Search results

1

Żelazna Dziewczyna - Mutti-Madame Non: Angela Merkel, pierwsza dama światowej polityki

100%

Grzelak M., Piontek D.

Przegląd Politologiczny

|

2013

|

issue 4

219-236

EN

Although social and traditional barriers are continuously being overcome, women’s participation inpublic life, including politics, remains marginal. Even though European states enact regulations aimed at increasing the number of women in politics, few of them assume prominent positions of party leaders, govemment heads and presidents. For many years, the feminine govemment in Europę was epitomized by the Prime Minister of Great Britain, Margaret Thatcher (1979-1990). Her political career exemplifies gradually rising up the political ladder, resulting in the position of the leader of the party and the State. One of the most prominent figures in modem European and global politics is the Chancellor of Germany, Angela Merkel. Given present standards, her political career is exceptionally original. Her entering politics and taking the highest State position exemplify the unpredictability of politics on the one hand, and on the other confirm the principle that once you have a definite goal and pursue it step by step, you can achieve it regardless of the obstacles. The purpose of the paper is to present Angela Merkel’ s path to the most prominent Office in Germany and her exceptional position in Europę, as well as to indicate the events that evidence how exceptional this path was.

PL

Mimo ciągłego przełamywania barier obyczajowych i społecznych, udział kobiet w życiu publicznym, w tym także w polityce, jest ciągle marginalny. Mimo sukcesywnego wprowadzania w państwach europejskich regulacji, których celem jest zwiększenie liczby kobiet w polityce, niewiele z nich zajmuje eksponowane stanowiska liderek partii, szefowych rządów czy prezydentów. Przez wiele lat symbolem kobiecych rządów w Europie była premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher (1979-1990). Przebieg jej kariery politycznej jest przykładem stopniowego wspinania się po drabinie politycznego awansu prowadzącej do objęcia przywództwa w partii i państwie. Jedną z najważniejszych postaci współczesnej polityki europejskiej i światowej jest kanclerz Niemiec Angela Merkel. Droga jej kariery politycznej, jak na obecne standardy, jest wyjątkowo nietypowa. Jej wejście do polityki, jak i objęcie najważniejszego urzędu w państwie, jest przykładem nieprzewidywalności polityki z jednej strony, a drugiej potwierdzeniem zasady, że mając ściśle wyznaczony cel, dążąc do niego krok po kroku, można go osiągnąć niezależnie od istniejących ograniczeń. Celem artykułu jest przedstawienie drogi Angeli Merkel do najważniejszego urzędu w Niemczech i wyjątkowej pozycji w Europie oraz wskazanie tych wydarzeń, które świadczą o wyjątkowości tej drogi.

2

Kariera Angeli Merkel a przeszłość niemieckiej polityki przyszłości. Socjologicznie narracyjny esej politologiczny

98%

Michalak A.

Edukacja Humanistyczna

|

2020

|

issue 2

47-59

PL

Angela Merkel należy do grona najbardziej wpływowych osób nie tylko w Niemczech, ale również na świecie. Jej kariera była systematycznym sposobem osiągania wyznaczonych sobie celów życiowych. Jest pierwszą kobietą na stanowisku kanclerza Niemiec. Na tym stanowisku utrzymała się przez cztery kadencje. Przetrwała wiele kryzysów politycznych. Zmieniła radykalnie niemiecką politykę. Wzorcowo pokonała kryzys finansowy z roku 2008. Stworzyła mechanizm sprawowania władzy, który zapewnił jej sukcesy wyborcze przez wiele lat oraz międzynarodowy prestiż. Niniejszy artykuł jest próbą syntetycznego opisu tego fenomenu politologicznego.

EN

Angela Merkel is one of the most influential people not only in Germany, but also in the world. Her career was a systematic way of achieving her life goals. She is the first woman chancellor of Germany. She held this position for four terms. It has survived many political crises. It radically changed German policy. She perfectly beat the financial crisis of 2008. She created a mechanism of exercising power that ensured her electoral success for many years and international prestige. This article is an attempt at a synthetic description of this political science phenomenon.

3

Chancellor Angela Merkel’s achievements and failures in the Germany’s European policy (2005–2021)

98%

Koszel B.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2021

|

issue 15

7-27

PL

Celem artykułu była analiza polityki europejskiej Niemiec pod rządami kanclerz A. Merkel pod kątem rozwiązywania zaistniałych kryzysów w Unii Europejskiej w XXI wieku. Autor przedstawił tezę, że pomimo skali problemów, kanclerz Merkel na ogół z powodzeniem znajdowała korzystne dla Europy rozwiązania. Jej metody były niejednokrotnie kontrowersyjne i dyskusyjne, ale potrafiła przełamać opór swoich przeciwników. Po Brexicie jej największą zasługą było utrzymanie spoistości państw członkowskich i bezpieczne prowadzenie UE przez epidemię COVID-19.

EN

The aim of the article was to analyse the Germany’s European policy under the rule of Chancellor A. Merkel in terms of solving emerging crises in the European Union in the 21st century. The author presented a thesis that despite the scale of problems, Chancellor Merkel was successful in finding solutions favourable to Europe. Her methods were often controversial and debatable, but she was able to break the resistance of her opponents. After Brexit, her greatest objectives were to maintain the cohesion of Member States and to guide the EU safely through the COVID-19 epidemic.

4

„Man muss nicht immer gleich losprusten“ – Die Abwesenheit von Emotion als Kommunikationsstrategie der Marke Merkel

92%

Glaremin L.

Linguistische Treffen in Wrocław

|

2020

|

issue 17

79-88

EN

Emotions are a central means of generating attention and thus help to generate and extend power of political actors. The example of Angela Merkel shows that the reversal, i.e. the renunciation of emotions, can also be a successful communication strategy. In contrast to the ideal type of the charismatic politician, the core of the ‘brand Merkel’ is the staging of non-staging. With an evaluation of two corpora, journalistic portraits on the one hand and her own statements made in interviews on the other, the ‘brand Merkel’ is illuminated from two perspectives. In particular, her handling of emotions illustrates the interlocking of self-image and external image, which is made possible by taking up and reinterpreting criticism.

5

Polityka imigracyjna kanclerz Angeli Merkel z perspektywy austriackiej

92%

Godlewska E.

Przegląd Zachodni

|

2018

|

issue 2(367)

121-135

EN

The article presents the basic premises of the immigration policy of Germany and Austria after the Second World War, considering the evolution it has undergone in the second half of the 20th century. The issues are presented as a context of later developments connected with the immigration crisis in Europe. Emphasis is placed on the reaction of the government in Vienna to the crucial decisions taken by Angela Merkel. Germany and Austria have for many decades based their activity in the domain of immigration policy on the same premises. In recent years, however, growing differences can be observed in this respect, as diverse visions of resolving the current immigration crisis have been proposed. The Austrian government has become more critical of the measures put forward by Angela Merkel. The article attempts to answer the question about the reasons of this state of matters. Does the criticism concern only proposals pushed by the German Chancellor at the EU forum or other issues as well? The conducted analysis will help verify the thesis that Austria’s negative attitude to Angela Merkel’s immigration policy in recent years follows from differences in the adopted legal solutions.

6

Germany and the Crisis in Transatlantic Relations

82%

Kiwerska J.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2019

|

issue 1

45-60

EN

Donald Trump’s presidency proved to be a great challenge for the transatlantic community. One of the factors of the breakdown in American-European relations was the change of US strategy towards Europe, resulting from Trump’s approach to international relations, in which the narrowly understood American interest counts the most. In this new situation, Germany has lost the position of a close and valuable partner of the USA, and has become a dangerous economic and commercial competitor, or a financial burden in terms of security. Germany’s tactics in the face of increasing tension in mutual relations and the crisis in transatlantic relations consisted of either attempting to settle the dispute or shifting the burden of negotiations with the US on the European Union forum, and finally assertiveness towards some of Trump’s demands. Germany also returned to the concept of building Europe’s strategic autonomy and taking over the role of a global player by the EU, which does not change the fact that European security capabilities will be insufficient and ineffective for a long time without American support.

PL

Prezydentura Donalda Trumpa okazała się wielkim wyzwaniem dla wspólnoty transatlantyckiej. Jednym z czynników załamania w relacjach amerykańsko-europejskich była zmiana strategii USA wobec Europy, wynikająca z podejścia Trumpa do stosunków na arenie międzynarodowej, w którym liczy się przede wszystkim wąsko pojmowany interes amerykański. W tej nowej sytuacji Niemcy straciły pozycję bliskiego i cennego partnera USA, a stały się groźnym konkurentem gospodarczym i handlowym, finansowym obciążeniem w zakresie bezpieczeństwa. Taktyka Niemiec wobec narastającego napięcia we wzajemnych stosunkach oraz kryzysu w relacjach transatlantyckich polegała na albo na próbie łagodzenia sporu, albo przerzucaniu ciężaru negocjacji z USA na forum Unii Europejskiej, wreszcie asertywności wobec niektórych żądań administracji Trumpa. Powrócono też w Niemczech do koncepcji budowy autonomii strategicznej Europy i przejęcia przez UE roli globalnego gracza, co nie zmienia faktu, że długo jeszcze europejskie możliwości w z akresie bezpieczeństwa – bez amerykańskiego wsparcia – będą niewystarczające i nieskuteczne.

7

Niemiecki model polityki integracyjnej.

82%

Stempin A.

Kultura i Polityka

|

2013

|

issue 13

56-70

PL

RFN de facto po wojnie stała się krajem migracyjnym, ale świadomą politykę migracyjną, nakierowaną na integracje przybyszy, zaczęła prowadzić dopiero po zjednoczeniu kraju. Szczególnie rząd kanclerz Angeli Merkel politykę migracyjną wyniósł do rangi priorytetowej na swojej agendzie. Artykuł analizuje zarówno ten ostatni strumień poczynań rządowych, jak i dość dyletanckie próby zapanowania nad problemem migracyjnym przez wcześniejsze gabinety (zachodnio)niemieckie.

EN

The Federal Republic of Germany turned into a migration country after World War II, but it was only after the German reunification that it started to implement carefully thought out migration policies, aimed at the integration of the newcomers into the mainstream society. Migration policy have been treated as a priority mainly by the government of the Chancellor Angela Merkel. This paper examines the East German Government’s recent activities in this field, as well as previous (West German) governments’ attempts at solving the migration-related problems.

8

Stosunki Niemcy–Rosja po Merkel i Putinie

82%

Maliszewski M.

Społeczeństwo i Polityka

|

2020

|

issue 2(63)

105-123

PL

Stosunki Niemcy – Rosja pozostają kluczowe dla przyszłego, nowego ładu międzynarodowego. Równie kluczowe w tych stosunkach pozostają silne umocowanie kanclerza Niemiec i prezydenta Rosji w systemach politycznym swoich krajów, a co za tym idzie – znacząca rola obecnych przywódców tych państw Angeli Merkel i Wladimira Putina. Tymczasem niezwykle dynamicznie rysuje się perspektywa zakończenia urzędowania przez oboje polityków. Zaakceptowana przez referendum w Rosji zmiana konstytucji tego kraju daje Władimirowi Putinowi możliwość sprawowania swego urzędu do 2036 r. W Niemczech z kolei nie milkną spekulacje co do możliwości zmiany decyzji kanclerz Angeli Merkel w sprawie rezygnacji z kandydowania na urząd kanclerza Niemiec w następnej kadencji, co przedłużyłoby okres jej rządów do 2025 r.

EN

Germany-Russia relations remain crucial for the future new international order. Equally crucial in these relations is the strong legitimacy of the German Chancellor and the Russian President in the political systems of their countries, and thus the significant role of the current leaders of these countries, Angela Merkel and Vladimir Putin. Meanwhile, there is a very dynamic prospect that both politicians will end their positions. The change in Russia’s constitution approved by the referendum gives Vladimir Putin the opportunity to hold office until 2036. In Germany, on the other hand, speculation about the possibility of changing the decision of Chancellor Angela Merkel to resign from her candidacy for the office of German Chancellor in the next term of office, which would extend her term of office until 2025, will continue.

9

Angela Merkel wobec napływu syryjskich imigrantów do RFN w latach 2015-2017

81%

Bielawska A.

Przegląd Zachodni

|

2018

|

issue 2(367)

256-268

EN

The article aims at tracing Angela Merkel’s open door policy in the course of the immigration crisis. The topic is encapsulated in several subsections which elaborate on the Chancellor’s most frequently enunciated solutions that would allow to end the crisis. These concepts are analyzed in the aspect of their origin, impact on Merkel’s position in her own party (CDU) and in the context of the 2017 elections to the Bundestag.

10

Ostpolitik Angeli Merkel w obliczu kryzysu na Ukrainie

81%

Bielawska A.

Przegląd Zachodni

|

2017

|

issue 1(362)

165-189

EN

This article presents the positions of Angela Merkel’s eastern policy during the Russian-Ukrainian conflict and her impact exerted on the activities of the European Union and the Russian Federation. When analyzing Merkel’s attitude toward both sides of the conflict one notices that the Chancellor paid much attention to maintaining good relations with the Russian Federation and with Ukraine as well. The entrance of the Russian troops to Crimea became a turning point in Merkel’s “Ostpolitik”. Since then on the Chancellor began to assess the Russian policy more decidedly as activities that are impossible to accept since they violate the principles of international law.

11

Kryzys chadeckiego konserwatyzmu ery Angeli Merkel.

80%

Stempin A.

Kultura i Polityka

|

2010

|

issue 8

73-89

PL

Upadek rządów Hemutha Kohla, najdłużej w historii RFN piastującego urząd kanclerza wtrącił niemiecką chadecję w głęboki kryzys tożsamości. Utrata władzy przez chadecję w 1998 r. odsłoniła programową pustkę partii; która trwa do dziś. W efekcie stojąca ponownie od 2005 r. na czele rządowej koalicji chadecja dryfuje między archaicznym nacjonalizmem a konieczną modernizacją, nie posiadając żadnego polityczno-aksjologicznego fundamentu. Przyjmując ten właśnie czynnik za wyznacznik dekompozycji, a w sekularyzacji i polaryzacji chadeckiego elektoratu przyczynę kryzysu flagowego niemieckiego konserwatyzmu, artykuł analizuje jego polityczną manifestację w okresie rządów Angeli Merkel, biorąc jako punkt odniesienia złotą erę konserwatyzmu Adenauera i dokonując krótkiego porównawczego rekursu jego kondycji w epoce kanclerza Kohla.

EN

The fall of Helmuth Kohl’s government, the longest reigning Chancellor-in-Office ever in the history of Federal Republic of Germany, threw the German Christian Democratic Union into a deep identity crisis. After the Christian Democrats’ lost power in 1998, an empty political program was unveiled, a crisis which lasts to this very day. As a consequence, the Christian Democrats who have regained their position since 2005 have oscillated between an archaic nationalism and a much needed modernization bereft of any political and axiological foundation. By precisely assuming that decomposition factor and accepting that same factor as the cause of the current crisis of the forerunner of German Conservatism, this article analyses the political manifestation of Angela Merkel. It starts off from the golden era of Adenauer’s Conservatism and then follows by providing a brief comparative recourse of the Conservatives’ condition during the time of Chancellor Kohl.

DE

Der Verlust der Macht durch die Christdemokraten im Jahre 1998 und der politische Abgang von Helmuth Kohl, dem mit 16 Jahren Amtszeit bisher am längsten regierenden Bundeskanzler, markierten eine Zäsur in der Geschichte der CDU-CSU, den Beginn ihrer tiefen bis heute andauernden Identitätskrise. Denn der Zusammenbruch riss einen Schleier weg, der die desolate programmatische Verfassung der Partei bloßlegte. Folglich driften die seit 2005 wieder mit den Bundesregierungsgeschäften beauftragten Christdemokraten zwischen antiquiertem Nationalismus und eilfertiger Modernisierung ohne jedes Fundament demokratisch-konservativer Orientierung. Indem dieses Phänomen als das ausschlaggebende Kriterium jener mangelhaft konservativen Ausrichtung der CDU herangezogen und die Prozesse der Säkularisierung und Polarisierung des christdemokratischen Wählerschaft zu den Hauptfaktoren für die programmatische Krise des deutschen Konservatismus auserkoren werden, analysiert der Artikel dessen politische Manifestation in der Regierungszeit von Angela Merkel. Dabei wird die goldene Epoche des Konservatismus der Adenauer Zeit als Bezugspunkt genommen und einen Rekurs in die nicht minder erfolgreiche Kohl-Ära vorgenommen.

12

Angela Merkel wobec integracji Turcji z Unią Europejską w latach 2005–2015

80%

Bielawska A.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2016

|

issue 10

101-120

EN

The aim of the article is to present the position of Angela Merkel to Turkey’s membership in the European Union in years 2005–2015. It has been divided into 6 parts, which introduces the history of relations between the EU and Turkey, and Chancellor’s most pronounced concerns in connection with the efforts of Turkish accession. The author realizes that she did not present the whole range of issues related to the Turkey’s efforts, but outlined the important issues thatinfluenced the most Angela Merkel’s attitude in the past 10 years.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie stanowiska Angeli Merkel wobec członkostwa Turcji w Unii Europejskiej w latach 2005–2015. Podzielony został na 6 części, które przybliżają historię stosunków unijno-tureckich oraz najczęściej pojawiające się kwestie podejmowane przez kanclerz w związku z tureckimi staraniami o akcesję. Autorka zdaje sobie sprawę, iż nie przedstawiła całego wachlarza zagadnień związanych z staraniami o członkostwo tegoż państwa, niemniej zarysowała ważne kwestie, które najbardziej wpłynęły na postawę A. Merkel w ostatnich 10 latach.

13

Political communication of Germany as a state of mature democracy in the context of the migrant crisis of the 2010s

80%

Leśniczak R.

|

2020

|

vol. 58

|

issue 3

499-515

PL

Celem artykułu jest analiza medioznawcza i politologiczna dyskursu politycznego kanclerz Niemiec, Angeli Merkel, dotyczącego uchodźców, zapoczątkowanego słynnym sloganem Wir schaffen das! Czas badań obejmuje okres od 31.08.2015 do 28.02.2017. Autor wykorzystuje metodę analizy systemowej oraz metodę analizy zawartości. Materiał badawczy stanowią teksty opublikowane na portalu „Wirtualna Polska”.

EN

The aim of the article is the media and political analysis of the political discourse of German Chancellor Angela Merkel regarding refugees, launched by the famous slogan Wir schaffen das! The time study covers the period from 31.08.2015 to 28.02.2017. The author uses the system analysis method and the content analysis method. The research material is the texts published on the “Wirtualna Polska” portal.

14

Postawa Niemiec względem Rosji w latach 2005-2021 jako przykład adaptacji politycznej

70%

Łysek W.

Przegląd Zachodni

|

2023

|

issue 3 (387)

71-93

EN

The article focuses on the analysis of the attitude of Germany towards Russia as an example of political adaptation. The paper's aim is to verify the hypothesis that Germany’s attitude towards Russia is characterized by a political adaptation process, which means that Germany strives to adjust to the changes in the regional environment as well as influence it. The author attempts to answer the following question: What strategies of political adaptation were adopted between 2005 and 2021? The article is divided into several parts. In the first one (apart from the introduction), the author discusses the concept of political adaptation. The second part focuses on describing German-Russian relations before 2005. Subsequent parts analyse the period between 2005 and 2021. The author emphasizes the turning points of 2008 and 2014. The last section is a summary and forecast for the coming years. The article was prepared on the basis of official documents, speeches and actions of politicians, press materials and analyses.

15

Stosunki niemiecko-rosyjskie po zimnej wojnie na poziomie przywódców państwowych. Pod znakiem personalizacji i depersonalizacji

58%

Kosman M. M.

Przegląd Zachodni

|

2021

|

issue 2 (379)

7-23

EN

The article examines the issue of German-Russian relations at the level of state leaders after the end of the Cold War. These bilateral contacts involved different phases. The first phase was dominated by personalization, which was characterized by friendly relations between Helmut Kohl and Boris Yeltsin. After Gerhard Schröder took the office of chancellor, a short phase of depersonalization in the relations between Schröder and Yeltsin followed. After Vladimir Putin took power in Russia, the personalization phase returned, manifested by friendly contacts between Schröder and Putin, which ended when Angela Merkel assumed the office of chancellor. Her relations with Putin and Medvedev were of a pragmatic nature, aimed at solving current problems in international relations. The article describes the above-mentioned relations between the leaders and their influence on bilateral relations between the two states.

16

Europejska agenda czwartego rządu Angeli Merkel

50%

Stempin A.

Przegląd Europejski

|

2019

|

issue 2(52)

173-192

PL

Artykuł analizuje stanowisko rządu kanclerz Angeli Merkel wobec dalekosiężnych planów przebudowy UE francuskiego prezydenta w trzech kluczowych obszarach: unii gospodarczej i walutowej, kwestii uchodźczej i polityki bezpieczeństwa oraz wobec dwóch spoza UE graczy na kontynencie: Rosji i Turcji. Artykuł stara się udowodnić, że niemiecka szef rządu, preferująca jedność UE nad jej pogłębioną integrację, będzie szukała kompromisu z Emmanuelem Macronem, uwzględniając odmienne od francuskiego stanowiska innych państw unijnych i dążyła do zahamowania fali uchodźczej z Afryki na drodze porozumień z krajami afrykańskimi. Wobec autokraty tureckiego Berlin unikając prowokacji, będzie się starać o pragmatyczne relacje z Ankarą. Także wobec Rosji, pomimo, że ta stanowi ona zagrożenie dla bezpieczeństwa UE, za wymóg chwili uzna zawiązanie sieci ożywionych relacji z państwem Putina.

EN

The article analyzes the Angela Merkel government's attitude towards far-reaching plans to rebuild the EU of the French president in three key areas: EU architecture, refugee issue and security policy and towards two non-EU players on the continent: Russia and Turkey. The article is trying to prove that the head of the German government, preferring the unity of the EU to integration, will look for compromise with Macron, taking into account different from the French one positions of other EU countries, and will seek to stop the wave of the refugees from Africa through agreements with African countries. Regarding the Turkish autocrat, to avoid provocation, she will attempt pragmatic relations with Ankara. Also regarding Russia, even though it poses a threat to the security of the EU, she will consider the requirement of the moment to establish a network of lively relations with the Putin state.

17

Niemcy wobec kryzysu libijskiego w 2011 roku. Enfant terrible świata zachodniego?

47%

Kosman M. M.

Przegląd Zachodni

|

2017

|

issue 2(363)

135-152

EN

The article presents the events related to the process ofchanges in North Africa. They were dubbed Arab Spring at the beginning of the second decade of the twenty-first century. In Libya they took a dramatic turn at the end of the rule of Muammar Gaddafi. In response, a group of Western countries launched a military intervention in accordance with the “Responsibility to Protect” due to massive human rights violations by government troops and threats of the Libyan leader. The Western intervention received the mandate of the UN Security Council, but Germany abstained from voting, which was a big surprise for Western partners. Germany was then a non-permanent member of the Council. The aim of the article is to discuss the above circumstances, and to analyze the reasons of the German position in the UN Security Council.

18

Europejska agenda czwartego rządu Angeli Merkel

41%

Stempin A.

Przegląd Europejski

|

2019

|

vol. 2019(2)

173-192

PL

The article analyses the Angela Merkel government’s attitude towards far-reaching plans to rebuild the EU of the French president in three key areas: EU architecture, refugee issue and security policy and towards two non-EU players on the continent: Russia and Turkey. The article is trying to prove that the head of the German government, preferring the unity of the EU rather than integration, will looking for compromise with Macron, taking into account different from the French one positions of other EU countries, and will try to stop the wave of the refugees from Africa through agreements with African countries. Regarding the Turkish autocrat, to avoid provocation, A.Merkel will attempt pragmatic relations. Also regarding Russia, even though it poses a threat to the security of the EU, she will consider (as the requirement of the moment) to establish a network of lively relations with the Putin state.

Refine search results

Żelazna Dziewczyna - Mutti-Madame Non: Angela Merkel, pierwsza dama światowej polityki

Kariera Angeli Merkel a przeszłość niemieckiej polityki przyszłości. Socjologicznie narracyjny esej politologiczny

Chancellor Angela Merkel’s achievements and failures in the Germany’s European policy (2005–2021)

„Man muss nicht immer gleich losprusten“ – Die Abwesenheit von Emotion als Kommunikationsstrategie der Marke Merkel

Polityka imigracyjna kanclerz Angeli Merkel z perspektywy austriackiej

Germany and the Crisis in Transatlantic Relations

Niemiecki model polityki integracyjnej.

Stosunki Niemcy–Rosja po Merkel i Putinie

Angela Merkel wobec napływu syryjskich imigrantów do RFN w latach 2015-2017

Ostpolitik Angeli Merkel w obliczu kryzysu na Ukrainie

Kryzys chadeckiego konserwatyzmu ery Angeli Merkel.

Angela Merkel wobec integracji Turcji z Unią Europejską w latach 2005–2015

Political communication of Germany as a state of mature democracy in the context of the migrant crisis of the 2010s

Postawa Niemiec względem Rosji w latach 2005-2021 jako przykład adaptacji politycznej

Stosunki niemiecko-rosyjskie po zimnej wojnie na poziomie przywódców państwowych. Pod znakiem personalizacji i depersonalizacji

Europejska agenda czwartego rządu Angeli Merkel

Niemcy wobec kryzysu libijskiego w 2011 roku. Enfant terrible świata zachodniego?

Europejska agenda czwartego rządu Angeli Merkel