Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Antike Geldmünzen

Sort By:

Limit search:

PRAWNO-KARNE ASPEKTY OCHRONY PIENIĄDZA W PÓŹNYM CESARSTWIE RZYMSKIM (IV W. N.E.). ZARYS PROBLEMU

100%

Świętoń A.

Studia Warmińskie

2016

issue 53

281-298

Artykuł został poświęcony późnorzymskim regulacjom prawnym dotyczącym fałszowania pieniędzy. Przestępstwo fałszowania pieniędzy, ścigane w czasach republikańskich na podstawie lex Cornelia de falsis, w okresie Cesarstwa zyskało nową kwalifikację karną - fałszowanie pieniędzy cesarskich, które ścigano w oparciu o lex Iulia de peculatus. Co ciekawe, redaktorzy kodeksów cesarskich (Teodozjańskiego i Justyniańskiego) nie zamieścili późnoantycznych cesarskich konstytucji poświęconych fałszowaniu pieniądza w tytułach poświęconych obu tym ustawom, zamiast tego umieszczając je w osobnym tytule De falsa moneta (odpowiednio CTh 9.21 i C 9.24). W artykule, po przedstawieniu terminologii używanej w odniesieniu do technik fałszowania pieniędzy i osób, które się tego dopuszczały, omówiono treści konstytucji w kwestii odpowiedzialności za fałszerstwo, pomocnictwa, sprawstwa kierowniczego oraz okoliczności, w jakich popełniano przestępstwo. W tekście poruszone zostały także inne kwestie związane z ochroną pieniądza, m.in. dotyczące zakazu wywożenia złotych monet poza granice państwa, ekstrakcji metali szlachetnych z monet bimetalicznych oraz uszkadzania złotego solida poprzez odkrawanie jego krawędzi.

The following article presents the late Roman legal regulations concerning the counterfeiting of money. This kind of crime was prosecuted in the Roman republic on the ground of lex Cornelia de falsis, but under Roman emperors new qualification was added - the counterfeiting of the money stamped in the imperial mints, which was prosecuted under lex Iulia de peculatus. Interestingly, the editors of the imperial codes of laws (Theodosian and Justinian Code) did not put the late imperial constitutions on counterfeiting of money in the titles which were devoted to these two leges. Instead, they created separate title - De falsa moneta (respectively CTh 9.21 and C 9.24). The article discusses the question of terminology used in relation to the techniques of the counterfeiting of money and to the offenders, and, furthermore, the question of criminal liability for forgery, the problem of aiding or abetting, and the circumstances in which the crime was committed. In addition, the author raises the issue of ban of the export of gold outside the Roman state, the prohibition of extraction of the precious metals from the bimetallic money and prohibition of damaging of the gold solidus by the cutting off its edges.

Der Artikel betrachtet die spätklassischen Maßnahmen gegen die Fälschung von Münzen. Ein solches Verbrechen, das zur Zeit der Republik aufgrund von lex Cornelia de falsis verfolgt wurde, bekam im Kaisertum eine neue strafrechtliche Relevanz. Die Fälschung von kaiserlichen Geldmünzern fand jetzt ihre rechtliche Grundlagen in dem lex Iulia de peculatus. Bemerkenswert ist, dass die Kompilatoren der kaiserlichen codices (Theodosianus und Iustinianus) die der Münzverfälschung betreffende Konstitutionen unter dem Titel De falsa moneta (vgl. entsprechend CTh 9.21, C 9.24) übernommen haben. Man würde eher erwarten, dass sie eher dort, wo die oben erwähnte leges erörtert werden, platziert werden. Außerdem wurde im Artikel die der Fälschungstechniken und der Person des Verbrechers betreffende Terminologie erörtert. Darunter fällt auch der Inhalt einer kaiserlichen Konstitution, welche die Haftung eines Straftäters, eines Mittäters, eine Führungsrolle bei der Fälschung und die Umstände der Straftat als solche bestimmt hat. Eine weitere Frage bildet der Schutz der Geldmünzen, darunter das Verbot der Ausfuhr von Goldmünzen aus dem Staatsgebiet heraus, Extraktion von Edelmetallen aus einer bimetallischen Geldmünze oder Beschädigung von solidus aureus infolge von Randabschneiden.

Refine search results

1 Studia Warmińskie

1 2016

1 Świętoń A.

Search results

PRAWNO-KARNE ASPEKTY OCHRONY PIENIĄDZA W PÓŹNYM CESARSTWIE RZYMSKIM (IV W. N.E.). ZARYS PROBLEMU