Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  American Polonia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Artykuł omawia współczesne media polonijne w Stanach Zjednoczonych Ameryki: główne tytuły prasowe, rozgłośnie radiowe, programy telewizyjne oraz strony internetowe. W znacznej mierze skupia się na mediach drukowanych oraz głównych skupiskach polskich – Nowym Jorku i Chicago, choć inne media i lokalizacje także zostały wzięte pod uwagę. W artykule zaprezentowano najważniejsze media polonijne, zarówno polskojęzyczne jak i anglojęzyczne, funkcjonujące obecnie w USA, poruszono także aspekt historyczny ich tworzenia. Tekst obejmuje ponadto tematykę wykorzystania mediów polonijnych przez polonijnych liderów w USA – w oparciu o badania T.C. Radzilowskiego i D. Steculi z 2010 r., dotychczas nieopublikowane w języku polskim w części dotyczącej korzystania z mediów. W części końcowej omówiono obecne tendencje warunkujące funkcjonowanie mediów polonijnych w USA. Zasygnalizowano także możliwe obszary badań w tym zakresie.
XX
The article concerns contemporary media for Polish Americans. The main goal is to present tha most important printed titles, also websites, TV programmes and radiostations in Chicago and New York, but not only there. The article also show the results of Radzilowski and Stecula’s research (2010), not published in polish language ye. The research has been done among Polonia leaders. In summary the Author point out the main trends according to Polonia media in USA today.
PL
Polska diaspora w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej w XIX wieku zmieniała się w czasie. Zmianom podlegały również wzajemne kontakty między wychodźstwem polskim w Europie Zachodniej a polską emigracją w USA, inaczej nazywaną Polonią amerykańską. Między latami 30. a 60. XIX wieku relacje obu emigracji były sporadyczne. Wpływały na ten stan rzeczy dwa czynniki: oddalenie geograficzne oraz niewielka liczba polskich emigrantów politycznych w Stanach Zjednoczonych. Ta sytuacja zaczęła się zmieniać pod koniec lat 70., kiedy nastąpił rozwój emigracji zarobkowej, który spowodował gwałtowny wzrost ludności polskiego pochodzenia w Ameryce. W tym okresie przedstawiciele emigracji polskiej w Europie (mieszkający głównie we Francji i Szwajcarii) zaczęli szukać porozumienia ze swoimi odpowiednikami po drugiej stronie oceanu. Robili to na tyle skutecznie, że udało im się doprowadzić do kilku wspólnych inicjatyw. Jedną z nich było powołanie do istnienia Związku Narodowego Polskiego. Niniejszy artykuł stanowi próbę prześledzenia owoców współpracy między wychodźstwem europejskim a amerykańskim na przełomie lat 70. i 80. XIX wieku. Mowa w nim o ludziach oraz instytucjach, które uczestniczyły w tych kontaktach, o sukcesach i porażkach wspólnych inicjatyw.
EN
The Polish diaspora in the United States of America in the nineteenth century changed over time. Mutual contacts between Polish emigration in Western Europe and Polish emigration in the US, also known as the American Polonia, were subject to change. Between the 1830s and 1860s, the relations of both emigrant groups were sporadic. Two factors influenced this state of affairs: their geographical distance and the small number of Polish political emigrants in the United States. This situation began to change in the late 1870s, when economic emigration began to develop, which caused a rapid increase in the Polish origin population in America. During this period, representatives of the Polish emigration in Europe (mainly living in France and Switzerland) began to seek contacts with their counterparts on the other side of the ocean. They did this so effectively that it lead to several joint initiatives. One of them was the establishment of the Polish National Union. This article is an attempt to trace the fruits of cooperation between the European and American emigration at the turn of the 1870s and 1880s. It talks about the people and institutions that participated in these contacts, including the successes and failures of joint initiatives.
Studia Polonijne
|
2019
|
vol. 40
243-272
EN
The goal of the article is to present a general outline of the activities of the American Catholic Charity Social Organization, the War Relief Services-National Catholic Welfare Conference and its select aspects in some countries during the Second World War and the following years. It is intended to encourage other researchers to undertake further research on the topic.
PL
Celem tego artykułu jest przedstawienie ogólnego zarysu działalności Amerykańskiej Katolickiej Organizacji Charytatywnej i Społecznej – War Relief Services-National Catholic Welfare Conference, a także jej wybranych aspektów w niektórych krajach podczas drugiej wojny światowej i kolejnych lat. Ma on zachęcić innych badaczy do podjęcia dalszych badań na ten temat.
PL
Amerykańska Polonia posiada bogatą historię i może poszczycić się wieloma osiągnięciami na różnych polach kultury. Wśród jej wytworów są tzw. jubilee books polskich parafii, powstające już od końca XIX wieku w celu upamiętnienia ważnych dla społeczności polskich wydarzeń. Te jubileuszowe publikacje odznaczają się bogactwem informacji i poruszają wiele zagadnień związanych z życiem parafii, właściwych także całej amerykańskiej Polonii. Z tego powodu stanowią źródło, cenne dla historyków, historyków sztuki, socjologów i innych badaczy zajmujących się tą polską diasporą. Dlatego też celem niniejszego artykułu jest przedstawienie fenomenu jubilee books polskich parafii w Stanach Zjednoczonych, tego czym są, z jakich powodów powstawały i jakie są ich cechy charakterystyczne, jak również określenie ich roli w dzisiejszej nauce.
EN
American Polonia has rich history and can be proud of many achievments on various fields of culture. Among them are jubilee books of Polish ethnic parishes, which have been published since the end of 19th century in order to commemorate important events of Polish neighborhoods. These jubilee publications characterize with bunch of information and disclose many parochial questions, relevant also to whole American Polonia. Hence they are important source of scientific research for historians, art historians, sociologist and other American Polonia researchers. This article aims to show the Polish parishes jubilee books in United States phenomenon, what they are, why they were prepared and what are their main features as well as – their importance and role in modern science.
PL
„Tatrzański Orzeł” jest polonijnym kwartalnikiem o tematyce regionalnej, poświęconym kulturze Podhala w aspekcie historycznym, literackim i kulturowym. Pomysłodawcą pisma i długoletnim redaktorem naczelnym był Jan Władysław Gromada, który zaangażował w jego prowadzenie całą swoją rodzinę – żonę Anielę oraz dzieci: Janinę i Tadeusza. Dzięki pracy dwóch pokoleń kwartalnik ukazywał się ponad 70 lat (1947-2019). Regionalna działalność rodziny Gromadów sięga jednak czasów wcześniejszych, ponieważ rozpoczęła się już w 1929 roku. Prezentowane archiwum, jakkolwiek skupione głównie wokół czasopisma, zawiera materiały dokumentujące ponad 90 lat działalności rodziny Gromadów na rzecz kultywowania bogatego dziedzictwa kulturowego Podhala w USA, a także propagowania go zarówno wśród Polonii, jak i Amerykanów. Celem artykułu jest zaprezentowanie zawartości archiwum na tle historii jego powstania.
EN
The “Tatra Eagle” is a quarterly focusing on regional topics, e.g. the culture of Poland’s Podhale in its’ historical, literary and cultural aspects. The originator of the magazine and long-time editor-in-chief was Jan Władysław Gromada, who engaged his entire family in its’ publication: his wife Aniela and children: Janina and Tadeusz. Thanks to the work of two generations, the quarterly was published for over 70 years (1947-2019). Actually, the regional activity of the Gromada family dates back to earlier times, because it began in 1929. The presented archive, although focused mainly on the journal, in reality contains materials documenting over 90 years of activity of the Gromada family involved in the cultivation of the rich cultural heritage of the Podhale region in the USA, as well as to promote it amongst both the Polish and American communities. The aim of the article is to present the contents of the archive against the background of the history of its’ creation.
EN
The aim of the article is to describe a St. Hedwig Detroit conflict of 1905. It was one of the Polish American history events, when a group of parishioners disobeyed their pastor and the local bishop. The conflict was covered in detail by two influential journals: Detroit Free Press and The Evening News, Detroit. The article focuses on the major events of the conflict beginning with establishing the St. Hedwig Parish in Detroit in 1903, a clash between parish trustees and the pastor, excommunication of disobedient trustees by Bishop John Samuel Foley and reopening the church in August 1905. That part of St. Hedwig Parish history shows how important was the parish for the community Polish immigrants community, what was their mentality and attitude towards American reality and Roman Catholic Hierarchy in the USA. The St. Hedwig conflict of 1905 is one of the similar events which occurred in at the turn of 19th and 20th century among Polish Americans and the American Church.
PL
Parafia św. Jadwigi w Detroit – o wydarzeniach z 1905 r. w artykułach ówczesnej prasy Celem artykułu jest przedstawienie konfliktu w parafii św. Jadwigi w Detroit w 1905 r. Jest to jeden z epizodów historii Polonii amerykańskiej, kiedy grupa parafian sprzeciwiła się przeciwko proboszczowi i lokalnemu biskupowi. Konflikt był opisywany przez dwie wpływowe gazety – “Detroit Free Press” i “The Evening News: Detroit”. Artykuł skupia się na jego głównych wydarzeniach, począwszy od ustanowienia parafii w 1903 r., poprzez zatarg między komitetem parafialnym a proboszczem, ekskomunikę nieposłusznych parafian przez biskupa J.S. Foleya, po ponowne otwarcie kościoła w sierpniu 1905 r. Ten fragment historii parafii św. Jadwigi pokazuje, jak ważna była parafia dla społeczności polskich imigrantów, jaka była mentalność i nastawienie wobec amerykańskiej rzeczywistości i rzymskokatolickiej hierarchii w USA. Konflikt z 1905 r. jest jednym z podobnych wydarzeń, mających miejsce na przełomie XIX i XX wieku wśród Polonii amerykańskiej i tamtejszego Kościoła.
EN
1795–1918 Poland was partitioned by three invaders – Prussia (later German Empire), Russia and Austria and didn’t exist on political maps. The outbreak of the World War I woke hope for the rebirth of the Polish state among Poles, including those in the U.S.A. and Canada. During WWI over 20,000 volunteers of Polish origin went from North America to Europe to fight in the Polish Army in France (“Blue Army”) and in Polish-Bolshevik war (1919–1921). After Poland regained its statehood, over 14,000 soldiers re-turned to America. Most of them faced a dramatic situation – wounded, disabled, homeless and without their jobs, they didn’t receive any help from the state, because (according to law) they weren’t the U.S. veterans and therefore had no right to federal health care. Poland, considering them Americans, didn’t support them either. Consequently, the entire responsibility for helping the veterans took numerous Polish organizations in the USA. Some of them – like the Polish Army Veterans Association (PAVA, or in Polish Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce, SWAP) – were founded just in this respect: to help the veterans. PAVA was established in 1921 in Cleveland, with many branches all around the country. It was a men’s organization whose main function was self-aid. Four years later, the PAVA Ladies’ Auxiliary Corps (Korpus Pomocniczy Pań SWAP), one of the most significant organizations, was created. The article presents the Corps’ activity, under Agnieszka Wisła. The organization has been focused on humanitarian and charity work and has distinguished itself enormously in this endeavor. Their tasks have been among others: caring for the disabled and the sick veterans; organizing help for the homeless and unemployed veterans – i.e. the establishing and maintaining the shelters and nursing homes; visiting the sick veterans in hospitals and nursing homes; raising money by organizing charity balls or exhibitions of their needlework; arranging various entertainment events in order to acquire funds for The Corps’ activities; participating in funerals and caring for the graves of Polish veterans; assisting in organization and taking part in patriotic events (like veterans’ parades, lectures and readings, organizing patriotic trips to Poland); organizing the “Cornflower Days” (Cornflower symbolizes the Blue Army), i.e. – raising funds not only among the Polonia but also among Americans of other origins. At some point of time (mainly in the 40. and in the 50.) there were few thousand members of the Corps working in America, for instance: in 1946 there were 4614 members, and in 1958 as many as 5079 members. Today Auxiliary Corps has about 250 members. Until today the Auxiliary Corps is one of the oldest, strongest and most dynamic Polish women's organizations in America. They have supported thousands of Polish veterans and their families with material as well as moral help for over 90 years now. Their history as well as history of the PAVA is commemorated at the Polish Military Heritage Museum in New York.
PL
W latach 1795–1918 Polska znajdowała się pod zaborami, podzielona między trzy mocarstwa – Prusy (później Cesarstwo Niemieckie), Rosję i Austrię – i nie istniała na politycznych mapach. Wybuch I wojny światowej obudził wśród Polaków, także tych w USA i Kanadzie, nadzieję na odrodzenie się państwa polskiego. Podczas I wojny światowej ponad 20 000 ochotników polskiego pochodzenia wyruszyło z Ameryki Północnej do Europy, aby walczyć w Armii Polskiej we Francji („Błękitnej Armii‖) oraz w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921). Po odzyskaniu przez Polskę państwowości, ponad 14 000 żołnierzy wróciło do Ameryki. Większość z nich stanęła w obliczu dramatycznej sytuacji – ranni, niepełnosprawni, bezdomni lub bez pracy nie otrzymywali żadnej pomocy od państwa, ponieważ (zgodnie z prawem) nie byli weteranami amerykańskimi i w związku z tym nie mieli prawa do opieki zdrowotnej. Polska, uznając ich za Amerykanów, również się nimi nie zaopiekowała.Całą odpowiedzialność za pomoc weteranom wzięły zatem na siebie liczne polskie organizacje w USA. Niektóre z nich – jak Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP, Polish Army Veterans Association, PAVA) – powstały właśnie w celu pomocy weteranom. SWAP utworzony został w 1921 roku w Cleveland, z wieloma placówkami w całym kraju, jako głównie męska organizacja samopomocowa. Cztery lata później, powołano jego siostrzaną, jedną z najbardziej znaczących organizacji – Korpus Pomocniczy SWAP (PAVA Ladies' Auxiliary Corps). Artykuł poświęcony jest działalności założonego i kierowanego przez Agnieszkę Wisłę Korpusu Pomocniczego. Organizacja koncentrowała się na pracy charytatywnej i humanitarnej na rzecz weteranów, a do głównych jej zadań należało m.in.: dbanie o niepełnosprawnych i chorych weteranów; organizowanie pomocy dla bezdomnych i bezrobotnych poprzez tworzenie i utrzymanie schronisk i domów opieki; odwiedzanie chorych weteranów w szpitalach i domach opieki; zbiórki pieniędzy w ramach bali charytatywnych lub wystaw robótek ręcznych; organizowanie różnego rodzaju imprez rozrywkowych w celu zdobycia środków na działalność Korpusu; uczestnictwo w pogrzebach i opieka nad grobami polskich weteranów; pomoc w organizacji i udział w imprezach patriotycznych (jak parady, wykłady i odczyty, organizacja wycieczek patriotycznych do Polski); organizowanie „Dnia Bławatka" (bławatek jest symbolem Błękitnej Armii), podczas którego prowadzone są kwesty na rzecz polskich weteranów nie tylko wśród Polonii, ale także wśród Amerykanów innego pochodzenia. W pewnym okresie (głównie w latach 40. i 50.) Korpus Pomocniczy liczył kilka tysięcy członkiń, np.: w 1946 roku było 4614 członkiń, a w 1958 aż 5079 członkiń. Obecnie organizacja skupia około 250 pań. Korpus Pomocniczy jest do dziś dnia jedną z najstarszych, największych i najbardziej aktywnych polskich organizacji kobiecych w Ameryce. Przez ponad 90 lat korpusianki wsparły tysiące polskich weteranów i ich rodzin, zarówno w formie materialnej, jak i duchowej. Historia Korpusu Pomocniczego oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jest upamiętniona w Muzeum Tradycji i Oręża Polskiego w Nowym Jorku.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.