Search results

1

Myśl pedagogiczna Antonia Rosminiego i Jana Bosko – wzajemne inspiracje

100%

Chrobak S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2019

|

vol. 40

|

issue 2

73-85

EN

John Bosco was open to the contemporaneous pedagogical thought, cultural currents, and people of his time. He lived in a century of pedagogy, abounding in recognized names: Herbart, Pestalozzi, Froebel, Girard, and still remaining under the influence of the ideas formulated by Jean-Jacques Rousseau. The contemporary Italy provided ground for such personalities as Aporti, Lambruschini, Rayneri, Rosmini, Tommaseo and Allievo. John Bosco combined the lasting values of tradition with new solutions to allow young people rise to the fullness of humanity. It is in this perspective that all the pedagogical theses outlined by A. Rosmini must be read: all that a man undertakes is to serve the good of the individual. The person is the goal of all human communities, initiatives, interests and organisations.

PL

Jan Bosko otwarty był na współczesną mu myśl pedagogiczną, prądy kulturalne i osoby jego czasów. Żył w stuleciu pedagogii, obfitującym w wielkie nazwiska: Herbarta, Pestalozziego, Froebla, Girarda, i nadal będącym pod wpływem idei Jana Jakuba Rousseau. We Włoszech działają wówczas: Aporti, Lambruschini, Rayneri, Rosmini, Tommaseo i Allievo. Jan Bosko łączy trwałe wartości tradycji z nowymi rozwiązaniami, by doprowadzić młodego człowieka do pełni człowieczeństwa. W tej perspektywie trzeba odczytywać wszystkie tezy pedagogiczne głoszone przez A. Rosminiego: w centrum pedagogiki jest osoba. Wszystko, czego człowiek się podejmuje, ma służyć dobru poszczególnej osoby. Osoba jest celem wszelkich ludzkich zbiorowości, inicjatyw, interesów i organizacji.

2

Kościół jako społeczność teokratyczna

100%

Orzeł T.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2021

|

vol. 41

|

issue 2

151-168

EN

In the unusually wide spectrum of scientific interests of Bl. Antonio Rosmini – an Italian priest, philosopher, theologian, politician and intellectual, his ecclesiological reflection takes pride of place. Despite criticism, misunderstanding and even persecution by some people of the Church, he remained a faithful son, which he confirmed with his heroic obedience to the Pope and his decisions. He undertook both a sociological reflection on the Bride of Christ, developing the concept of “theocratic community”, and a theological one,creating an original ecclesiological concept. In one of his most important works, The Five Wounds of Holy Church, he indicated the most important diseases and weaknesses affecting the Mystical Body of Christ. According to the philosopher from Stresa, they include: the separation of the people from the clergy in worship, insufficient education of the clergy, lack of unity between bishops, excessive influence of secular authorities on bishop’s appointments, and excessive attachment of clergy to material goods. In his book, he also indicated adequate methods of treating particular wounds of the Church. Echoes of his concept of ecclesiological renewal can be found both in the documents of the Second Vatican Council and in post-conciliar theology. In the first part of the article, the author presents the genesis of Rosmini’s postulate to reform the Church “in the Church”.

PL

W niezwykle szerokim spektrum naukowych zainteresowań bł. Antonia Rosminiego – włoskiego kapłana, filozofa, teologa, polityka i intelektualisty – poczesne miejsce zajmuje jego refleksja eklezjologiczna. Pomimo krytyki, niezrozumienia i wręcz prześladowania ze strony niektórych ludzi Kościoła, pozostał wiernym jego synem, co potwierdził swoim heroicznym posłuszeństwem wobec papieża i jego decyzji. Nad OblubienicąChrystusa podejmował zarówno refleksję socjologiczną, wypracowując pojęcie „wspólnoty teokratycznej”, jak i teologiczną, tworząc oryginalną koncepcję eklezjologiczną. W jednym ze swoich najważniejszych dzieł: O pięciu ranach Kościoła świętego, wskazał na najważniejsze choroby i słabości toczące Mistyczne Ciało Chrystusa. Zdaniem filozofa ze Stresy należą do nich: oddzielenie ludu od duchownych w sprawowaniu kultu, niedostateczne wykształcenie księży i zakonników, brak jedności pomiędzy biskupami, nadmierny wpływ władz świeckich na nominacje biskupie oraz zbytnie przywiązanie duchownych do dóbr materialnych. W swojej książce wskazał również adekwatne sposoby leczenia poszczególnych ran Kościoła. Echa jego koncepcji odnowy eklezjologicznej można odnaleźć zarówno w dokumentach Soboru Watykańskiego II, jak i w teologii posoborowej. W części pierwszej artykułu autor podaje genezę postulatu reformy Kościoła, jaka powinna mieć miejsce „wewnątrz Kościoła”.

3

Identyfikacje pojęcia sprawiedliwości społecznej

99%

Stoiński A., University of Warmia and Mazury in Olsztyn (UWM), andrzej.stoinski@gmail.com

Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym

|

2016

|

vol. 19

|

issue 3

EN

In the 1840’s due to Luigi Taparelli and Antonio Rosmini emerged the term of “social justice”. From this time, its meaning has developed in many ways. The paper brings up some applications of the notion. In the literature of the subject one can find numerous identities of “social justice”. The article focuses on the identity of this term with justice framed as: legal, distributive, commutative, penal, and restorative. Some of these concepts assumes and requires existence of some kind of social persons. By briefly analysing those notions the author tries to show the specificity of particular types of meanings assigned to the social justice.

4

Kościół, rodzina i państwo w myśli błogosławionego „heretyka” Antonia Rosminiego

80%

Zarzeczny P.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2023

|

vol. 31

|

issue 1

165-188

EN

The article presents the thought of blessed Antonio Rosmini, who claimed that the community between people and God is based on a universal being, while the social bond is constituted by the communion of goods. Moreover, for the community to exist it is essential to establish intellectual and moral ties and have the common good as its purpose. The author discusses three communities whose basis is the metaphysical perception of a person, and which are crucial for the full development of the person. Priority in this regard is given to the Church, which is the most complete society. In the Church, humanity finds refinement and elevation. As a result of the research, it was found that Rosmini is a supporter of cooperation between the Church, the state and other social factors. The second community presented in the article is the family perceived in the light of natural law. It consists of a conjugal community, which reaches its fullness through the sharing of all goods, and a parental one, thanks to which the conjugal community obtains a new relationship. The author shows that, according to Rosmini, the third necessary community – civic – is not born in a spontaneous and natural way, and its subject is not the rights of the person, but the way they are regulated. It performs a subsidiary function for other communities.

PL

W artykule zaprezentowano myśl bł. Antonia Rosminiego, w której podstawą wspólnoty między ludźmi i z Bogiem jest byt uniwersalny. Więź społeczną konstytuuje natomiast wspólnota dóbr. By zaistniała społeczność, konieczne są więzi intelektualne i moralne. Celem istnienia społeczności jest dobro wspólne. Autor omawia kolejno trzy społeczności, których podstawę stanowi osoba ujmowana metafizycznie i które konieczne są do pełnego rozwoju osoby. Pierwszeństwo w tym względzie przyznano Kościołowi, który jest społecznością najbardziej kompletną. W niej ludzkość znajduje udoskonalenie i podniesienie. Stwierdzono, że Rosmini jest zwolennikiem współpracy między Kościołem, państwem i pozostałymi czynnikami społecznymi. Drugą przedstawioną w artykule społecznością jest rodzina postrzegana w świetle prawa naturalnego. Składa się ona ze społeczności koniugalnej, która osiąga pełnię przez uwspólnienie wszystkich dóbr, oraz parentalnej, dzięki której społeczność małżeńska uzyskuje nową relację. Autor wykazuje, że według Rosminiego trzecia społeczność konieczna – obywatelska – nie rodzi się w sposób spontaniczny i naturalny, a jej przedmiotem nie są uprawnienia osoby, lecz sposób ich regulacji. Pełni ona wobec innych społeczności funkcję subsydiarną.

5

Człowiek i społeczność obywatelska według Antonia Rosminiego

57%

Orzeł T.

Studia Gilsoniana

|

2021

|

vol. 10

|

issue 1

153–180

EN

This article is an attempt to answer the question about the social status of man in the thought of Antonio Rosmini, namely: Is, and if so then to what extent, the human person a subject of the civil society? To find the answer, it discusses the following themes: 1) the correlation between the civil society and other societies, 2) relationships that constitute the civil society, 3) the constitutive features of the civil society, and 4) particular elements in the structure of the civil society. It concludes that, according to Rosmini, it is the human person that is the proper center of all social activity: exercising the political power, choosing the political system, making the law, etc.

Refine search results

1 Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym

1 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Studia Gilsoniana

1 Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

1 Wrocławski Przegląd Teologiczny

1 2023

2 2021

1 2019

1 2016

2 Orzeł T.

1 Chrobak S.

1 Stoiński A.

1 University of Warmia and Mazury in Olsztyn (UWM)

1 Zarzeczny P.

1 andrzej.stoinski@gmail.com

Myśl pedagogiczna Antonia Rosminiego i Jana Bosko – wzajemne inspiracje

Kościół jako społeczność teokratyczna

Identyfikacje pojęcia sprawiedliwości społecznej

Kościół, rodzina i państwo w myśli błogosławionego „heretyka” Antonia Rosminiego

Człowiek i społeczność obywatelska według Antonia Rosminiego