Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Bakhtin
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Pornografia quasi-amatorska – krótki epizod nieustającego karnawału

100%
Sekunda A.
Prace Etnograficzne
|
2014
|
vol. 42
|
issue 4
363–370
EN
This essay explores meaning complexity of pornographic materials conceived as quasi-private though its true “professional” provenience. The main subjects of analysis are easily accessible ads of various paid X-rated websites. Author treats advertising texts as a source of knowledge about narrative strategies and stereotypes. An interpretative tool chosen for the task is Mikhail Bakhtin’s Theory of Carnival – in particular: concept of “grotesque realism” and four fundamental categories of “carnivalesque” (familiar interaction between people, eccentric behavior, misalliances, sacrilegious). The article is based on the results of research conducted in the years 2002–2004.
2
Publication available in full text mode
Content available

Archetyp „cienia” w strukturze powieści „Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego

100%
Jaworski M.
Kultury Wschodniosłowiańskie - Oblicza i Dialog
|
2014
|
issue 4
71-83
EN
The aim of the article is to show the interrelations between the works of Carl Gustav Jung and Fyodor Dostoyevsky with particular emphasis on the archetype  of shadow. The aforementioned archetype has been analyzed and characterized in the paper in order to interpret the novel Crime and Punishment in the psychoanalytical key. This category has been analyzed at the level of the structure and plot of the work. Consequently, the author of the present article attempts to interpret the functions of the main characters of Crime and Punishment and divides them into triads related to relevant Jungian archetypes. The research amounts to an incentive to further explore the Jungian traces in the works of Fyodor Dostoyevsky.
RU
The aim of the article is to show the interrelations between the works of Carl Gustav Jung and Fyodor Dostoyevsky with particular emphasis on the archetype  of shadow. The aforementioned archetype has been analyzed and characterized in the paper in order to interpret the novel Crime and Punishment in the psychoanalytical key. This category has been analyzed at the level of the structure and plot of the work. Consequently, the author of the present article attempts to interpret the functions of the main characters of Crime and Punishment and divides them into triads related to relevant Jungian archetypes. The research amounts to an incentive to further explore the Jungian traces in the works of Fyodor Dostoyevsky.
3
Publication available in full text mode
Content available

Carnivalesque Gardens in Tennyson’s The Princess

88%
Pypeć M.
Acta Philologica
|
2015
|
issue 47
51-60
EN
The article explores the symbolic implications of two literary gardens in Tennyson’s The Princess (1847) through the prism of Mikhail Bakhtin’s notion of the carnival as introduced in Rabelais and His World (1965) and Problems of Dostoyevsky’s Poetics (1963). Sir Walter Vivian’s garden seems to stand for the benevolence, aristocratic heritage, and wealth of its master, or could even embody Victorian England itself as a progressive country of law and order. Conversely, Princess Ida’s university garden symbolises women’s discontents about the inadequacy of female education and voices increasing demands for female emancipation in the 1840s. It is a transgressive garden where not only the assigned gender roles but also the apparent stability of England’s social conditions as pictured in Sir Walter’s garden are questioned. Both the carnivalesque gardens in the poem create a fruitful space for new possibilities and social changes to be introduced to the mainstream of public attention.
PL
Artykuł poświęcony jest przedstawieniu motywu ogrodu w poemacie Alfreda Tennysona The Princess z 1847 roku, analizowanego przez pryzmat bachtinowskiego pojęcia karnawału. Już od starożytności motyw ogrodu często pojawia się w literaturze i sztuce jako miejsce obarczone wielością znaczeń i symboli. Ogród Sir Waltera opisany w prologu i konkluzji utworu symbolizuje nie tylko mądrość, bogactwo i nowoczesność właściciela, ale również może być uosobieniem wiktoriańskiej Anglii jak też metaforą samego utworu The Princess w całej jego złożoności. Uniwersytecki ogród księżniczki Idy nagłaśnia niezadowolenie i krytykę pod adresem nieadekwatnej edukacji kobiet w połowie dziewiętnastego wieku, jak również kwestionuje kulturowe procesy postrzegania norm męskości i kobiecości. Karnawałowa nieoficjalność w obu ogrodach, rozbijająca ustalone normy i hierarchie społeczne, zdaje się wskazywać na potrzebę reform i zmian.
4
Publication available in full text mode
Content available

Mary Poppins, Mr. Inkblot and Pippi Longstocking as Three Embodiments of the Fool Figure

88%
Czernow A. M.
Filoteknos
|
2019
|
issue 9
275–290
EN
This article analyzes three characters created by Astrid Lindgren, Pamela L. Travers, and Jan Brzechwa. Pippi Longstocking, Mary Poppins, and Mr. Inkblot, the title characters of classic fantasy fiction for children, are discussed through their appearances, identity, as well as status and interpreted as embodiments of a fool defined as the central figure of carnivalesque in accordance to Mikhail Bakhtin theory.
5
Publication available in full text mode
Content available

Dialog zgody jako neoretoryczny projekt Bachtina

87%
Tiupa Walerij Igoriewicz T. W. I.
Przestrzenie Teorii
|
2020
|
issue 33
393-407
EN
The article is dedicated to the idea of dialogism in the philosophy of Mikhail Bakhtin. The author assumes that the dialogism of this Russian philosopher of ideas and literary critic is presented in a new light as a clearly valid intention in humanistic thinking. The focus is particularly turned towards the notion of the “dialogue of agreement”. The author examines various communication strategies (of submission, tolerance, convergence). Moreover, attention is drawn to the non-authoritarian, trans-- hierarchical types of resultative communication which leads to the convergence of awareness. The dialogic relation of agreement is perceived as the ultimate goal of every dialogue.
6
Publication available in full text mode
Content available

Magična moćopscenih reči u ženskoj reveni

75%
Stevanović L.
Poznańskie Studia Slawistyczne
|
2012
|
issue 3
EN
The theme  of this paper is the magic power of the obscene words and jokes in traditional Serbian culture, on the example of women’s only festival revena in Banat. This ritual represents one day holiday that was celebrated in the beginning of spring, before the Eastern Fast. During revena women gathered for a celebration during which their behavior was completely different than usual, transgressing all the strict  norms that prevailed in everyday reality  of patriarchal  society.  Except for  the  excessive  drinking  and  eating,  women  expressed  their sexuality freely and they spoke about it in the most obscene way. Apart from the verbal part, the ritual of revena had also its performative side. Thus women were proving their female sex by raising the skirt (in the Kumane village), and this act functioned as some kind of pass to enter the revena. During the  holiday, some women were dressed  up as men in order to fulfill the necessary male roles for the sexual games, because no man (except for the musician) was allowed to be present on this holiday. The analysis in this paper, devoted above all to the magic power of the obscene language in the traditional culture, is inscribed into the Bakhtin’s theory of carnival. It is applied here not only to the carnivalesque behavior, but also to the concrete verbal obscene content. These obscenities are inseparable from laughter, so the magic power of laughter (as defined by Veselin  Čajkanović) is also analyzed in this paper, and, apart from appearing in revena, it represented important part of the funeral ritual. 
7
Publication available in full text mode
Content available

Bakhtin’s ‘Borrowed’ Voices in the Narratives of Polish-born Adolescents Living in the UK

63%
Young S.
Socjolingwistyka
|
2020
|
issue 34
231-243
EN
Bakhtin’s theory of ‘heteroglossia’ has often been used in sociolinguistics to examine questions of mul tilingualism. However, his concept of ‘borrowed’ voices is also useful for work that investigates identity, especially in the investigation of participant narratives. In my study of ethnic-linguistic identity construction of Polish-born adolescents living in the UK, I draw on the concept of borrowed voices to explore how the adolescents shape their narratives of their experiences. The findings suggest that the adolescents’ accounts are informed by the voices of others around them and that they borrow from discourses on Polish identity as they attempt to make sense of their experiences in their new environments.
PL
Teoria heteroglosji Bachtina jest często wykorzystywana w socjolingwistyce w badaniach wielojęzyczności. Jednak koncepcja „pożyczonych” głosów jest również przydatna do badań nad tożsamością, zwłaszcza do analizy narracji uczestników. W moich badaniach nad tożsamością etniczno-lingwistyczną nastolatków urodzonych w Polsce, którzy obecnie mieszkają w Wielkiej Brytanii, korzystam z koncepcji pożyczonych głosów, aby ustalić, w jaki sposób młode osoby tworzą narracje będące zapisem ich doświadczeń. Wyniki badań pokazują, że w relacjach nastolatków słychać głosy osób z ich otoczenia, a także te „pożyczane” z dyskursów na temat polskiej tożsamości, w ten sposób młodzi ludzie starają się wykorzystać swoje doświadczenia w nowym środowisku.
8
Content available remote

Measuring Mas: A Metaphysical-Bakhtinian Perspective on the Trinidadian Carnivalesque

63%
Sinanan C. D.
Stan Rzeczy
|
2022
|
issue 1(22) Powrót metafizyki
445-462
EN
Carnival is a space of play where you are at once earthly and divine. We are born to this culture, writing our narratives in song, dress, tradition and spirit. As Trinidadians, we embed our lives, our creativity, and our souls into this sacrament. And every year it blesses our people with inspiration, solace and liberation. The theoretical premise of this paper combines social constructivism and Mikhail Bakhtin’s dialogism, heteroglossia, and chronotope to investigate aesthetic architecture within the Trinidadian carnivalesque (mas). A series of narrative interviews were conducted with Carnival band leader Valmiki Maharaj and visual artist Jackie Hinkson, gathering core meanings, intentions, and processes of creation attached to the Trinidadian brand of Carnival. This work highlights the aesthetic manifestations of reflection, creation, and connection as represented in murals, costuming, and carnival accoutrements, whilst acknowledging the cultural and historical frameworks that support these structures.
PL
Karnawał to przestrzeń zabawy znaczeniami, w której jest się jednocześnie ziemskim i boskim. My, Trynidadczycy, urodziliśmy się w tej kulturze, a następnie pisaliśmy nasze opowieści pieśnią, strojem, tradycją i duchem. To w sakramencie karnawału osadzamy nasze życia, naszą kreatywność i nasze dusze. I każdego roku błogosławi nas on inspiracją, koi i wyzwala. Teoretyczne założenia artykułu łączą społeczny konstruktywizm z opisanymi przez Michaiła Bachtina dialogicznością, heteroglosją i chronotopem w celu zbadania architektury estetycznej trynidadzkiej karnawalizacji (mas). W tekście przedstawiono rezultaty serii wywiadów narracyjnych z liderem zespołu karnawałowego Valmikiem Maharajem i artystą wizualnym Jackiem Hinksonem na temat podstawowych znaczeń, intencji i procesu tworzenia związanych z trynidadzkim gatunkiem karnawału. Opracowanie podkreśla estetyczne przejawy refleksji, kreacji i połączeń na podstawie murali, kostiumów i scenografii karnawału, równocześnie uznając kulturowe i historyczne ramy, które podtrzymują te struktury.
9
Publication available in full text mode
Content available

Koncepcja polifonicznej powieści reportażowej Laboratorium Reportażu wobec teorii Michaiła Bachtina. Polityczny wymiar polifonii

51%
Orłowska P.
Studia Medioznawcze
|
2017
|
issue 2 (69)
47-55
PL
Artykuł ma na celu ukazanie zbieżności postulatów Laboratorium Reportażu (LR) z koncepcją polifonii autorstwa Michaiła Bachtina. Jakkolwiek LR nie ma jeszcze na koncie publikacji w pełni polifonicznej, nie oznacza to, że nie dąży do takiego ideału. Zdaniem autora artykułu Marek Miller, twórca LR i główny teoretyk polifonicznej powieści reportażowej, słusznie odwołuje się do myśli rosyjskiego fi lozofa, dla którego powieść miała wymiar polityczny: była dialogiem przeciwstawionym każdemu typowi metanarracji.
EN
The paper discusses the theoretical relations between Reportage Laboratory (RL) and the vision of polyphony by Mikhail Bakhtin. Although Reportage Laboratory has not yet produced work that could be labelled as polyphonic, it does not mean this is not possible. This paper argues that Marek Miller, RL creator and principle polyphony reportage novel theorist, is right when associating the RL in line with the thoughts of the Russian philosopher. According to Bakhtin the polyphonic novel has its political dimension, understood as a dialogue contraposed to all types of meta-narratives.
10
Publication available in full text mode
Content available

«Вечный муж» и традиция мениппеи

38%
Segal-Rudnik N.
|
2021
|
vol. 69
|
issue 7
171-186
PL
Wieczny mąż i tradycja menippe Artykuł analizuje strukturę motywów głównych bohaterów Wiecznego męża Fiodora Dostojewskiego na tle satyry menippejskiej i jej różnych odmian. Parodyczne przemiany obrazów i motywów poprzednich tekstów Dostojewskiego, zwłaszcza z powieści Idiota, modyfikują tradycyjny trójkąt miłosny opowiadania. Relacja między bohaterem a antagonistą odzwierciedla ambiwalencję archetypowego schematu «król i błazen» oraz sposób, w jaki pojawia się on w dramacie romantycznym V. Hugo Le Roi s’amuse i operze Rigoletto G. Verdiego. Fabuła zemsty i zadośćuczynienia za zdeptaną godność sięga gatunku średniowiecznej kpiny (R. Jakobson) i jego narracji o zmartwychwstaniu wielkanocnym, dotykając problemu chrześcijaństwa i jego wartości w ówczesnym społeczeństwie rosyjskim.
EN
The article examines the motif structure of the main characters in Dostoevsky’s The Eternal Husband against the background of menippea and its various genres. The parodic transformations of the images and motifs of Dostoevsky's previous texts, especially the novel The Idiot, modify the traditional love triangle of the short story. The relationship between the protagonist and the antagonist reflects the ambivalence of the archetypal scheme “king vs jester” and the way it appears in Hugo’s romantic drama Le Roi s’amuse and Verdi’s opera Rigoletto. The plot of revenge and vindication of trampled dignity dates back to the genre of medieval mock mystery (R. Jakobson) and its narrative of the Easter resurrection, posing the problem of Christianity and its values in the Russian society of the time.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.