Search results

1

Niezamierzony transport propaguli grzybów pleśniowych do biomu Antarktyki a zdolność rozwoju w niskich temperaturach

100%

Augustyniuk-Kram A.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2016

|

vol. 14

|

issue 4

149-166

EN

Microfungi relatively easily disperse and colonize a variety of substrates, withstanding various, often extreme environments. Therefore, they spread all over the world. The aim of this study was to determine whether propagules of fungi accidentally transported to biome of Antarctica were able to grow at low temperatures. In the studies were used seven isolates of fungi: Penicillium sp., Aspergillus flavus, Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea. The isolates came from dust samples collected from tourists and members of scientific expeditions (their clothes, shoes and equipment) arriving at the station H. Arctowski on King George Island in the South Shetland archipelago. Fungal growth was measured at 0, 5, 10, 22°C (as a control) and 10°C, but after having frozen inoculum at -15°C for a period of 7 days. All tested species of fungi did not grow at the temperature of 0°C. A. flavus was the only one not grow at a temperature of 5°C. A. flavus and G. candidum haven’t also grown after a temporary freeze of inoculum. Fungi, which did not grow at a temperature of 0°C after moving to higher temperatures resumed their growth. Of the two species that did not grow after freezing, i.e. G. candidum and A. flavus, only the first resumed its growth at 22°C. Sporulation of the studied fungi in most cases was most abundant at 22°C. Some species (G. candidum, T. viride and B. cinerea) did not produce spores at lower temperatures.

PL

Obecność człowieka w Antarktyce to przede wszystkim działalność naukowa, ale również w ostatnim czasie wzmożony ruch turystyczny. Sprzyja to inwazji obcych gatunków flory i fauny, a także mikroorganizmów, mogących zagrażać gatunkom rodzimym. Grzyby pleśniowe będące przedmiotem badań zaliczane są do organizmów kosmopolitycznych, łatwo rozprzestrzeniających się i zasiedlających różnorodne środowiska, w tym również ekstremalnie zimne, takie jak rejony polarne. Organizmy te, by skutecznie skolonizować nowe środowisko oprócz żywotnych propagul i skutecznych mechanizmów transportu muszą być zdolne do wzrostu i reprodukcji w ekstremalnych warunkach. Celem badań było określenie czy propagule grzybów pleśniowych zawleczone (przypadkowo przetransportowane) do biomu Antarktyki przez turystów i członków wypraw naukowych są zdolne do rozwoju w niskich temperaturach. Stwierdzono, że Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum i Botrytis cinerea były zdolne do rozwoju w niskich temperaturach (5 i 10oC oraz po jednym cyklu zamrożenia do -15oC i odmrożenia do +10oC). Nie wytwarzały one makroskopowo widocznej grzybni w temp. 0oC, lecz nie była to dla nich temperatura letalna, ponieważ po przeniesieniu do wyższych temperatur podejmowały wzrost nawet po dosyć długim czasie od rozpoczęcia eksperymentu. Najbardziej wrażliwy okazał się Aspergillus flavus. Przy niższych temperaturach (od 0 do 5oC) nie rozwijał się, natomiast zamrożenie i odmrożenie było dla tego gatunku letalne. Niektóre gatunki (G. candidum, T. viride i B. cinerea) mimo rozwoju grzybni, w niższych temperaturach nie produkowały zarodników.

2

Unintentional transport of fungi propagules to Antarctic biome and the ability to develop at low temperatures

100%

Augustyniuk-Kram A.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2020

|

vol. 18

|

issue 5

271-281

PL

Obecność człowieka w Antarktyce to przede wszystkim działalność naukowa, ale również w ostatnim czasie wzmożony ruch turystyczny. Sprzyja to inwazji obcych gatunków flory i fauny, a także mikroorganizmów, mogących zagrażać gatunkom rodzimym. Grzyby pleśniowe będące przedmiotem badań zaliczane są do organizmów kosmopolitycznych, łatwo rozprzestrzeniających się i zasiedlających różnorodne środowiska, w tym również ekstremalnie zimne, takie jak rejony polarne. Organizmy te, by skutecznie skolonizować nowe środowisko oprócz żywotnych propagul i skutecznych mechanizmów transportu muszą być zdolne do wzrostu i reprodukcji w ekstremalnych warunkach. Celem badań było określenie czy propagule grzybów pleśniowych zawleczone (przypadkowo przetransportowane) do biomu Antarktyki przez turystów i członków wypraw naukowych są zdolne do rozwoju w niskich temperaturach. Badane grzyby (Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum i Botrytis cinerea) były zdolne do rozwoju w niskich temperaturach (5 i 10oC oraz po jednym cyklu zamrożenia do -15oC i odmrożenia do +10oC). Nie wytwarzały makroskopowo widocznej grzybni w temp. 0oC, lecz nie była to dla nich temperatura letalna, ponieważ po przeniesieniu do wyższych temperatur podejmowały wzrost nawet po dosyć długim czasie od rozpoczęcia eksperymentu Najbardziej wrażliwy okazał się A. flavus. Przy niższych temperaturach (od 0 do 5oC) nie rozwijał się, natomiast zamrożenie i odmrożenie było dla tego gatunku letalne. Niektóre gatunki (G. candidum, T. viride i B. cinerea) mimo rozwoju grzybni, w niższych temperaturach nie produkowały zarodników.

EN

Filamentous fungi relatively easily disperse and colonize a variety of substrates, inhabiting various, often extreme environments. Therefore, they spread all over the world. The purpose of the research was to determine whether the propagules of filamentous fungi brought (accidentally transported) into the Antarctic biome by tourists and members of scientific expeditions are capable of developing at low temperatures. In the studies were used seven isolates of fungi: Penicillium sp., Aspergillus flavus, Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea. The isolates came from samples collected from tourists and members of scientific expeditions arriving at the Henryk Arctowski Polish Antarctic Station on King George Island in the South Shetland archipelago. Fungal growth was measured at 0, 5, 10, 22°C (as a control) and 10° C, but after having frozen inoculum at -15°C for a period of 7 days. Penicillium sp., Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Trichoderma viride, Geotrichum candidum and Botrytis cinerea were found to be capable of growing at low temperatures (5 and 10oC as well as after one freezing cycle, down to -15oC and thawing, up to +10oC). They did not produce a macroscopically visible mycelium at temp. 0oC, however, it was not a lethal temperature for them, as when they were transferred to higher temperatures, they continued to develop even after a fairly long time following the beginning of the experiment. The most vulnerable was Aspergillus flavus. At lower temperatures (from about to 5oC) it did not develop, while freezing and thawing were lethal for this species. Some species (G. candidum, T. viride and B. cinerea), despite the development of mycelium, did not produce spores at lower temperatures.

3

Budowa pylnika i ziarna pyłku Deschampsia antarctica Desv. w mikroskopie konfokalnym

71%

Domaciuk M., Szczuka E., Giełwanowska I., Bednara J.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia

|

2013

|

vol. 68

|

issue 2

EN

The structure of the anther and pollen grain was investigated in an Antarctic plant Deschampsia antarctica Desv. under a confocal microscope (CLSM). The Antarctic hair grass is one of the two native vascular plants growing in Antarctica. The structure of D. antarctica stamens with their short filaments and elongated anthers is typical of the family Poaceae. Microsporogenesis and development of D. antarctica pollen grains proceeds in a way typical of angiosperms from the family Poaceae. Beside the pistil, the hermaphroditic flower has three stamens with numerous pollen grains in pollen loculi. The monoporate and heteropolar pollen grains have a porus located at the distal pole. When observed under the confocal microscope (CLSM), D. antarctica microspores and pollen grains packed tightly inside the microsporangium exhibit strong fluorescence after eosin staining (green fluorescence). The use of calcofluor yielded blue fluorescence of anther endothecial cell walls. The D. antarctica anther endothecium is formed of a single layer of cells, although more than one layer of cells were observed at some sites.

PL

Budowę pylnika i ziaren pyłku badano za pomocą mikroskopu konfokalnego (CLSM) u antarktycznej rośliny Deschampsia antarctica Desv. Śmiałek antarktyczny jest jedną z dwóch rodzimych roślin naczyniowych rosnących na Antarktydzie. Pręciki D. antarctica mają budowę typową dla rodziny Poaceae z krótką nitką i wydłużonymi pylnikami. Mikrosporogeneza i rozwój ziaren pyłku D. antarctica przebiega w sposób typowy dla roślin okrytozalążkowych z rodziny Poaceae. W hermafrodytycznym kwiecie obok słupka występują trzy pręciki, z licznymi ziarnami pyłku w komorach pyłkowych. Ziarna pyłku są jednoporowe i różnobiegunowe, z porusem położonym na biegunie dystalnym. Mikrospory i ziarna pyłku u D. antarctica ułożone ściśle wewnątrz mikrosporangium, obserwowane w mikroskopie konfokalnym (CLSM) wykazują silną fluorescencję po zabarwieniu eozyną (zielona fluorescencja). Po zastosowaniu kalkafluoru ściany komórek endotecjum pylnika fluoryzują na niebiesko. Endotecjum pylnika D. antarctica zbudowane jest z jednej warstwy komórek; w niektórych miejscach obserwowano więcej niż jedną warstwę komórek.

4

Polskie badania polarne (zarys)

71%

Birkenmajer K. L.

Studia Historiae Scientiarum

|

2017

|

vol. 16

123–153

PL

Artykuł przedstawia w skrócie najważniejsze fakty z historii polskich badań i odkryć naukowych w Arktyce i Antarktyce od XIX stulecia do chwili obecnej. Autor jest geologiem, od 1956 roku badaczem polarnym, prowadził badania naukowe i zorganizował 23 wyprawy polarne na Spitsbergen, Grenlandię i do Antarktyki, przez wiele lat był przewodniczącym Komitetu Badań Polarnych przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Obecnie jest jego honorowym przewodniczącym.

EN

The article describes Polish research and discoveries in the Arctic and the Antarctic since the 19th century. The author is a geologist and since 1956 has been engaged in scientific field research on Spitsbergen, Greenland and Antarctica (23 expeditions). For many years chairman of the Committee on Polar Research of the Polish Academy of Sciences, he is now its Honorary Chairman.

Refine search results

2 Studia Ecologiae et Bioethicae

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia

1 Studia Historiae Scientiarum

2 Augustyniuk-Kram A.

1 Bednara J.

1 Birkenmajer K. L.

1 Domaciuk M.

1 Giełwanowska I.

1 Szczuka E.

1 2020

1 2017

1 2016

1 2013

Niezamierzony transport propaguli grzybów pleśniowych do biomu Antarktyki a zdolność rozwoju w niskich temperaturach

Unintentional transport of fungi propagules to Antarctic biome and the ability to develop at low temperatures

Budowa pylnika i ziarna pyłku Deschampsia antarctica Desv. w mikroskopie konfokalnym

Polskie badania polarne (zarys)