Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Великая Северная война
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The capture of the Stronghold of Kokenhausen in October 1700 was the last act of the 8-month-long campaign of August II’s army on the area of Swedish Inflanty Voivodeship. After the disgrace of the premature abandoning of the siege of Riga (the main aim of this campaign), it was a vital military and political success. However, in the literature concerning the Great Northern War the pieces of information on this event are mostly scarce and when confronting them with each other one can see many contradictions and oblique statements. It causes the picture of the siege and surrender of the Kokenhausen Stronghold to be unclear and bring doubts to mind. The only way out of this situation is referring to a first-hand source of information – i.e. to a description given by a witness of the events. Such a source is undoubtedly the letter written on 9th October 1900 in the camp of the Saxon army near Kokenhausen, presented herein. Its author was probably a court treasurer of the Crown, Atanazy Miączyński (1639–1723), experienced commander of John III Sobieski’s times, as well as a faithful supporter of August II.
RU
Захват крепости Кокенгаузена в октябре 1700 года стал последним актом восьмимесячной кампании, проводимой армией Августа II на территории шведской Ливонии. После преждевременного отказа от осады Риги (главной цели этой кампании) это был существенный военный и политический успех. Однако в работах, посвященных Великой Северной войне, сведения об этом событии преимущественно скудны, а при сопоставлении фактов можно обнаружить множество недосказанностей и противоречий. Вследствие этого образ осады и капитуляции крепости в Кокенгаузене неясен и вызывает сомнения. Единственный выход из этой ситуации – обращение к непосредственному источнику информации, т.е. описанию, составленному свидетелем событий. Им, без сомнений, является письмо, датированное 9 октября 1700, написанный в лагере саксонской армии под Кокенаузеном. Вероятнее всего, его автором был подскарбий надворный коронный Афанасий Миончинский (1639–1723), опытный командир времен Яна III Собеского и верный сторонник Августа II.
PL
Zdobycie Twierdzy Kokenhausen w październiku 1700 r. było ostatnim aktem ośmiomiesięcznej kampanii prowadzonej przez wojska Augusta II na terenie szwedzkich Inflant. Po blamażu związanym z przedwczesnym porzuceniem oblężenia Rygi (głównego celu tej kampanii) był to istotny sukces militarny i polityczny. Jednakże w opracowaniach poświęconych wielkiej wojnie północnej informacje na temat tego wydarzenia w większości są skąpe, a konfrontując je ze sobą, zauważyć można liczne sprzeczności i niedomówienia. Powoduje to, że obraz oblężenia i kapitulacji Twierdzy Kokenhauzen jest niejasny i nasuwa wątpliwości. Jedynym wyjściem z tej sytuacji jest sięgnięcie do bezpośredniego źródła informacji – tj. opisu przedstawionego przez świadka wydarzeń. Takim jest bez wątpienia prezentowany powyżej list z 9 października 1700 r., napisany w obozie armii saskiej pod Kokenhausen. Jego autorem był prawdopodobnie podskarbi nadworny koronny Atanazy Miączyński (1639–1723), doświadczony dowódca z czasów Jana III Sobieskiego oraz wierny stronnik Augusta II.
PL
Wielka wojna północna oznaczała zmierzch starych potęg takich, jak Szwecja czy Rzeczypospolita i narodziny nowej - Rosji cara Piotra I. Przeprowadził on w państwie głębokie reformy oraz zmodernizował i unowocześnił siły zbrojne, tworząc bałtycką flotę wojenną. Zmiany te nie uszły uwadze ambasadorów obcych państw, w tym oczywiście Wielkiej Brytanii, którzy raportowali o nich do centrali. Sporządzali także zestawienia sił zbrojnych Rosji, w tym marynarki oraz umieszczali przy takiej okazji trafne spostrzeżenia dotyczące żołdu czy werbunku marynarzy. Kilka z nich będzie przedmiotem analizy, a dane które można z nich odczytać będą mogły świadczyć o rozwoju carskich sił zbrojnych.
EN
The Great Northern War marked the end of old military powers such as Sweden and the Polish-Lithuanian Commonwealth, and the birth of a new one - Russia of Tsar Peter I. He carried out profound reforms in the country and modernized the armed forces, creating the baltic navy. These changes did not escape the attention of foreign ambassadors, including of course this from Great Britain, who reported about them to the headquarters. They also prepared lists of Russian armed forces including the navy and placed on this occasion accurate insights regarding the pay or recruitment of sailors. Several of them will be the subject of analysis, and the information that can be found in them also testify to the development of the tsarist armed forces.
RU
Великая Северная война ознаменовала упадок старых держав, таких как Швеция или Речь Посполита, и рождение новой - России царя Петр I. Он провел глубокие реформы в стране и модернизировал вооруженные силы, создав Балтийский флот. Эти изменения не остались незамеченными послами зарубежных стран, в том числе, конечно же, Великобритании, которые доложили о них в штаб. Они также подготовили списки вооруженных сил России, в том числе военно-морского флота, и разместили точные сведения о заработной плате или найме моряков. Некоторые из них будут проанализированы, и данные, которые можно будет прочитать из них, смогут свидетельствовать о развитии царских вооруженных сил.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.