Search results

1

Eucharistic gathering as the heart of celebrating „the eighth day” in a parish

100%

Biela B.

Studia Pastoralne

|

2012

|

vol. 8

183-193

PL

W wolnej Polsce nastąpiła relatywizacja niedzieli. Coraz większy procent Polaków ten święty dzień spędza w nowych „świątyniach konsumpcji”, jakimi są hipermarkety. Smutkiem napawa fakt, że żadnych reperkusji w polskim prawie nie spowodował list apostolski Jana Pawła II Dies Domini, w którym papież apelował o poszanowanie niedzieli. Wobec faktu desakralizacji czasu oraz braku głębszego zrozumienia sensu niedzieli jako dnia świątecznego, jawi się konieczność permanentnego wychowania do właściwego świętowania dnia Pańskiego. Eucharystia w pewnym sensie jest celem życia religijnego. Wynika to stąd, że z chrześcijańskiego punktu widzenia celem życia człowieka jest włączenie się w Boże plany zbawcze. Ich punktem kulminacyjnym jest Jezus Chrystus i Jego tajemnica paschalna, która nieustannie uobecnia się w Kościele. Dokonuje się to zwłaszcza w zgromadzeniu eucharystycznym, dzięki któremu ludzie jednoczą się z Chrystusem w słowie i sakramencie oraz ze sobą nawzajem. W ten sposób w Eucharystii realizuje się i pogłębia wspólnota ludzi z Bogiem i pomiędzy sobą. Tego rodzaju komunia jest celem całej historii zbawienia. Oczywiście w aspekcie eschatologicznym jest ona równocześnie źródłem, gdyż jest znakiem wskazującym na ostateczną wspólnotę, która zrealizuje się dopiero u kresu historii zbawienia. Będąc jednakże źródłem, zawiera w sobie już to, do czego ma prowadzić. W związku z powyższym wydaje się, iż ciągle za mało w nauczaniu i wychowaniu podkreślany jest związek niedzieli z tym, co można nazwać „teologią dnia ósmego”. Niedziela bowiem, jak podkreśla Jan Paweł II w Dies Domini, nie tylko jest dniem pierwszym, ale także „dniem ósmym”, to znaczy, że w stosunku do tygodniowego cyklu siedmiu dni zajmuje pozycję wyjątkową i transcendentną, symbolizując zarazem początek czasu i jego kres w „przyszłym wieku […]. Niedziela jest znakiem tego naprawdę jedynego dnia, który nastąpi po obecnym czasie – dnia trwającego bez końca […]; niedziela jest nieustannym zwiastowaniem życia wiecznego, które podtrzymuje nadzieje chrześcijan i dodaje im sił w drodze” (nr 26). Eschatologiczny wymiar Eucharystii, podkreślany przez teologię dnia ósmego, wyraża samą naturę chrześcijańskiej egzystencji na ziemi. Jest to uprzywilejowany moment, w którym Kościół doświadcza siebie jako pielgrzyma. Msza św. pobudza chrześcijan, by żyli eschatologicznie ze spojrzeniem i sercem zwróconym w górę. Dlatego też niedzielne sprawowanie Eucharystii powinno być prawdziwym świętem w parafii. Teologia dnia ósmego może znaleźć także konkretne odzwierciedlenie w praktyce pastoralnej wspólnoty parafialnej. Świat bowiem nie potrzebuje parafii jako miejsca, w której można znaleźć wszystkie udogodnienia, działania i rozrywki, lecz jako miejsca pielgrzymki i radości. Miejsca, gdzie doświadcza się obecności Ducha i gdzie ktoś, kto przychodzi po raz pierwszy, jest zmuszony dostrzec coś innego i zawołać jak ci, którzy wchodzili do pierwszych wspólnot chrześcijańskich: Naprawdę Bóg jest wśród was! (por. 1 Kor 14,25).

2

Horyzontalny wymiar świętowania niedzieli w Polsce. Od nauczania Magisterium do działań duszpasterskich

75%

Wielebski T.

Teologia Praktyczna

|

2014

|

issue 15

41-70

PL

.

3

Cnota religijności w życiu chrześcijańskim w nauczaniu Jerzego Ablewicza biskupa tarnowskiego (1962-1990)

51%

Kluz M.

Studia Gdańskie

|

2017

|

issue 41

77-94

PL

Fundamentalną rolę w kształtowaniu życia chrześcijańskiego odgrywa cnota religijności. W nauczaniu biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza została ona potraktowana wyjątkowo obszernie i szczegółowo. Cnota religijności znajduje swoje urzeczywistnienie w różnego rodzaju aktów kultu. W niniejszej publikacji w świetle listów pasterskich i kazań Jerzego Ablewicza zostaną ukazane fundamentalne przejawy życia kultycznego, a mianowicie: modlitwa, świętowanie dnia Pańskiego i pielgrzymowanie. Wszystkie te akty kultu religijnego nadają właściwy kierunek i siłę całemu chrześcijańskiemu życiu człowieka. Wpływają one na kształtowanie właściwej postawy wobec Boga, bliźniego i otaczającego świata.

EN

The virtue of piety plays a fundamental role in the shaping of Christian life. In the teachings of Jerzy Ablewicz, Bishop of Tarnow, it has been treated exceptionally extensively and in detail. The virtue of piety finds its fulfilment in all sorts of acts of worship. In the light of the pastoral letters and sermons of Jerzy Ablewicz, this article presents the fundamental manifestations of the divine life, namely: prayer, the celebration of the Lord’s day, and pilgrimage. All these acts of religious worship impart strength and the proper direction to the entire Christian life of man. They influence the shaping of a right attitude towards God, one’s neighbor and the surrounding world.

Refine search results

1 Studia Gdańskie

1 Studia Pastoralne

1 Teologia Praktyczna

1 2017

1 2014

1 2012

1 Biela B.

1 Kluz M.

1 Wielebski T.

Eucharistic gathering as the heart of celebrating „the eighth day” in a parish

Horyzontalny wymiar świętowania niedzieli w Polsce. Od nauczania Magisterium do działań duszpasterskich

Cnota religijności w życiu chrześcijańskim w nauczaniu Jerzego Ablewicza biskupa tarnowskiego (1962-1990)