W Lyonie, we Francji, dnia 22 maja 2022 roku, została zaliczona do grona błogosławionych Kościoła sługa Boża Paulina Maria Jaricot (1799 – 1862). Jako świecka kobieta, żyjąca w XIX wieku, wyróżniała się niezwykłym charyzmatem miłości chrześcijańskiej. Zapisała się w historii Francji, Europy i świata jako misjonarka nowej ewangelizacji. Z jej inicjatywy powstało Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Dzięki swemu społecznemu zaangażowaniu pozyskiwała wsparcie materialne i duchowe na rzecz katolickich misji zagranicznych. Jej życiowym osiągnięciem było zapoczątkowanie istnienia modlitewnego Dzieła Żywego Różańca. W roku jej śmierci, w 1862, liczyło ono prawie 3 milionów członków! Swoim odkrywczym spojrzeniem na udział katolickiego laikatu w życiu każdej ludzkiej społeczności, potrafiła dostrzec potrzebę wytworzenia nowych form życia religijno-społecznego Kościoła. To znalazło swój oddźwiek w katolickiej nauce społecznej. Do jej spostrzeżeń o funkcjonowaniu Kościoła w strukturach nowej rzeczywistości historyczno-gospodarczych przeobrażeń w Europie, odniósł się nie tylko papież Pius VIII, Grzegorz XVI, ale także Pius IX i Leon XIII. Około 100 lat później, jej myśli w kwestii społecznej, zostały uwzględnione w odnowie soborowej Kościoła doby Vaticanum II. To, co dokonała, budzi dzisiaj nie tylko podziw, ale i uznanie dla jej charyzmatu "bycia chrześcijaninem".
EN
Pauline Marie Jaricot was born in 1799 in the family of a wealthy industrialist and owner of a silk factory, as one of seven siblings. She was greatly influenced in her childhood by her brother Philae, who later entered the Paris Seminary of Foreign Missions. In 1816 she made a perpetual virginity vow. She visited the poor of Lyons and helped them. Under the influence of her brother, she undertook the work of material support for the missionary ministry. She set up the first groups in her father’s silk factory. Soon the idea found followers all over Lyon, giving rise to the Society of the Propagation of the Faith. From 1826 she undertook activities aimed at popularizing the prayer of the rosary. She created a Work called “Living Rosary”. Pauline Jaricot also supported the workers spiritually and materially. She tried to build a factory whose shares would be owned by the workers. However, she entrusted her organization to managers who turned out to be dishonest and defrauded her property. The administrator of her family’s fortune not only ruined her, but also incurred serious debts in her name, and therefore she lost everything and died in poverty.
Przedmiotem analizy jest animacja kobiet w ramach duszpasterstwa prowadzonego przez kapucynów w okresie między powstaniem listopadowym a styczniowym. Oddziaływanie ukazane jest przez pryzmat wydarzeń społeczno-politycznych. Tło wywodu stanowi różnorodność form zaangażowania kobiet w okresie międzypowstaniowym. Artykuł łączy ogólną perspektywę wydarzeń społeczno-politycznych z szczegółowymi formami organizowania kobiet w różne organizacje religijno-kościelne z mocnym akcentem na formację patriotyczną kobiet polskich. Rozważania dotyczące zaangażowania kapucynów, ich pracy duszpasterskiej wśród kobiet i aktywności politycznej w połowie XIX wieku.
EN
The subject of the analysis is the animation of women under the pastoral care of the Capuchins during the period between the November and January Uprisings. The influence is presented through the prism of social and political events. The background of the argument is the diversity of forms of engagement of women in the inter-uprising period. The article combines the general perspective of socio-political events with detailed forms of organizing women in various religious and church organizations with a strong emphasis on the patriotic formation of Polish women. It reflects on the commitment of the Capuchins, their pastoral work among women and political activity in the mid-19th century.
Przedmiotem analizy jest duchowość ukrytego życia zakonnego i jej uwarunkowania. Prawda o Bogu ukrytym zafascynowała Honorata Koźmińskiego, kapucyna żyjącego na przełomie wieków XIX i XX. Zainicjował ponad 20 zgromadzeń zakonnych żeńskich i męskich, których członkowie nie nosili jednolitego stroju zakonnego i w ukryciu przed światem przeżywali swoją konsekrację. Niehabitowość, według zamysłu Założyciela miała być uwarunkowana nie tylko sytuacją społeczno-polityczną. Artykuł ukazuje ukrycie jako swoisty styl życia, charakteryzujący się pokorą, cichością, pracowitością i franciszkańskim minoritas. Zwiera także Rrozważania dotyczące zaangażowania kapucynów, ich pracy formacyjnej wśród kobiet i mężczyzn w określonych uwarunkowaniach społeczno-polityczno-eklezjalnych drugiej połowy XIX wieku.
EN
The subject of the analysis is the spirituality of hidden religious life and its conditions. The truth about hidden God fascinated Honorat Koźmiński, a Capuchin who lived at the turn of the 19th and 20th centuries. He initiated more than 20 male and female religious congregations whose members did not wear uniform clothing and experienced their consecration in hiding from the world. Not wearing the habit, according to the plan of the Founder, was not determined solely by the socio-political situation. The article shows hiding as a special lifestyle characterized by humility, quietness, diligence and Franciscan minoritas. The article reflects on the commitment of the Capuchins and their formation work among men and women in socio-political and ecclesial conditions of the second half of the 19th century.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.