Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Bachtin
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Michaił Bachtin jest jednym z najbardziej wpływowych teoretyków filozofii i literatury. Jego refleksje i praca nad dialogiem oraz karnawałem zmieniły sposób czytania tekstów – zarówno literackich, jak i kulturowych. Celem artykułu jest umieszczenie recenzowanej książki w kontekście recepcji Bachtina w naukach społecznych i humanistycznych. Tytułowe triada: śmiech, dialog i wywrotowość to tropy w poruszaniu wielowątkowej myśli badacza literatury. Książka, która jest głównym punktem odniesienia dla tych rozważań, pokazuje, że różne elementy koncepcji karnawału Bachtina i jego teorii śmiechu mogą być bardzo dobrym punktem wyjścia do stworzenia nowoczesnych i skutecznych ram teoretycznych dla dyskursu i praktyki antropologicznej.
EN
Bakhtin’s theory of ‘heteroglossia’ has often been used in sociolinguistics to examine questions of mul tilingualism. However, his concept of ‘borrowed’ voices is also useful for work that investigates identity, especially in the investigation of participant narratives. In my study of ethnic-linguistic identity construction of Polish-born adolescents living in the UK, I draw on the concept of borrowed voices to explore how the adolescents shape their narratives of their experiences. The findings suggest that the adolescents’ accounts are informed by the voices of others around them and that they borrow from discourses on Polish identity as they attempt to make sense of their experiences in their new environments.
PL
Teoria heteroglosji Bachtina jest często wykorzystywana w socjolingwistyce w badaniach wielojęzyczności. Jednak koncepcja „pożyczonych” głosów jest również przydatna do badań nad tożsamością, zwłaszcza do analizy narracji uczestników. W moich badaniach nad tożsamością etniczno-lingwistyczną nastolatków urodzonych w Polsce, którzy obecnie mieszkają w Wielkiej Brytanii, korzystam z koncepcji pożyczonych głosów, aby ustalić, w jaki sposób młode osoby tworzą narracje będące zapisem ich doświadczeń. Wyniki badań pokazują, że w relacjach nastolatków słychać głosy osób z ich otoczenia, a także te „pożyczane” z dyskursów na temat polskiej tożsamości, w ten sposób młodzi ludzie starają się wykorzystać swoje doświadczenia w nowym środowisku.
EN
Carnival is a space of play where you are at once earthly and divine. We are born to this culture, writing our narratives in song, dress, tradition and spirit. As Trinidadians, we embed our lives, our creativity, and our souls into this sacrament. And every year it blesses our people with inspiration, solace and liberation. The theoretical premise of this paper combines social constructivism and Mikhail Bakhtin’s dialogism, heteroglossia, and chronotope to investigate aesthetic architecture within the Trinidadian carnivalesque (mas). A series of narrative interviews were conducted with Carnival band leader Valmiki Maharaj and visual artist Jackie Hinkson, gathering core meanings, intentions, and processes of creation attached to the Trinidadian brand of Carnival. This work highlights the aesthetic manifestations of reflection, creation, and connection as represented in murals, costuming, and carnival accoutrements, whilst acknowledging the cultural and historical frameworks that support these structures.
PL
Karnawał to przestrzeń zabawy znaczeniami, w której jest się jednocześnie ziemskim i boskim. My, Trynidadczycy, urodziliśmy się w tej kulturze, a następnie pisaliśmy nasze opowieści pieśnią, strojem, tradycją i duchem. To w sakramencie karnawału osadzamy nasze życia, naszą kreatywność i nasze dusze. I każdego roku błogosławi nas on inspiracją, koi i wyzwala. Teoretyczne założenia artykułu łączą społeczny konstruktywizm z opisanymi przez Michaiła Bachtina dialogicznością, heteroglosją i chronotopem w celu zbadania architektury estetycznej trynidadzkiej karnawalizacji (mas). W tekście przedstawiono rezultaty serii wywiadów narracyjnych z liderem zespołu karnawałowego Valmikiem Maharajem i artystą wizualnym Jackiem Hinksonem na temat podstawowych znaczeń, intencji i procesu tworzenia związanych z trynidadzkim gatunkiem karnawału. Opracowanie podkreśla estetyczne przejawy refleksji, kreacji i połączeń na podstawie murali, kostiumów i scenografii karnawału, równocześnie uznając kulturowe i historyczne ramy, które podtrzymują te struktury.
PL
Artykuł podejmuje próbę krytycznego przedstawienia studiów performatywnych z perspektywy filozofii języka. Fundamentalne idee dla nowego spojrzenia pochodzą z tzw. „późnej” twórczości Ludwika Wittgensteina. Pozwolą nam one na ponowne przeanalizowanie kluczowych koncepcji innych autorów, takich jak Michaił Bachtin, Gregory Bateson, czy John L. Austin, w których kręgu zainteresowania znajdowały się kwestie związane z językiem. Cała trójka wchodzi w skład szerokiego panteonu tzw. prekursorów studiów performatywnych. Redefiniujące ustalenia pomogą w ponownym przyjrzeniu się koncepcji i metodzie „etnografii performatywnej’’ powołanej do życia przez Victora W. Turnera. Prowadzone przez niego próby (w co najmniej dwóch znaczeniach i użyciach), dążące do ożywienia doświadczenia etnograficznego zastygłego w tekście uwidoczniły, że zarówno proces opracowywania wybranych fragmentów dla ich inscenizacji, jak ich późniejsze odegranie, prowadzić może do poszerzenia antropologicznej wiedzy oraz głębszego rozumienia ze strony uczestników takich zdarzeń.
EN
The article undertakes a critical approach to Performance Studies from a philosophy of language perspective. Ideas that originate in “late” works of Ludwig Wittgenstein are fundamental for the presentation of this new perspective, since they enable to reanalyze key concepts of other authors, such as Michaił Bakthin, Gregory Bateson, John Austin, each of whom was interested in different aspect of language. These authors form part of a wide pantheon of Performance Studies precursors. The article’s findings can be useful to once again examine the concept and method of “performing ethnography”, founded by Victor Turner. His attempts-rehearsals (which should be at least dually perceived), which aimed at reviving ethnographic experience, have revealed that the process of preparation of an ethnographic text for performance adaptation as well as the performing experience can lead the participants of such events to deeper anthropological knowledge and understanding.
PL
Wieczny mąż i tradycja menippe Artykuł analizuje strukturę motywów głównych bohaterów Wiecznego męża Fiodora Dostojewskiego na tle satyry menippejskiej i jej różnych odmian. Parodyczne przemiany obrazów i motywów poprzednich tekstów Dostojewskiego, zwłaszcza z powieści Idiota, modyfikują tradycyjny trójkąt miłosny opowiadania. Relacja między bohaterem a antagonistą odzwierciedla ambiwalencję archetypowego schematu «król i błazen» oraz sposób, w jaki pojawia się on w dramacie romantycznym V. Hugo Le Roi s’amuse i operze Rigoletto G. Verdiego. Fabuła zemsty i zadośćuczynienia za zdeptaną godność sięga gatunku średniowiecznej kpiny (R. Jakobson) i jego narracji o zmartwychwstaniu wielkanocnym, dotykając problemu chrześcijaństwa i jego wartości w ówczesnym społeczeństwie rosyjskim.
EN
The article examines the motif structure of the main characters in Dostoevsky’s The Eternal Husband against the background of menippea and its various genres. The parodic transformations of the images and motifs of Dostoevsky's previous texts, especially the novel The Idiot, modify the traditional love triangle of the short story. The relationship between the protagonist and the antagonist reflects the ambivalence of the archetypal scheme “king vs jester” and the way it appears in Hugo’s romantic drama Le Roi s’amuse and Verdi’s opera Rigoletto. The plot of revenge and vindication of trampled dignity dates back to the genre of medieval mock mystery (R. Jakobson) and its narrative of the Easter resurrection, posing the problem of Christianity and its values in the Russian society of the time.
PL
Artykuł ma na celu ukazanie zbieżności postulatów Laboratorium Reportażu (LR) z koncepcją polifonii autorstwa Michaiła Bachtina. Jakkolwiek LR nie ma jeszcze na koncie publikacji w pełni polifonicznej, nie oznacza to, że nie dąży do takiego ideału. Zdaniem autora artykułu Marek Miller, twórca LR i główny teoretyk polifonicznej powieści reportażowej, słusznie odwołuje się do myśli rosyjskiego fi lozofa, dla którego powieść miała wymiar polityczny: była dialogiem przeciwstawionym każdemu typowi metanarracji.
EN
The paper discusses the theoretical relations between Reportage Laboratory (RL) and the vision of polyphony by Mikhail Bakhtin. Although Reportage Laboratory has not yet produced work that could be labelled as polyphonic, it does not mean this is not possible. This paper argues that Marek Miller, RL creator and principle polyphony reportage novel theorist, is right when associating the RL in line with the thoughts of the Russian philosopher. According to Bakhtin the polyphonic novel has its political dimension, understood as a dialogue contraposed to all types of meta-narratives.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.