Russia relations and the multi-aspect contribution of mass media in their shaping. The conclusion indicates a broad scope of discussion and analytical works in Latvia concerning the reform of public media, which suggests it will not be abandoned in the following years.
PL
W artykule ukazano zarys ewolucji łotewskiego rynku mediów audiowizualnych (po 1988 roku), wpływ gwałtownego załamania gospodarczego w 2009 roku na podmioty medialne (w tym publiczne) oraz główne wątki dyskusji i decyzje, które w następstwie kryzysu zostały podjęte przez łotewskie instytucje odpowiedzialne za ład medialny. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na nową ustawę o elektronicznych mediach masowych (obowiązującą od 2011 roku) oraz te elementy projektu reformy systemu mediów publicznych (ogłoszonej w 2013 roku), które wynikają z dynamicznego rozwoju nowoczesnych technologii dystrybucji treści oraz zmieniających się potrzeb i przyzwyczajeń odbiorców, zwłaszcza w młodszych grupach wiekowych. W ostatniej części tekstu poruszono złożony temat relacji łotewsko-rosyjskich i wieloaspektowego udziału mediów masowych w ich kształtowaniu. W konkluzji zwrócono uwagę na szeroki zakres dyskusji i prac analitycznych podjętych na Łotwie w związku z reformą mediów publicznych, co pozwala sądzić, że nie zostanie ona zaniechana w kolejnych latach.
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.