Książka Andrzeja Niewiadomskiego jest udaną próbą poszukiwania poetyk sformułowanych w XX-wiecznych tekstach lirycznych. Główny temat rozprawy to zatem badanie samoświadomości XX-wiecznej poezji, które – zdaniem autora – stanowi dla tej poezji „kwestię centralną”. W niej znajduje Niewiadomski modernistyczne doświadczenie polskiej poezji; dzięki niej włącza się w toczącą się od kilku lat dyskusję na temat nowoczesności, jednakże włącza się wyposażony w narzędzia pozwalające na weryfikację i reinterpretację dotychczasowych ustaleń.
XX
Andrzej Niewiadomski’s book is a successful attempt at searching for articulated poetics in the texts of 20th lyric poetry. The main subject of the treatise is an examination of 20th poetry self-awareness which, according to the author, is for such pieces a central issue. Niewiadomski proves to find in self-awareness the modernist experience of Polish poetry, thanks to self-awareness he joins in many years’ discussion about modernity, yet he does it equipped with instruments which allow to verify and reinterpret the achievements so far.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.