Search results

1

Losy biblioteki benedyktynów z Krzeszowa

100%

Franczyk-Cegła A.

Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka

|

2019

|

vol. 74

|

issue 2

5-60

EN

In 1919, the former Cistercian monastery in Krzeszów became home for German Benedictines who came from Czech Republic. Until World War II, they managed to amass an abundant library containing valuable collection of theological works. Author of the article follows the fate of this book collection, which survived World War II intact and was appropriated by the Prosecutor General’s Office in 1954, becoming a tool in repression against monastic clergy in Silesia conducted at that time by state authorities.

2

Andrzej Wincenty Ustrzycki (Ustricius) – tłumacz, kaznodzieja, poeta

99%

Milewska-Waźbińska B.

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

|

2018

|

vol. 28

|

issue 2

139-151

EN

The author of this article supplemented the biography of Andrzej Wincenty Ustrzycki. It was possible thanks to the research of Paweł Sczaniecki OSB. The article is also based on the author’s own research. It emphasizes Ustrzycki’s place in the literary culture of his day.

3

O. Karol Meissner - lekarz i benedyktyn

86%

Polak A., Grzybowski A.

Archiwum Historii i Filozofii Medycyny

|

2017

|

vol. 80

38-41

PL

O. Karol Meissner (właściwie Wojciech Meissner) brał udział w powstaniu warszawskim. Był lekarzem, benedyktynem, rozwijał również poradnictwo dotyczące małżeństw i rodziny, współtworzył katolicką naukę dotyczącą podstaw moralnych życia małżeńskiego. Wykładał psychologię na Katolickim Uniwersytecie Medycznym. Działał też na rzecz odbudowy klasztoru benedyktynów w Lubiniu.

EN

Friar Karol Meissner took part in the Warsaw uprising. He was a doctor and Benedictin. He was one of the creator of Catholic marriage guidance and family counseling. He was University lecturer at The John Paul II (The Second) Catholic University of Lublin. He taught psychology. He contributed to reconstruction of Benedictines abbey in Lubiń.

4

Misja Benedyktynów Słowiańskich w kościele Św. Krzyża w Krakowie

72%

Kanior M.

Folia Historica Cracoviensia

|

1994

|

vol. 2

EN

The article discusses the establishment of the Benedictine Church in the Slavonic rite (the Church of the Holy Cross).

PL

Artykuł omawia zagadnienie fundacji w Krakowie kościoła benedyktynów w obrządku słowiańskim (kościół św. Krzyża).

5

Ecological responsibility of Benedictine monasteries: a study of three cases (Plankstetten, Andechs and Gut Aich)

72%

Sawicki B.

Polonia Sacra

|

2017

|

vol. 21

|

issue 3(48)

27-47

EN

This paper presents the practical contribution of three Benedictine monasteries to an integrated ecology, strongly recommended in pope Francis’ encyclical Laudato si’. Based mainly on the materials inserted on the websites of these monasteries, a particular and important connection is observed between modern, ecological solutions and pastoral activities. Everything arises from the balanced Benedictine spirituality, where liturgy and communal life are integrated through personal prayer and reading of the Bible. After considering the motivations presented by these three monasteries for their ecological accomplishments, the specific domains are examined, such as self-sufficiency, energy and gardens.

PL

Artykuł prezentuje praktyczny wkład trzech benedyktyńskich klasztorów w zintegrowaną ekologię, propagowaną przez Franciszka w encyklice Laudato si’. Bazując głównie na materiałach zawartych na stronach internetowych tych klasztorów, można zaobserwować szczególny i ważny związek między współczesnymi rozwiązaniami ekologicznymi a działalnością duszpasterską. Wszystko to wynika ze zrównoważonej benedyktyńskiej duchowości, w której liturgia i życie wspólnotowe łączą się poprzez osobistą modlitwę i czytanie Biblii. Po rozważeniu motywacji poszczególnych klasztorów do ich działań ekologicznych rozpatrzono konkretne ich dziedziny, takie jak samowystarczalność, energię i ogrodnictwo.

6

Św. Jan Chrzciciel w cieniu św. Benedykta z Nursji. Kartki z dziejów Puchaczowa

72%

Moskal T.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 4: Historia Kościoła

105-114

EN

Puchaczów is a small settlement, located five kilometers away from Łęczna, east of Lublin. In 1526, King Sigismund I allowed to locate a town here (city rights suspended in 1870), leaving it under the custody of the Benedictine Friars from Sieciechów, who stayed here until the early 19th century. The parish was erected by Bishop of Cracow Piotr Tomicki in 1533. The original wooden parish church burnt down in 1623. A new church, built with the support of the Bishop of Lviv Andrzej Próchnicki, was consecrated in 1633. An initiative to build a brick-and-stone church emerged in the late 18th century, leading to the consecration of a new temple in 1786. Researchers of the history of the town can be attracted by its coat-of-arms. It depicts St. John the Baptist. On the one hand, it is different from a lot of other heraldic representations of this saint, while also being an example of a peculiar "cohabitation" of two saints on one coat-of-arms. This other patron saint is Benedict of Nursia - the patron of the family that owned Puchaczów.

PL

Puchaczów to nieduża osada położona 5 km od Łęcznej. W 1526 roku król Zygmunt I Stary wyraził zgodę na lokację miasta (prawa zabrane w 1870), pozostającego do pocz. XIXw. pod opieką benedyktynów z Sieciechowa. Parafię erygował biskup krakowski Piotr Tomicki w 1533 roku. Drewniana świątynia z tego czasu spłonęła w czasie pożaru miasta w 1623 roku. Nowa, wybudowana przy wsparciu arcybiskupa lwowskiego Andrzeja Próchnickiego, została konsekrowana w 1633 roku. Pod koniec XVIII wieku podjęto inicjatywę budowy kościoła murowanego, którą zwieńczyła konsekracja w 1786 roku. Na uwagę badaczy dziejów miasta zasługuje herb przedstawiający św. Jana Chrzciciela. Jest on z jednej strony inny, niż znane heraldyczne wyobrażenia tego świętego, z drugiej jest przykładem koegzystencji dwóch świętych w jednej osadzie, uwzględniając patrona właścicieli miasta − benedyktynów, św. Benedykta z Nursji.

7

Kancjonał pełen nut — repertuar pieśni kancjonałów benedyktynek staniąteckich

72%

Konik M.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 48

525-539

PL

Repertuar kancjonałów benedyktynek z Opactwa św. Wojciecha w Staniątkach od lat skupia zainteresowanie badaczy — w szczególności muzykologów, ale także językoznawców, historyków liturgii. Klasztor ten, położony w okolicach Krakowa, jest najstarszym żeńskim klasztorem benedyktyńskim na ziemiach polskich. Zgodnie z tradycją został ufundowany w 1216 r. W artykule niniejszym zajmuję się charakterystyką repertuaru kancjonału „E” z 1705 r., z wykorzystaniem metod skomputeryzowanej analizy muzycznej. Starałem się zbadać, czy można podjąć próbę zbliżonego datowania repertuaru na podstawie skomputeryzowanej analizy wybranych elementów kompozycji. Moim roboczym założeniem było przyjęcie, że kancjonał „E” ze Staniątek zawiera zasadniczo repertuar starszy, niż kancjonał „L 1642” z Sandomierza. Pierwszy z aspektów, jaki wziąłem pod uwagę, był sposób prowadzenia głosów. Okazało się, że brak bardzo wyraźnych różnic pomiędzy obydwoma źródłami rozpatrywanymi globalnie, choć zastanawiająca była większa ilość repetycji dźwięków w „L 1642”. Także analiza zawartości interwałów melodycznych głosu basowego raczej zbliżała kancjonał „E” do wcześniejszego repertuaru (m.in. Psalmów Mikołaja Gomółki). Tymczasem analiza interwałów harmonicznych zdawała się wskazywać raczej na rozbieżności pomiędzy kancjonałem „E” a twórczością Gomółki, sytuując kancjonał „L 1642” pośrodku. Próba przyjrzenia się zakresom głosów wokalnych okazała się mało konkluzywna. Od razu przypomnę, że wynika to z samej specyfiki repertuaru kopiowanego (a czasem tworzonego) dla klasztorów żeńskich. Kolejnym krokiem było zbadanie obecności kwint równoległych w opracowaniach. Okazało się, że w kancjonale „E” odsetek utworów całkowicie wolnych od równoległości jest nieco mniejszy, przy jednoczesnej ilościowej przewadze kwint równoległych w „L 1642”. W tym ostatnim kancjonale jest po prostu grupa utworów, w których jest nagromadzenie takich współbrzmień. Interesujące wnioski przyniosła analiza wartości rytmicznych. Okazało się, że kancjonał „L 1642” reprezentuje wyraźnie bardziej zachowawczy typ pod tym względem. Ostatnim wziętym pod uwagę aspektem, była struktura badanych utworów. Pod tym względem repertuar pieśni ze Staniątek [„E”] wydaje się bardziej różnorodny i — generalnie — ciekawszy.

EN

The repertoire of the hymnbooks of Benedictine nuns from St Adalbert’s Monastery in Staniątki has been an object of research for years, particularly on the part of musicologists, but also on the part of linguists or historians of liturgy. The monastery, located near Cracow, is the seat of the oldest Benedictine nunnery on the Polish lands. The tradition has it that it was founded in 1216. The collection of hymnbooks of Staniątki covers fifteen manuscripts, traditionally marked by letters from A to P. In the present article, I characterized the repertoire of the hymnbook “E” from 1705, with the use of a method of computerized musical analysis. In the present article, I tried to examine whether it is possible to attempt any approximated dating of the repertoire on the basis of a computerized analysis of the compositions’ selected elements. My working assumption was that the hymnbook “E” of Staniątki contains essentially older repertoire than the hymnbook “L 1642” of Sandomierz. Has this assumption been positively verified? The first of the aspects that I took into account is the manner in which the parts are led. It turned out that there is no distinct difference between both sources considered globally although the bigger amount of sound imitations in “L 1642” is symptomatic. Also an analysis of the contents of the melodic intervals of the bass part positioned the hymnbook “E” closer to the earlier repertoire (e. g. Mikołaj Gomółka’s Psalms). Meanwhile, an analysis of the harmonic intervals seemed rather to indicate discrepancies between the hymnbook “E” and the work of Gomółka, positioning the hymnbook “L 1642” in the middle. The attempt to analyse the ranges of the vocal parts was hardly conclusive. Let me remind that this is due to the specific nature of the copied (and sometimes created) repertoire for nunneries. The next step was to analyse the presence of parallel fifths in the specific editions. It turned out that in the hymnbook “E” the percentage of pieces totally free of parallels is slightly smaller, and is accompanied by a quantitative predominance of parallel fifths in “L 1642”. In the latter, it is simply a group of pieces in which there is an accumulation of such consonances. Interesting conclusions were drawn on the basis of the analysis of rhythmic values. It turned out that the hymnbook “L 1642” is far more conservative in this respect. The final considered aspect was the structure of the examined pieces. In this respect, the repertoire of the hymns of Staniątki [“E”] seems more diversified and — generally — more interesting.

8

Kościół św. św. Piotra i Pawła Apostołów oraz inne zabudowania jezuickie i benedyktyńskie w Pułtusku (inwentarze z lat 1781–1882 oraz dokumentacja fotograficzna)

58%

Wiśniewski K.

Hereditas Monasteriorium

|

2014

|

vol. 5

107-161

XX

In the first part of the article the author examines the history of Jesuit and Benedictine buildings in Pułtusk from their construction till the present. The Church of SS. Apostles Peter and Paul was built by the Jesuits in 1688–1702, though work inside the church went on until 1718, when the church was consecrated. The furnishing of the church continued in 1720–1764. The Jesuit College was housed in buildings erected in the 1550s and 1560s. After the suppression of the Society in 1773 the church and the school were taken over by the Commission of National Education and then, in 1781, by the Benedictines, who had moved here from Płock. In 1803–1806 and 1816–1819 the Benedictines built a new monastery and school, and in 1827–1828 they carried out a thorough renovation of the church, which was considered at that time to be one of the most beautiful churches in the Diocese of Płock. After the dissolution of the Benedictine monastery in 1864, the church was given to the (collegiate) Parish of St. Matthew. In 1875 it was ravaged by a huge fire, in which most of the furnishings were burnt. The Second World War saw a destruction of the towers in the main facade. Since 2011 the Church of SS. Peter and Paul has been the parish church of St. John Paul II’s Parish. In the second part of the article the author presents the circumstances of the compilation of the inventories published in part three. The first inventory (no. 1) was compiled in 1781, when the former Jesuit church and monastery were being taken over by the Benedictines. A comparison between its entries and the inventory taken in 1775 during Bishop Krzysztof Szembek’s inspection reveals many missing items of movable property, especially those made of gold or silver, most of which must have enriched the treasuries of the Płock cathedral and the Pułtusk collegiate church. Another inventory taking came in late 1864 and early 1865 (nos 2–5) in connection with the dissolution of the Pułtusk monastery. The 1869 inventory (no. 6) was compiled when the monastery building was being taken over by a school. The last inventory (no. 7) was taken in 1882. It shows the Benedictines’ movable and immovable property during the dissolution and the scale of the damage wreaked by the 1875 fire. Only few items survived it.

9

Szkoły publiczne benedyktynów sieciechowskich w latach 1791-1819

58%

Stępień R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2020

|

vol. 114

321-352

EN

The article presents issues concerning the organization and activity of public schools run by the Benedictines in Seiciechów at the turn of the 18th and 19th century. The time period under study begins with the year of foundation of the sub-faculty school in Stężyca at the initiative of the Sieciechów monastery, and ends with the year of introduction of the suppression law, which led to the dissolution of the Sieciechów abbey. The article pays particular attention to issues related to the organizational status of Sieciechów schools, the curriculum and level of teaching, the teaching staff, the number of students and material resources, including the school library’s collections. The basic source material for the research in this area comprises a set of files of the educational authorities that supervised Sieciechów schools in the period in question, including visitation reports and the reports submitted by Sieciechów school administrators. The preserved archival legacy of the monastery and the official records of the period of residency in and evacuation from the dissolved abbey were of great importance for some of the issues discussed. During more than twenty-five years of the existence of the Sieciechów schools, their administrative affiliation and organizational and programming model underwent certain changes. The activity of schools was significantly influenced by political and territorial changes and educational reforms carried out by state authorities at the turn of the 18th and 19th centuries. Established in 1791, the school in Stężyca was given the status of a sub-faculty school, and its operation was based on the basis of the teaching system of the National Education Commission. After several years, the school was moved to Sieciechów, which led to a dispute with the inhabitants of Stężyca, which continued in the times of the Duchy of Warsaw. At the beginning of the 19th century the school in Sieciechów was arranged on the model of Austrian gymnasiums, and during the period of existence of the Duchy of Warsaw and the Kingdom of Poland it was qualified to becaome sub-faculty and faculty establishments. The teaching staff of the school were mainly monks from the Sieciechów monastery, but the teachers, especially of linguistic subjects, included also lay people. An important didactic function was performed by the school library, the content of which consisted of textbooks and auxiliary literature.

PL

Artykuł przedstawia problematykę organizacji i działalności szkół publicznych prowadzonych przez benedyktynów sieciechowskich na przełomie XVIII i XIX w. Ramy czasowe artykułu wyznaczają daty założenia z inicjatywy klasztoru sieciechowskiego szkoły w Stężycy, a zamyka rok wprowadzenia ustawy supresyjnej, która doprowadziła do kasaty opactwa sieciechowskiego. W tekście szczególną uwagę zwrócono na kwestie związane ze statusem organizacyjnym szkół sieciechowskich, programem i poziomem prowadzonego w nich nauczania, kadrą pedagogiczną, liczebnością uczniów oraz zapleczem materialnym, w tym zbiorami szkolnej biblioteki. Podstawowym materiałem źródłowym dla badań w tym zakresie były akta władz oświatowych, sprawujących nadzór nad szkołami sieciechowskimi w omawianym okresie, w tym raporty powizytacyjne oraz sprawozdania składane przez przełożonych szkoły. Istotne znaczenie dla części omawianych zagadnień miała zachowana spuścizna archiwalna klasztoru oraz akta urzędowe okupacji i ewakuacji suprymowanego opactwa. W okresie ponad dwudziestu pięciu lat istnienia szkół sieciechowskich zmianom podlegała ich przynależność administracyjna oraz model organizacyjno-programowy. Na działalność tych szkół duży wpływ wywarły przemiany polityczno-ustrojowe oraz reformy oświatowe prowadzone przez władze państwowe. Powołana w 1791 r. szkoła w Stężycy otrzymała status podwydziałowej, a jej funkcjonowanie opierało się na założeniach systemu nauczania Komisji Edukacji Narodowej. Po kilku latach szkoła została przeniesiona do Sieciechowa, co doprowadziło do sporu z mieszkańcami Stężycy, który trwał jeszcze w czasach Księstwa Warszawskiego. Na początku XIX w. szkoła w Sieciechowie została zorganizowana na wzór gimnazjów austriackich, a w okresie istnienia Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego została zakwalifikowana do placówek podwydziałowych i wydziałowych. Kadrę pedagogiczną szkoły w głównej mierze stanowili zakonnicy z klasztoru sieciechowskiego, ale nauczycielami, zwłaszcza przedmiotów językowych, były też osoby świeckie. Ważną funkcję dydaktyczną spełniała biblioteka szkolna, której zawartość tworzyły podręczniki oraz piśmiennictwo pomocnicze.

10

Ukształtowanie typograficzne łacińsko- i polskojęzycznego segmentu ramy wydawniczej reguły zakonnej z XVII wieku

58%

Sawa A.

Acta Humana

|

2016

|

vol. 7

EN

At the turn of the 16th and 17th centuries, a reformation of monastics life was undertaken by the Benedictines from Chelmno. It was legitimised by the modified edition of Benedictine monastic rules published inLublin in 1635.One of the elements of the editorial frame of the printed text is a letter toPolishChurchleaders by the Apostolic Nuncio toPolandand the translation of that letter into Polish. Despite the identical structure of both texts, there are some differences in their typographical structure. The differences include using different type of print in composition, different location of the text on page or highlighting particular words by majuscules or romans. The abovementioned differences in typographical technique do not breach, however, the approximate graphic structuralization of the texts in both Polish and Latin. The function of this technique is universal, namely to deliminate and expose the text and its sequences visually.

PL

Na przełomie XVI i XVII wieku benedyktynki z klasztoru w Chełmnie przeprowadziły reformę życia zakonnego usankcjonowaną prawnie w zmodyfikowanej wersji reguły św. Benedykta, którą po raz wtóry wydano w Lublinie w 1635 roku.Jednym z elementów ramy wydawniczej drukowanego tekstu reguły jest łacińskojęzyczny list nuncjusza apostolskiego w Polsce do hierarchów Kościoła w Polsce oraz jego tłumaczenie na język polski. Pomimo identycznej struktury obu listów istnieją pewne różnice w ich ukształtowaniu typograficznym. Polegają one np. na użyciu do składu innego rodzaju pisma drukowanego, odmiennym rozłożeniu tekstu na karcie książki czy wyróżnianiu majuskułami lub antykwą różnych wyrazów tekstowych. Wskazane odrębności w technice typograficznej nie naruszają jednakże zasadniczo zbliżonej strukturalizacji graficznej tekstów zarówno w języku łacińskim, jak i polskim. Funkcja tej techniki ma w istocie charakter uniwersalny, gdyż na płaszczyźnie wizualnej delimituje tekst i eksponuje jego sekwencje.

11

Rękopiśmienne wierszowane litteraria od średniowiecza do końca XVIII wieku w zbiorach benedyktynek sandomierskich. Część druga: winszujące kolędy klasztorne dla ksieni Marianny Siemianowskiej

58%

Trościński G.

Tematy i Konteksty

|

2016

|

issue 6(11)

385-406

EN

The article describes the collection of carols which were written in the Benedictine convent in Sandomierz in the latter half of the 18th century. They belong to the type of congratulatory carols and were dedicated to Prioress Marianna Siemianowska on the occasion of subsequent jubilees of her office as prioress of the Benedictines in Sandomierz. They are preserved in manuscript in Diocesan Library in Sandomierz. They are an interesting contribution to the history of convent folklore and research into the customs of the Benedictine Order in Sandomierz. The pieces centre upon two fundamental themes: firstly, the birth of Christ, and, secondly, creation of the panegyric image of the prioress as well as wishes on the occasion of Christmas and the jubilee.

12

Založení nejstarších benediktinských klášterů v Čechách ve světle písemných pramenů (od šedesátých let 10. do šedesátých let 11. století)

58%

Bláhová M.

Historia Slavorum Occidentis

|

2024

|

issue 1(40)

71-80

EN

The article is devoted to the establishment of the oldest monastic institutions in the Czech lands in the 10th and 11th century and the scriptural sources dealing with the circumstances of their establishment. It deals with the founding of the female monastery of St. George at Prague Castle and the male monasteries of Břevnov, Ostrov, and Sázava.

13

Benedyktyni na górach, cystersi w dolinach — usytuowanie polskich klasztorów jako element tradycji i współczesnej komunikacji wizerunkowej

58%

Borkowski I.

Góry, Literatura, Kultura

|

2015

|

vol. 9

51 - 65

EN

Like in the past, today, too, the location of a monastery as a place of seclusion and contemplation is by no means insignificant. Another aspect is that of the image — a monastery location on top of a mountain, among mountain tops or, on the contrary, in a river valley is still an important element in building its image. Those who are fortunate to live in such a monastery — a place of elevation or seclusion in inaccessible mountain valleys — can also point to this topographic feature as an opportunity to perfectly fulfil their spiritual location. In part one the author points to numerous examples demonstrating that the location of a monastery has usually been one of the important aspects of building a positive story of the place and the people living in it.

14

Wkład kapłanów zakonnych w kształtowanie się liturgicznego kultu Serca Jezusa

51%

Mocydlarz W.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2010

|

vol. 63

|

issue 3

EN

Contribution by many religious priests (Benedictines, Cistercians, Dominicans, Franciscans and Jesuits) to the devotion of Sacred Heart has improved its theological roots. The article lists priests who conducted the study of Biblical and patristic sources of the cult of Sacred Heart. Their prayer, meditation and contemplation deepened the truth of the Gospel and Tradition. The worship of Sacred Heart is rooted in the Word of God and in it’s Patristic interpretation, but it’s theological development and the intervention of God through Marguerite Marie Alacoque brought to the approval of the cult by the Church.

15

Responsoria Triduum Sacrum w polskich benedyktyńskich źródłach officium divinum w epoce przedtrydenckiej

44%

Wiąckiewicz D.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2018

|

vol. 71

|

issue 1

EN

This article presents the Polish pre-Tridentine books for the celebration of the Divine Office originating in Benedictine monasteries and the texts of the responsories’ matutinum contained within them intended for consecutive days of the Sacred Triduum. The mentioned responsive prayers are presented in relation to other European sources of the office, at the same time demonstrating the relationship between the Benedictine liturgical traditions and the customs cul-tivated in different diocesan and monastic centers in Western Europe.

PL

Niniejszy artykuł prezentuje polskie przedtrydenckie księgi do sprawowania liturgii godzin pochodzące z klasztorów benedyktyńskich i zawarte w nich teksty responsoriów matutinum przeznaczone na kolejne dni Triduum Sacrum. Wymienione responsoria przedstawiono na tle innych europejskich źródeł oficjum, wykazując jednocześnie związki polskiej benedyktyńskiej tradycji liturgicznej ze zwyczajami kultywowanymi w różnych ośrodkach diecezjalnych i monastycznych Europy Zachodniej.

16

O notacjach muzycznych w antyfonarzu tynieckim

44%

Chachulska I.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2018

|

vol. 51

|

issue 1

199-228

EN

Antiphonary of abbot Mścisław (Pl-Wn 12720 V) dating from before 1409 year and being one of the oldest surviving Tyniec books, documents not only its own history but also the history of the musical script in the Tyniec scriptorium from the turn of the 14th/15th century until the end of the 16th century. The manuscript testifies both one of the musical notations used in the scriptorium of the time, and the evolution of the musical notation in the scriptorium, including apart from the basic square notation various notation forms – both in the original and later layer (palimpsest fragments, margin entries, added cards) – which had been forming in this scriptorium over many years. In the scriptorium, first we can follow the changes of neumatic forms leading to square notation, and at the moment of its full formation, return to Gothic neumes. This study presents all the forms of musical record present in this book.

PL

Antyfonarz opata Mścisława (Pl-Wn 12720 V) sprzed 1409 roku, będący jedną z najstarszych zachowanych ksiąg tynieckich, dokumentuje nie tylko swą własną historię, ale i historię piśmiennictwa skryptorium tynieckiego od przełomu XIV/XV w. aż do końca XVI w. Kodeks jest świadectwem zarówno jednej z wówczas używanych notacji muzycznych w skryptorium tynieckim, jak i ewolucji pisma muzycznego w tymże skryptorium, zawierając poza zasadniczą notacją kwadratową, różne formy notacyjne – zarówno w warstwie pierwotnej (oryginalnej) jak i późniejszej (fragmenty palimpsestowe, wpisy na marginesach, dodane karty) – kształtujące się w tym skryptorium na przestrzeni wielu lat. W skryptorium tym najpierw można śledzić przemiany form neumatycznych prowadzące ku notacji kwadratowej, a w momencie jej pełnego ukształtowania się powrót do neum gotyckich. W niniejszym studium przedstawiono wszystkie formy zapisu muzycznego obecne w tej księdze.

17

Archiwalia poklasztorne, urzędowe, kasacyjne i pokasacyjne w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie (klasztory powstałe i/lub skasowane przed 1850 r.)

30%

Mizerka J.

Hereditas Monasteriorium

|

2015

|

vol. 6

163-236

EN

The article examines an inventory of monastic records kept in the Archdiocesan Archives in Gniezno. It covers archive documents from the Monastic Records section as well as archival units spread across various fonds in the archives. The Monastic Records section was established in the 1970s following a separation of monastic records from the Archives of the Metropolitan Chapter fonds. The section also encompasses archive documents from the Monastery of the Norbertine Sisters in Strzelno, which were transferred from Strzelno to Gniezno on Cardinal Stefan Wyszyński’s orders in 1961. The remaining part of the inventory is made up primarily of records from the period of dissolutions in the 18th and 19th centuries kept in the Archives of the Metropolitan Chapter fonds as well as records of the various parishes. The whole collection of archive documents is very rich and varied in terms of its contents, and concerns religious orders established in the Archdiocese of Gniezno before the 1850s.

Refine search results

Losy biblioteki benedyktynów z Krzeszowa

Andrzej Wincenty Ustrzycki (Ustricius) – tłumacz, kaznodzieja, poeta

O. Karol Meissner - lekarz i benedyktyn

Misja Benedyktynów Słowiańskich w kościele Św. Krzyża w Krakowie

Ecological responsibility of Benedictine monasteries: a study of three cases (Plankstetten, Andechs and Gut Aich)

Św. Jan Chrzciciel w cieniu św. Benedykta z Nursji. Kartki z dziejów Puchaczowa

Kancjonał pełen nut — repertuar pieśni kancjonałów benedyktynek staniąteckich

Kościół św. św. Piotra i Pawła Apostołów oraz inne zabudowania jezuickie i benedyktyńskie w Pułtusku (inwentarze z lat 1781–1882 oraz dokumentacja fotograficzna)

Szkoły publiczne benedyktynów sieciechowskich w latach 1791-1819

Ukształtowanie typograficzne łacińsko- i polskojęzycznego segmentu ramy wydawniczej reguły zakonnej z XVII wieku

Rękopiśmienne wierszowane litteraria od średniowiecza do końca XVIII wieku w zbiorach benedyktynek sandomierskich. Część druga: winszujące kolędy klasztorne dla ksieni Marianny Siemianowskiej

Založení nejstarších benediktinských klášterů v Čechách ve světle písemných pramenů (od šedesátých let 10. do šedesátých let 11. století)

Benedyktyni na górach, cystersi w dolinach — usytuowanie polskich klasztorów jako element tradycji i współczesnej komunikacji wizerunkowej

Wkład kapłanów zakonnych w kształtowanie się liturgicznego kultu Serca Jezusa

Responsoria Triduum Sacrum w polskich benedyktyńskich źródłach officium divinum w epoce przedtrydenckiej

O notacjach muzycznych w antyfonarzu tynieckim

Archiwalia poklasztorne, urzędowe, kasacyjne i pokasacyjne w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie (klasztory powstałe i/lub skasowane przed 1850 r.)