Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Вторая Речь Посполитая
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The article is devoted to the theme of military settlers (pol. osadnicy) in Eastern parts of Poland, which are called “Kresy”, in the first half of the twentieth century. The authors focus on the historical background of military precipitating caused by Polish government, as well as descriptions of the life of military colonialists in the eastern territories. Considerable attention is paid to the study of the social significance of the settlers, which is manifested mainly in the economic and cultural sphere. The topic of military settlers in the West of Ukraine has been poorly studied. Modern sources describe a small amount of information about history that caused the agrarian reform in Poland and their impact on life in Western Ukraine. The paper is focused on the problems of military colonization in the Eastern Poland in the first half of the twentieth century. The research methodology is based on the analysis of available facts, as well as the statistical evaluation of archival data. As a result, an assessment was made of the positive influence of the military colonization to economy in the West of Ukraine.
RU
Статья посвящена теме военного осадничества (колонизации) на территории вос¬точных земель Второй Речи Посполитой в первой половине ХХ века. Основное внимание акцентируется на исторических предпосылках данной акции со стороны польского правительства, а также на описании быта военных колонистов. Значи¬тельное внимание уделяется изучению социальной значимости колонистов, которая проявляется, главным образом, в экономической и культурной сфере. Тема военного осадничества на указанной территории мало изучена. В современных источниках описано краткое изложение исторических событий, ставших причиной аграрной реформы в Польше, а также их значение и влияние на жизнь региона. Исходя из этого, целью данного исследования является углублённое изучение проблематики осадничества на территории восточных рубежей Польской Республики в первой по¬ловине ХХ века. Методика исследования основывается на анализе и статистической оценке архивных данных. Итогом исследований был вывод о положительном вли¬янии военных колонистов на экономическое развитие восточных окраин Польши.
EN
Culture formed a significant element of political thought of every major political movement, both during the final years of partition of Poland, and after it regained its independence. The scope of interest of people’s parties covered almost everything that had a rural context, relating to the many millions of peasants. The present article analyzes the program assumptions of the Polish People’s Party “Piast” [Pol. Polskie Stronnictwo Ludowe “Piast”], Polish People’s Party “Wyzwolenie” [Pol. Polskie Stronnictwo Ludowe “Wyzwolenie”], Peasant’s Party [Pol. Stronnictwo Chłopskie] and the People’s Party [Pol. Stronnictwo Ludowe] relating to the aforesaid category of political sciences. These parties played a significant role in the history of people’s movement, influencing the shape of the recreated Polish state during the interwar bi-decade. The political thought of people’s parties aimed at bestowing the peasant’s culture with both autonomous, and nationwide value. These ideological assumptions were included in the political programs of people’s parties.
RU
Культура являлась важным элементом политической мысли каждого из крупных политических движений периода конца Разделов и затем в независимой Польше. Интерес народных партий к культуре охватывал все, что имело деревенский, крестьянский контекст и относилось к многомиллионным крестьянским массам. Предметом анализа в данной статье являются программные положения Польской крестьянской партии «Пяст», Польской крестьянской партии «Освобождение» („Wyzwolenie”), Крестьянской партии и Народной партии (Stronnictwo Ludowe) относительно рассматриваемой политологической категории. В межвоенное двадцатилетие эти партии сыграли существенную роль в истории народного (крестьянского) движения и оказали влияние на строй возрожденной Польши. Политическая мысль народных (крестьянских) партий стремилась придать кре¬стьянской культуре ее автономные и, одновременно, общенародные ценности. Такие идеологические положения вошли в политические программы народных (крестьянских) партий.
EN
This article presents the issue of the genesis of military assistance in the Second Republic of Poland. In interwar Poland, this was understood as aid that was to be provided by the armed forces in support of the civil authorities, primarily in connection with ensuring public safety, or in the event of natural disasters. The text analyzes both Polish and foreign experiences with the use of the army in this manner, as well as characterizing the regulations that were developed in this area in other countries before 1918. The Polish administration was already benefitting from military assistance in the territory of Galicia at the beginning of November 1918, with the support of the current Austro-Hungarian standards. In the following months, the military administration organized units throughout the country that would coordinate the provisioning of military assistance, and from January to April 1919 basic regulations concerning the matter were issued.
RU
В статье рассматривается вопрос генезиса военной помощи во Второй Речи Посполитой. В межвоенной Польше это выражение понималось как оказание помощи вооруженными силами гражданским властям – в первую очередь, в связи с обеспечением общественной безопасности или в случае стихийных бедствий. В тексте статьи анализируется польский и зарубежный опыт использования армии для указанных целей, а также дается характеристика постановлений зарубежных стран, которые были приняты до 1918 г. в этом отношении. Уже в первые дни ноября 1918 г. на территории Галиции польская администрация пользовалась помощью вооруженных сил, при этом на тот момент все еще действовали австро-венгерские стандарты. В последующие месяцы по всей стране были созданы организационные подразделения военной администрации для координации оказания военной помощи, а в период с января по апрель 1919 г. были изданы основные положения, касающиеся исследуемой проблематики.
PL
W artykule przedstawiono zagadnienie genezy asystencji wojskowej w II Rzeczypospolitej. Pod nazwą tą w międzywojennej Polsce rozumiano udzielanie pomocy przez siły zbrojne na rzecz władz cywilnych, przede wszystkim w związku z zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego bądź w przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych. W tekście poddano analizie doświadczenia polskie i zagraniczne z użycia wojska do wskazanych celów, jak również scharakteryzowano regulacje państw obcych powstałe przed 1918 r. w tym zakresie. Już w pierwszych dniach listopada 1918 r. na terenach Galicji administracja polska korzystała z pomocy sił wojskowych, przy czym wspomagano się dotychczas obowiązującymi normami austro-węgierskimi. W kolejnych miesiącach utworzono na terenie całego kraju komórki organizacyjne w administracji wojskowej zajmujące się koordynowaniem udzielania asystencji wojskowej, natomiast w okresie od stycznia do kwietnia 1919 r. wydano podstawowe przepisy dotyczące omawianej problematyki.
EN
The matter of military training (PW) during the interwar period has been the subject of many studies. Despite this, there is a noticeable lack of publications concerning the regional activities of the PW, especially regarding multinational and border areas. This article covers the years 1937–1939, which was a period that saw the expansion of PW training structures subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division, which coincided with preparations for the expected Polish-German war. The work presents the PW structures in the area where the 23rd Infantry Division were stationed, operational goals and tasks, as well as the cooperation that occurred with civilian organizations regarding assessments of the efficiency of Silesian PW structures as an area with a strong German minority.
RU
Вопрос о военной подготовке в межвоенный период был предметом многих исследований. Несмотря на это, ощущается значительная нехватка публикаций о региональной деятельности организаций военной подготовки, особенно в многонациональных и приграничных регионах. Данная статья охватывает 1937–1939 годы в контексте периода функционирования и расширения структур военной подготовки (PW), подчиняющейся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, что совпало с подготовкой к предстоящей польско-германской войне. В работе представлены структуры PW на территории дислокации 23-й пехотной дивизии, оперативные цели и задачи, а также взаимодействие с гражданскими организациями, реализующими цели организаций военной подготовки. Важным элементом является оценка возможностей и эффективности силезских структур PW (как территории с сильным немецким меньшинством) перед лицом надвигающейся войны.
PL
Tematyka przysposobienia wojskowego w okresie międzywojennym była przedmiotem wielu badań. Pomimo tego zauważalny jest brak publikacji poświęconych regionalnym działaniom PW, zwłaszcza dla obszarów wielonarodowych i przygranicznych. Artykuł obejmuje lata 1937–1939, odnosząc się do okresu funkcjonowania i rozbudowy struktur PW podległych 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty, który zbiegł się z przygotowaniami do nadchodzącej wojny polsko-niemieckiej. Praca przedstawia struktury PW na obszarze stacjonowania 23 Dywizji Piechoty, cele i zadania operacyjne oraz współpracę z cywilnymi organizacjami realizującymi założenia PW. Istotnym elementem jest ocena możliwości i sprawności śląskich struktur PW, jako obszaru z silną mniejszością niemiecką, w obliczu nadchodzącej wojny.
EN
The term „homeland security” is in my discussion only conventional phrasing, which was hard to define properly towards the end of the Great War and at the beginning of the Second Polish Republic. It was often used interchangeably with „public security”. Moreover, it must be highlighted that by using the term „homeland security” in the title I intend to emphasize the fact that the subject of my paper is not the mechanism of „homeland security” functioning itself in the period of interest, but the concepts concerning the organization of the model of this security and the way of putting it to life at that time. While setting the period of my interest, I decided on the years 1917–1922. The first caesura is connected with the first conceptual works within the Provisional Council of State, when the issue of establishing the National Public Security Guard came up for debate. The second caesura results in turn from the finalization of the process of organizing the State Police and setting up the Silesian Voivodeship Police.
RU
Понятие „внутренней безопасности” в контексте моих исследований является довольно условным; в годы Второй мировой войны и начала существования Второй Речи Посполитой его было трудно сформулировать корректно. Нередко это определение применялось наряду с термином „общественная безопасность”. Стоит при этом подчеркнуть, что используя в заглавии формулировку „о внутренней безопасности”, я намереваюсь обратить особое внимание на то, что предмет моего анализа – не сам механизм функционирования „внутренней безопасности” в интересующий меня период, а концепции того времени, касающиеся организации модели этой безопасности и способ внедрения его в жизнь. Определяя период своих научных интересов, я остановился на 1917–1922 гг. Первая дата связана с первыми разработками концепции во Временном Государственном Совете, когда на рассмотрение было внесено предложение о создании народных дружин общественной безопасности. Вторая дата относится к финальному моменту процесса организации Государственной Полиции и к созданию Полиции Силезского воеводства.
PL
Termin „bezpieczeństwo wewnętrzne” jest w przypadku moich rozważań sformułowaniem jedynie umownym, które u schyłku lat Wielkiej Wojny i początków II Rzeczypospolitej trudno było odpowiednio zdefiniować. Nierzadko określenie to stosowano wymiennie z „bezpieczeństwem publicznym”. Podkreślić przy tym należy, że używając w tytule sformułowania „o bezpieczeństwo wewnętrzne”, zamierzam uwypuklić fakt, że przedmiotem moich rozważań nie jest sam mechanizm funkcjonowania „bezpieczeństwa wewnętrznego” w interesującym mnie okresie, ale ówczesne koncepcje dotyczące zorganizowania modelu tegoż bezpieczeństwa i sposób wprowadzania go w życie. Ustalając okres moich zainteresowań, zdecydowałem się na lata 1917–1922. Pierwsza cezura związana jest z pierwszymi pracami koncepcyjnymi w łonie Tymczasowej Rady Stanu, gdy wniesiono pod obrady wniosek w sprawie utworzenia Krajowej Straży Bezpieczeństwa Publicznego. Z kolei druga cezura wynika ze sfinalizowania procesu organizowania Policji Państwowej i utworzenia Policji Województwa Śląskiego.
EN
The source presented here consists of the correspondence between the general administration and military authorities concerning the organization of the Assistance Group, set up at the end of June 1933 in connection with the escalation of the unrest caused by the political and social situation in the western parts of Lviv voivodeship. The group was of mixed character and consisted of infantry, cavalry, artillery, and motor army units. We should stress that air force was also used by the authorities to quell the unrest. The documents contain a description of the actions taken by the army as well as the information coming from the pilots serving over the area where the incidents spread. The case discussed here was the third when in 1932–1933 in the assistance service a several hundred people group of various kinds of units was used to calm grave disturbances of the public order.
RU
Материалом для статьи послужила корреспонденция власти с военным командованием, касающаяся организации Ассистирующей Группы, созданной в конце июня 1933 г. в связи с эскалацией беспорядков, какие имели место быть на фоне общественно-политической ситуации в западных повятах Львовского воеводства. Эта группа имела смешанный характер и состояла из отрядов пехоты, кавалерии, артиллерии и автомобильных войск. Следует отметить, что для устранения беспорядков властями была использована в том числе и авиация. Документы содержат описание предпринятых властями действий и данные, взятые от работников авиации, которые проходили службу на территории, охваченной этими действиями. Исследуемый случай был уже третьим по счету, поскольку в 1932–1933 г. в рамках совместных действий военных и властей для ликвидации серьезных нарушений общественного порядка были использованы различным образом вооруженные группы, насчитывающие несколько сотен человек.
PL
Na prezentowane źródło składa się korespondencja władz administracji ogólnej z władzami wojskowymi dotycząca organizacji Grupy Asystencyjnej powołanej do życia pod koniec czerwca 1933 r. w związku z eskalacją niepokojów, do jakich doszło na tle sytuacji społeczno-politycznej w zachodnich powiatach województwa lwowskiego. Grupa ta miała charakter kombinowany i składała się z oddziałów piechoty, kawalerii, artylerii, wojsk samochodowych. Zaznaczyć należy, że do uśmierzenia niepokojów użyte zostało przez władze również lotnictwo. Dokumenty zawierają opis podjętych przez wojsko działań, jak również informacje pochodzące od lotników odbywających służbę nad obszarem ogarniętym zajściami. Omawiany przypadek był trzecim, gdy w latach 1932–1933 w służbie asystencyjnej dla likwidacji poważnych zaburzeń porządku publicznego użyto kilkusetosobowego zgrupowania złożonego z różnych rodzajów broni.
RU
Польская довоенная пресса пыталась приблизить своих читателей к жителям Страны цветающей вишни. Много места было посвящено в первую очередь японцам. Обычно это делали массовые журналы, такие как: сенсационный «As» (изданный группой «Ilustrowany Kurier Codzienny») и путешественно-географический: «Na Szerokim Świecie» [На широком мире], а также Варшава: «Naokoło Świata» [Вокруг света], и женский журнал: «Bluszcz» [Плющ]. Японcкую жительницу представляли либо как таинственную жен- щину экзотической красоты, преданную семье жену, жертву патриархальной системы, либо как освободительницу, борющуюся за свои права в политической, профессиональной и общественной жизни. Как массовые журналы, так и женщины сосредоточили свое внимание на социальном положении японок, подчеркивая, что оно крайне неблагоприятно а, как пример, ставили неравное положение мужа и жены в браке. Всё таки они добавляли, что их положение быстро улучшается, хотя им еще предстоит пройти долгий путь для эмансипации. Межвоенная пресса пыталась размежеть распространенные стереотипы о жителях Японии. Один из них говорил о том, что все японские женщины это хорошие жены, матери и свекрови, но другой относился к гейшам как к роскошным проституткам.
EN
The Polish interwar press tried to bring its readers closer to the inhabitants of the Land of the Rising Sun. Many articles were devoted to Japanese women. Usually, it was done by mass magazines such as sensational “As” and travel-geographical “Na Szerokim Świecie” [On the Broad World] published by holding “Ilustrowany Kurier Codzienny” [Illustrated Daily Courier], as well as Warsaw “Naokoło Świata” [Around the World], and women’s magazines, e.g., “Bluszcz” [Ivy]. A Japanese was presented either as a mysterious woman of exotic beauty and a mysterious soul, a wife devoted to the family, a victim of the patriarchal system, or an emancipate fighting for political, professional, and social rights. The mass magazines and women focused on the social situation of Japanese women, stressing that it was extremely unfavourable and, as an example, gave their unequal position in marriage. However, they added that their position had improved rapidly, although they still had a long way to go to emancipate. The interwar press tried to combat common stereotypes about the inhabitants of Japan. One was to say that all Japanese women are, by nature, perfect wives, mothers, and mothers-in-law, and the other that geishas are luxury prostitutes.
EN
Despite the signing of the peace treaty in Riga (March 21, 1921), which formally ended the Polish-Soviet War (1918–1921), the Eastern Borderlands of the Second Polish Republic were still not a safe place. Although Soviet Russia officially recognized the provisions of the peace treaty and ratified them – thus recognizing, among others, the shape and course of the border with Poland – the communists connected with the Communist International never abandoned their plans for a global revolution and carrying its flame through Poland to Western Europe. The task of the Border Protection Corps (Korpus Ochrony Pogranicza, KOP), a special military formation created in the fall of 1924 to protect the eastern borders of the Polish state, was to restore order and security on the border in response to the diversion and common banditry inspired by Soviet intelligence. The grouping of units in three lines, supported by cavalry subunits, adopted by the KOP command, and above all the determination and firmness of the soldiers in fighting sabotage and banditry, was supposed to pacify the bands and calm the situation on the Polish-Soviet border. In January 1926 there was a bandit attack on bus passengers near Sieniawka in Nowogródczyzna. One of the passengers was Lieutenant Kazimierz Śledziński, an officer of the 9th KOP Battalion in Klecko, who, with a sense of soldierly duty, fought alone against infiltraitors in defense of the civilians. Despite being outnumbered, he managed to repel the attack and bring help despite his wounds. He was the first soldier to be awarded the Cross of Merit for Bravery established in 1928.
RU
Восточные окраины Второй Речи Посполитой, несмотря на заключение мирного договора в Риге (21 марта 1921 г.), официально положившего конец польско-русской войне (1918–1921 гг.), все еще не были безопасным местом для ее жителей. Правда, Советская Россия официально признала и ратифицировала положения мирного договора, признав, в частности, форму и расположение границы с Польшей, но коммунисты, связанные с Коммунистическим Интернационалом, никогда не отказывались от своих планов мировой революции и переноса ее пламени через Польшу в страны Западной Европы. Задача Корпуса охраны пограничья (КОП) как специального военного формирования, созданного осенью 1924 года для защиты восточных границ Польши, заключалась в восстановлении порядка и безопасности в приграничных районах в связи с подрывной деятельностью и обыкновенным бандитизмом, подстрекаемым разведкой Советского Союза. Принятая командованием КОП группировка военных подразделений в три линии, поддерживаемые кавалерийскими подразделениями, и, прежде всего, решимость и стойкость солдат в борьбе с диверсиями и бандитизмом должны были привести к успокоению беспорядков и урегулированию ситуации на польско-советской границе. В январе 1926 г. случилось бандитское нападение на пассажиров автобуса под Сенявкой в районе Новогрудка. Одним из пассажиров был лейтенант Казимеж Следзинский, офицер 9-го батальона КОП в Клецке, который из чувства своего солдатского долга в одиночку сражался с саботажниками, защищая мирных жителей. При всем преимуществе нападающих, ему все же удалось отбить атаку и, несмотря на ранения, вызвать помощь. Он был первым солдатом, награжденным Крестом Заслуги „За Храбрость”, учрежденным в 1928 г.
PL
Kresy Wschodnie II Rzeczypospolitej, pomimo zawarcia traktatu pokojowego w Rydze (21 marca 1921 r.) formalnie kończącego wojnę polsko-rosyjską (1918–1921), nadal nie były miejscem bezpiecznym dla mieszkańców. Wprawdzie Rosja Radziecka oficjalnie uznała postanowienia traktatu pokojowego i ratyfikowała je, tym samym uznając m.in. kształt i przebieg granicy z Polską, ale komuniści związani z Międzynarodówką Komunistyczną nigdy nie zarzucili planów światowej rewolucji i przeniesienia jej płomienia poprzez Polskę do krajów Europy Zachodniej. Zadaniem Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP), jako specjalnej formacji wojskowej, utworzonej jesienią 1924 r. dla ochrony granic wschodnich państwa polskiego, było przywrócenie ładu, porządku i bezpieczeństwa na pograniczu w związku z dywersją i pospolitym bandytyzmem inspirowanym przez wywiad Związku Sowieckiego. Przyjęte przez dowództwo KOP ugrupowanie jednostek w trzech liniach, wspartych pododdziałami kawalerii, a przede wszystkim determinacja i stanowczość żołnierzy w zwalczaniu dywersji i bandytyzmu, miały doprowadzić do pacyfikacji band i uspokojenia sytuacji na pograniczu polsko-radzieckim. W styczniu 1926 r. doszło do bandyckiego napadu na podróżnych autobusu pod Sieniawką na Nowogródczyźnie. Jednym z podróżnych był por. Kazimierz Śledziński, oficer 9 Batalionu KOP w Klecku, który w poczuciu żołnierskiego obowiązku w pojedynkę stoczył walkę z dywersantami w obronie osób cywilnych. Pomimo przewagi napastników zdołał odeprzeć atak – nie zważając na własne rany – wezwać pomoc. Był pierwszym żołnierzem, który został odznaczony Krzyżem Zasługi za Dzielność ustanowionym w 1928 r.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.