Search results

1

Wpływ św. Bazylego na rozwój życia monastycznego

100%

Górny J.

Vox Patrum

|

1982

|

vol. 3

298-312

EN

BRAK

2

Jan Chryzostom i monastycyzm w okresie młodości

84%

Starowieyski M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue specjalny

222-246

3

Starożytne reguły zakonne

84%

Starowieyski M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue specjalny

208-220

4

Aquileienses clerici quasi chorus beatorum habentur (Hieronim, Kronika, rok 374). Przykład życia religijnego duchownych pod koniec IV wieku

84%

Bastit-Kalinowska A.

Vox Patrum

|

2018

|

vol. 70

205-215

EN

The end of the fourth century sees the emergence, in the West, of several experiences of monastic life in the city for the bishop and a part of his presbyterium (Eusèbe of Vercelli, Martin of Tours, Paulin of Nola, Augustin of Hippo). A similar attempt, around the priest Chromace of Aquileia (before his episcopate, and maybe even later), is documented by some testimonies of Jerome from Stridon and Rufin from Aquileia for the years 370s. These testimonies are the object of the present study.

5

The Eschatological Aspects of the Monastic Life in St. Jerome’s Letters

67%

Wysocki M.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 76

143-155

PL

W roku 1953 badacz Nowego Testamentu Charles Harold Dodd opublikował swoje dzieło The Interpretation of the Fourth Gospel, książkę, która zrewolucjonizowała myślenie o chrześcijańskiej eschatologii. W swym opus vitae Dodd wskazywał, na podstawie Ewangelii według św. Jana, że apokaliptyczne rzeczywistości są już urzeczywistnione w posłudze Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów. Na tej podstawie ukuł termin „eschatologia zrealizowana”, w której wszystkie eschatologiczne zapowiedzi o Królestwie Bożym już zostały wypełnione. Tę zrealizowaną eschatologię można dostrzec w różnych rzeczywistościach życia wspólnoty wierzących. W przypadku Hieronima ze Strydonu dostrzegał on eschatologiczną rzeczywistość w życiu mnichów. Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać jakie znaki eschatologiczne obecne są w opisie mniszej wspólnoty zawartej w listach św. Hieronima. Wielokrotnie bowiem w swych listach przywołuje rzeczywistości eschatologiczne jako już obecne w życiu monastycznym. Jest ono dla niego z pewnością swoistym rajem na ziemi i wypełnieniem zapowiedzi eschatologicznych Chrystusa.

EN

In the year 1953, a New Testament scholar named Charles Harold Dodd published a book titled The Interpretation of the Fourth Gospel which revolutionized the way of thinking about Christian eschatology. In his opus vitae, Charles Dodd argued based on the Gospel of John that apocalyptic realities are in fact already realised through Jesus and His Apostles’ ministry. On this premise, he coined the term “realized eschatology”, in which all announcements concerning the Kingdom of God had already been realized according to Dodd. This “realized eschatology” can be seen through various realities of everyday life of the community of believers. In the case of Saint Jerome of Stridon, he saw the eschatological reality in the monastic lifestyle. This article aims to show what eschatological signs are present in the description of the monastic community found in the letters of Saint Jerome. For in his letters many times he refers to eschatological realities already present in monastic life, which is for him a kind of paradise on earth and the fulfilment of Christ’s eschatological prophecies.

6

Świadectwo dziewic w starożytności chrześcijańskiej

67%

Turzyński P.

Verbum Vitae

|

2015

|

vol. 28

377-399

EN

From the very beginning, within the community of Christian believers, there have been men and women who decided to follow Christ in His celibate style of life. Virginity and sexual renunciation in the early Church had distinct meanings and motives that differentiate it from similar practices within other religions and philosophies. For early Christians, the virginal ideal constituted a special way of life in which one was dedicated wholly and permanently, with love, to God and His kingdom (which truly was believed to be at hand). The Gospel message with its eschatological calling, and the new life in Christ with its transforming power, were the ultimate sources of this remarkable phenomenon. This article tries to present the topic in three steps: a brief account of the institution of virginity in the early Church; the motivations for this special form of devotion; and the meaning and the effects of virgins’ testimony. At the beginning virgins lived in their families without special tasks in the community. Gradually the importance of virginity increased. In III and IV century, virgins achieved almost the same status as martyrs had in the period of persecution. At that time virgins started to live together in monastic communities, and the great Fathers of the Church dedicated a considerable number of works to the subject. Early Christian ascetics looked backward, toward gaining a pre-Fall state of the heart, as well as forward to their resurrection. Through the renunciation of sexuality and gender, they condemned neither, but attempted to participate in the glory of the angels. The Fathers of the Church recognized that virgins were already being made a new creation. While on this earth we are still male and female, in the kingdom of heaven, they are already one in Christ. In the writings of early fathers, quite often the value of virginity was demonstrated in comparison with the value of marriage, not in contraposition but in a simple hierarchy of value: good and better.

PL

Od początku istnienia Kościoła we wspólnotach chrześcijańskich pojawiają się kobiety, które darzą Chrystusa miłością oblubieńczą i ofiarują mu swoje życie. W ten sposób realizują błogosławieństwo skierowane do ludzi czystego serce i przez swoją bezżenność stają się świadkami królestwa niebieskiego. Pierwotnie żyły one w domach rodzinnych i nie posiadały jakiejś szczególnej funkcji we wspólnocie. Jednak po ustaniu prześladowań dziewice zaczęły zajmować miejsce męczenników i wraz z mnichami stały się modelem i ideałem chrześcijańskiej doskonałości. Artykuł pokazuje krótką historię instytucji dziewic w pierwotnym Kościele, pokazując rozwój w podejściu do rozumienia misji dziewic i teologii dziewictwa. Ten rozwój prowadzi od dziewictwa ukrytego w rodzinnym domu do wspólnot i klasztorów żeńskich oraz rozkwitu refleksji teologicznej na temat dziewictwa w IV w. Istotne są motywy, dla których kobiety rezygnują z małżeństwa i ofiarowują życie samemu Bogu. Być może w chrześcijańskim dziewictwie słyszany jest czasem argument z filozofii stoickiej, mówiący o trudach życia małżeńskiego, jednak najistotniejsza jest fascynacja Chrystusem i miłość wyłączna do Niego oraz szukanie bliskości Boga. Ideałem monastycznym pociągającym ludzi zanurzonych w chaosie świata stał się również wewnętrzny pokój i harmonia przypominające rajski czas ludzkości i przynoszące przedsmak przyszłego wieku i bożych przeznaczeń. Nie bez znaczenia w wyborze dziewiczej drogi życia była także tęsknota za wolnością, która realizowała się w oderwaniu od wszystkich uzależnień środowiskowych i społecznych tamtego czasu i prowadziła do oddania się tylko Bogu. Artykuł w ostatniej części chce pokazać owoce świadectwa dziewic. Ich sposób życia wskazuje na piękno i moc Boga, który potrafi przemienić człowieka. Najgłębsze tęsknoty ludzkiego serca zostają w nich w pewnym stopniu zaspokojone, a patrzący na nie i czerpiący z ich świadectwa zaglądają do świata, który przyjdzie po powszechnym zmartwychwstaniu. Dziewice przez swoją świętość i mądrość stają się ikoną macierzyńskiej płodności Kościoła i mają moc przyciągania do Chrystusa. Ponieważ w większości przypadków nie posiadają żadnych funkcji w społeczeństwie, a żyją dla Boga i na Jego chwałę, dziewice przypominają również ostateczny sens życia człowieka. U wielu autorów chrześcijańskich porównywanie dziewictwa do mistycznego małżeństwa z Chrystusem decyduje o wartości obydwu stanów życia, i małżeńskiego, i dziewiczego, co pozostaje dziedzictwem chrześcijaństwa na wieki.

7

Le désert dans la spiritualité de saint Pierre Damien

59%

Kwaśniak B.

Roczniki Filozoficzne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 2

27-36

PL

Celem artykułu jest przedstawienie motywu pustyni w myśli duchowej Piotra Damianiego. W pierwszej części zaprezentowany został krótki rys biograficzny Piotra Damianiego, pozwalający lepiej zrozumieć jego wybory w życiu duchowym. W drugiej części została pokazana koncepcja życia monastycznego wzorowanego na życiu jego mistrza duchowego – św. Romualda. Piotr Damiani rozróżniał dwie drogi w życiu zakonnym: życie wspólnotowe i życie pustelnicze, eremickie. Według niego życie wspólnotowe było swoistym przygotowaniem do życia pustelniczego. W trzeciej części artykułu została zaprezentowana wartość i znaczenie życia pustelniczego, a także różnica między życiem wspólnotowym a życiem pustelniczym. Piotr Damiani podkreśla, że pustynia i cela jest idealnym miejscem dla mnicha, który chce osiągnąć doskonałość w życiu duchowym. Życie na pustyni jest pewniejszą drogą do zbawienia, ponieważ daje możliwość oderwania od świata i możliwość kontaktu z Bogiem poprzez modlitwę, kontemplację i praktyki ascetyczne. Pustynia jest miejscem ćwiczenia się w cnotach przez post, milczenie i modlitwę, jest także miejscem walki ze swymi wadami i z szatanem. Pustynia jest niezbędnym etapem dla tych, którzy chcą osiągnąć szczyty życia mistycznego.

FR

Le but de cet article est de presenter la signification du desert dans la pensee spirituelle de Pierre Damien. Dans une premiere partie on a présenté une courte biografie de Pierre Damien qui a permis de mieux comprendre ses choix dans la vie spirituelle. Dans la deuxieme partie on a montre sa conception de la vie spirituelle qu’etait inspiree de la vie de son maitre spirituel - saint Romuald. Pierre Damien a distingué deux voies dans la vie monastique: la vie communautaire et la vie solitaire, érémitique. D'apres lui la vie communautaire est une sorte de préparatoire pour la vie solitaire. Dans une troisieme partie on a présente la valeur et l’importance de la vie érémitique et la difference entre la vie communautaire et la vie solitaire. Pierre Damien a souligne que le désert et la cellule est l'endroit idéal pour le moine qui veut atteindre la perfection dans la vie spirituelle. La vie au desert est la voie la plus sure pour atteindre le salut car elle nous separe du monde et elle donne des conditions plus favorables a la priêre, à la contemplation et aux pratiques ascétiqucs en union avec Dieu. Le desert est l'endroit ou on s’exerce dans les vertus par le jeune, le silence, et la priere, mais aussi un endroit de combat avec nos vices et avec Satan. Le desert est un passage indispensable pour ceux qui veulent atteindre le sommet dans la vie mystique.

EN

The purpose of this article was to present the meaning of the desert in spiritual thought Peter Damian. In the first part we presented a short biography Peter Damian has provided insight choices in spiritual life. In the second part we showed his conception of the spiritual life that was inspired by the life of his spiritual master - St. Romuald. Peter Damian distinguished two ways in monastic life, community life and the solitary life, hermit. Community life is a kind of preparatory for the solitary life. In a third part we presented the value and importance of the hermit's life and the difference between community life and the solitary life. Peter Damian pointed out that the desert and the cell is the perfect place for the monk who wants to achieve perfection in the spiritual life. Life in the desert is the surest way to attain salvation because it separates us from the world and it gives more favorable conditions for prayer, contemplation and ascetic practices in union with God. The desert is the place where it is exercised in virtue by fasting, silence and prayer, but also a place of combat with vices and with Satan. The desert is a vital passage for those who want to reach the top in the mystical life.

8

Pewniejsza nadzieja? Zachęty do życia monastycznego w epistolografii IV i V wieku

59%

Wysocki M.

Vox Patrum

|

2018

|

vol. 70

193-204

EN

The turn of the 4th and 5th centuries is a period of exuberant development of a monastic life in the West. This fact was also reflected in the correspondence of the authors of this period (Ambrose, Augustine, Jerome and Paulinus Nolensis of Nola), who are considered to be the fathers of the Western monasticism. Many people entered the path of life devoted to Christ voluntarily and without dilemmas, but there were also those who were encouraged to make this decision and yet they felt some resistance. Of this we can also find testimonies in the letters of the authors mentioned above. Among their nearly 500 letters, we find only seven that relate to the theme of calling and encouragement to the monastic life. They are directed to only three people (two soldiers and wealthy married couple), which, however, are an example of serious dilemmas and problems with entering the path of monastic life. The authors show in their letters arguments for taking up monastic life and ways of its implementation. The letters show a better and more perfect life. In letters there is no call for leaving the world in a literal way, but only a peculiar “abandonment” of the world, and above all a profound eschatological dimension of such a decision. There is a deep hope that for abandoning what is earthly, a reward that transcends earthly goods awaits for a man who undertakes a monastic life. In the face of the vanity of the world, its worries and problems, certainly a better hope is shown in the encouragements of the letters.

9

Św. Marcin z Tours: duchowość, kult, wzór ewangelizacji w dziele integracji Europy

59%

Nowak W.

Studia Elbląskie

|

2019

|

vol. 20

245-256

EN

The Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments approved St. Martin of Tours to be the saint patron of the town of Kętrzyn (Poland, Diocese of Warmia). St. Martin’s cult spread in France and in Europe since the 6th century. St. Martin’s tomb became the destination for pilgrimages. He was the first saint from outside the group of martyrs. He is the saint patron of the dioceses of Mainz and Rottenburg-Stuttgard in Germany and Eisenstadt in Austria.In Poland his name has been known since the 12th century. He is one of the most popular saints. Over 200 churches has been erected under his name. He is portrayed as a priest wielding a sword and with a soldier’s cloak at his feet or as a knight on horseback cutting a cloak in two and handing one half to a beggar. He is the saint patron of tailors. He is also the nationalsaint patron of France, the Pontifical Swiss Guards, knights, soldiers, travelers, refugees, blacksmiths, beggars, shepherds, weavers, wine makers, tanners and hotel-keepers.

PL

Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, 9 sierpnia 2017 r. zatwierdziła św. Marcina z Tours biskupa jako patrona miasta Kętrzyn (Archidiecezja Warmińska). Kult św. Marcina szerzył się we Francji, a w Europie od VI wieku. Grób Świętego stał się celem pielgrzymek. Marcin był pierwszym ze świętych spoza grona męczenników. Jest on patronem diecezji Moguncja i Rottenburg-Stuttgart w Niemczech, Eisenstadt w Austrii. W Polsce imię Marcin znane jest od XII wieku. Św. Marcin należy do najbardziej popularnych świętych. Wystawiono około 200 kościołów ku jego czci. Przedstawia się go jako kapłana z mieczem i płaszczem żołnierskim u nóg lub jako rycerza na koniu rozcinającego płaszcz żołnierski i podającego go żebrakowi. Marcin jest patronem sukienników. Jest tez świętym „narodowym” Francji, patronem Gwardii Szwajcarskiej, rycerzy, żołnierzy, podróżujących, uchodźców, kowali, żebraków, pasterzy, tkaczy, właścicieli winnic, garbarzy, hotelarzy

Refine search results

4 Vox Patrum

2 Warszawskie Studia Teologiczne

1 Roczniki Filozoficzne

1 Studia Elbląskie

1 Verbum Vitae

2 Starowieyski M.

2 Wysocki M.

1 Bastit-Kalinowska A.

1 Górny J.

1 Kwaśniak B.

1 Nowak W.

1 Turzyński P.

1 2020

1 2019

2 2018

2 2017

2 2015

1 1982

Wpływ św. Bazylego na rozwój życia monastycznego

Jan Chryzostom i monastycyzm w okresie młodości

Starożytne reguły zakonne

Aquileienses clerici quasi chorus beatorum habentur (Hieronim, Kronika, rok 374). Przykład życia religijnego duchownych pod koniec IV wieku

The Eschatological Aspects of the Monastic Life in St. Jerome’s Letters

Świadectwo dziewic w starożytności chrześcijańskiej

Le désert dans la spiritualité de saint Pierre Damien

Pewniejsza nadzieja? Zachęty do życia monastycznego w epistolografii IV i V wieku

Św. Marcin z Tours: duchowość, kult, wzór ewangelizacji w dziele integracji Europy