Search results - CEJSH

1

Pojęcie osoby a zasada jakości życia we współczesnej bioetyce

100%

Biesaga T.

Sympozjum

|

2002

|

issue 1(9)

53-63

PL

Artykuł zajmuje się tematem: "Pojęcie osoby a zasada jakości życia we współczesnej bioetyce".

2

Prezentacja

100%

Sympozjum

|

2002

|

issue 1(9)

5-6

PL

Prezentacja numeru 1(9) (2002) Sympozjum poświęconego tematowi "Ocalić cywilizację - ocalić ludzkie życie".

3

Światowy dramat konfliktu między kulturą życia a kulturą śmierci

100%

Kowalski J.

Sympozjum

|

2002

|

issue 1(9)

37-51

PL

Artykuł opisuje konflikt pomiędzy kulturą życia a kulturą śmierci.

4

Recenzja książki: Marilee Adams, Change your questions change your life: 10 Powerful Tools for Life and Works. Discover the power of question thinking, Berrett-Koehler Publishers, Inc., San Francisco California 2009, ss. 199

100%

Podwysocka J.

Edukacja Humanistyczna

|

2017

|

issue 2

158-162

5

Życie ludzkie w świadectwie Biblii

100%

Filipiak M.

|

1977

|

vol. 24

|

issue 1

21-29

PL

Der M ensch wird in der Bibel als Wesen dargestellt, das es obwohl sterben muss, von Gott zum Leben bestimmt wird. Des Begriff des Lebens umfasst nich nur dasselbe biologische Werden und Dauern, sondern auch Leben, Wohlhabenheit und Glück, das mit dem inneren Frieden verknüpft ist. Fast im ganzen Alten Testament zeigt sich, dass das Leben nur zur iridisch-zeitlichen Dauer begrenzt war, was eine überzeugung wurde, so Lohn, wie Strafe stütze sich prinzipiell auf der zeitlichen Vergeilung. Erst die Idee der unsterblichen Seele, die sich in den letzten chronologischen Büchern das Alten Testaments erschien, machte das Finden der Brückenbah bahn leichter, die das irdische mit dem jensetigen Leben verbindet.

6

Od wydawcy: Słowo Życia - Słowo Zbawienia

88%

Witczyk H.

Verbum Vitae

|

2002

|

vol. 1

11-26

PL

Słowo wstępne wydawcy, ks. Henryka Witczyka, dyrektora Instytutu Teologii Biblijnej "Verbum" oraz redaktora naczelnego "Verbum vitae"

7

Polityka życia czy polityka śmierci? Charakterystyka biopolityki w kontekście encykliki "Evangelium vitae" Jana Pawła II

88%

Łońska M.

Studia Pelplińskie

|

2014

|

vol. 47

231-242

PL

Ludzka cielesność jest zagadnieniem nieustannie poddawanym dyskusji. Różne nurty współczesnego świata chcą ją traktować według własnej wizji. Niejednokrotnie oznacza to zredukowanie człowieka do wymiaru materialnego. Problem ten dotyka nauki i techniki, ale również rzeczywistości politycznej i społecznej, które chcąc zrealizować swoje cele, będą budowały niepełną wizję człowieka. Tworzona w ten sposób, w wymiarze biopolityki, kultura śmierci, jak nazwie ją Jan Paweł II, nie jest jednak – i nie musi być – ostateczną drogą. Dopiero wyjście od pełnej wizji człowieka stwarza możliwość budowania ludzkiej kultury, polityki, życia indywidualnego i społecznego, czyli zbudowania kultury życia.

8

Archbishop Zygmunt Zimowski’s Contribution to Shaping Health Care as a Guardian and Servant of Life

75%

Wojtkun J.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2017

|

vol. 16

|

issue 1

EN

The recently deceased Archbishop Zygmunt Zimowski, former President of the Pontifical Council for Health Care Workers, which was incorporated into the Dicastery for Promoting Integral Human Development, worked tirelessly to guide and support the sick and suffering who have a right to medical care as well as health care workers in an increasingly complex world. This article presents the mission of health care professionals as a service of the various dimensions of life. This form of service strives to restore harmony to life and integrate not only the body’s vital functions but also the physical, spiritual, psychological, and religious spheres of human life. The action of God, who often assumes the role of a physician in the Bible, is the model of such service. Healthcare serves to restore life to its full dynamism and individuals to the ability to live life to its full potential. It is also a service of the sanctity and Gospel of life, which guides healthcare professionals’ special relationship with the sick and the reality of suffering.

PL

Zmarły przed rokiem (w chwili przekazywania tego artykułu do druku mija niemal dokładnie pierwsza rocznica śmierci) Arcybiskup Zygmunt Zimowski, Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia, włączonej już w struktury Rady ds. Rozwoju Integralnego Człowieka, z wielkim zaangażowaniem realizował zadanie prowadzenia i wspierania chorych i cierpiących oraz pracowników służby zdrowia w coraz bardziej złożonym świecie. Zależało księdzu arcybiskupowi, aby papieska dykasteria opiekowała się nie tylko pracownikami służby zdrowia, ale obejmowała swą troską chorych. Oni to bowiem mają prawo do takiej opieki lekarskiej, która może być określona jako służba życiu. Niniejszy artykuł ukazuje misję pracowników służby zdrowia, jako służbę życiu w jego różnorakich wymiarach. Jest to służba polegająca na przywracaniu życiu jego harmonii, zintegrowaniu funkcji życiowych organizmu oraz wzajemnej integracji różnych sfer życia człowieka: fizycznej, duchowej, psychicznej, religijnej. Modelem takiej służby jest styl działania samego Boga, który na kartach Pisma Świętego często występuje w roli lekarza. Służba zdrowia to także służba przywracania życiu jego dynamiki, żywotności pozwalającej żyć pełnią możliwości witalnych osoby. Jest to także służba świętości życia, a nawet służba Ewangelii życia, które wyznaczają pracownikom służby zdrowia określony kierunek relacji do osoby chorego i rzeczywistości cierpienia.

9

Komplementarność argumentacji w stanowisku Kościoła katolickiego na temat początku życia ludzkiego

75%

Zadykowicz T.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2015

|

vol. 14

|

issue 1

EN

Determination of the beginning of human life is possible only through the reflection undertaken as a part of an interdisciplinary dialogue between different scientific disciplines. This is an issue that falls within the competence of the natural sciences, but it has its repercussions also in the legal sciences and the social sciences. It is also the responsibility of philosophy and theology, and more specifically philosophical and theological anthropology. The Catholic Church in its teachings believes that the need for cooperation of various disciplines, of course respecting the autonomy and the right of every science methodology, and thus a skillful weighing the arguments coming from different teachings. This complementary approach expressed appreciation of the natural sciences data and supplement their own research on the issue of personal status the human body from its conception. Complementarity argument in determining the beginning of human life is subordinated to the defense and promotion.

10

Czy biologia jest chemią?

75%

Twardowski M.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2013

|

issue 52

203-221

PL

Recenzja książki: Addy Pross, What Is Life? How Chemistry Becomes Biology, Oxford University Press, Oxford 2012, ss. 200.

11

Studia nad życiem i działalnością Macieja z Szydłowa

75%

Kowalczyk M.

Folia Historica Cracoviensia

|

1996

|

vol. 3

EN

The article is an overview of the life and work of Maciej of Szydłów.

PL

Artykuł omawia życie i działalność Macieja z Szydłowa.

12

Wieczność jako niezgoda: Stein, Levinas, Ricoeuer

75%

Loba M.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

129-138

PL

SummaryIn this contribution I try to show how E. Stein, E. Levinas and P. Ricoeurexpress their disagreement with Heideggerian conception of being-towards-death and propose their vision of eternity and its experience. The three main images are commented:the death as a discontinuity and condition of a new life, suspension of the time to the resurrection by the other, the intensification of the experience of time.

13

Analityka biopolityki Rozważania o przeszłości i teraźniejszości spornego pojęcia

75%

Lemke T.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

vol. 2

11-25

PL

Tekst jest szczegółową analizą genealogii pojęcia biopolityki od jej wczesnego stosowania przez teoretyków rasy i państwa-organizmu, przez koncepcje ekologiczne oraz technocentryczne po myśl Michela Foucaulta oraz współczesne projekty odwołujące się do prac francuskiego filozofa. Autor nie skupia się jedynie na zarysowaniu historycznego kontekstu sięgania po termin „biopolityka”, lecz interesuje go również, w jaki sposób omawiane przez niego teorie ujmują relację między życiem i polityką, prawdą naukową a normą itd. W ostatnim rozdziale nakreślone zostają także kontury analityki biopolityki orazukazane znaczenie omawianego pojęcia dla współczesnych problemów z zakresu socjologii i filozofii polityki.

14

Teologia życia w Starym Testamencie

75%

Stachowiak L.

|

1970

|

vol. 17

|

issue 1

13-21

PL

Die alteren theologischen Traditionen des Alten Testaments weisen keine festgeprägte Lehre vom Leben des Menschen auf, doch ihre heilsgeschichtliche Aussagen setzten ein bestimmtes, allgemein israelitisches Selbstverständnis voraus, worin Antwort auf allerlei Lebensfragen gegeben wird. Der Grundbegriff des Lebens ist dynamisch gedacht und rührt aus der sinnlichen Erfahrung der gesamten beweglichen Welt her. Der Mensch erlangt eine Lebensfülle , wenn er alle ihm zugängliche Lebensgüter glücklich, im Frieden und lange geniessen kann . Doch kann das älteste Lebensbild des AT keineswegs als rein diesseitig bezeichnet werden; über alle irdische Güter hinaus, macht sich eine Sehnsucht nach einem überirdischen Leben bemerkbar, das zuerst freilich als Verlängerung der diesseitigen Existenz gedacht ist. Dazu trug wesentlich das religiöse Gepräge des Weltbildes bei. Da Gott Israels, der „lebendige Gott” ist und den Mitgliedern seines Volkes das Leben spendet, kommt in manchen Schriften die Sehnsucht nach einem Leben mit ihm auf; doch weiss die ältere Theologie Israels dies weder zu begründen noch näher zu beschreiben. Einen wesentlichen Beitrag zur Verinnerlichung des Lebensbegriffs leisteten die Propheten, die ein neues Leben im erneuerten Lande dem neuen Volke in Aussicht stellten. Einen weiteren Schritt tat in der nachexilischen Zeit die Apokalyptik mit ihrem eschatologischen Lebensverständnis. Das diesseitige Lebensprofil bleibt im allgemeinen noch erhalten, wird aber oft zugunsten einer überzeitlichen Existenz in Gottesnähe preisgegeben. Zugleich dringt immer mehr der Begriff des „ew igen Lebens” vor, das im Hellenismus eine anthropologische Stütze erhielt; dazu gesellt sich der Auferstehungsglaube.

15

Prawo dawcą życia w świetle psalmu 119

75%

Jędrzejewski S.

The Biblical Annals

|

1998

|

vol. 45

|

issue 1

37-53

PL

Nel Salmo 119 si trovano otto termini giuridici. Tutti questi termini, per motivo della loro dinamicità, hanno una dimensione piuttosto teologica che giuridica. Come tali diventano „educatore” che forma la spiritualità dell’israelita fedele. Nell’atmosfera di fatiche della vita, termini soprattuto fanno ricordare la conscienzia dell’elezione di Israele da parte di Dio e obbligano a montenere gli impegni che derivano dall’Alleanza. Formano alla speranza per una benedizione che basa sulla Legge dell’Alleanza. La Legge, essendo uno fonite di forza nelle difficoltà e oscilando verso la misericordia di Dio, dona un senso alla vita di un israelita. Nel salmo 119 si nota un attributo particolare della Legge e cioè la sua funzione di donare la vita, e proprio questo suo potere di donare la vita diventa per salmista un punto di referimento nella preghiera. Jahve molte volte nella storia donava la vita, cioè faceva ritornare, nel processo di formazione del suo popolo, lo stato di una relazione positiva tra i due partner dell’Alleanza. Poggiando su ciò salmista, anche questa volta, non dubita que in suo Dio avrà pietà e gli donerà di nuovo la vita compresa come una gioia terreste di essere con Dio.

16

Postawa człowieka wobec śmierci na podstawie uwag Seneki w Epistulae morales ad Lucilium

75%

Dreikopel tomasz. T.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2016

|

issue 22

269-276

PL

Listy moralne do Lucyliusza Seneki Młodszego stanowią wartościowe świadectwo głębokiej refleksji ich autora nad zagadnieniem śmierci jako krańcowym momentem doczesnego życia człowieka. Jednocześnie pozostają swoistą próbą wskazania czytelnikowi możliwości właściwego ustosunkowania się wobec tego, co nieuchronne i ostateczne. Analiza będących przedmiotem mojego zainteresowania w niniejszym artykule listów 24, 26, 30, 70, 77 i 82 nie pozostawia wątpliwości, że najistotniejszym czynnikiem, który w przekonaniu starożytnego filozofa warunkuje odpowiedni stosunek człowieka do śmierci, jest jego życie. W tym kontekście definiuje Seneka śmierć jako szczególne dopełnienie życia aktywnego, tj. wartościowego zarówno pod względem moralnym, jak i intelektualnym. Takie podejście pozwala także zrozumieć jego specyficzną interpretację śmierci, która chociaż w św ietle poglądów stoickich pozostaje jedną z rzeczy obojętnych, to w ujęciu Seneki jest zbliżona do dobra, posiada wartość i pod pewnymi warunkami może stać się przedmiotem ludzkich starań.

17

Wspólnota pojednana z Bogiem w Jezusie Chrystusie – Nowej Świątyni

75%

Tomaszewski T.

Verbum Vitae

|

2010

|

vol. 18

141-165

PL

J 10,22-39 Jezus stwierdza, że sam jest prawdziwym pasterzem mesjańskim i nową świątynią. Dialog podjęty przez Jezusa na terenie świątyni zawiera również silne elementy eklezjologiczne. Jezus przeciwstawia niewierzących Żydów owcom, które do Niego należą, słuchają Jego głosu i idą za Nim. Jezus zna swoje owce, ofiaruje im życie wieczne i gwarantuje bezpieczeństwo. Ci, którzy przynależą do Jego owczarni, nie porzucają Go, ponieważ są strzeżeni przez Boga. Jezus jako zburzona i odbudowana światynia zgromadzi na nowo wszystkich ludzi, stając się przestrzenią ich wspólnoty z Bogiem, która znajduje swój model w jedności Syna z Ojcem.

18

Człowiek wobec świata zwierząt w ujęciu Roberta Spaemanna

75%

Kożuchowski J.

Roczniki Filozoficzne

|

2021

|

vol. 69

|

issue 2

305-328

EN

The article presents some threads of interesting philosophical and ethical analyses by Robert Spaemann on the animal world, undertaken by him in the Aristotelian spirit. They concern issues that seem to be of particular interest to both: experts on the subject and contemporary man. These are: nature (its specificity) and the ontic status of animals, suffering and its sources (including experiments and training), killing animals and eating their flesh. Spaemann not only did not question, but also, in the spirit of classical and contemporary thought (Helmuth Plessner), originally emphasised the essence of man over animals. He did it, among others, by emphasising the human ability to self-relativizing. According to the eminent German thinker, the ethical principles regulating our relationship to animals are closely related to the metaphysical understanding of their being. These principles are based on the teleological nature of our smaller brothers and the subjective form of their existence. Spaemann emphasised the role of kindness, responsibility and care, the utilitarian principle of the profit and loss account, Kant’s categorical imperative and the personalistic norm. On the other hand, he developed the obligation to protect animals and responsible for them in the context of human dignity. The article attempts to show the importance of the teleological perspective, which no one has shown so clearly and convincingly in relation to animals in contemporary German philosophy. The article also compared his position on the animal world with the vision of Peter Singer. First of all, the article attempts to reconstruct Spaemann’s thought on the ethical and metaphysical aspects of man’s relationship to animals.

PL

W artykule przedstawiono niektóre wątki interesujących analiz filozoficzno-etycznych Roberta Spaemanna na temat świata zwierząt, podejmowanych przezeń w duchu arystotelesowskim. Dotykają one kwestii, które wydają się być szczególnym przedmiotem zainteresowania zarówno znawców zagadnienia, jak i współczesnego człowieka. Są to: natura (jej specyfika) i status ontyczny zwierząt, cierpienie i jego źródła (m.in. eksperymenty i tresura), zabijanie tych stworzeń oraz jedzenie ich mięsa. Spaemann nie tylko nie podważał, ale w duchu myśli klasycznej i współczesnej (Helmuth Plessner) oryginalnie podkreślał istotową wyższość człowieka nad zwierzęciem. Czynił to m.in. przez zaakcentowanie zdolności człowieka do samorelatywizacji. Według wybitnego myśliciela niemieckiego zasady etyczne normujące nasze odniesienie do zwierząt łączą się ściśle z metafizycznym rozumieniem ich bytowości. Zasady te bowiem mają swoją podstawę w teleologicznej naturze naszych mniejszych braci i podmiotowej formie ich egzystencji. Spaemann akcentował rolę życzliwości, odpowiedzialności i troski, utylitarystyczną zasadę rachunku korzyści i strat, imperatyw kategoryczny Kanta oraz normę personalistyczną. Natomiast obowiązek ochrony zwierząt i odpowiedzialności za nie rozwijał w kontekście godności ludzkiej. Podjęto próbę wykazania, jak doniosła jest teleologiczna perspektywa, której nikt tak wyraziście i przekonująco nie ukazał w odniesieniu do zwierząt we współczesnej niemieckiej filozofii jak właśnie Spaemann. Dokonano także porównania jego stanowiska na temat świata zwierzęcego z wizją Petera Singera. Przede wszystkim w artykule podjęto próbę rekonstrukcji Spaemanna myśli dotyczącej etycznych i metafizycznych aspektów stosunku człowieka do zwierząt.

19

Rozwój zrównoważony jako otwarty system aktywności

71%

Najder-Stefaniak K.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2019

|

vol. 17

|

issue 3

13-22

EN

The author of the paper treats the notion of sustainable development as a project of understanding the reality and storage of knowledge that has been filling with content since the moment it was introduced into the discourse of science. She shows that the ecosystem metaphor helps to propose the main theses of the speech: (1) sustainable development is a system of activity that enriches the social and natural environment of people; (2) to understand its specifics supports the metaphor of life; (3) sustainable development must be an open, relatively isolated system. The notions of life, sustainable development, creative persistence and transgression are the keys to the presented considerations.

PL

Autor artykułu traktuje pojęcie zrównoważonego rozwoju jako projekt rozumienia rzeczywistości i magazyn wiedzy, który jest wypełniany treścią od momentu wprowadzenia pojęcia do dyskursu nauki. Pokazuje, że metafora ekosystemu pomaga zaproponować główne tezy artykułu: 1) zrównoważony rozwój to system aktywności, który wzbogaca środowisko społeczne i przyrodnicze ludzi; 2) w zrozumieniu jego specyfiki pomaga metafora życia; 3) zrównoważony rozwój musi być otwartym, względnie izolowanym systemem. Pojęcie życia, zrównoważonego rozwoju, twórczego trwania i transgresji są kluczem do przedstawionych rozważań.

20

Ars in crudo w powieści „Wyznaję” Jaume Cabré

63%

Trygar B.

Amor Fati

|

2016

|

issue 1(5)

165-183

EN

The purpose of the article is to reveal the philosophical take on the role of music in one’s life showed in Jaume Cabré’s novel “Confesses”. The author analyzes the value of music as the metaphysical property of the world and as developing cognitive and sensory abilities of man. Music for the main character can turn out to be the necessary complement of his existence, showing him what is beautiful and what belongs in the world of the value.

Refine search results