Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  эстетика
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The beauty of dying: A vision of heaven (the relationship with death in medieval Serbian literature) Death presents a major topic in the medieval Serbian literature, the manner of dying being crucial for gaining eternal life. There are three stages in the schematized description of death: announcement, transition and vision of what the hero may expect in eternal life. At each stage there are images and symbols of the world beyond that present death as something pleasant and desirable. In terms of death, it is Saint Simeon as the founder of the dynasty of Nemanjici and the first national saint and Czar Lazar (Hrebeljanovic) that drew most of the attention, the former being described by four authors in five pieces of work, the latter due to his heroic end against the infidels in the Battle of Kosovo. It is not long before the three-stage scheme is disturbed in early hagiographies, with the 13th and 14th century heroes embracing death (in most cases there are saints in question), whereas it is already in the following century in poetry, for instance, that there emerge not so favourable accounts of death.
RU
Красота умирания — видение рая (отношение к смерти в средневековой сербской литературе) Смерть является одной из центральных тем в средневековой сербской литературе. Ключом к обретению вечной жизни является способ умирания. Описание смерти схематизировано, состоит из трех частей: предупреждение, переход и видение того, что персонажа ожидает в вечной жизни. На каждом этапе появляются картины и символы потустороннего мира, на которых смерть изображена красивой и желанной. В сербской средневековой литературе внимание обращено прежде всего на смерть Св. Симеона, родоначальника династии Неманичей, первого национального святителя, а также на смерть Св. князя Лазаря, умершего в борьбе против неверующих, вместе со своими войнами. Наблюдаются отступления от установленной трехкомпонентной схемы первых житий. Герои житий и слов XIII и XIV вв. (святые) воспринимают смерть как переход в вечную жизнь, в XV в. появляются иные изображения смерти (представленные в негативном ключе), например, в поэзии.
EN
The paper presents an analysis of Berdyaev’s perception of Leontyev’s system of philosophical, aesthetic and religious views, taking into account the evolution of his thinking, the controversial and extraordinary personality of Leontyev in the context of social realities of the second half of the 19th century and in the context of theoretical constructions of representatives of Russian idealistic philosophy.
RU
В статье представлен анализ восприятия Н. Бердяевым системы философских, эстетических, религиозных взглядов К. Леонтьева, с учетом эволюции его мышления, противоречивой и неординарной личности К. Леонтьева в контексте общественных реалий второй половины ХIХ века и в контексте теоретических построений представителей русской идеалистической философии.
RU
В мультимодальном медиадискурсе, непосредственно привязанном к определенному общественному, культурному, политическому контекстам, с присутствующими в нем медийными интерпретациями действительности, обнаруживаются разные проявления-формы эстетизации повседневной жизни. Имеющиеся в текстах эстетические компоненты (вне эстетики вербальной коммуникации – в  рамках визульного кода с доминирующей ролью фотографии и графики) влияют как на процесс создания медийного коммуниката, так и восприятие. В статье данные вопросы рассматриваются в переводоведческом аспекте, когда в новом (польском) коммуникативном пространстве русская публицистика новое языковое и графическое оформление. Данный факт оказывается существенным с точки зрения эстетики коммуникатов и их интерпретации.
PL
W multimodalnym dyskursie medialnym, silnie osadzonym w kontekście społecznym, kulturowym, politycznym, przynoszącym zmediatyzowane interpretacje rzeczywistości, obecne są różne formy estetyzacji życia codziennego. Zawarte w tekstach komponenty estetyczne (poza estetyką komunikowania werbalnego – w ramach kodu wizualnego z dominującą rolą fotografii prasowej oraz grafiki) wpływają zarówno na proces tworzenia komunikatu prasowego (medialnego), jak i na percepcję. W artykule zagadnienia te są rozpatrywane w perspektywie przekładowej, kiedy w nowej (polskiej) przestrzeni komunikacyjnej rosyjska publicystyka  zyskuje zarówno nową wersję językową, jak i oprawę graficzną. Fakt ten okazuje się znaczący ze względu na wartości estetyczne samych komunikatów oraz sugestie interpretacyjne.  
EN
Various forms of the aestheticization of everyday life are found in the multimodal media discourse, which – being strongly embedded in the social, cultural and political context – provides mediatized interpretations of reality. The aesthetic components found in press texts (apart from the aesthetics of verbal communication, in the visual code with the dominant role of photographs and graphics) influence not only the process of creating a press text, bur also its perception. In the paper, these issues are presented from the translation perspective. In the new (Polish) communication space, Russian press texts receive both a new language version and a new graphic design. This appears to be significant when we consider the aesthetic values of the texts and suggestions concerning their interpretation.
RU
Проникновение просторечия в русское публичное пространство рассматривается в статье с точки зрения смены культурных парадигм и возникновения нового вида культуры – массовой (популярной) культуры. Возникновение новой парадигмы привело к изменениям статусов отправителя и получателя, последний из которых получил право голоса и заговорил, в частности, на просторечии. В статье рассматриваются примеры текстов массовой культуры, в которых просторечие эстетизируется и поэтизируется, что приводит к изменению в восприятии красивого и некрасивого в языке.
PL
Przenikanie języka pospolitego do rosyjskiej przestrzeni publicznej jest rozpatrywane w artykule w kontekście zmiany paradygmatów kulturowych i powstawania nowego typu kultury – kultury masowej (popularnej). Tworzeniu się nowego paradygmatu towarzyszą zmiany w statusach nadawcy i odbiorcy, z których ostatni otrzymuje prawo głosu i zaczyna mówić właśnie w gwarze miejskiej. W artykule omawiane są przykłady tekstów kultury masowej, w których język pospolity staje się elementem estetyki i poetyki, co prowadzi do zmian w recepcji piękna i brzydoty w języku.
EN
In the article, the widespread occurrence of substandard language in the Russian public space is related to changes in cultural paradigms and the uprising of a new type of culture - a mass (popular) one. The formation of the new paradigm is accompanied by changes in the statuses of the sender and the receiver. The last one gains the right to speak his own language and this language is a substandard one. In the article, the extracts from the mass culture texts are discussed, in which substandard language becomes an element of aesthetics and poetics, which leads to changes in the reception of beauty and ugliness in language.
PL
Autorzy traktują estetyczne akty mowy jako stymulujące, tj. w ramach szerszej kategorii determinujących aktów mowy (które obejmują również akty dyrektywne, pytające, wokatywne i kreatywne). Cechą charakterystyczną stymulujących aktów mowy jest natywistyczny charakter celowego stanu psychicznego adresata. Pod względem formalnym osobliwość estetycznych aktów mowy polega na tym, że użycie dyskretnych (leksykalnych lub gramatycznych) wykładników funkcji illokucyjnej nie jest w tym przypadku możliwe. Do realizacji funkcji estetycznej wykorzystuje się różne elementy tej części wypowiedzi, która zawiera informacje o obszarze odniesienia funkcji pragmatycznej: 1) treść semantyczną tekstu lub wypowiedzi; 2) jego forma i struktura; 3) kontekst i sytuacja komunikacyjna; 4) translacja tekstu/wiadomości, w tym wykorzystywane media. Ze względu na cechy funkcjonalne i formalne, estetyczne akty mowy podzielono na kilka podtypów: 1) marko-, mezo- i mikroakty; 2) swobodne vs. komplementarne akty; 3) determinujące uczucie piękna lub brzydoty; 4) komunikacyjne vs. niekomunikacyjne.
RU
Авторы рассматривает эстетические речевые акты как стимулирующие, т.е. в рамках более широкой категории детерминирующих речевых актов (в которую также входят директивные, вопросительные, вокативные и креативные акты). Характерной чертой стимулирующих речевых актов является нативистский характер целевого психического состояния адресата. С формальной точки зрения особенность эстетических речевых актов состоит в том, что использование дискретных (лексических или грамматических) показателей иллокутивной функции в этом случае невозможно. Для реализации эстетической функции используются различные элементы части высказывания, содержащие информацию об области приложения прагматической функции: 1) смысловое содержание текста или высказывания; 2) его форма и структура; 3) контекст и коммуникативная ситуация; 4) трансляция текста/сообщения, включая используемые медиа. По своим функциональным и формальным особенностям эстетические речевые акты делятся на несколько подтипов: 1) макро-, мезо- и микро-; 2) свободные vs. комплементарные; 3) вызывающие чувства красивости или некрасивости; 4) коммуникативные vs. некоммуникативные.
EN
The authors treat aesthetic speech acts as stimulating, i.e. within the category of determining speech acts (which also includes directive, interrogative, vocative and creative acts). A characteristic feature of stimulating speech acts is the nativistic nature of the determined mental state of the addressee. In formal terms, the peculiarity of aesthetic speech acts is that the use of discrete (lexical or grammatical) exponents of the illocutionary function is not possible in this case. To implement the aesthetic function, various elements of the part of the utterance containing information about the area of reference of the pragmatic function are used: 1) the semantic content of the text or utterance; 2) its form and structure; 3) context and communication situation; 4) translation of text/message, including the media. Due to their functional and formal features, aesthetic speech acts are divided into several subtypes: 1) macro-, meso- and micro-acts; 2) free vs. complementary acts; 3) determining the feeling of beauty or ugliness; 4) communicative vs. non-communicative.
RU
Тема статьи касается эстетической и художественной коммуникации. Автор исходит из того, что многие теории социальной коммуникации, а также прагматические теории не учитывают речевые акты и дискурсы, цель которых - вызвать у реципиентов эстетическое переживание. Автор опровергает такое мнение, представляя альтернативную концепцию, согласно которой эстетические и художественные дискурсы отвечают базовым условиям социальной коммуникации: опираются на информационное воздействие; они преднамеренные; они реализуются во взаимодействиях на макросоциальном уровне в рамках репрезентативного общения. Функционалистская теория культуры Бронислава Малиновского и концепция эстетических ценностей Айвора А. Ричардса оправдывают такой подход к художественной коммуникации. Автор рассматривает художественные дискурсы в силу их синхронного и асинхронного характера и предлагает типологию этого типа дискурсов, иллюстрируя отдельные типы примерами из художественной литературы.
PL
Tematyka artykułu dotyczy komunikacji estetycznej i artystycznej. Autor wychodzi z założenia, że wiele teorii komunikacji społecznej, a także teorii pragmatycznych nie uwzględnia czynności i dyskursów językowych, których celem jest wywołanie u odbiorców doświadczenia estetycznego. Autor obala taki pogląd, przedstawiając alternatywną koncepcję, że dyskursy estetyczne i artystyczne spełniają podstawowe warunki komunikacji społecznej: polegają na oddziaływaniu poprzez informację; są zamierzone; realizują się w interakcjach na poziomie makrospołecznym w ramach komunikacji reprezentatywnej. Funkcjonalistyczna teoria kultury Bronisława Malinowskiego oraz koncepcja wartości estetycznych Ivora A. Richardsa uzasadnią takie podejście do komunikacji artystycznej. Autor analizuje dyskursy artystyczne ze względu na ich synchroniczny i asynchroniczny charakter oraz proponuje typologię tego typu dyskursów, ilustrując poszczególne typy przykładami z literatury artystycznej.
EN
The subject of the article concerns aesthetic and artistic communication. The author assumes that many theories of social communication, as well as pragmatic theories, do not take into account language activities and discourses, the purpose of which is to evoke an aesthetic experience in the recipients. The author refutes such a view, presenting an alternative concept that aesthetic and artistic discourses meet the basic conditions of social communication: they rely on influencing through information; they are intentional; they are realized in interactions at the macro-social level within representative communication. The functionalist theory of culture by Bronisław Malinowski and the concept of aesthetic values by Ivor A. Richards will justify this approach to artistic communication. The author examines artistic discourses due to their synchronic and asynchronous character and proposes a typology of this type of discourses, illustrating particular types with examples from fiction.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.