W XX wieku, jedną z głównych przyczyn wybuchu konfliktów zbrojnych była chęć posiadania surowców naturalnych. Angola, bogata w złoża ropy naftowej i diamentów stała się synonimem „afrykańskiej klątwy surowcowej”. W wyniku walk grup rebelianckich, które za wszelką cenę dążyły do przejęcia i utrzymania kontroli nad surowcami kraju, rozegrała się jedna z najkrwawszych i najdłuższych wojen II połowy XX wieku. Wskutek trwającej 41 lat wojny, jedno z najbogatszych surowcowo państw należy jednocześnie do najbiedniejszych na świecie. W przypadku Angoli nie można mówić tylko o jednej wojnie, a raczej o trzech – od walki antykolonialnej, poprzez konflikt typowo zimnowojenny, aż po krwawą wojnę domową, u której źródeł leżały zarówno spory ideologiczne, jak również (a może przede wszystkim) dążenie do zdobycia wyłącznej kontroli nad surowcami.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.