Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Alice’s Adventures in Wonderland
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

„Cлова есть – значенье темно иль ничтожно…”. Potyczki ze słowami w rosyjskojęzycznym przekładzie Alicji w Krainie Czarów Vladimira Nabokova

100%
Letka-Spychała O.
Acta Polono-Ruthenica
|
2020
|
vol. Tom 2 Nr XXV
155-172
PL
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie sposobu odtworzenia gier słownych przez Vladimira Nabokova w rosyjskojęzycznej wersji Alicji w Krainie Czarów. Najpierw na podstawie wypowiedzi Księżnej sformułowaliśmy ogólną koncepcję tworzenia rzeczywistości językowej w Krainie Czarów. Określiliśmy, że pomimo tego, iż zamysły autora i tłumacza są rozbieżne, to ich punktem wspólnym pozostają gry słowne. Następnie, odwołaliśmy się do ustaleń teoretycznych Dirka Delabastity obejmujących zarówno typo-logię tego lingwistycznego zjawiska, jak również strategie przekładoznawcze. Wreszcie, ustaliliśmy, że w przekładzie Nabokova jednym z najczęściej stosowanych rozwiązań jest zastąpienie gry językowej jej odpowiednikiem w języku rosyjskim. Najczęściej bywa tak, że wybrany ekwiwalent pod względem jakościowym nie odpowiada oryginalnej for-mie. Wówczas tłumacz ucieka się do takich możliwości (figury pseudoetymologiczne, paronimia, homonimia), które nie powodują zbyt dotkliwych strat zarówno w warstwie semantycznej, jak również estetycznej.
EN
The main aim of this article is to show how wordplay are reproduced in the Russian translation of Alice’s Adventures in Wonderland done by Vladimir Nabokov. Firstly, based on the Duchess’s statement, we formulated a general idea of creating linguistic reality in Wonderland. We have determined that despite the fact that the author’s and the translator’s concepts are different, wordplay remain their essence. Then, we referred to Dirk Delabastita’s theoretical findings covering both their typology and translation strategies. Finally, we have established that in Nabokov’s translation one of the most frequent solutions is the replacement of original wordgames with their counterparts in Russian. Frequently, equivalents chosen by the translator do not match the original forms in terms of qualitative aspects. Then the translator resorted to such procedures (pseudoetymological figures, paronymy, homonymy) which do not cause severe losses in both the semantic and aesthetic layers.
2
Content available remote

On the Hermeneutic Ontology of Language in Alice’s Adventures in Wonderland and its Latest Polish Retranslation

86%
Piecychna B.
Crossroads. A Journal of English Studies
|
2017
|
vol. 18
EN
In 2015, the latest retranslation of Alice’s Adventures in Wonderland, produced by Grzegorz Wasowski, appeared on the Polish book market. As the translator explained in his afterword (Wasowski 2015: 159-173), the main aim of producing a new translation was to render the idea of the source text and to avoid word-for-word translation. Wasowski intended to render the so-called ‘English spirit’ contained within the original version by means of the richness of the Polish language. And although Wasowski accentuated the necessity for adapting a language to the wealth of human imagination, at the same time he claimed that the whole process must be completed moderately, within particular linguistic bounds. The main objective of this paper is to analyse whether the latest retranslation of Alice’s Adventures in Wonderland meets the fundamental requirements specified by its translator, that is, whether the version renders the ‘spirit’ of the source text and whether the attempts which have been made might be referred to as moderate. The facets and dimensions of language depicted by Lewis Carroll are illustrated as juxtaposed against Hans-Georg Gadamer’s ontology of language. Finally, the idea of so-called ontological parallelism is put forward, which stands for another type of equivalence, a key notion in the theory of translation.
3
Publication available in full text mode
Content available

Czytając Alicję w Krainie Czarów Lewisa Carrolla w surrealistycznym zwierciadle Anthony’ego Browne’a.

81%
Sikorska M.
Porównania
|
2016
|
vol. 19
200-208
EN
The paper analyses Anthony Browne’s illustrations for Alice’s Adventures in Wonderland by Lewis Carroll. Browne’s images, rooted in and indebted to surrealist painting (especially the art of René Magritte), show manifold relations between the formal qualities and social questions of surrealism and Carroll’s novel. In his illustrations Browne employs numerous optical games and illusions to undermine the traditions of the gaze and visual perception, and thus, in a way, he equates the visual methods of surrealism with those used by Carroll in Alice.
PL
Artykuł analizuje ilustracje Anthony’ego Browne’a do powieści Lewisa Carrolla Alicja w Krainie Czarów. Browne, bardzo silnie nawiązując do malarstwa nurtu surrealizmu (zwłaszcza do twórczości René Magritte’a), wydobywa z powieści Carrolla jej surrealistyczny charakter. Poczynając od wykorzystania złudzeń i gier optycznych, aż po dogłębną analizę pułapek związanych w tradycjami postrzegania wzrokowego, ukazuje powinowactwo pomiędzy Alicją i tym nurtem w sztuce zarówno w warstwie formalnej (językowej), jak i społecznej (swoboda działania jednostki, relacje międzyludzkie).
4
Publication available in full text mode
Content available

POMIĘDZY MAGIĄ BAŚNI A SZEREGIEM SKOJARZEŃ, CZYLI KOGO SPOTKAŁA ALICJA W KRAINIE CZARÓW

81%
Seweryn A. M.
Porównania
|
2017
|
vol. 20
|
issue 1
EN
This paper focuses on the issues of translating personal proper names in Polish versions of Lewis Carroll’s novel “Alice’s Adventures in Wonderland”. The main intention of this work is to present cultural connotations of names invented by the author and describe their specificity and significance. It is also an attempt to analyze translation strategies applied in the texts to explain possible reasons for the translators’ decisions. The basic corpus consists of an original version of the novel with the footnotes made by Martin Gardner and four new Polish versions of “Alice...”, issued after 1990.
PL
Niniejszy artykuł skupia się na tematyce przekładu na język polski wybranych osobowych nazw własnych w powieści Lewisa Carrolla pt. Alicja w Krainie Czarów. Głównym celem pracy jest pokazanie konotacji kulturowych oraz etymologii nazw stworzonych przez autora, a więc zaprezentowanie ich specyfiki oraz nierzadko bardziej złożonego znaczenia. Artykuł stanowi również próbę analizy wybranych przez polskich tłumaczy strategii tłumaczeniowych pod kątem zgodności znaczeniowej z oryginałem. Podstawowy korpus badawczy składa się z oryginalnej angielskiej wersji książki z przypisami Martina Gardnera oraz czterech wydanych po 1990 roku przekładów na język polski.
5
Content available remote

From Street Girl to Roman Goddess: The Creation of Multiple Visual Alices from 1858 to 1872

44%
Heller E.
Libri & Liberi
|
2015
|
vol. Vol 4
|
issue 4.2
251-268
EN
Victorian representations of childhood are found in a wide variety of cultural texts, from literary descriptions to visual images. Alice’s Adventures in Wonderland by Lewis Carroll (1865) is no different in this sense. However, Alice’s character is one of the first of its kind to behave as a cross-media figure, thus becoming a fantasy literature heroine as well as a popular cultural icon. This paper focuses on Alice’s artistic representations in three forms: (a) Lewis Carroll’s verbal art; (b) the photographic prints of the “real” Alice Liddell taken in 1858 and 1872 by Carroll and Julia Margaret Cameron respectively; and (c) the visual illustrations by Carroll and by John Tenniel (1864 and 1865, respectively). The aim of the paper is to discuss whether Alice was ever a “real” Victorian girl, by examining her multiple representations in the given corpus. It also aims at analysing Alice’s visual characteristics in order to reveal Alice as a visual concept of her times.
HR
Viktorijanske prikaze djetinjstva nalazimo u raznolikim kulturnim tekstovima, i to u različitim verbalnim i vizualnim oblicima – od književnih opisa do samostalnih slika. Aličine pustolovine u Čudozemskoj Lewisa Carrolla (1865.) u tome smislu ne predstavljaju iznimku. Međutim, Aličin lik jedan je od prvih koji se prometnuo u intermedijsku figuru, pri čemu je Alica postala junakinjom fantastične književnosti kao i ikonom popularne kulture. Ovaj se rad usmjerava na tri oblika Aličina umjetničkoga prikaza: (a) verbalni Lewisa Carrolla, (b) fotografske otiske „prave“ Alice, Alice Liddell, koje su načinili Carroll, 1858. godine, i Julia Margaret Cameron, 1872. godine, kao i na (c) ilustracije Lewisa Carrolla (1864.) i Johna Tenniela (1865.). Istražujući višestruke Aličine prikaze u odabranome korpusu, cilj je rada utvrditi je li Carrollova junakinja ikada bila „prava“ viktorijanska djevojčica. Nadalje, u radu se analiziraju Aličine vizualne karakteristike u svrhu razotkrivanja Alice kao onodobnoga vizualnoga koncepta.
DE
Viktorianische Kindheitsdarstellungen sind in diversen kulturellen Texten vorzufinden, und zwar im Rahmen unterschiedlicher verbaler und visueller Darstellungsformen – von literarischen Beschreibungen bis hin zu autonomen Bildern. Das Werk von Lewis Carroll Alice im Wunderland (1865) stellt in diesem Sinne keine Ausnahme dar. Dennoch ist Alice eine der ersten Gestalten, die sich zu einer intermedialen Figur entwickelte, um dabei sowohl zur Heldin der fantastischen Literatur als auch zur Ikone der Popkultur zu werden. Im Beitrag werden drei Formen der künstlerischen Darstellung von Alice besprochen: (a) die verbale Form von Lewis Carroll, (b) die fotografischen Abbildungen der ‚wahren‘ Alice, Alice Liddell, die Carroll 1858 und Julia Margaret Cameron 1872 hergestellt haben, sowie (c) die Illustrationen von Lewis Carroll (1864) und John Tenniel (1865). Anhand der Auseinandersetzung mit der mehrfachen Darstellung von Alice im Rahmen des oben angeführten Korpus möchte man feststellen, ob Carrolls Heldin jemals ein ‚echtes‘ viktorianisches Mädchen war. Darüber hinaus werden im Beitrag auch die visuellen Merkmale der Alice-Gestalt analysiert, um Alice als ein aus jener Zeit stammendes visuelles Konzept darzustellen.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.