Search results

1

Wizja prapoczątków świata w „Heksaemeronie” Bazylego Wielkiego

100%

Osek E.

Vox Patrum

|

1999

|

vol. 36

237-257

EN

Secundum sanctum Basilium omnia quae vivunt universi elementorum vel inanimatae naturae ornatus sunt: plantae et terrestria animalia terrae, aquatilia aquae, volati!ia aeris apparatus, supplementum et decus.

2

Święta Emmelia - matka Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nyssy

100%

Stępniewska A.

Vox Patrum

|

2005

|

vol. 48

67-77

EN

Der Aufsatz stellt die Person der hl. Emmelia dar, die die Mutter von zehn Kindem war, u.a. des hi. Basilius des Grossen und des hl. Gregorius von Nyssa. Die Quelle aller Informationen uber sie sind „Die Briefe" des hl. Basilius des Grossen, „Das Leben der hl. Makrina” des Gregorius von Nyssa und die Leichenrede des hl. Gregors von Nazianz „Zu Ehren des Basilius", der zum Freund dieser Familie gezahit war.

3

Jan Paweł II a 1600. rocznica śmierci św. Bazylego

100%

Naumowicz J.

Vox Patrum

|

2007

|

vol. 50

101-109

FR

La mort de Basile de Cesaree est traditionnellement datee le 1 janvier 379, c’est pourąuoi l’annee 1979 etait l’occasion de celebrer la mćmoire du grand ćveque de Cappadoce (les colloques sur s. Basile a Romę, Toronto, Chevtogne, Palermo, Lublin). C’est aussi pour rappeler le centenaire de saint Basile que Jean-Paul II a proclame la Lettre Apostolique Patres Ecclesiae, le 2 janvier 1980. L’article montre comment la Lettre developpe la notion du „pere de l’Źglise” (celui qui transmet la vie a l’Źglise), comment elle prćsente la vie de s. Basile comme la realisation de la paternitć et comment elle montre son enseignement theologique, sacramentaire et ascćtique comme toujours actuel pour la vie de l’Eglise.

EN

La mort de Basile de Cesaree est traditionnellement datee le 1 janvier 379, c’est pourquoi l’annee 1979 etait l’occasion de celebrer la memoire du grand eveque de Cappadoce (les colloques sur s. Basile a Rome, Toronto, Chevtogne, Palermo, Lublin). C’est aussi pour rappeler le centenaire de saint Basile que Jean-Paul II a proclame la Lettre Apostolique Patres Ecclesiae, le 2 janvier 1980. L’article montre comment la Lettre developpe la notion du „pere de l’Eglise” (celui qui transmet la vie a l’Eglise), comment elle presente la vie de s. Basile comme la realisation de la paternite et comment elle montre son enseignement theologique, sacramentaire et ascetique comme toujours actuel pour la vie de l’Eglise.

4

Cnoty kardynalne w pismach Bazylego z Cezarei. Aspekt filologiczno-historyczny

100%

Kochanek P.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 84

7-30

EN

The four cardinal virtues (prudence, moderation, justice and bravery) are frequently mentioned in the writings by the Bishop of Caesarea. Basil, as a theologian, writes about them in the context of Christian ethic and moral principles. The cardinal virtues are to help human beings achieve salvation, which is the main aim in the life of every confessor of Christ. Thus, one can say that these virtues are christocentrically directed. Basil based his analyses mainly on the ethical ideas of Plato, Aristotle and Plotinus. However, as a Christian intellectual, h4e went far beyond the scheme of these four virtues suggested by the Greek thinkers. The article consists of two parts. The first part contains mainly bibliographical information on the meaning of two notions: ἀρετή and virtus. The second part is the analysis of cardinal virtues in Basil’s writings and connections of Bishop of Caesarea’s aretology with Greek philosophy. Also here a lot of space is devoted to bibliographical information contained in the footnotes. In this way the article fulfils two functions: on one hand it gives the reader a useful bibliography, while on the other it presents the idea of cardinal virtues on the basis of the writings by Basil of Caesarea.

PL

Cztery cnoty kardynalne (roztropność, umiarkowanie, sprawiedliwość i męstwo) są często wspominane w pismach biskupa Cezarei. Bazyli jako teolog pisze o nich w kontekście chrześcijańskich zasad etyczno-moralnych. Cnoty kardynalne mają pomóc człowiekowi w osiągnięciu zbawienia, które jest głównym celem życia każdego wyznawcy Chrystusa. Można więc powiedzieć, że cnoty te są ukierunkowane chrystocentrycznie. Bazyli oparł swe analizy przede wszystkim na etycznych koncepcjach Platona, Arystotelesa i Plotyna. Jednak jako intelektualista chrześcijański wyszedł daleko poza schemat czterech cnót proponowany przez tych myślicieli greckich. Artykuł składa się z dwóch części. Część pierwsza zawiera głównie informacje bibliograficzne na temat znaczenia dwóch pojęć: ἀρετή i virtus. Druga część analizuje cnoty kardynalne w pismach Bazylego oraz związki aretologii biskupa Cezarei z filozofią grecką. Również i tutaj wiele miejsca poświęcono informacjom bibliograficznym, które umieszczono w przypisach. W ten sposób artykuł spełnia dwie funkcje: z jednej strony daje czytelnikowi użyteczną bibliografię, z drugiej zaś przedstawia koncepcję cnót kardynalnych na bazie pism Bazylego z Cezarei.

5

Mowy o poście Bazylego Wielkiego w łacińskiej wersji Rufina z Akwilei

80%

Budzanowska-Weglenda D. Ł.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 74

67-92

EN

Fast has been known for centuries, both in the Greco-Roman world and in the ancient Orient. The Church Fathers emphasized the intrinsic value of fasting, criticizing the omission of the spiritual and moral element of this practice. Their treatises on fasting show the reliance of authors on one another, because they read their predecessors, repeated their ideas, but also presented the topic of fasting in their own way. This is very clear when we analyze the speeches of Basil the Great and Rufinus of Aquileia. Rufinus wrote his speeches under the clear influence of Basil’s homilies. The former not only translated Basil’s two homilies on fasting, but also interpreted them. The Latin text often shows that Rufinus develops some threads from Basil’s Greek texts significantly while omitting some. Both Basil and Rufinus focus on the moral and spiritual attitude of the fasting person and emphasize the spiritual and bodily benefits of fasting for the person involved and the surroundings. They call for abstinence from alcohol and for sexual purity.

PL

Posty znane były od wieków, zarówno w świecie grecko-rzymskim, jak i na Wschodzie. Ojcowie Kościoła podkreślali wartość wewnętrzną postów, krytykując pomijanie elementu duchowo-moralnego. Ich traktaty o poście wykazują wzajemną zależność pisarzy, czytali oni bowiem swoich poprzedników, powtarzali ich idee, ale także po swojemu przedstawiali temat postu. Bardzo wyraźnie widać takie działanie w przypadku analizy mów Bazylego Wielkiego i Rufina z Akwilei. Rufin swoje mowy pisał pod wyraźnym wpływem homilii Bazylego. Rufin nie tylko przetłumaczył dwie homilie Bazylego o poście, ale je zinterpretował. Łaciński tekst często bowiem pokazuje, że Rufin pewne wątki z greckiego tekstu znacząco rozwija, a niektóre pomija. Zarówno Bazyli, jak i Rufin zwracają uwagę na moralno-duchowe nastawienie osoby poszczącej oraz podkreślają duchowo-cielesne dobro i pożytek płynący z postu dla samego poszczącego i jego otoczenia. Wzywają do wstrzemięźliwości w piciu alkoholu i do czystości seksualnej.

6

Ojcowie Kapadoccy wobec biskupa Rzymu. Stanowisko Bazylego Wielkiego

80%

Widok N.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

193-209

EN

Hac in dissertatione de vinculis inter episcopos occidentales et Basilium tractatur. Ille inter octo ministerii pastoralis annos multiplicer ad episcopos occidentales, quoque ad Romae episcopum, se advertebat. In Oriente praecipue Arii sectae vigebant et Ecclesiae locales in communione non erant, atque Ecclesia in Antiochia est divisa. Quamobrem Basilius adiutorium inveniendum petebat in Occidente. Damasus, Romae episcopus, et alii episcopi occidentales causas rationesque, quibus Ecclesiae in Oriente occupatae sunt, comprehendere non potuerunt. Basilius ad communionem inter divisas Ecclesias in Oriente faciendam magna vi intendebat, potissimum cum Damaso. Quem attamen caput totius Ecclesiae non putabat, sed primum inter pares, qui magnam possidebat auctoritatem.

7

Monks at work in Eastern Mediterranean: Ideals and reality

80%

Wipszycka E.

The Journal of Juristic Papyrology

|

2020

|

issue 50

299-342

EN

The main question that the present paper tries to answer is as follows: since two discordant precepts concerning work were to be found in the New Testament, how did monks behave? One precept treated work as a duty, the other recommended not to care about one’s maintenance. The monks followed in their behaviour either the first or the second precept. As a result of disputes that took place in the fourth century the opinion prevailed that work was the better choice. It is important for us to find out when and under what circumstances that choice was done by the majority of the monastic movement in the East. It is also important to see what arguments were used by the monks of Late Antiquity in order to settle the conflict between the two discordant precepts. This conflict worried many and caused a renewal of a dispute that seemed to have been closed. Two ways of reasoning in favour of monastic work were generally used: monks might and should pray and work at the same time, satisfying both precepts; monks ought to work in order to be able to give alms, and this conferred to work a meaning that went beyond immediate usefulness. Praying and working at the same time was not always feasible in actual practice, but this did not bother authors of ascetic treatises.

Refine search results

6 Vox Patrum

1 The Journal of Juristic Papyrology

1 2022

2 2020

1 2007

1 2005

1 2004

1 1999

1 Budzanowska-Weglenda D. Ł.

1 Kochanek P.

1 Naumowicz J.

1 Osek E.

1 Stępniewska A.

1 Widok N.

1 Wipszycka E.

Wizja prapoczątków świata w „Heksaemeronie” Bazylego Wielkiego

Święta Emmelia - matka Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nyssy

Jan Paweł II a 1600. rocznica śmierci św. Bazylego

Cnoty kardynalne w pismach Bazylego z Cezarei. Aspekt filologiczno-historyczny

Mowy o poście Bazylego Wielkiego w łacińskiej wersji Rufina z Akwilei

Ojcowie Kapadoccy wobec biskupa Rzymu. Stanowisko Bazylego Wielkiego

Monks at work in Eastern Mediterranean: Ideals and reality