Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 16

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Люблин
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

ZWYKŁA NIEZWYKŁOŚĆ, CZYLI JÓZEF KOTARBIŃSKI W LUBLINIE (KILKA SŁÓW O OGÓLNOPOLSKIEJ KONFERENCJI NAUKOWEJ „JÓZEF KOTARBIŃSKI. ŻYCIE I DZIEŁO”, LUBLIN, 11 WRZEŚNIA 2018 R.

100%
Gabryś-Sławińska M.
Bibliotekarz Lubelski
|
2018
|
issue 61
171-175
XX
The text is a report from an academic conference held in autumn 2018 at the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin on the occasion of the 90th anniversary of the death of Józef Kotarbiński, and the 170th anniversary of his birth, falling next year. Józef Kotarbiński (1849–1928) was one of the most-outstanding figures in the Polish theatre at the turn of the 19th century. Born on 27 November 1849 in Czemierniki, near Lubartów, an artist descended from a family well known in the Lublin Region, although he lived and worked outside the country of his childhood years, he never severed connections with the area where he grew up: he made guest performances in Lublin and also wrote about the initiatives related to the theatre in Lublin.
RU
Текст представляет собой отчет о научной конференции, которая состоялась осенью 2018 года в Люблинской Воеводской Публичной Библиотеке им. Иеронима Лопацинского по случаю 90-летия со дня смерти Юзефа Котарбинского в этом году и 100-летия со дня его рождения в следующем году. Юзеф Котарбинский (1849–1928) был одним из величайших деятелей польского театра на рубеже XIX и XX веков. Рожденный 27 ноября 1849 года в Чемерниках под Любартувом, происходящий из знаменитого в люблинском регионе рода художник, хотя и жил, и работал за пределами того места, где провел свое детство, не порвал связей с малой родиной: нередко выступал в Люблине, а также писал о люблинских театральных инициативах.
PL
Tekst jest relacją z konferencji naukowej, która odbyła się jesienią 2018 r. w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, z okazji wypadającej w tym roku dziewięćdziesiątej rocznicy śmierci Józefa Kotarbińskiego oraz przypadającej w przyszłym roku sto siedemdziesiątej rocznicy jego urodzin. Józef Kotarbiński (1849–1928) był jedną z największych osobowości polskiego teatru przełomu XIX i XX wieku. Urodzony 27 XI 1849 r. w Czemiernikach niedaleko Lubartowa, wywodzący się ze znanej na Lubelszczyźnie rodziny artysta, choć mieszkał i pracował poza krajem lat dziecinnych, z rodzinnymi stronami nie zerwał kontaktu: występował gościnnie w Lublinie, a także pisywał o lubelskich inicjatywach teatralnych.
2
Publication available in full text mode
Content available

Sekcja rolna Komisariatu Służby Cywilnej Narodu w Lublinie

100%
Borzęcki A.
Wschodni Rocznik Humanistyczny
|
2020
|
vol. XVII (2020)
|
issue 2: Rozejm w Dywilinie (1618) na tle epoki, pod red. A. Góraka
251-269
PL
Służba Cywilna Narodu (SCN), organizacja konspiracyjna, została powołana we wrześniu 1942 r. w wyniku połączenia Organizacji Polskiej Obozu Narodowo-Radykalnego i Stronnictwa Narodowego „Wielka Polska”. W koncepcji radykalnej części obozu narodowego miała stanowić alternatywę dla Delegatury Rządu na Kraj. Zadaniem organizacji było m.in. przygotowywanie programów i kadr dla administracji państwowej i samorządowej, policji, przemysłu na okres powojenny. Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest działalność sekcji rolnej okręgowego Komisariatu SCN w Lublinie w latach 1942-1944 oraz próba wznowienia działalności „po wyzwoleniu”, aż po rozpracowywanie jej struktur przez aparat bezpieczeństwa. Sekcja rolna (Wydział Rolny) stanowiła najwcześniej i najlepiej zorganizowaną część lubelskiego Komisariatu, skupiającą w swych szeregach grono ekspertów.
EN
The Civil Service of the Nation (Służba Cywilna Narodu – SCN), an underground organization, was established in September 1942 from the merger of the Polish Organization of the National Radical Camp and the National Party “Great Poland”. In the concept of the radical part of the national camp, it was supposed to be an alternative to the Government Delegation for Poland. The tasks of the organization included, among others preparation of programs and personnel for state and local administration, police and industry for the post-war period. The subject of the considerations undertaken in the article is the activity of the agricultural section of the SCN District Commissariat in Lublin in 1942-1944 and the attempt to resume its activity after the entry of the Red Army, and also the issue of investigative work of its structures by the security apparatus. The agricultural section was the earliest and the best organized part of the Lublin Commissariat, gathering in its ranks a group of experts.
RU
Подпольная организация "Гражданская служба народу" была создана в сентябре 1942 года в результате слияния Польской организации национально-радикального лагеря и Национальной партии "Великая Польша". В концепции радикальной части национального лагеря она должна была стать альтернативой для Делегации Правительства на Страну. Задача организации заключалась, в частности, в подготовке программ и кадров для государственной и местной администрации, полиции и промышленности на послевоенный период. Предметом рассмотрения в статье является деятельность сельскохозяйственного отдела районного комиссариата ГСН в Люблине в 1942-1944 гг. и попытка возобновления деятельности после т.н. освобождения, вплоть до разработки ее структур аппаратом безопасности. Сельскохозяйственный отдел был самой ранней и наиболее организованной частью Люблинского комиссариата, собрав в свои ряды группу специалистов.
3
Publication available in full text mode
Content available

Zapomniana Reduta generała Tadeusza Kościuszki w Ogrodzie Botanicznym UMCS na Sławinku w Lublinie

100%
Kseniak M.
Bibliotekarz Lubelski
|
2019
|
issue 62
95-109
EN
This article describes an age-old form of fortification, i.e. a redoubt. This type of enclosed earthwork, with a ground plan based on a square or another polygonal shape, was used for independent defence. Redoubts were most popular in the period from the 16th century to the beginning of the First World War. The Kościuszko Redoubt, located in the UMCS Botanical Garden in Sławinek in Lublin, has survived until the present day without significant changes or major damage from past wars. Currently, it is not only an interesting example of this forgotten fortification structure, but also an extraordinary token of remembrance of General Tadeusz Kościuszko, who designed and prepared it during his stays at the manor house of his uncle in Lublin.
RU
В статье описана старая фортификационная форма, которой был редут. Этот тип закрытых валов, возведенных в форме четырехугольника или другого многоугольника, когда-то использовался для самостоятельной обороны. Редуты были наиболее популярны начиная с XVI века до начала Первой мировой войны. Редут Косцюшко, расположенный в Ботаническом саду УМКС на Славинке в Люблине, сохранился до наших дней без каких-либо существенных изменений или значительного ущерба во время прошлых воен. В настоящее время это не только интересный пример этого забытого фортификационного сооружения, но и необычайное напоминание о генерале Тадеуше Костюшко, который планировал и возводил его во время пребывания в имении своего дяди в Люблине.
PL
Artykuł opisuje dawną formę fortyfikacyjną, jaką była reduta. Ten rodzaj zamkniętego szańca, zbudowanego na planie kwadratu bądź innego wieloboku, służył niegdyś do samodzielnej obrony. Reduty najpopularniejsze były w okresie od XVI wieku do początku I wojny światowej. Reduta kościuszkowska, znajdująca się w Ogrodzie Botanicznym UMCS na Sławinku w Lublinie, przetrwała do naszych czasów bez istotnych zmian i poważniejszych zniszczeń minionych wojen. Obecnie jest nie tylko ciekawym przykładem tej zapomnianej budowli fortyfikacyjnej, ale też niezwykłą pamiątką po generale Tadeuszu Kościuszce, który ją zaplanował i przygotowywał w trakcie swoich pobytów we dworze stryja w Lublinie.
4
Publication available in full text mode
Content available

Dzieje budowy Domu Pracy Kulturalnej w Lublinie (i pomieszczeń dl a Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego)

100%
Bieleń Z.
Bibliotekarz Lubelski
|
2017
|
issue 60
31-48
EN
This article presents the history of the formation of the Lublin Cultural Work Association in Lublin in 1934, headed by Feliks Araszkiewicz. The Board was formed by, among others, Franciszek Papiewski, Ksawery Piwocki, Zygmunt Kukulski, Voivode Józef Rożniecki, Jan Turczynowicz, and Leon Białkowski. It was joined in total by 18 entities, which were intended to form a federation of creative unions and societies of a scientific and cultural nature. Its aim was to coordinate the activities of particular organisations, shape the cultural and educational policy in the area of the Lublin Province and support for their collective activities. One of the basic goals of the Association was to find premises where the collection of the Łopaciński Library would have a fitting home. Hence, the idea was conceived of developing an edifice to concentrate there the entire cultural, artistic and scientific life of the city, and at the same time make it the seat of Lublin’s library. The building plans for the House of Cultural Work were selected in an architectural-design competition, approved in 1934, and the first construction works were started the following year. The grand opening was held on 4 June 1939. The House, developed with public participation, became a centre satisfying the needs of the entire cultural community of Lublin.
RU
Статья освещает историю организации в Люблине в 1934 г. Люблинского Союза для культурной работы, который возглавил Феликс Арашкевич. В состав правления вошли среди прочих Францишек Папевский, Ксаверий Пивоцкий, Сигизмунд Кукульский, воевода Юзеф Рожнецкий, Ян Турчинович и Леон Бялковский. В общей сложности к нему присоединилось 18 субъектов, которые должны были создать федерацию функционирующих в Люблине творческих обществ и товариществ научного и культурного характера. Его заданием была координация деятельности отдельных организаций, формирование культурно просветительной политики на территории люблинского воеводства и координация их совместной деятельности. Одним из главных заданий Союза был поиск помещения, в котором нашла бы себе достойное место коллекция Библиотеки им. Иеронима Лопацинского. Так родилась идея о строительстве здания, в котором концентрировалась бы целая культурная, артистическая и научная жизнь города, а при случае расположилась бы люблинская книжница. Проект строительства Дома культурной работы, отобранный за результатами архитектурного конкурса, был утвержден в 1934 г., а первые строительные работы начато в следующем году. Торжественное открытие состоялось 4 VI 1939 г. Построенный с участием общественности, Дом стал культурным центром, удовлетворяющим потребности всей культурной среды Люблина.
PL
Artykuł przybliża historię powołania w Lublinie w 1934 r. Lubelskiego Związku Pracy Kulturalnej, na którego czele stanął Feliks Araszkiewicz. W skład Zarządu weszli m.in. Franciszek Papiewski, Ksawery Piwocki, Zygmunt Kukulski, wojewoda Józef Rożniecki, Jan Turczynowicz i Leon Białkowski. W sumie przystąpiło do niego 18 podmiotów, które miały tworzyć federację działających w Lublinie towarzystw i związków twórczych o charakterze naukowym i kulturalnym. Jego celem było koordynowanie działalności poszczególnych organizacji, kształtowanie polityki kulturalno-oświatowej na terenie województwa lubelskiego oraz pomoc dla ich działań zespołowych. Jednym z podstawowych celów Związku było znalezienie lokalu, w którym należne miejsce znalazłyby zbiory Biblioteki im. Łopacińskiego. Stąd też powstała myśl wybudowania gmachu, który będzie koncentrował całe życie kulturalne, artystyczne i naukowe miasta, a przy okazji stanie się siedzibą lubelskiej książnicy. Projekt budowy Domu Pracy Kulturalnej, wyłoniony w konkursie architektonicznym, przyjęto w 1934 r., a pierwsze prace budowlane rozpoczęto w roku następnym. Uroczyste otwarcie nastąpiło 4 VI 1939 r. Wybudowany przy udziale społeczeństwa Dom stał się centrum kulturalnym zaspokajającym potrzeby całego środowiska kulturalnego Lublina.
5
Publication available in full text mode
Content available

LUBELSKI ZWIĄZEK PRACY KULTURALNEJ I INSTYTUT LUBELSKI (1934–1949)

88%
Bieleń Z.
Bibliotekarz Lubelski
|
2018
|
issue 61
23-52
EN
This article focuses on the history of the origins and activities of the Lublin Cultural Work Association and the Lublin Institute. The institutions, established to stimulate and organise cultural life in Lublin, were created through the involvement of cultural activists and people of great minds. The activities, primarily of the Cultural Work Association, led to the development of an edifice which became a strong centre of cultural life in the city with the passage of time. They created conditions for the presentation of the cultural output of Lublin and of the entire region. Also, by granting a seat to the Library, the Museum, and other organisations, they provided them with opportunities for further development.
RU
В статье представлена история создания и функционирования Люблинского союза культурной работы и Люблинского института. Учреждения, призванные возродить и организовать культурную жизнь в Люблине, были созданы благодаря участию общественных деятелей и людей великого разума. В частности, деятельность Союза культурной работы привела к постройке здания, которое с течением времени стало важным центром культурной жизни города. Были созданы условия для демонстрации культурных достижений Люблина и всего региона. Предоставляя помещение Библиотеке, Музею и другим организациям, он создал условия для их дальнейшего развития на протяжении многих лет.
PL
Artykuł przybliża dzieje powstania i działalność Lubelskiego Związku Pracy Kulturalnej oraz Instytutu Lubelskiego. Instytucje, w założeniu mające ożywić i organizować życie kulturalne w Lublinie, utworzono dzięki zaangażowaniu działaczy kulturalnych oraz ludzi wielkiego umysłu. Działania zwłaszcza Związku Pracy Kulturalnej doprowadziły do zbudowania gmachu, który stał się z czasem mocnym ośrodkiem życia kulturalnego w mieście. Stworzyły warunki do eksponowania dorobku kulturalnego Lublina i całego regionu. Dając zaś siedzibę Bibliotece, Muzeum i innym organizacjom, na długie lata zapewniły im możliwości dalszego rozwoju.
6
Publication available in full text mode
Content available

Komisja Porządkowa Cywilno-Wojskowa Ziemi Lubelskiej i Powiatu Urzędowskiego jako instytucja administracyjno-samorządowa

88%
Jakimowicz K.
|
2019
|
vol. XVI (2019)
|
issue 3: Rzeczpospolita i Wschód, pod red. Artura Góraka
151-167
PL
Celem artykułu jest analiza form organizacyjnych, obsady personalnej oraz uwarunkowań społeczno-politycznych działalności Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej Ziemi Lubelskiej i Powiatu Urzędowskiego, powołanej podczas Sejmu Czteroletniego i aktywnej od lutego 1790 r. W tekście wskazuję na genezę instytucji, jej kompetencje, procedury związane z wyborem komisarzy, rotacje jakie zachodziły w tym gremium podczas przeszło dwóch lat istnienia Komisji. W kolejnej części dokonuję analizy metod pracy przyjętych przez lubelskich komisarzy i określonych w stosownej ordynacji
EN
The aim of the article is to analyze organizational forms, staffing and sociopolitical conditions of the activities of the Civil and Military Order Committee of the Lublin Region and Urzedow County, established during the Great Sejm and active from February 1790. In this article, I point to the genesis of the institution, competences, procedures related to the choice of commissioners, rotations that took place in this committee during more than two years of the Committee’s existence. An important element is the analysis of working methods adopted by the Lublin commissioners and specified in the relevant ordinance.
RU
Целью данной статьи является анализ организационных форм, штатного расписания и социально-политических условий Комиссии по военно-гражданскому заказу Люблинской земли и Уржендовского Повята, созданной во время четырехлетнего сейма и действующей с февраля 1790 года. В тексте Автор указывает на генезис учреждения, его компетенции и процедуры, связанные с выборами членов Комиссии, ротации, имевшие место в этом органе в течение двух лет существования Комиссии. В следующей части Автор анализирует методы работы, принятые Люблинскими комиссарами и указанные в соответствующем постановлении.
7
Publication available in full text mode
Content available

WKŁAD WSPÓŁTWÓRCÓW POLSKIEGO TOWARZYSTWA KRAJOZNAWCZEGO W DZIEŁO ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI

76%
Wasilewski A.
Bibliotekarz Lubelski
|
2018
|
issue 61
135-151
EN
This article presents the figures of selected founders of the Polish Sightseeing Society, who, by creating a sightseeing movement in the Polish lands, also contributed to the reinforcement of the re-emerging ideas regarding independence. The founders of the Polish Sightseeing Society, through their academic and popularising activities, contributed significantly to the work of regaining independence, thereby supporting such values as nation, homeland, and patriotism.
RU
В данной статье представлены краткие биографии некоторых основателей Польского краеведческого общества, которые создавая туристическое движение на польских землях, в то же время способствовали укреплению возрождающейся идеи независимости. Основатели ПКО благодаря своей научной и популяризаторской деятельности внесли значительный вклад в дело обретения независимости, поддерживая таким образом такие ценности, как нация, Pодина и патриотизм.
XX
Niniejszy artykuł przedstawia sylwetki wybranych założycieli Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, którzy tworząc ruch krajoznawczy na ziemiach polskich, równocześnie przyczynili się do umocnienia odradzających się idei niepodległościowych. Założyciele PTK, poprzez swoją działalność naukową i popularyzatorską, wnieśli znaczący wkład w dzieło odzyskania niepodległości, wspierając tym samym wartości, takie jak naród, ojczyzna czy patriotyzm.
8
Publication available in full text mode
Content available

Piotrowscy – lubelscy Buddenbrokowie

76%
Marcińczak Ł.
Bibliotekarz Lubelski
|
2017
|
issue 60
125-147
EN
The text presents the history of the Piotrowski family of Lublin, which at the turn of the 19th century, thanks to the Director of the Lublin branch of the private Kronenberg bank in Warsaw, Szymon Tadeusz Piotrowski, became part of the urban patriciate. The author, based on the available source and archival data, makes an attempt to outline the psychological portrait of the entrepreneurial founder of the Piotrowski family, against the background of the economic and political situation at that time in Lublin, drawing particular attention to the minor, though fairly frequent, relations of Piotrowski with the family of the poet Józef Czechowicz. The author also analyses the dramatic story of the second and third generations of the banking family, which, as suddenly as it grew in significance, just as quickly faded away after the unexpected death of its founder. The author starts the biography of Piotrowski with the tributary funeral of Szymon Tadeusz, the founder of several institutions in Lublin, and a man who was used as an example in every field, and finishes with a description of the repatriation of the body of his granddaughter, the last of the family line, to Lublin, the participants in which included three officials and an astonished priest.
RU
В тексте рассматривается история люблинской семьи Пиотровских, которая на рубеже XIX и XX веков, благодаря директору люблинского отделения частного варшавского банка Кроненберга, Шимона Тадеуша Пиотровского, вошла в состав городского патрициата. Автор, основываясь на доступных источниках и архивных данных, пытается набросать психологический портрет предприимчивого основателя семьи Пиотровских, на фоне экономической и политической ситуации, сложившейся в то время в Люблине, обращая особое внимание на хоть ограниченные, но частые контакты Пиотровского с семьёй поэта Юзефа Чеховича. В нем также анализируется драматическая судьба второго и третьего поколений семьи банкиров, которая, как внезапно приобрела значение, так вскоре и распалась после неожиданной смерти ее основателя. Биография Пиотровского начинается с похорон Шимона Тадеуша, основателя нескольких институций в Люблине, и человека, которого во всем ставили в пример, заканчивая описанием привезения в Люблин тела его внучки, последней из семьи, в котором участвовало три чиновника и изумленный священник.
PL
Tekst omawia dzieje lubelskiej rodziny Piotrowskich, która na przełomie XIX i XX stulecia, dzięki dyrektorowi lubelskiego oddziału prywatnego warszawskiego banku Kronenberga, Szymonowi Tadeuszowi Piotrowskiemu, weszła w skład patrycjatu miejskiego. Autor, opierając się na dostępnych danych źródłowych i archiwalnych, stara się naszkicować portret psychologiczny przedsiębiorczego twórcy familii Piotrowskich, czyniąc to na tle panującej wówczas w Lublinie sytuacji gospodarczej i politycznej, szczególną uwagę zwracając na drobne, ale wcale liczne, związki Piotrowskiego z rodziną poety Józefa Czechowicza. Analizuje również dramatyczne losy drugiego i trzeciego pokolenia bankierskiej rodziny, która, tak jak nagle urosła w znaczeniu, tak samo szybko rozpadła się po niespodziewanej śmierci jej założyciela. Życiorys Piotrowskiego autor rozpoczyna od hołdowniczego pogrzebu Szymona Tadeusza, twórcy kilku instytucji w Lublinie i człowieka, którego we wszystkim stawiano sobie za wzór, kończąc opisem sprowadzenia do Lublina ciała jego wnuczki, ostatniej z rodu, w którym uczestniczyło troje urzędników i zdumiony ksiądz.
9
Publication available in full text mode
Content available

Piotrowscy – lubelscy Buddenbrookowie

76%
Marcińczak Ł.
Bibliotekarz Lubelski
|
2017
|
issue 60
125-147
EN
The text presents the history of the Piotrowski family of Lublin, which at the turn of the 19th century, thanks to the Director of the Lublin branch of the private Kronenberg bank in Warsaw, Szymon Tadeusz Piotrowski, became part of the urban patriciate. The author, based on the available source and archival data, makes an attempt to outline the psychological portrait of the entrepreneurial founder of the Piotrowski family, against the background of the economic and political situation at that time in Lublin, drawing particular attention to the minor, though fairly frequent, relations of Piotrowski with the family of the poet Józef Czechowicz. The author also analyses the dramatic story of the second and third generations of the banking family, which, as suddenly as it grew in significance, just as quickly faded away after the unexpected death of its founder. The author starts the biography of Piotrowski with the tributary funeral of Szymon Tadeusz, the founder of several institutions in Lublin, and a man who was used as an example in every field, and finishes with a description of the repatriation of the body of his granddaughter, the last of the family line, to Lublin, the participants in which included three officials and an astonished priest.
RU
В тексте рассматривается история люблинской семьи Пиотровских, которая на рубеже XIX и XX веков, благодаря директору люблинского отделения частного варшавского банка Кроненберга, Шимона Тадеуша Пиотровского, вошла в состав городского патрициата. Автор, основываясь на доступных источниках и архивных данных, пытается набросать психологический портрет предприимчивого основателя семьи Пиотровских, на фоне экономической и политической ситуации, сложившейся в то время в Люблине, обращая особое внимание на хоть ограниченные, но частые контакты Пиотровского с семьёй поэта Юзефа Чеховича. В нем также анализируется драматическая судьба второго и третьего поколений семьи банкиров, которая, как внезапно приобрела значение, так вскоре и распалась после неожиданной смерти ее основателя. Биография Пиотровского начинается с похорон Шимона Тадеуша, основателя нескольких институций в Люблине, и человека, которого во всем ставили в пример, заканчивая описанием привезения в Люблин тела его внучки, последней из семьи, в котором участвовало три чиновника и изумленный священник.
PL
Tekst omawia dzieje lubelskiej rodziny Piotrowskich, która na przełomie XIX i XX stulecia, dzięki dyrektorowi lubelskiego oddziału prywatnego warszawskiego banku Kronenberga, Szymonowi Tadeuszowi Piotrowskiemu, weszła w skład patrycjatu miejskiego. Autor, opierając się na dostępnych danych źródłowych i archiwalnych, stara się naszkicować portret psychologiczny przedsiębiorczego twórcy familii Piotrowskich, czyniąc to na tle panującej wówczas w Lublinie sytuacji gospodarczej i politycznej, szczególną uwagę zwracając na drobne, ale wcale liczne, związki Piotrowskiego z rodziną poety Józefa Czechowicza. Analizuje również dramatyczne losy drugiego i trzeciego pokolenia bankierskiej rodziny, która, tak jak nagle urosła w znaczeniu, tak samo szybko rozpadła się po niespodziewanej śmierci jej założyciela. Życiorys Piotrowskiego autor rozpoczyna od hołdowniczego pogrzebu Szymona Tadeusza, twórcy kilku instytucji w Lublinie i człowieka, którego we wszystkim stawiano sobie za wzór, kończąc opisem sprowadzenia do Lublina ciała jego wnuczki, ostatniej z rodu, w którym uczestniczyło troje urzędników i zdumiony ksiądz.
10
Publication available in full text mode
Content available

110 lat Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie

76%
Figiel G.
Bibliotekarz Lubelski
|
2017
|
issue 60
9-30
EN
The article was created to commemorate the 110th anniversary of the Hieronim Łopaciński Public Library in Lublin. Its aim was to synthetically present the history of the oldest library in Lublin, particularly with regard to the persons and institutions administering the Library, the issues related to the premises, the size of the collections and the borrowers making use of them. The source base for the study is the archives of the Society of the Hieronim Łopaciński Public Library and the memoirs and publications of Kazimierz Jaczewski, Kazimiera Gawarecka, Maria Gawarecka and Zdzisław Bieleń – people who have been working at the library for many years and shaping the profile of its activities.
RU
Статья была написана к 110-й годовщине основания Люблинской Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского и имела за задание представить синтез истории самой старой люблинской книжницы. Особое внимание уделено лицам и институциям, управляющим библиотекой, вопросам изменения места расположения библиотеки, количественным характеристикам её фондов и пользующимся ими читателям. Источниковой базой очерка послужили архивные материалы Общества Публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского, а также воспоминания и публикации Казимежа Ячевского, Казимиры Гаварецкой, Марии Гаварецкой и Здислава Беленя – лиц, которые долгие годы работали в Библиотеке и формировали профиль её деятельности.
PL
Artykuł powstał z okazji jubileuszu 110-lecia Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, jego celem było syntetyczne przybliżenie dziejów najstarszej lubelskiej książnicy, ze szczególnym uwzględnieniem osób i instytucji zarządzających Biblioteką, kwestii lokalowych oraz ilości zbiorów i korzystających z nich czytelników. Podstawą źródłową szkicu są archiwalia Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego oraz wspomnienia i publikacje Kazimierza Jaczewskiego, Kazimiery Gawareckiej, Marii Gawareckiej oraz Zdzisława Bielenia – osób, które przez wiele lat pracowały w Bibliotece i kształtowały profil jej działalności.
11
Publication available in full text mode
Content available

POZYTYWISTA W DZIAŁANIU – RZECZ O KAZIMIERZU JACZEWSKIM, LUBELSKIM LEKARZU I SPOŁECZNIKU

63%
Ścibor E.
Bibliotekarz Lubelski
|
2018
|
issue 61
9-21
EN
This article focuses on the figure of Kazimierz Jaczewski, a physician and social activist, associated with Lublin from 1887, who worked 47 years of his life for the benefit of the community of this city. The main aspects of his activities include long-term work in the position of Head Physician at the St. Joseph Hospital in Lublin, and his involvement in the works of associations of a scientific nature (Lublin Medical Society, the Lublin Section of the Polish Dermatological Society, the Lublin Medical Society) and the educational and cultural organisations (i.a. the “Lublin Museum” Society, the “Light” Society for the Propagation of Education, the Hieronim Łopaciński Library, and the Society of the Hieronim Łopaciński Public Library). Doctor Jaczewski also went down in the history of local government as a long-term member of the Lublin City Council.
RU
Статья посвящена личности Казимира Ячевского – доктора и общественника, связанного с Люблином с 1887 года и работающего на протяжении 47 лет своей жизни на благо общественности этого города. Основными аспектами его деятельности являются долгосрочная работа в качестве главного врача Люблинской городской больницы Святого Юзефа и участие в работе научных обществ (Люблинское медицинское общество, люблинское отделение Польского дерматологического общества, Люблинское научное общество), а также образовательных и культурных организаций (в том числе: общество «Люблинский музей», Общество распространения образования «Свет», Библиотека им. Иеронима Лопацинского, Люблинское Общество Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского). Доктор Ячевский также оставил свой след в истории местного самоуправления, будучи долгое время членом городского совета Люблина.
PL
Artykuł przybliża postać Kazimierza Jaczewskiego, lekarza i społecznika, związanego z Lublinem od 1887 roku i pracującego przez 47 lat swojego życia dla pożytku społeczności tego miasta. Główne aspekty jego działalności to długoletnia praca na stanowisku lekarza naczelnego Szpitala św. Józefa w Lublinie i zaangażowanie w prace stowarzyszeń o charakterze naukowym (Lubelskie Towarzystwo Lekarskie, Lubelski Oddział Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Lubelskie Towarzystwo Naukowe) oraz organizacji oświatowo-kulturalnych (m.in.: Towarzystwo „Muzeum Lubelskie”, Towarzystwo Szerzenia Oświaty „Światło”, Biblioteka im. H. Łopacińskiego, Towarzystwo Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego). Doktor Jaczewski zapisał się również w historii lokalnego samorządu jako długoletni członek Rady Miasta Lublina.
12
Publication available in full text mode
Content available

Leon Białkowski – lublinianin z wyboru

63%
Figiel G.
Bibliotekarz Lubelski
|
2015-2016
|
issue 58/59
9-23
EN
The article is a tribute to the figure of Leon Białkowski (1885–1952) – an outstanding historian who chose to become a Lubliner, and spent his last 26 years of life in the city on the Bystrzyca River. His Lublin connection was that Białkowski was a Professor of the Catholic University of Lublin, Director of the National Archives, and President of the Society of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library and the Lublin Society of Friends of Learning, as well as one of the founders of the Society of Friends of the Catholic University of Lublin. Professor Białkowski left a significant academic output and momentous achievements in the fields of archives and culture. The basic source for the study is the unpublished set of memoirs of Professor Białkowski, kept at the National Archives in Lublin and the Society of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library, made available at the Regional Public Library in Lublin.
RU
Статья посвящается Леону Бялковскому (1885-1952) – выдающемуся историку, человеку, который связал свою жизнь с Люблином и прожил здесь 26 своих последних лет. Бялковски был профессором Католического Университета в Люблине, директором Государственного Архива, председателем Общества Публичной Библиотеки им. Херонима Лопацинского и Общества Любителей Науки в Люблине, а также одним из создателей Общества Любителей Католического Университета в Люблине. Профессор оставил много важных научных трудов и достижений в области архивов и культуры. В основу очерка легли неопубликованные воспоминания Бялковского, которые находятся в Государственном Архиве в Люблине а также архивные материалы Общества Публичной Библиотеки им. Херонима Лопацинского доступные в Воеводской Публичной Библиотеке в Люблине.
PL
Artykuł jest przypomnieniem postaci Leona Białkowskiego (1885–1952) – wybitnego historyka, lublinianina z wyboru, który w mieście nad Bystrzycą spędził ostatnie 26 lat życia. W Lublinie Białkowski był profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, dyrektorem Archiwum Państwowego, prezesem Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego i Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Lublinie oraz jednym z założycieli Towarzystwa Przyjaciół KUL. Profesor pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy oraz doniosłe osiągnięcia na niwie archiwalnej i kulturalnej. Podstawą źródłową szkicu są niepublikowane wspomnienia Białkowskiego przechowywane w Archiwum Państwowym w Lublinie oraz archiwalia Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego udostępniane w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Lublinie.
13
Publication available in full text mode
Content available

„Twarze nieistniejącego miasta”– pamięć obrazu z Lublinem w tle

51%
Kurczuk K.
Bibliotekarz Lubelski
|
2015-2016
|
issue 58/59
171-193
EN
This text is consistent with the issue of the multicultural identity of Lublin. The subject matter of the article is matters related to the memories of the images restored by means of media such as photography. The research area referred to concerns the characteristics of a collection of glass-plate negatives, later given the title "Faces of the non-existent town", found after 70 years in the attic of a tenement house at Rynek 4 in Lublin. The collection consists of more than 2700 negatives and is a record of the daily life of the Jewish community in the years 1914–1939. The important concept here is that of a town-book by Professor Władysław Panas, who wandered around Lublin as "Benjamin's" flaneur, discovering the "unofficial" spaces of the town, "reading" it like a book. The issue addressed in the article concerns the possibility of the restoration of cultural memories (customs and traditions), with the aid of both the discovered collection and a short iconographic film based on the concept and directed by Natasza Ziółkowska-Kurczuk under the very same title.
RU
Статья вписывается в проблему многокультурности Люблина. Главный вопрос касается образа прошлого, которое возвращается благодаря фотографии. Исследования сосредоточены на коллекции стеклянных негативов, которую назвали „Лица города, которого нет”. Коллекция была найдена после 70 лет на крыше здания на улице Рынек 4 в Люблине. Она включает 2700 негативов и является записью будничной жизни еврейской среды в 1914-1939 гг. Важную роль играет здесь концепция города-книги профессора Владыслава Панаса, который ходил по Люблину как „беняминовский” фланер, вскрывая неофициальные пространства города и „читал” их как книгу. В статье затрагивается вопрос о возможности возвратить культурную память (образ жизни и традиции), так при помощи найденной коллекции, как и короткометражного фильма, автором и режиссером которого является Наташа Зюлковска-Курчук.
PL
Niniejszy tekst wpisuje się w zagadnienie wielokulturowej tożsamości Lublina. Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca pamięci obrazu, przywracanego za pomocą medium, jakim jest fotografia. Poruszony obszar badawczy dotyczy charakterystyki kolekcji szklanych negatywów, zatytułowanej później „Twarze nieistniejącego miasta”, odnalezionej po 70 latach na strychu kamienicy Rynek 4 w Lublinie. Zbiór, liczący ponad 2700 negatywów, jest zapisem codzienności społeczności żydowskiej w latach 1914–1939. Istotne znaczenie ma tutaj koncepcja miasta-księgi profesora Władysława Panasa, który wędrował po Lublinie niczym „benjaminowski” flâneur, odkrywając nieoficjalne przestrzenie miasta, „czytając” je jak księgę. Problem poruszany w artykule dotyczy możliwości przywracania pamięci kulturowej (obyczajowości i tradycji), zarówno za pomocą odnalezionej kolekcji, jak i krótkometrażowego filmu ikonograficznego według pomysłu i w reżyserii Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk o tym samym tytule.
14
Publication available in full text mode
Content available

OD „LIPCA” DO „PAŹDZIERNIKA”. KULTURA MUZYCZNA LUBLINA W LATACH 1944–1956, NA PODSTAWIE DOKUMENTÓW ŻYCIA SPOŁECZNEGO ZE ZBIORÓW WOJEWÓDZKIEJ BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ IM. HIERONIMA ŁOPACIŃSKIEGO W LUBLINIE

51%
Sawic J.
Bibliotekarz Lubelski
|
2018
|
issue 61
53-92
EN
The purpose of this article is to reconstruct the musical culture of Lublin in the years 1944–1956, based on the documents on social life gathered at the Department of Special Collections of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin, and Lublin’s press. The form and content of the text is conditioned by chronology, which allows to isolate three very-clear (and distinctive) periods in the years 1944–1956: 1944–1948, when the musical culture of the city emerged contrary to the common view emanating directly from pre-War traditions; 1949–1953, when attempts were made to introduce top-down endorsed socialist realism in the music of Lublin; and 1954–1956, a period in which a gamut of changes liberalising the musical life of Lublin can be observed, crowned by the Polish October Revolution of 1956.
RU
Целью статьи является реконструкция музыкальной культуры Люблина в 1944–1956 годах на основе документов общественной жизни, хранящихся в отделе специальных коллекций Люблинской Воеводской Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского, а также люблинской прессы. Форма и содержание текста определяются хронологией, которая позволяет выделить в музыкальной жизни Люблина 1944–1956 годов три очень отчетливых (и отличных друг от друга) периода: 1944–1948 годы, в которых музыкальная культура города вырастала – вопреки распространенному мнению – прямо из довоенных традиций; 1949–1953 годы, когда в музыке Люблина были предприняты попытки воплощения навязанного свыше социалистического реализма, а также 1954–1956 годы, когда в музыкальной жизни Люблина можно наблюдать ряд либерализационных изменений, увенчавшихся переломом «Oктября ’56».
PL
Celem artykułu jest rekonstrukcja kultury muzycznej Lublina z lat 1944–1956 w oparciu o dokumenty życia społecznego, zgromadzone w Dziale Zbiorów Specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie oraz lubelską prasę. Formę i treść tekstu warunkuje chronologia, która pozwala wyodrębnić w życiu muzycznym Lublina z lat 1944–1956 trzy bardzo wyraźne (i odmienne od siebie) okresy: lata 1944–1948, w których kultura muzyczna miasta wyrastała – wbrew utartemu przekonaniu – wprost z tradycji przedwojennych; lata 1949–1953, kiedy w muzyce lubelskiej próbowano wprowadzić odgórnie zadekretowany socrealizm oraz lata 1954–1956, gdy w życiu muzycznym Lublina można zaobserwować szereg liberalizujących je zmian zwieńczonych przełomem Października ‘56.
15
Publication available in full text mode
Content available

„Twarze nieistniejącego miasta” – pamięć obrazu z Lublinem w tle

51%
Kurczuk K.
Bibliotekarz Lubelski
|
2015-2016
|
issue 58/59
171-193
EN
This text is consistent with the issue of the multicultural identity of Lublin. The subject matter of the article is matters related to the memories of the images restored by means of media such as photography. The research area referred to concerns the characteristics of a collection of glass-plate negatives, later given the title "Faces of the non-existent town", found after 70 years in the attic of a tenement house at Rynek 4 in Lublin. The collection consists of more than 2700 negatives and is a record of the daily life of the Jewish community in the years 1914–1939. The important concept here is that of a town-book by Professor Władysław Panas, who wandered around Lublin as "Benjamin's" flaneur, discovering the "unofficial" spaces of the town, "reading" it like a book. The issue addressed in the article concerns the possibility of the restoration of cultural memories (customs and traditions), with the aid of both the discovered collection and a short iconographic film based on the concept and directed by Natasza Ziółkowska-Kurczuk under the very same title.
RU
Статья вписывается в проблему многокультурности Люблина. Главный вопрос касается образа прошлого, которое возвращается благодаря фотографии. Исследования сосредоточены на коллекции стеклянных негативов, которую назвали „Лица города, которого нет”. Коллекция была найдена после 70 лет на крыше здания на улице Рынек 4 в Люблине. Она включает 2700 негативов и является записью будничной жизни еврейской среды в 1914-1939 гг. Важную роль играет здесь концепция города-книги профессора Владыслава Панаса, который ходил по Люблину как „беняминовский” фланер, вскрывая неофициальные пространства города и „читал” их как книгу. В статье затрагивается вопрос о возможности возвратить культурную память (образ жизни и традиции), так при помощи найденной коллекции, как и короткометражного фильма, автором и режиссером которого является Наташа Зюлковска-Курчук.
PL
Niniejszy tekst wpisuje się w zagadnienie wielokulturowej tożsamości Lublina. Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca pamięci obrazu, przywracanego za pomocą medium, jakim jest fotografia. Poruszony obszar badawczy dotyczy charakterystyki kolekcji szklanych negatywów, zatytułowanej później „Twarze nieistniejącego miasta”, odnalezionej po 70 latach na strychu kamienicy Rynek 4 w Lublinie. Zbiór, liczący ponad 2700 negatywów, jest zapisem codzienności społeczności żydowskiej w latach 1914–1939. Istotne znaczenie ma tutaj koncepcja miasta-księgi profesora Władysława Panasa, który wędrował po Lublinie niczym „benjaminowski” flâneur, odkrywając nieoficjalne przestrzenie miasta, „czytając” je jak księgę. Problem poruszany w artykule dotyczy możliwości przywracania pamięci kulturowej (obyczajowości i tradycji), zarówno za pomocą odnalezionej kolekcji, jak i krótkometrażowego filmu ikonograficznego według pomysłu i w reżyserii Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk o tym samym tytule.
16
Publication available in full text mode
Content available

Starodruki jezuickie w zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie

39%
Ścibor E.
Bibliotekarz Lubelski
|
2023
|
issue 66
7-24
EN
This article is devoted to Jesuit old prints stored in the special collection of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin. Old prints consist of Polish prints (from 1573–1773) and foreign prints (from 1574–1773) embossed in European letterpresses and Jesuit printing houses functioning on the territory of the First Polish Republic. The selected examples of Jesuit publishing production shed light on the notable contribution of the Society of Jesus to the development of Western civilisation in the modern era.
RU
Статья посвящена иезуитским старопечатным книгам, хранящимся в фондах Люблинской воеводской публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского. В общий обзор старопечатных книг включены «полоники» (1573–1773 гг.) и зарубежные издания (1574–1773 гг.), оттиснутые в европейских типографиях, а также иезуитских типографиях, функционирующих на территории Речи Посполитой. Избранные примеры издательской продукции иезуитов проливают свет на то, какое значительное влияние Общество Иисуса имело на развитие западной цивилизации в Новое время.
PL
Artykuł poświęcony jest starodrukom jezuickim przechowywanym w zbiorach specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. Ogólny przegląd starodruków obejmuje polonika (z lat 1573–1773) i druki obce (z lat 1574–1773) wytłoczone w typografiach europejskich i drukarniach jezuickich funkcjonujących na terytorium I Rzeczypospolitej. Wybrane przykłady jezuickiej produkcji wydawniczej rzucają światło na znamienny udział Towarzystwa Jezusowego w rozwoju cywilizacji zachodniej w epoce nowożytnej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.