Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  разведка
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
RU
Унаследованные от предыдущей системы спецслужбы не соответствовали условиям свободного, открытого общества и создаваемых стандартов демократического правового государства. Перед новой властью демократического государства возникла проблема формирования собственных, соответствующих правилам суверенного государства, специальных служб. Обязателен был выбор пути их построения, необходимо было также определить их организационную форму, компетенции и задания. Правящие круги отказались от резких шагов, выбран оптимальный вариант - радикальный по содержанию и лояльный по форме.
EN
Secret services inherited after the former system were not in any way adjusted to the conditions of a free, open society or to the created standards of a democratic state of law. The new authorities of the democratic country faced the problem of building their own secret services subordinated to the rules of a sovereign state. It was necessary to choose the way to create them as well as establish their organizational shape, competences and tasks. The idea of a violent revolution in the services was given up and the intermediate variant was chosen. It was radical in its content but gentle in form. The model shaped in 1990 was based on dividing secret services into civil and military ones. The former were subordinated to the Minister of the Interior, then to the Prime Minister, whereas the latter – to the Minister of National Defense. The Office for State Protection was the service performing the tasks of civil intelligence and counterintelligence.
PL
Jerzy Niezbrzycki (ur. 1901/2 – zm. 1968) był kluczową postacią polskiego wywiadu okresu II Rzeczypospolitej. Początkowo służył w Kijowie (od 1928 do 1929 r.), a w latach 1932–1939 kierował referatem „Wschód” Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Po wojnie zdecydował się pozostać za granicą (w Wielkiej Brytanii, Francji, Stanach Zjednoczonych), gdzie zajmował się analizą spraw sowieckich, publikując pod pseudonimem Ryszard Wraga. Pod koniec życia Niezbrzycki zaczął spisywać w języku angielskim wspomnienia ze swojego życia. Fragment jego niedokończonych pamiętników, znajdujących się obecnie w nowojorskim Instytucie Józefa Piłsudskiego w Ameryce, autor zdecydował się opublikować w niniejszym artykule. Nie były one wcześniej szeroko znane ani badane. Wspomnienia te dostarczają ciekawego i niepowtarzalnego wglądu w działalność polskiego wywiadu przeciwsowieckiego działającego w okresie międzywojennym. Wspomnienia Niezbrzyckiego sugerują również, że nawet po niesławnej katastrofie, jaką była dla państw „kapitalistycznych” operacja „Trust” w 1927 r., najbardziej doświadczeni zagraniczni agenci wywiadu, tacy jak Niezbrzycki, byli nadal metodycznie wprowadzani w błąd przez skomplikowaną sowiecką działalność dezinformacyjną, co widać szczególnie we fragmencie wspomnień Niezbyrzckiego dotyczącym wydarzeń rozgrywających się wokół zabójstwa Siergieja Kirowa w grudniu 1934 r.
RU
Ежи Незбжицкий (род. в феврале 1901, умер в 1968 г.) был ключевой фигурой в польской разведке во время Второй Речи Посполитой. Первоначально он служил в Киеве (с 1928 по 1929 год), а в 1932–1939 годах возглавлял отдел “Восток” Второго управления Генерального штаба Войска Польского. После войны он решил остаться за границей (в Великобритании, Франции, США), где занимался анализом советских дел, издавался под псевдонимом Рышард Врага. Ближе к концу жизни Незбжицкий начал записывать свои мемуары на английском языке. В данной статье автор решил опубликовать отрывок из его незаконченных дневников, находящихся в настоящее время в Институте Юзефа Пилсудского в Нью-Йорке. Они не были ранее ни широко известны, ни исследованы. Эти воспоминания дают любопытное и уникальное представление о деятельности польской антисоветской разведки, действовавшей в межвоенный период. Мемуары Незбжицкого также намекают на то, что даже после печально известной катастрофы, какой стала для „капиталистических” государств операция „Trust” в 1927 году, наиболее опытные агенты внешней разведки, такие как Незбжицкий, по-прежнему систематически вводились в заблуждение сложной советской дезинформационной деятельностью, что особенно заметно во фрагменте воспоминаний, касающихся событий вокруг убийства Сергея Кирова в декабре 1934 года.
EN
Jerzy Niezbrzycki (born 1901/2 – died 1968) was a key figure in Polish intelligence circles during the Second Polish Republic. Initially serving in Kyiv (Kijów) from 1928 to 1929, he went on to lead the “East” section of the Second Department (Dwójka) of the Polish Army General Staff until 1939, which dealt with the Soviet Union. After WWII, he chose to stay abroad (in the United Kingdom, France, and the United States), where he continued to analyze Soviet affairs, publishing under the pen name of Ryszard Wraga. Later, Niezbrzycki began writing recollections of his life in English. His unfinished memoirs, now housed in New York’s Józef Piłsudski Institute of America, are reproduced partially in this essay. They have not been widely circulated or examined. The memoirs afford an interesting and unique insight into the anti-Soviet Polish Intelligence operatives who worked under tremendous constraints during the interwar period. Niezbrzycki’s memoirs also suggest that even after the infamous debacle of Operation “Trust” in 1927, some of the most experienced foreign intelligence operatives like Niezbrzycki were further misled by elaborate Soviet disinformation, as seen in the events leading up to the assassination of Sergei Kirov in December 1934 in Leningrad.
EN
The article analyzes the role of the Abwehr’s secret intelligence service during the Weimar Republic. Firstly, the current state of research as well as the basis for the sources are presented, and individual German military intelligence services are outlined, taking into account the internal and foreign political situation of the German Reich. The article then discusses various assumptions regarding the Abwehr that have turned out to be incorrect, i.e. the period between 1919–1933 was not „a time without the Abwehr”, nor did the Treaty of Versailles forbid the existence of intelligence services in Germany. This is followed by general information concerning the structure of the Abwehr and its activities. The main part of the text is devoted to the First Department of the Abwehr, the so-called Geheimer Meldedienst, which was the actual espionage service. The structure of the Abwehr and its most important sources of information are presented: intelligence agents, the intelligence services use of technical means (radio and air reconnaissance), and its cooperation with foreign intelligence services. The analysis carried out leads to the conclusion that the Abwehr and its spy services were a small but appreciated organization which, from its inception in 1919, provided the Reichswehr with important information. Due to the difficulties with the nature of the source material, gaps remain and need to be filled by further research.
RU
В статье анализируется вопрос о секретной разведывательной службе – абвере – в период Веймарской республики. В начале статьи автором представлено состояние исследований по данной теме и исходная база, а также рассмотрены отдельные немецкие военные разведывательные службы с учетом внутренней и внешней политической ситуации в Германском Рейхе. Различные ранние предположения об абвере оказались неверными: ни период 1919–1933 годов не был „временем без абвера”, ни Версальский договор не запрещал существование спецслужб в Германии. После этого в статье представляются общие сведения о структуре абвера и его деятельности. Основная часть посвящена 1-му отделу абвера, т.н. Geheimer Meldedienst, то есть фактической шпионской службе. Кроме того, в статье представлена структура абвера и его важнейшие источники информации: агентурная разведывательная служба, разведывательная служба с использованием технических средств (радио- и воздушной разведки) и ее сотрудничество с иностранными разведывательными службами. Проведенный анализ приводит к выводу, что абвер и его шпионские службы были небольшой, но высоко ценимой организацией, которая с момента своего основания в 1919 году предоставляла Рейхсверу важную информацию. В связи с трудностями, связанными с характером исходного материала, остаются пробелы, которые необходимо заполнить путем дальнейших исследований.
PL
W artykule analizie poddano zagadnienie tajnej służby wywiadowczej Abwehry w okresie Republiki Weimarskiej. Przedstawiono stan badań i podstawę źródłową, a przy uwzględnieniu wewnętrznej i zagranicznej sytuacji politycznej Rzeszy Niemieckiej zarysowano poszczególne niemieckie służby wywiadu wojskowego. Różne założenia dotyczące Abwehry okazały się błędne: ani okres 1919–1933 nie był „czasem bezbronności”, ani też traktat wersalski nie zakazał istnienia służb wywiadowczych w Niemczech. Następnie podano ogólne informacje na temat struktury Abwehry i jej działalności. Główna część została poświęcona Wydziałowi I Abwehry, tzw. Geheimer Meldedienst, czyli faktycznej służbie szpiegowskiej. Przedstawiono strukturę Abwehry i jej najważniejsze źródła informacji: służba wywiadowcza agenturalna, służba wywiadowcza z wykorzystaniem środków technicznych (rozpoznanie radiowe i lotnicze) oraz jej współpracę z zagranicznymi służbami wywiadowczymi. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że Abwehra i jej służby szpiegowskie stanowiły niewielką, ale docenianą organizację, która od momentu powstania w 1919 r. dostarczała Reichswehrze ważnych informacji. Ze względu na trudności związane z naturą materiału źródłowego pozostały luki, które należy uzupełnić dalszymi badaniami.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.