Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 13

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  śledztwo
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Despite 128 years, the case of Jack the Ripper’s murders is still fascinating and tempting new generations of investigators willing to solve its mystery. However, from practical point of view it seems to be more important not to find a real Ripper, but rather take a glimpse into what the investigation looked like and where the mistakes were made. A brief review of the investigation leads to a conclusion that many of the mistakes made over 100 years ago still appear when it comes to an investigative process, such as improper selection of evidence at the crime scene or taking political tendencies under consideration rather than searching for the truth. The case shows that a man is the most important part of the investigation, and modern technology can only suport it, but it will never replace a human intellect and its ability to think in a logic way.
PL
Sprawa Kuby Rozpruwacza po dziś dzień nie przestaje fascynować, zaś próby jej rozwiązania podejmują się nowe pokolenia śledczych. Jednakże o wiele bardziej istotne z punktu widzenia współczesnej pracy wykrywczej wydaje się zbadanie sposobu prowadzenia śledztwa pod kątem błędów popełnionych w czasie jego trwania. Okazuje się bowiem, że bardzo wiele niepoprawnych zachowań, jakich dopuszczono się w czasie badania przypadku morderstw w Whitechapel, jak nieprawidłowe zabezpieczenie miejsca zdarzenia czy mieszanie politycznych interesów z dociekaniem prawdy, zdarza się także 128 lat po omawianym przypadku. Powyższe jednoznacznie podkreśla, iż w pracy śledczej najważniejszym ogniwem jest człowiek i jego praca, zaś nowoczesne technologie nie są celem, a jedynie środkiem w dążeniu do prawdy.
PL
Niniejszy artykuł w całości został poświęcony regulacji art. 220 § 3 kodeksu postępowania karnego, odnoszącego się do przeszukania w wypadkach niecierpiących zwłoki. Głównym celem było wskazanie kręgu podmiotów uprawnionych do wydawania nakazów przeszukania. Mogą nimi być wyłącznie kierownicy jednostek organizacyjnych Policji, którymi są komendanci jednostek Policji wszystkich szczebli, ich zastępcy, a także inne podmioty, którym z mocy przepisów szczególnych powierzono, w określonych sytuacjach, pełnienie funkcji kierownika jednostki organizacyjnej Policji. Z uwagi na brak w kodeksie postępowania karnego definicji pojęcia kierownik jednostki organizacyjnej Policji, dokonano szczegółowej analizy aktów wewnętrznych regulujących strukturę organizacyjną formacji, jaką jest Policja. Pozwoliło to na ustalenia granic znaczeniowych wyżej wymienionego pojęcia.
EN
The investigation concerning the imprisonment of Primate Stefan Wyszyński was conducted in the Commission of the Prosecution of Crimes against the Polish Nation in Warsaw in 2001-2006. The proceedings, after gathering extensive evidence, was discontinued pursuant to Art. 17 § 1 point 5 of the Code of Criminal Procedure because of the statement that the perpetrators of the act are dead.
PL
Śledztwo dotyczące uwięzienia Prymasa Stefana Wyszyńskiego było prowadzone w Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Warszawie w latach 2001-2006. Postępowanie, po zgromadzeniu obszernego materiału dowodowego, zostało umorzone na podstawie art. 17 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania karnego wobec stwierdzenia, że sprawcy czynu nie żyją.
PL
Artykuł przedstawia przyczyny militarne i konsekwencje prawnokarne całkowitej klęski 1 Brygady Piechoty Rezerwy na Wołyniu w czerwcu 1920 r. w czasie ofensywy sowieckiej 1 Armii Konnej i 12 Armii na Wołyniu. Pośpiesznie sformowana 1 BPRez. pod dowództwem płk. Wacława Krupowicza została rozdzielona pomiędzy oddziały Grupy Operacyjnej „Słucz” i dywizje Frontu Ukraińskiego gen. Śmigłego-Rydza. Na polecenie Naczelnego Wodza w sprawie utraty wartości bojowej 1 BPRez. i jej klęski na Wołyniu przeprowadzono śledztwo prokuratorskie w Sądzie Polowym Naczelnego Dowództwa WP w Warszawie. Artykuł uwzględnia wyniki tego śledztwa i przebieg wydarzeń na froncie w świetle zebranych dowodów.
EN
The article presents the military reasons and criminal-law consequences of the total defeat of the 1st Reserve Infantry Brigade (1st RIBde) in Volhynia in June 1920 during the Soviet offensive of the 1st Cavalry Army and the 12th Army in Volhynia. The hastily formed 1st RIBde under the command of Colonel Wacław Krupowicz was divided between the branches of the “Słucz” Operational Group and the divisions of the General Śmigły-Rydz’s Ukrainian Front. On the order of the Commander-in-Chief regarding the loss of combat value of the 1st RIBde and its defeat in Volhynia, a prosecutor’s investigation was initiated before the Field Court of the Supreme Command of the Polish Army in Warsaw. The article takes into account the results of this investigation and the course of events on the front in the light of the gathered evidence.
|
2023
|
vol. 66
|
issue 1
425-441
EN
In the article I pose a question about the relationship between crime novel and reportage. I am not interested in a simple relation revealed in crime reportage. Rather, I am interested in showing, that a reporter, and a detective often have much in common. In terms of the way they approach a problem, and the pattern of asked questions and formulated answers. Noteworthy is also the handling of investigation as an activity, that structures the story depicted in the crime novel and in reportage. An attempt to think about the interdependence between a story based on fiction, and a story based on facts allows us to indicate the effects, that can be achieved through the use of investigation.
PL
W artykule stawiam pytanie o związki miedzy powieścią kryminalną a reportażem. Nie interesuje mnie prosta zależność odsłaniająca się w reportażu kryminalnym. Zależy mi raczej na pokazaniu, że reporter i detektyw mają często dużo wspólnego, jeśli weźmiemy pod uwagę sposób podejścia do problemu oraz schemat zadawanych pytań i opracowywanych odpowiedzi. Na uwagę zasługuje także operowanie śledztwem jako działaniem porządkującym opowieść w powieści kryminalnej oraz w reportażu. Próba zastanowienia się nad wzajemną zależnością zachodzącą między opowieścią opartą na fikcji i historią odwołującą się do faktów pozwala na wskazanie efektów możliwych do uzyskania dzięki zastosowaniu śledztwa.
Zeszyty Prawnicze
|
2019
|
vol. 19
|
issue 3
75-90
EN
This paper concerns the verifying proceedings regulated in Article 307 of the Polish Code of Criminal Procedure. I analyse this procedural institution from the perspective of its function in Polish criminal proceedings. I start by listing the key principles applicable to this regulation and embark on an interpretation of the legislator’s intention regarding the functions of this institution with reference to the purpose of verifying proceedings. I then move on to consider the individual functions of verifying proceedings. I discuss the grounds for the separate treatment of verifying proceedings and related aspects of criminal proceedings.
PL
Artykuł dotyczy postępowania sprawdzającego uregulowanego w art. 307 k.p.k. Autorka dokonuje analizy tej instytucji procesowej z perspektywy jej funkcji w polskim procesie karnym. W początkowej części pracy wskazuje na najważniejsze założenia związane z ww. regulacją, a następnie, w nawiązaniu do celu czynności sprawdzających, podejmuje próbę odczytania zamiarów ustawodawcy związanych z funkcjami tej instytucji. Następnie rozważania dotyczą poszczególnych funkcji postępowania sprawdzającego. Autorka wskazuje na uzasadnienie ich wyodrębnienia i związane z tym aspekty karnoprocesowe.
EN
The author focuses on the activity of witness interrogation during a criminal case. Currently, making statements by a witness is treated as one of the most important parts of the preparatory proceeding. The article presents the ways in which an interrogation should be carried out. The article is based on books and documents deriving from many eminent police officers, public prosecutors and criminologists. The aims of the paper are as follows: outlining the rights and obligations of a witness in a criminal proceeding; description of procedures during questioning; drawing attention do the process of verifying statements.
PL
Autor koncentruje swoją uwagę na czynności przesłuchania świadka w sprawie karnej. Obecnie składanie zeznań przez świadka jest traktowane jako jedna z najbardziej istotnych części postępowania przygotowawczego. Artykuł prezentuje wskazówki, w jakim kierunku powinno przebiegać prowadzenie przesłuchania. Artykuł jest oparty na publikacjach książkowych i dokumentach, pochodzących od wielu znamienitych policjantów, prokuratorów oraz kryminologów. Cele, które przyświecają przedmiotowej publikacji są następujące: podkreślenie praw i obowiązków przysługujących świadkowi w postępowaniu karnym; opis procedur podczas przesłuchania; zwrócenie uwagi na proces weryfikacji zeznań.
PL
Autor koncentruje swoją uwagę na czynności przesłuchania świadka w sprawie karnej. Obecnie składanie zeznań przez świadka jest traktowane jako jedna z najbardziej istotnych części postępowania przygotowawczego. Artykuł prezentuje wskazówki, w jakim kierunku powinno przebiegać prowadzenie przesłuchania. Artykuł jest oparty na publikacjach książkowych i dokumentach, pochodzących od wielu znamienitych policjantów, prokuratorów oraz kryminologów. Cele, które przyświecają przedmiotowej publikacji są następujące: podkreślenie praw i obowiązków przysługujących świadkowi w postępowaniu karnym; opis procedur podczas przesłuchania; zwrócenie uwagi na proces weryfikacji zeznań.
EN
The author focuses on the activity of witness interrogation during a criminal case. Currently, making statements by a witness is treated as one of the most important parts of the preparatory proceeding. The article presents the ways in which an interrogation should be carried out. The article is based on books and documents deriving from many eminent police officers, public prosecutors and criminologists. The aims of the paper are as follows: outlining the rights and obligations of a witness in a criminal proceeding; description of procedures during questioning; drawing attention do the process of verifying statements.
EN
Between 1965 and 1973, the Central Office for the Investigation of National Socialist Crimes in Ludwigsburg (Germany) investigated the crime committed on 8 September 1939 against Polish soldiers near Ciepielów. In the course of the investigation, three officers and dozens of soldiers of the 29th Infantry Division of the Wehrmacht were questioned. The investigation did not produce a breakthrough in reconstructing the events and even led to doubts about, among other things, the fact that one of the photographs, believed to document the crime, shows Lt Col Walter Wessel - according to some witnesses, it showed a Lt Col Walter Fries. The people interrogated denied the claim that Polish prisoners had been murdered, which should be seen as a course of action aimed at avoiding responsibility for the crime. Through the lens of the investigation in question, it is possible to take a closer look at the mechanisms of the German justice system and its attitude towards accounting for Nazi crimes against prisoners of war during World War II. German historiography is very critical of the German state’s reckoning (also after reunification) with its Nazi past.
PL
W latach 1965–1973 Centrala Badań Zbrodni Narodowosocjalistycznych w Ludwigsburgu (RFN) prowadziła śledztwo w sprawie zbrodni popełnionej 8 września 1939 r. na polskich żołnierzach w okolicach Ciepielowa. W jego trakcie przesłuchano trzech oficerów i kilkudziesięciu żołnierzy 29. Dywizji Piechoty Wehrmachtu. Śledztwo nie przyniosło przełomu w odtworzeniu tych wydarzeń, a nawet spowodowało podanie w wątpliwość m.in. tego, że na jednej z fotografii uważanych za dokumentację zbrodni widnieje ppłk Walter Wessel (wg części świadków miał to być ppłk Walter Fries). Przesłuchiwani zaprzeczyli opinii o mordowaniu polskich jeńców, co należy potraktować jako postępowanie mające na celu uniknięcie odpowiedzialności za zbrodnię. Przez pryzmat omawianego śledztwa możliwe jest bliższe przyjrzenie się mechanizmom działania niemieckiego wymiaru sprawiedliwości oraz jego stosunkowi do rozliczania zbrodni hitlerowskich na jeńcach wojennych w czasie II wojny światowej. Historiografia RFN bardzo krytycznie ocena rozliczenie państwa niemieckiego (również po zjednoczeniu) z nazistowską przeszłością.
Dzieje Najnowsze
|
2023
|
vol. 55
|
issue 1
77-99
EN
The text presents three cases of criminal trials held in the 1930s against the Polish population remaining in Soviet Ukraine (regions of Vinnytsia, Odesa, and Kamianets-Podilskyi). All ended with sentences of death by firing squad. Years later, the murdered were recognised as victims of the totalitarian system, thus obtaining posthumous rehabilitation and symbolic sentence exoneration.
PL
Tekst przedstawia trzy przypadki śledztw karnych toczonych w latach trzydziestych XX w. przeciwko ludności polskiej pozostałej na Ukrainie Radzieckiej (Winnica, Odessa, Kamieniec Podolski). Wszystkie zakończyły się wyrokami skazującymi na śmierć przez rozstrzelanie. Po latach zamordowani zostali uznani za ofiary systemu totalitarnego, uzyskując tym samym pośmiertną (symboliczną) rehabilitację.
EN
Modern collection of information from open sources like state, press and private ones come under open-source intelligence and it is a complement to operation activities carried out in criminology. The article focuses on working out personal and capital relationships by means of open-source intelligence and on obtaining data from open sources as a complement to the information which will help reveal personal relationships or motives for the crime after years. The article discusses universally available sources like state registers, private sources of information, sources of political information and motives of business entities recognition i.e. tortious motives in economic crime and in criminal offences as well as in industrial espionage and sabotage.  
PL
Współczesne pozyskiwanie informacji ze źródeł jawnych – państwowych, prasowych i prywatnych – należy do białego wywiadu i jest ono dopełnieniem wykonywanych czynności operacyjnych w kryminalistyce. W artykule zwrócono uwagę na sposoby rozpracowania powiązań osobowych i kapitałowych za pomocą białego wywiadu, a także możliwość pozyskania danych z otwartych źródeł jako uzupełnienie informacji, które będą pomocne w ujawnieniu po latach powiązań osobowych czy motywów zbrodni. W artykule omówione zostały źródła powszechnie dostępne: rejestry państwowe, prywatne źródła informacji, źródła informacji politycznej, jak również rozpoznawania podmiotów gospodarczych, tj. motywy deliktowe w przestępczości gospodarczej i kryminalnej, szpiegostwie przemysłowym oraz sabotażu.
EN
In the years 1945–1947 the 14th Court-Martial of the Command of the 2nd Polish Corps and the 12th Court-Martial of the Polish Resettlement Corps conducted an investigation into the case of an officer of the Home Army and the National Armed Forces, the „silent unseen” Leonard Zub-Zdanowicz, aka „Ząb”, „Dor”, „Szprung”. It was started as a result of a report by the Chairman of the Home Army Verification Commission, which was based on testimonies of Home Army soldiers from the Kielce District and Kedyw (Directorate of Diversion) officers from Warsaw. The accusations concerned, among others, desertion, collaboration with the Germans during World War II and working against the Home Army units. During the investigation several dozen witnesses were questioned, and Zub-Zdanowicz himself gave testimony as well. He was not proved to have committed the acts he was accused of. The proceedings did not end with the discontinuance of the case, nor did they end up in the courtroom. The files were submitted to the Archives of the Polish Armed Forces. Zub-Zdanowicz was verified in the rank of lieutenant, in the following years he was promoted to the rank of captain, and in 1957 General Władysław Anders appointed him major.
RU
В 1945–1947 годах 14-й военно-полевой суд командования 2 Польского корпуса и 12-й военно-полевой суд Польского корпуса приёма и распределения провели расследование по делу офицера AK и Национальных Вооруженных сил, „тихотёмного” Леонарда Зуб-Здановича (псевдонимы: „Зомб” [„Зуб” – прим. пер.], „Дор”, „Шпрунг”). Следствие было инициировано в результате доклада председателя Контрольной комиссии АК, основанного на показаниях солдат Армии Крайовой из округа Кельце и офицеров Кедив из Варшавы. В обвинении речь шла, в частности, о дезертирстве, сотрудничестве с немцами во время Второй мировой войны и боевых действиях в отношении отрядов АК. В ходе расследования было опрошено несколько десятков свидетелей. Показания давал также и Зуб-Зданович, который не был признан виновным в совершении предполагаемых действий. Следствие не закончилось ни прекращением дела, ни судебным заседанием. Документы по делу были переданы в Архив Польских Вооруженных сил. Зуб-Зданович был утвержден в звании поручика, а в последующие годы был повышен до звания ротмистра. В 1957 г. генерал Владислав Андерс присвоил ему звание майора.
PL
W latach 1945–1947 14 Sąd Polowy Dowództwa 2 Korpusu Polskiego i 12 Sąd Polowy Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia prowadziły dochodzenie w sprawie oficera AK i NSZ, cichociemnego Leonarda Zub-Zdanowicza ps. „Ząb” „Dor” „Szprung”. Wszczęte zostało na skutek doniesienia przewodniczącego Komisji Weryfikacyjnej AK, którego podstawą były zeznania żołnierzy AK z Okręgu Kieleckiego oraz oficerów Kedywu z Warszawy. Zarzuty dotyczyły m.in. dezercji, współpracy z Niemcami w okresie II wojny światowej oraz zwalczania oddziałów AK. W trakcie śledztwa przesłuchano kilkudziesięciu świadków, zeznania składał też Zub-Zdanowicz, któremu nie dowiedziono popełnienia zarzucanych mu czynów. Postępowanie nie zakończyło się umorzeniem sprawy ani też nie trafiło na salę sądową. Akta złożono do Archiwum Polskich Sił Zbrojnych. Zub-Zdanowicz został zweryfikowany w stopniu porucznika, w kolejnych latach awansował do stopnia rotmistrza, zaś w 1957 r. gen. Władysław Anders mianował go majorem.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.