Search results

1

Muzyka w kulturze chińskiej

100%

Wolańska D.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 9: Sinologia

121-139

PL

Artykuł jest przeglądem historii muzyki chińskiej od czasów starożytnych do dziś. Autorka podkreśla, że muzyka chińska zachowuje wciąż swój indywidualny charakter, pomimo że zaznaczył się w niej wpływ Zachodu. W przypadku Chin mamy do czynienia z bardzo odmienną od europejskiej kulturą muzyczną, zwłaszcza w starożytnym okresie jej rozwoju. W Chinach od najdawniejszych czasów muzyka odgrywała wielką rolę, była ściśle powiązana z filozofią i religią. Wiara w społeczne i wychowawcze odziaływanie muzyki przyczyniła się do otoczenia jej wręcz kultem. Typowe ograniczenia, kultywowanie tylko pewnych gatunków, sposobów opracowania, instrumentów oraz jej rygorystyczny konserwatyzm i archaizm uczynił tą muzykę wyjątkową i jedyną w swoim rodzaju. Dla starożytnej kultury chińskiej muzyka stała się mądrością serca, która była i nadal jest nieodłączną częścią codziennego życia każdego Chińczyka.

EN

Abstract. Summing up the development of Chinese music, we cannot forget, that Chinese music still remains very individual and characteristic in spite of the west having its influence on it. We are dealing with a very different musical culture, especially having taken the development of ancient music. From the start music in China played a major role, it was closely bonded with philosophy and religion. The belief in social and educational effects of music contributed to surrounding it with cult. Typical restraints, applied to only a few genres, interpretations and instruments and its rigorous conservatism and archaic nature made this music exceptional and one of a kind. For ancient Chinese culture music became the wisdom of the heart, which was and continues to be a hardwired part of every Chinese person’s life.

2

The Cross-Culture Challenges in Marketing Relationship Creation. Understanding Chinese Guanxi, Renqing, Lian, Mianzi, Xinyong, and Xinren from the Direct Experiences of Polish Managers (Beyond Hofstede’s Approach)

75%

Linka J.

Kultura i Edukacja

|

2013

|

issue 5(98)

30-63

EN

Close relationships with all members of the market environment are now widely accepted by academics and practitioners as an excellent way of creating a sustainable, competitive advantage. However, views on exactly which activities constitute the essence of market relationships may differ significantly in various cultural contexts. The purpose of this paper is to explore the impact of Chinese culture on market relationship creation, focusing on specific guanxi networks with closely related indigenous cultural aspects, such as renqing, lian, mianzi, xinren and xinyong, in order to reveal their implications for the functioning of foreign companies in China. An emic approach was predominantly implemented in this analysis, in addition to a polemic on the commonly used assessment methods of culture impact that is based on Western evaluation and bipolar culture dimensions. The information presented is based on research carried out on thirty-eight cases of Polish companies in China that used a semi-structured interview technique with individual managers directly responsible for operations in this market. It is reinforced with a broad literature overview and many years of the author’s direct observations. In addition, some practical recommendations and further research are suggested.

3

Tabuizowanie imienia w Chinach

63%

Adamek P.

Nurt SVD

|

2014

|

issue 1

40-52

PL

Imiona władców, przodków, urzędników, nauczycieli były uważane w Chinach za tabu, tzn. nie wolno ich było wymawiać ani zapisywać. Zwyczaj ten miał ogromny wpływ na chińską kulturę i poważne konsekwencje dla codziennego życia wielu Chińczyków, jak również dla chińskiej historiografii. Ze względu na tabu wiele imion, tytułów i nazw geograficznych zostało zmienionych. Ludzie byli zmuszeni do rezygnacji z kariery lub zmiany stylu życia, aby zachować tabu imienia. Niektórzy z nich tracili z tego powodu życie. Tabuizowanie imienia było wyrazem grzeczności i szacunku, strachu i złości, legitymizacji władzy. Było ono ważnym elementem chińskiej kultury, a Chińczycy widzieli w nim istotny czynnik społeczny. Trudno zrozumieć chińską tradycyjną kulturę, nie biorąc pod uwagę tabuizowania imienia.

EN

The names of sovereigns, ancestors, officials, teachers, were taboo in China – it was prohibited to pronounce or record them. This custom had an enormous impact on Chinese culture and serious consequences for the daily lives of many Chinese as well as for Chinese historiography. Because of such name tabooing many given names, titles and geographical names were changed. People had to stop their careers or change their lifestyle in order to maintain a naming taboo. Some of them were even killed in relation to the tabooing of names. The tabooing of names was an expression of courtesy and respect, fear and anger, legitimisation of power. It existed as an important element of Chinese culture and was perceived by the Chinese as a significant social factor. Chinese traditional culture cannot be contemplated without the tabooing of names taken into account.

4

Kilka uwag na temat idei prawdy w klasycznych Chinach. Część pierwsza: Rozważania metodyczno-metodologiczne

63%

Wesołowski Z., Siqi W.

Nurt SVD

|

2013

|

issue 1

7-34

PL

W powyższym artykule autor omawia ideę prawdy w Chinach klasycznych w perspektywie komparatystycznej. W podejściu do idei prawdy kultury zachodnia i chińska różnią się: dla pierwszej kategoria prawdy jest samo przez się zrozumiała, w drugiej zdaje się ona prawie nie występować. Autor stara się najpierw (pierwsza część artykułu) wypracować metodyczno-metodologiczny horyzont spojrzenia na ideę prawdy w Chinach klasycznych, a potem (druga część) na przykładzie Dialogów konfucjańskich przedstawić konfucjański ideał junzi – ludzi szlachetnych – jako nosicieli dao-prawdy. Pierwsza, metodyczno-metodologiczna część artykułu zawiera zarówno problematykę filozoficzną (np. różnicę pomiędzy pojęciem a ideą / teorią a poglądem, historyczność rozumienia jako zasadę hermeneutyczną, pojęcie egzystencji autentycznej jako pierwszorzędną zasadę heurystyczną, potrójny wymiar pojęcia prawdy w zachodniej tradycji filozoficznej jako drugorzędną zasadę heurystyczną, koncepcję prawdy w hermeneutyce jako najbardziej uniwersalną zasadę heurystyczną), jak również sinologiczną problematykę (natura klasycznego języka chińskiego według tradycji chińskiej i sinologów, problem kandydatów leksykalnych problematyki prawdy w klasycznych Chinach, wybór tekstów do analizy i interpretacji idei prawdy w Chinach klasycznych oraz pojęcie Chin klasycznych). Wszystkie te metodycznometodologiczne kroki służą do stworzenia pomostu pomiędzy dwiema odmiennymi ideami prawdy, które powstały na zachodzie i w Chinach.

EN

In the present article, the author describes the idea of truth in the classical China in the comparative perspective. The Western and Chinese cultures differ in their attitudes towards truth: while the former’s understanding of the category of truth is self-evident – in the latter, truth almost seems not to occur whatsoever. The author attempts first to (in the article’s part one) work out the methodical and methodological horizon to look at the idea of truth in classical China, then (part two), on the example of the Analects of Confucius – to introduce the Confucian ideal of junzi, the noble people as the dao-truth bearers. The first, methodical and methodological, part of the article contains both philosophical problems (eg. the difference between a notion and an idea / theory and attitude, the historicity of understanding as the hermeneutic rule, the notion of authentic existence as the primary hermeneutic rule, the triple dimension of the notion of truth in the Western philosophical tradition as the secondary hermeneutic rule, the concept of truth in hermeneutics as the most universal heuristic rule) – as well as the problems of sinology: the nature of the classical Chinese according to the Chinese tradition and sinologists, the problem of the lexical candidates of the questions concerning truth in classical China, selected texts to analyse and convey the idea of truth in classical China and the notion of classical China. All these methodical and methodological steps serve to create a bridge between two different ideas of truth that came into being – one in the West and one in China.

5

Kilka uwag na temat idei prawdy w klasycznych Chinach. Część druga: Wyjaśnienie idei prawdy na przykładzie Dialogów konfucjańskich (Lunyu 論語): Junzi 君子 jako nosiciele prawdy

63%

Wesołowski Z.

Nurt SVD

|

2014

|

issue 1

53-73

PL

W powyższym artykule (część pierwsza i druga) autor objaśnia problematykę idei prawdy w klasycznych Chinach. W tym zakresie obydwie kultury, tzn. zachodnia i chińska, różnią się od siebie tym, iż dla pierwszej kategoria prawdy jest samo przez się zrozumiała, w drugiej zdaje się ona prawie nie występować. Autor starał się najpierw (część pierwsza) wypracować metodyczno-metodologiczny horyzont spojrzenia na ideę prawdy w Chinach klasycznych, a potem (część druga), na przykładzie Dialogów konfucjańskich, przedstawił junzi – ludzi szlachetnych – jako nosicieli dao-prawdy. Nie ulega wątpliwości, iż konfucjańska idea prawdy, podobnie jak to miało miejsce w starożytnej Grecji, opierała się na kategorii zgodności (korespondencyjna teoria prawdy). Mamy tutaj przede wszystkim korespondencyjną ideę prawdy indywidualno-moralnej, tzn. życie junzi jako zgodność z ren-człowieczeństwem (naturą człowieka) i li-rytuałem (adekwatnie wyrażaniem ren-człowieczeństwa) oraz korespondencyjną ideę prawdy społeczno-politycznej, tzn. jako zgodność z Tiandao – niebiańskim porządkiem / ładem, który według Konfucjusza był już zrealizowany w starożytnej historii chińskiej. Obydwie formy tej korespondencyjnej idei prawdy należą do etyczno-moralnego wymiaru prawdy. Ponadto z punktu widzenia filozofii języka, tzw. rektyfikacja imion (zhengming 正名) jest kategorią pragmatyczną, a nie semantyczną. Oznacza to, iż uważa się tu język za szczególnie pożyteczną konwencję przekazaną za pomocą kopiowania działań „ekspertów”. Poprzez dokładne modelowanie językowych różnic, społeczno-polityczne autorytety starają się o to, żebyśmy postępowali według tradycyjnych kodów kulturowych. Jeśli zaś rektyfikacja imion oznacza wiedzę o własnej roli społecznej, która to wiedza, jak wierzył Konfucjusz i jego uczniowie, wypływa z porządku niebiańskiego (Tiandao 天道), a jej realizacja prowadzi do harmonii społecznej – to mamy tutaj do czynienia z socjologią wiedzy, a nie epistemologią czy logiką.

EN

In the present article (part one and two), the author explains the problem of the idea of truth in classical China. In this, the two cultures, the Western and the Chinese, differ from each other in this sense that the for the former the category of truth is self-evident, while in the latter it seems not to occur whatsoever. Therefore, the author of this contribution first (part one) attempted to work out the methodical and methodological horizon to look at the idea of truth in classical China, then (part two), on the example of the Analects of Confucius – to introduce the Confucian idea of junzi, the noble people as the dao-truth bearers. It is beyond doubt that the Confucian idea of truth, similarly to ancient Greece, was based upon the category of compliance (the correspondence theory of truth). What we deal here with is first of all the correspondence theory of individual and moral truth, that is junzi as a compliance with ren-humanity (human nature) and li-ritual (the appropriate expression of ren-humanity and other moral attitudes in a society) as well as with the correspondence theory of social and political truth, that is the compliance with Tiandao – the heavenly order which, according to Confucius, was executed as soon as in the ancient Chinese history. The both forms of this correspondence idea of truth belong to the ethical and moral dimension of truth. Moreover, from the language philosophy’s point of view, the so-called rectification of names (zhengming 正名) is a pragmatic – not semantic category. That means that the language is perceived here as an especially functional convention passed on by copying the “experts’” activities. By the exact modelling of linguistic differences, the social and political authorities make efforts so that we would act according to traditional cultural codes. If, however, the rectification of names means the knowledge of one’s own social role, with the knowledge (as Confucius and his disciples believed) resulting from the heavenly order (Tiandao 天道) and its execution leads to the social harmony – then what we deal here with is the sociology of knowledge which means sociology – not epistemology or logic.

6

Borders Between Europe and China: Why Do Europeans (MIS)Understand Chinese Culture?

63%

Juzefovič A.

Limes. Cultural Regionalistics

|

2009

|

vol. 2

|

issue 1

48-56

EN

The article goes deeper into the dialogue of inter-cultural Chinese and Western civilizations. It is analyzed how the Westerners perceive Chinese civilization and culture. The methods used here are the comparative and hermeneutical ones, as it is aimed to compare two different cultures and to penetrate the problems of understanding. The problems of understanding are not new, they have been analyzed a lot. The novelty of this article is determined by the fact that these problems are investigated in the outlooks of the understanding of Chinese culture and, especially, landscape aesthetics. Thus, the objects of this research are an inter-civilization dialogue and an inter-civilization conflict. The author of this article discusses why often it is difficult to develop a meaningful cultural dialogue between China and Europe, why this dialogue is relevant and how it could help Europeans to understand the Other and themselves. The idea presented in the article is that the Westerners are often mislead by a Chinese traditionalism, which is ambivalent and closely related to creativity and constant change, thus it should not be identified with stagnation and dogmatism. One more aspect of Chinese culture, which Europeans find difficult to understand, is its unity, which has deep philosophical implications and ability to connect the opposites. The author assumes that Western-Eastern Europe has many distinctive features, but the inhabitants of this region view classical Chinese culture and an art in a similar way as the inhabitants of the rest of Europe: all Europeans have similar stereotypes and difficulties to understand separate aspects. This allows us to speak about a common European approach.

LT

Straipsnyje gilinamasi į tarpkultūrinį kinų ir Vakarų civilizacijų dialogą. Nagrinėjama, kaip vakariečiai suvokia kinų civilizaciją ir kultūrą. Čia taikomi komparatyvistinis ir hermeneutinis metodai, nes siekiama palyginti dvi skirtingas kultūras ir įžvelgti supratimo problemų. Supratimo problemos nėra naujos, jau yra daug tyrinėtos, bet šio straipsnio naujumą lemia tai, kad jos gvildenamos kinų kultūros ir ypač kinų peizažinės estetikos supratimo perspektyvoje. Todėl šio tyrimo objektai yra tarpcivilizacinis dialogas ir tarpcivilizacinis konfliktas. Straipsnio autorė svarsto, kodėl dažnai sunkiai sekasi plėtoti prasmingą kultūrinį Kinijos ir Europos dialogą, kodėl jis yra aktualus bei kaip jis galėtų padėti europiečiams suprasti Kitą ir save patį. Išsakoma mintis, kad vakariečius dažnai klaidina kinų tradicionalizmas, kuris yra labai ambivalentiškas bei glaudžiai susijęs su kūrybingumu ir nuolatine kaita, todėl neturėtų būti tapatinamas su sąstingiu ir dogmatizmu. Kitas europiečiams sunkiai suprantamas kinų kultūros aspektas yra gilias filosofines potekstes turintis jos vientisumas, gebėjimas jungti priešybes. Autorės manymu, šiaurės rytų Europa turi daug savitų bruožų, tačiau šio krašto gyventojai į klasikinę kinų kultūrą ir dailę žvelgia panašiai kaip ir likusios Europos dalies gyventojai - visiems europiečiams būdingi panašūs stereotipai ir dėl jų kylantys sunkumai suprasti paskirus aspektus. Tai leidžia kalbėti apie europiečiams bendrą pasaulėžiūrą.

7

Recenzja monografii Doroty Brzozowskiej "Chińskie ślady w polskich dyskursach współczesnych"

63%

Grych K., Wielosz S.

Socjolingwistyka

|

2020

|

issue 34

327-331

PL

Recenzja jest poświęcona monografii Doroty Brzozowskiej "Chińskie ślady w polskich dyskursach współczesnych" wydanej w 2018 roku. Autorka książki zebrała i omówiła ślady języka i kultury chińskiej obecne w polskich dyskursach: aksjologicznym, artystycznym, humorystycznym, medialnym i dydaktycznym.

EN

The review is devoted to the monograph paper written by Dorota Brzozowska, "Chinese traces in Polish contemporary discourses" , published in 2018. The Author of the book collected and analyzed traces of the Chinese language and culture present in Polish discourses: axiological, artistic, humorous, media and didactic discourse.

8

Obraz Chin w piśmiennictwie Augustyna Zmarzłego SVD (1898-1966)

63%

Jodkowski M.

|

2020

|

vol. 40

|

issue 2

185-202

EN

In 1924, in Mödling near Vienna, Augustyn Zmarzły was ordained a priest as a member of Society of the Divine Word. That same year, he went as a missionary to China where he worked for 25 years. During this time, he wrote many articles that were published in many magazines mainly in Poland, in Germany, and the United States. These articles focused on a wide range of issues, from Chinese history, customs, and culture, to ethnographic research. In the pages of the magazine “Nasz Misjonarz”, issued by Polish Divine World Missionaries in the interwar period, he published more than 120 letters. In Rev. Zmarzły’s texts he touched on current political events from the Far East.

DE

Brak

PL

W 1924 r. Augustyn Zmarzły otrzymał święcenia kapłańskie w Mödling koło Wiednia jako członek Zgromadzenia Słowa Bożego. Tego roku wyjechał jako misjonarz do Chin, w których pracował przez 25 lat. W czasie swojego pobytu w Państwie Środka napisał wiele artykułów, które publikowano na łamach czasopism wychodzących m.in. w Polsce, a także w Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Dotyczyły one szerokiejproblematyki, począwszy od historii Chin, tamtejszych zwyczajów i kultury, po badania etnograficzne. Jedynie na łamach czasopisma „Nasz Misjonarz”, wydawanego przez polskich werbistów w okresie międzywojennym, opublikował ponad 120 listów. W swoich tekstach poruszał bieżące wydarzenia polityczne z Dalekiego Wschodu.

9

The Phenomenon of Daoism in Chinese Civilization

51%

Juzefovič A.

Limes. Cultural Regionalistics

|

2009

|

vol. 2

|

issue 2

172-182

EN

In this article Daoism is analyzed in the context of Chinese culture. It is demonstrated how the ideas of Daoism were shaped and matured in the Chinese civilization and how they reflect the peculiarities of the civilization of Eastern Asia and China. The author revives the genealogy and authorship of the main works of the Daoists (Daodejing, Zhuangzi) and analyzes their influence on the development of Daoism tradition during later periods. It is argued that Daoism was formed as the reaction towards the crisis of old Zhou culture and feeding degradation of Confucian rituals followed by the ruling circles. Different correlations are emphasized between the development of Chinese civilization and the maturation and transformation of Daoists' ideas. It is demonstrated that Daoism is a natural product of its epoch and society; thus, it could not be dissociated from common Chinese cultural, religious and philosophical context, but rather analyzed together with it. Finally, the discussion is held on the anti-rationality, sceptical view towards mind and logical argumentation.

LT

Santrauka Daoizmo fenomenas straipsnyje nagrinėjamas platesniame kinų kultūros kontekste. Parodoma, kaip kinų civilizacijoje susiformavo ir subrendo daoizmo idėjos ir kaip jos atspindi kinų kultūros ir viso Rytų Azijos regiono savitumus. Apžvelgiama pagrindinių daoistų veikalų (Daodejing, Zhuangzi) genealogija ir autorystė, išryškinama šių traktatų įtaka tolesnei daoizmo raidai. Argumentuojama, kad daoizmas susiformavo kaip reakcija į senosios Zhou kultūros krizę ir stiprėjantį valdančiųjų sluoksnių išpažįstamų konfucianistinių ritualų išsigimimą. Išryškinamos įvairios sąsajos tarp kinų civilizacijos raidos ir daoistinių idėjų brendimo bei transformacijos, grindžiama mintis, kad daoizmas yra organiškas savo epochos ir visuomenės produktas, tad netikslinga būtų jį tyrinėti atsietai nuo kinų kultūrinio, religinio ir filosofinio konteksto. Parodoma, kaip daoizmas absorbavo idėjas, būdingas kitoms kinų mąstymo tradicijoms, ir kaip kinų kultūroje susiformavo skirtingos daoizmo mokyklos. Galiausiai aptariamas antiracionalumas, skeptiškas požiūris į protą bei loginį argumentavimą, parodoma, kaip daoistai siekia įveikti subjekto ir objekto dichotomiją, kaip skverbiasi į pirminį neapibrėžtumą.

10

Rozwój chińskiej soft power w Azji Centralnej – szanse i wyzwania

51%

Borys M.

Nowa Polityka Wschodnia

|

2018

|

vol. 3(18)

111-129

EN

The article presents analysis of the development of China’s soft power in Central Asia. Since 2005, China has been trying to promote Chinese language and culture in Central Asia. Institutes of Confucius began to appear in the region. There are currently 13 of them. More and more youth from this region are learning Chinese. They also go to China to study at Chinese universities. Learning Chinese language increases the prospects of professional development and employment for people from the region. However, China still has a long way to achieve a satisfactory level of promoting its culture in the region. There are accusations that Beijing wants to train the Central Asian elites in line with the Chinese model. Central Asian states are, however, particularly sensitive to their cultural heritage. Cultural independence is among the foreign policy priorities of these countries. Beijing should continue to increase efforts to create a positive image in the countries of the region. The new Silk Road is becoming an important element of diplomacy to promote Chinese soft power.

RU

В статье представлен анализ развития мягкой силы Китая в Центральной Азии. С 2005 года Китай пытается популяризовать китайский язык и культуру в Центральной Азии. В регионе начали появляться институты Конфуция. В настоящее время их тринадцать. Всë больше молодежи из этого региона изучают китайский язык. Они также отправляются в Китай для обучения в китайских вузах. Изучение китайского языка повышает перспективы профессионального развития и занятости людей из региона. Тем не менее, Китай по-прежнему имеет далëкий путь к достижению удовлетворительного уровня популяризации своей культуры в регионе. Есть обвинения в том, что Пекин хочет обучать среднеазиатские элиты в соответствии с китайской моделью. Однако центральноазиатские государства особенно чувствительны к их культурному наследию. Культурная независимость является одним из приоритетов внешней политики этих стран. Пекин должен в дальнейшем увеличивать усилия по созданию позитивного имиджа в странах региона. Новый Шëлковый путь становится важным элементом дипломатии для популяризации мягкой силы Китая.

11

Christianity in China: Past, Present and Future

51%

Karpińska W.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2021

|

vol. 12

|

issue 2

PL

Chrześcijaństwo w Chinach – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Chrześcijaństwo dotarło do Chin stosunkowo późno – najwcześniejsze potwierdzone informacje świadczące o obecności chrześcijaństwa na tym terenie pochodzą z VIII w. n.e. Od wieków kulturę chińską kształtowały inne systemy filozoficzno-religijne, chrześcijaństwo nie zawsze było więc rozumiane i akceptowane w Chinach. Mimo to, przetrwało i zyskuje coraz liczniejszą grupę wyznawców. Autorka przedstawia w artykule historię pojawienia się religii chrześcijańskiej w Chinach i drogę jaką chrześcijaństwo przeszło tam na przestrzeni wieków. Ukazuje również trudną sytuację Kościoła Katolickiego w Chińskiej Republice Ludowej w czasach współczesnych. Artykuł pokazuje co sprawiło, że udało się zakorzenić chrześcijaństwo w Chinach, jak odnalazło się ono w chińskiej kulturze oraz ilość jego chińskich wyznawców i roli jaką odgrywa dla nich chrześcijaństwo. Autorka zastanawia się również nad przyszłym rozwojem chrześcijaństwa w kraju, w którym religie i wierzenia rozumiane są inaczej niż w kulturze zachodniej.

EN

Christianity reached China relatively late - the earliest confirmed information about the presence of Christianity in this area dates back to the 8th century AD. For centuries, Chinese culture has been shaped by other philosophical and religious systems, so Christianity has not always been understood and accepted in China. Nevertheless, it has survived and is gaining more and more followers. The article presents the history of the appearance of the Christian religion in China and the way Christianity has fared there over the centuries. It also shows the plight of the Catholic Church in the People’s Republic of China. The article shows what made Christianity survive and put down roots in China, how it found itself in Chinese culture, the number of its followers, and the role Christianity plays for them. The author also reflects on the future development of Christianity in a country where religions are understood differently than in Western culture.

12

Zagadnienia ochrony dóbr kultury w prawie chińskim

32%

Smolarek M. P.

Ius Novum

|

2020

|

vol. 14

|

issue 2

220-221

EN

China is one of the biggest states that are a source of cultural property in the world, which has been losing part of its priceless heritage since the middle of the 19th century due to plunder, illegal trade and intentional or accidental damage. Due to multi-century history and ethnic diversity, China adopted a hierarchical system of the protection of relics and a model of legislation based on co-existence of comprehensive and specialist legislation taking into account a special nature of some objects. The People’s Republic of China is a country with rich culture and long history which, thanks to the consistent improvement of legislation and integration with the international system of cultural property management, holds an important position in the global movement for the protection of relics. The article aims to present the most important issues concerning legal protection of cultural property in China.

PL

Chiny są jednym z największych państw źródłowych dóbr kultury na świecie, które od połowy XIX w. traci część bezcennego dziedzictwa na skutek grabieży, nielegalnej sprzedaży oraz celowego lub przypadkowego niszczenia. Ze względu na wielowiekową historię oraz bogactwo grup etnicznych Chiny przyjęły hierarchiczny system ochrony zabytków oraz model legislacji oparty na koegzystencji ustawodawstwa kompleksowego i specjalistycznego, uwzględniającego szczególny charakter niektórych obiektów. Chińska Republika Ludowa jest krajem o bogatej kulturze i długiej historii, który dzięki konsekwentnemu ulepszaniu legislacji oraz integracji z międzynarodowym systemem zarządzania dobrami kultury zajmuje ważne miejsce w globalnym ruchu na rzecz ochrony zabytków. Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych zagadnień związanych z prawną ochroną dóbr kultury w Chinach.

Refine search results

Muzyka w kulturze chińskiej

The Cross-Culture Challenges in Marketing Relationship Creation. Understanding Chinese Guanxi, Renqing, Lian, Mianzi, Xinyong, and Xinren from the Direct Experiences of Polish Managers (Beyond Hofstede’s Approach)

Tabuizowanie imienia w Chinach

Kilka uwag na temat idei prawdy w klasycznych Chinach. Część pierwsza: Rozważania metodyczno-metodologiczne

Kilka uwag na temat idei prawdy w klasycznych Chinach. Część druga: Wyjaśnienie idei prawdy na przykładzie Dialogów konfucjańskich (Lunyu 論語): Junzi 君子 jako nosiciele prawdy

Borders Between Europe and China: Why Do Europeans (MIS)Understand Chinese Culture?

Recenzja monografii Doroty Brzozowskiej "Chińskie ślady w polskich dyskursach współczesnych"

Obraz Chin w piśmiennictwie Augustyna Zmarzłego SVD (1898-1966)

The Phenomenon of Daoism in Chinese Civilization

Rozwój chińskiej soft power w Azji Centralnej – szanse i wyzwania

Christianity in China: Past, Present and Future

Zagadnienia ochrony dóbr kultury w prawie chińskim