Search results

1

Księga Liczb jako końcowy etap w redagowaniu Pięcioksięgu?

100%

Lemański J.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2014

|

issue 2

125-162

PL

Wieloaspektowa analiza Księgi Liczb pozwala postrzegać ją jako dzieło bardzo różnorodne pod względem języka, stylu, tendencji teologicznych oraz tradycji prawnych. Z jednej strony dostrzec tu można wyraźne ślady pracy redaktorów kapłańskich i niekapłańskich, a z drugiej – widoczna jest próba syntezy obu tych nurtów teologicznych. Materiał prawny zawarty w tym dziele również przejawia tendencje wyraźnie uzupełniające względem rozwiązań proponowanych w innych miejscach. Ślady późniejszych korekt odnajdujemy również w kontekście samych tylko perykop z Księgi Liczb (na przykład Lb 11–12). Z jednej strony treść księgi przygotowuje czytelnika do wydarzeń opisanych w Księdze Jozuego, a z drugiej – przekonuje go o wyjątkowej roli Mojżesza w realizacji Bożych planów względem Izraela. Wszystko to pozwala współczesnym badaczom zajmującym się analizą historyczno-krytyczną i krytyczno-literacką postulować, że księga ta w znacznej mierze jest owocem ostatniej redakcji tego, co znamy dziś jako Pięcioksiąg, i w swej ostatecznej formie została ukształtowana najpóźniej w drugiej połowie IV wieku przed Chrystusem.

EN

A detailed analysis of the Book of Numbers allows us to perceive it as a work which is diverse as far as the language, style, theology and legal traditions are concerned. On the one hand we can notice here traces of editorial work of priestly and non-priestly authors. On the other hand there is an attempt to synthesize both these theological currents. Legal material in the Book of Numbers has also a supplementary character when compare to solutions presented in other texts. Traces of later editorial work can be found in several pericopes of the Book of Numbers (e.g. Nu 11–12). On the one hand, the contents of the book prepares the reader to the events described in the Book of Joshua and on the other hand, it convinces him on the crucial role of Moses. All this allows a contemporary researcher to state the opinion that the book came under the last editorial work of Pentateuch which should be dated to the second half of the 4th century before Christ.

2

Hope found, hope lost – eschatological aspects in the interpretations of Israelites’ wilderness wanderings. Two sides of one story: Origen’s 27. Homily on the Book of Numbers and Jerome’s Letter 78

67%

Wysocki M.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 67

727-742

PL

Pisma Orygenesa i Hieronima, które są bazą źródłową artykułu, choć w różnej formie literackiej – homilia i list – i napisane w innym celu i w różnym czasie, oba ukazują egzegezę 33. rozdziału Księgi Liczb w którym opisane są postoje Narodu Wybranego na pustyni na drodze ku Ziemi Obiecanej. Oba dzieła są klasycznym przykładem interpretacji alegorycznej tekstu Pisma świętego. Obaj autorzy interpretują 42 postoje podczas wędrówki Izraela po pustyni przede wszystkim jako Boży plan duchowego rozwoju chrześcijanina, lecz także obecne są w ich rozważaniach elementy eschatologiczne. W prezentowanym artykule ukazane są te eschatologiczne idee obecne w obu interpretacjach wędrówki Narodu Wybranego ku Ziemi Obiecanej, źródła ich interpretacji, ich podobieństwa i różnice, zależność Hieronima od Orygenesa w jego interpretacji postojów na pustyni, ze szczególnym uwzględeniem idei eschatologii zrealizowanej obecnej w dziele Aleksandryjczyka. Orygenes w swej interpretacji przedstawił bogaty obraz eschatologicznej nadziei, podczac gdy Hieronim niemal w ogóle nie wspomina w swym liście o nadziei na drodze ku Bogu po śmierci.

EN

The writings of Origen and Jerome, which are the source of the article, although in a different literary form – a homily and a letter – and written for a different purpose and at different times, both are exegesis of the chapter 33 of the Book of Numbers in which the stops of the Israelites in the desert on the road to the Promised Land are described. Both texts are the classic examples of allegorical interpretation of the Scripture. Both authors interpret the 42 “stages” of Israel’s wilderness wanderings above all as God’s roadmap for the spiritual growth of individual believers, but there are present as well eschatological elements in their interpretations. In the presented paper there are shown these eschatological ideas of both authors included in their interpretations of the wandering of the Chosen People on their way to the Promised Land, sources of their interpretations, similarities and differences, and the dependence of Jerome on Origen in the interpretation of the stages, with the focuse on the idea of realized eschatology, present in Alexandrinian’s work. Origen has presented in his interpretation a very rich picture of the future hope, but Jerome almost nothing mentioned in his letter about hopes of the way towards God after death.

3

Konflikt Miriam i Aarona z Mojżeszem w Targumie Neofiti i w Targumie Pseudo-Jonatana

67%

Kuśmirek A.

Studia Gdańskie

|

2022

|

vol. 50

27-41

EN

Jewish literature includes many writings, which focus on the events and figures described in the Bible. These documents aim at presenting episodes and heroes in a way that generally fills gaps in the biblical narratives, offering explanations for more difficult fragments and providing details of the lives of various characters. Expansions and additions also occur in the Aramaic renderings of the Hebrew Bible called ”Targums”. These translations have accompanied Hebrew texts. However, they have been transmitted orally and were undergoing continuous changes and modifications, until their contents were finally closed and written down. Next to a translation, Targums incorporated a paraphrase, complementary material and updating, all of which played a significant role in assisting participants at a liturgy in synagogues or individual believers in their private studies to consider and comprehend scriptural accounts. In this context, the Aramaic version of the conflict of Miriam and Aaron against Moses is worth mentioning. In this article, the author will carry out a comparative analysis of the Aramaic translations of the story found in Numbers 12:1-15 as rendered by Targum Neofiti and Targum of Pseudo-Jonathan, with particular emphasis on their presentation of Moses, Miriam and Aaron. Special attention will be paid to the character of additions and expansions offered by these Targums.

PL

Tradycja żydowska może poszczycić się wieloma utworami inspirowanymi wydarzeniami i postaciami biblijnymi. Często uzupełniały one luki w narracji, dostarczając objaśnień trudniejszych fragmentów lub po prostu dodając szczegóły z życia opisywanych bohaterów. Takie zmiany można spotkać już w targumach. Te aramejskie przekłady towarzyszyły tekstowi hebrajskiemu przez kilka wieków, najpierw w formie ustnej, co powodowało ich nieustanną zmianę, aż w końcu zostały spisane. Ich cechą charakterystyczną jest to, że obok przekładu tekstu można znaleźć materiał dodatkowy w postaci rozszerzeń, ale także parafrazy i aktualizacje, które miały pomóc w lepszym zrozumieniu Biblii hebrajskiej. W tym kontekście warto zwrócić uwagę na aramejską wersję wydarzeń, ukazującą konflikt między Miriam i Aaronem a Mojżeszem. W artykule tym zostanie podjęta analiza porównawcza aramejskich przekładów Lb 12,1-15 w Targumie Neofiti i Targumie Pseudo-Jonatana w odniesieniu do postaci Mojżesza, Miriam i Aarona. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na charakter uzupełnień i rozszerzeń występujących w obu targumach

Refine search results

1 Colloquia Theologica Ottoniana

1 Studia Gdańskie

1 Vox Patrum

1 2022

1 2017

1 2014

1 Kuśmirek A.

1 Lemański J.

1 Wysocki M.

Księga Liczb jako końcowy etap w redagowaniu Pięcioksięgu?

Hope found, hope lost – eschatological aspects in the interpretations of Israelites’ wilderness wanderings. Two sides of one story: Origen’s 27. Homily on the Book of Numbers and Jerome’s Letter 78

Konflikt Miriam i Aarona z Mojżeszem w Targumie Neofiti i w Targumie Pseudo-Jonatana