Search results

1

Sędziowski wymiar kary po wejściu w życie ustawy z 20 lutego 2015 r. nowelizującej Kodeks karny

100%

Kozielewicz W.

Studia Prawnicze KUL

|

2015

|

issue 3 (63)

27-42

XX

Artykuł przedstawia wprowadzone ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. nowelizującą Kodeks karny zmiany w zakresie wymiaru kary. Stawia pytanie, czy wprowadzone zmiany spowodują oczekiwaną zmianę w tzw. polityce karnej, w postaci znaczącego wzrostu liczby orzekanych kar grzywny oraz ograniczenia wolności, a radykalnego zmniejszenia wymierzanych przez sądy kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania.

EN

The article describes the impact of the amendment to the Penal Code included in the Act of February 20, 2015. The Author indicates that the application of certain rules set out in the amendment is closely connected with a judge’s personality. It is postulated that expected drastic reduction in number of imposed suspended prison sentences will depend on views of judges that measures emphasized in the amendment, such as fines and restrictions of freedom, are possible to be efficiently enforced in Poland.

RU

В статье представлены введенные законом от 20 февраля 2015 г. поправки в Уголовный кодекс, связанные с приговором. В статье задан вопрос, будут ли изменения приводить к ожидаемым изменениям в так называемой карательной политике, в виде значительного увеличения числа наложенных штрафов и ограничения свободы, а также радикального сокращения приговоров лишения свободы с условным приостановлением их исполнения.

2

Uwagi o zmianach kodeksu karnego w zakresie ogólnych zasad odpowiedzialności wprowadzonych przez ustawę z 20 lutego 2015 r.

80%

Bojarski T.

Studia Prawnicze KUL

|

2015

|

issue 4 (64)

9-30

PL

Autor przedstawił na wstępie rozważań informację o zakresie zmian dotychczasowych kodeksu, możliwych ich przyczynach i kierunkach. Wyraził przy tym pogląd, że z punktu widzenia społecznego oraz wymiaru sprawiedliwości celowa jest stabilność ustawodawcza. W rozważaniach zasadniczych skoncentrował się na nowelizacji Kodeksu karnego przez ustawę z 20 lutego 2015r., ograniczając się, zgodnie z przyjętym założeniem, do zmian w zakresie podstaw odpowiedzialności. Z aprobatą wypowiedział się, że nie są one liczne, inaczej niż w zakresie kar, środków karnych i zasad ich orzekania. Obejmują rozwiązania zawarte w art. 4 §2, art. 7 §3, art. 25 §4 i §5 oraz art. 28 §1 k.k. W kwestii pierwszej (art. 4) chodzi o zagadnienie kolizji ustaw karnych w czasie i jej następstw dla sprawcy. Zagadnienie drugie (art. 7) dotyczy kryteriów odróżniania czynów stanowiących występki od czynów będących wykroczeniami. Trzecia zmiana obejmuje postanowienia szczególne występujące w art. 25 k.k. (obrona konieczna). Przepisy §4 i §5 przeniesiono w inne miejsce ustawy, tworząc nowy odrębny przepis – art. 231 „b” k.k. Służy on, jak dotychczas, rozszerzeniu ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszowi publicznemu na obywatela interweniującego na rzecz bezpieczeństwa lub porządku prawnego. Zmiana czwarta (art. 28) dotyczy błędu co do znamienia czynu zabronionego. Ustawa „lutowa” zmieniła brzmienie tego przepisu w stosunku do stanu pierwotnego i rozwiązań w kodeksach poprzednich. Autor wyraża pogląd, że nie było to konieczne ze względów praktycznych. Natomiast trzy pierwsze zmiany są uzasadnione.

EN

First the author discusses the scope of previous amendments to the Code, possible reasons for them and their direction. He expresses the opinion that legislative stability is advisable from the perspective of the society and the judicial system. In his main considerations, he focuses on the amendments to the Penal Code as introduced by the Act of 20 February 2015, limiting himself, as assumed, to those concerning the basis of liability. The fact that these amendments are not numerous, in contrast to those concerning penalties, penal measures and rules for their pronouncement, has his approval. The amendments involve solutions contained in Article 4.§2, Article 7.§3, Article 25.§4, Article 25.§5 and Article 28.§1 of the Penal Code. The first issue (Article 4) involves the intertemporal conflict of penal laws and its consequences for the perpetrator. The second issue (Article 7) concerns the criteria for the differentiation between délits and contraventions. The third amendment involves the detailed provisions in Article 25 of the Penal Code (right of self-defence). The provisions in §4 and §5 have been moved elsewhere in the Act as a new, separate provision: Article 231 “b” of the Penal Code. The provision, as heretofore, extends legal protection afforded to civil servants to citizens intervening for the sake of safety or legal order. The fourth amendment (Article 28) concerns a factual error as to a requirement for an offence. The February Act changes the wording of the provision compared with the original provision and the solutions adopted in previous penal codes. The author expresses the opinion that that has not been necessary for practical reasons; however, the first three amendments are reasonable.

RU

Автор представил в начале обсуждений информацию об диапазоне предыдущих изменений Уголовного кодекса, их причинах и направлениях. Выразил мнение, что с социальной точки зрения и судебной системы необходима есть законодательная стабильность. В фундаментальных вопросах автор сконцентрировался нa изменениях Уголовного кодекса по Закону от 20 февраля 2015 г., ограничиваясь, согласно принятому предположению, к изменениям в диапазоне фундаментальности ответственности. С одобрением сказал, что они не являются многочисленными, в отличии от этих, касающихся наказаний, карательных мер и правил вынесения приговора. Относятся к ним ст. 4 §2, ст. 7 §3, ст. 25 §4 и §5 и ст. 28 §1 к.к. Первый вопрос (ст. 4) касается противоречивости уголовных законов во времени и еe наследствия для преступника. Второй вопрос (ст. 7) касается критериев разграничения правонарушений. Третье изменение включает в себя конкретные положения, содержащиеся в ст. 25 к.к. (Право на самооборону). Положения §4 и §5 были перенесены в другое место этого закона, создавая новое отдельное положение – ст. 231 "б" к.к. Он служит, как и раньше, расширению правовой защиты, предоставляемой государственному чиновнику на гражданина действующего в имя безопасности и правопорядка. Четвертое изменение (ст. 28) касается ошибки в характеристике прeступного деяния. "Февральный" закон изменил формулировку этого положения по отношению к исходному состоянию. Автор выражает мнение, что это не было обязательным, исходя из практических взглядов.. Зато первые три изменения являются обоснованными.

3

Zmiany w części szczególnej Kodeksu karnego wprowadzone nowelizacją z 20 lutego 2015 r.

80%

Wiak K.

Studia Prawnicze KUL

|

2015

|

issue 3 (63)

63-77

PL

Ustawa z 20 lutego 2015 r. wprowadziła zmiany do części szczególnej Kodeksu karnego dotyczące: podstaw orzekania przepadku (art. 139 k.k. i art. 140 § 4 k.k.), korzystania z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych przez osoby działające w obronie koniecznej (nowy art. 231b k.k.), kryminalizacji niepowrócenia do zakładu psychiatrycznego, kryminalizacji niestosowania się do obowiązków orzeczonych przez sąd. Nowelizacja części szczególnej Kodeksu karnego nie jest obszerna i nie zawiera nowych rozwiązań, jakich wiele zaproponowała Komisja Kodyfikacyjna Prawa Karnego. Regulacje te mają raczej charakter techniczny oraz porządkujący, i to jedynie w takim zakresie, jaki bezpośrednio wynika ze zmian wprowadzonych do części ogólnej Kodeksu karnego oraz do Kodeksu karnego wykonawczego.

EN

The Act of 20 February 2015 made changes to the special part of the Criminal Code concerning: the basis for forfeiture, the use of protection provided to public officials by persons acting in self-defense, the criminalization of people who have not returned to a psychiatric institution, the criminalization of non-compliance with the obligations ordered by the court. Amendments to the special part of the Criminal Code are not comprehensive and does not include the new arrangements proposed Criminal Law Codification Commission. These regulations are rather technical in nature and ordering, to the extent that directly results from changes made to the general part of the Criminal Code and the Code of Execution of Criminal Sentences.

RU

Закон от 20 февраля 2015 года изменил особенною часть Уголовного кодекса: основы для конфискации (ст. 139 у.к. и ст. 140 § 4 у.к.), использование людьми действующими в самообороне защиты предусмотренной для государственных должностных лиц (новая ст. 231b у.к.), криминализация невозвращения в психиатрическое учреждение, криминализация несоблюдения обязательств назначенных судом. Изменение особенной части Уголовного кодекса не является исчерпывающим и не включает в себя новых решений, предлагаемых Комиссией Кодификации Уголовного Права. Эти правила имеют технический и порядковый характер, и это только в той мере, которая непосредственно вытекает из характера изменений особенной части Уголовного кодекса и Уголовно-исполнительного кодекса.

Refine search results

3 Studia Prawnicze KUL

3 2015

1 Bojarski T.

1 Kozielewicz W.

1 Wiak K.

Sędziowski wymiar kary po wejściu w życie ustawy z 20 lutego 2015 r. nowelizującej Kodeks karny

Uwagi o zmianach kodeksu karnego w zakresie ogólnych zasad odpowiedzialności wprowadzonych przez ustawę z 20 lutego 2015 r.

Zmiany w części szczególnej Kodeksu karnego wprowadzone nowelizacją z 20 lutego 2015 r.