Search results

1

Rodzina chrześcijańska w nauczaniu papieża Franciszka

100%

Sobczyk A. J.

Teologia i Moralność

|

2014

|

vol. 9

|

issue 2(16)

201-214

EN

The Pope Francis in many places of his pontificate speaks out about marriage and family. This issue is particularly close to him. The aim of the article was to analyse his teaching and to find the most important, in the opinion of the Pope Francis, issues concerning Christian family. On the basis of these studies, it is noted that the Pope recognizes marriage as the authentic vocation of the human person. He notices, that the man starts a family, which is the environment of faith, the place of transmission of love, an icon of God’s love for people. Characteristics features of Christian family include life with prayer, faith and the joy of being together. He sees a lot of dangers threatening the modern family. He names them and as an antidote administers effective means to develop marriage and family life. The Pope is also preparing a synod of bishops in October 2014, which will be dedicated to the family.

PL

Papież Franciszek w wielu miejscach swojego pontyfikatu wypowiada się na temat małżeństwa i rodziny. Zagadnienie to jest mu szczególnie bliskie. Celem artykułu było przeanalizowanie jego nauczania pod kątem odnalezienia w nim najistotniejszych, zdaniem papieża Franciszka, zagadnień dotyczących rodziny chrześcijańskiej. Na podstawie przeprowadzonych badań zauważono, że Papież ujmuje małżeństwo jako autentyczne powołanie osoby ludzkiej. Zauważa, że człowiek zakłada rodzinę, która jest środowiskiem wiary, miejscem przekazywania miłości, ikoną miłości Boga do ludzi. Do cech charakterystycznych rodziny chrześcijańskiej zalicza życie modlitwą, wiarą i w radości bycia razem. Dostrzega wiele niebezpieczeństw grożących współczesnej rodzinie. Nazywa je i jako antidotum podaje skuteczne środki rozwoju życia małżeńskiego i rodzinnego. Przygotowuje również synod biskupów w 2015 roku, który zostanie poświęcony rodzinie.

2

A Christian family in a “provisional culture”

85%

Rabczyński P.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2017

|

vol. 16

|

issue 3

EN

Contemporary culture can be described as provisional and temporary. A provisional culture is closely bound with such ideologies as secularism, individualism, relativism, practical materialism, hedonism and consumerism. These dominant cultural paradigms threaten the Christian understanding of family, hindering its comprehensive development and its ability to fulfil its basic objectives such as mutual welfare of the spouses or giving birth to and raising offspring. A provisional culture poses a threat and a great challenge for the family. Taking into account the fact that each culture is an expression of the human spirit and an environment for building identity and interpersonal relations, a Christian family must not ignore the problems of the contemporary world, but rather undertake a dialogue with a provisional culture aimed at presenting and promoting the Christian model of family, being the first school of faith, preaching and defending a culture of life.

PL

Współczesną kulturę można określić mianem prowizorycznej lub tymczasowej. Kultura prowizoryczności ściśle łączy się z prądami ideowymi: sekularyzmem, indywidualizmem, relatywizmem, materializmem praktycznym, hedonizmem i konsumpcjonizmem. Zarysowane dominanty kulturowe godzą w chrześcijańskie rozumienie rodziny, uniemożliwiając jej wszechstronny rozwój i realizację podstawowych celów, jakimi są wzajemne dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa. Kultura prowizoryczności zagraża rodzinie i stanowi dla niej wielkie wyzwanie. W związku z tym, że każda kultura jest wyrazem ludzkiego ducha i środowiskiem budowania tożsamości i relacji międzyludzkich, rodzina chrześcijańska nie może zamknąć się na problemy współczesności, lecz powinna podjąć z kulturą prowizoryczności pewną formę dialogu, którego wyznacznikami są następujące zadania: ukazywać i promować chrześcijański model rodziny, być pierwszą szkołą wiary, głosić i bronić kultury życia.

3

ΟὐΔ´ ἈΡΕΤῊ ΦΙΛΌΤΗΤΟΣ ἈΠΌΠΡΟΘΕΝ – antyczny Kościół wobec kryzysu rzymskiego małżeństwa

71%

Nowaszczuk J.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2018

|

issue 2

111-128

PL

W pierwszych wiekach po Chrystusie instytucja małżeństwa i rodziny przeżywała w Imperium Romanum widoczny kryzys. Chrześcijaństwo, rozwijając się w strukturach pogańskiego państwa, nie mogło uniknąć konfrontacji w realiami życia. Pisma autorstwa Ojców Kościoła oraz orzeczenia synodów biskupich przekonują, że wspólnota wiary musiała reagować w swych szeregach na wiele wykroczeń, a nawet wynaturzeń pożycia małżeńskiego, opisywanych wspólnym mianem πορνεία badź fornicatio. Dokumenty przekonują do zmiany postępowania chrześcijan stosowano surowy, lecz jasno sprecyzowany, zestaw sankcji, pośród których najistotniejszą było pozbawienie uczestnictwa w życiu Kościoła i zakaz przyjmowania Eucharystii. Nawróceni grzesznicy mogli powrócić do wspólnoty po odbyciu wyznaczonej przez biskupa pokuty pełnionej w postaci exomologesis, a wraz z upływem czasy pojawiły się homilie, katechezy i traktaty pochodzące także od najwybitniejszych Ojców Kościoła, w których wyłożono ortodoksyjną doktrynę dotyczącą związku mężczyzny i kobiety. Uznano w nich małżeństwo nie tylko jako wartość, lecz także ukazano jako jedną z dróg uświęcenia i osiągnięcia doskonałości moralnej, alternatywną do życia w celibacie.

EN

In the first centuries after Christ, the institution of marriage and family experienced a visible crisis in the Roman Empire. Christianity, when developing within the structures of the pagan state, could not avoid confrontation with the realities of life. The scriptures from the works of the Fathers of the Church and the decisions of the Synods of Bishops argue that the community of faith also had to respond to a whole range of offences within it, and even aberrations of the marital life, being described collectively as πορνεία or fornicatio. The documents argue that a strict but clearly defined set of sanctions was used to correct the behaviour of Christians, among which the most important one was deprivation of the participation in the life of the Church and denial of the Eucharist. Converted sinners could return to the community after doing penance determined by the Bishop being fulfilled in the form of exomologesis. Over time, there were homilies, catecheses and treatises by the greatest Fathers of the Church where the orthodox doctrine concerning the union of a man and a women was expounded. They recognised not only its value but also showed it as one of the paths for sanctification and achieving moral perfection, an alternative to the life of celibacy.

4

L’éducation à la foi chrétienne dans la famille rwandaise

43%

Ukurikiyimfura W.

Nurt SVD

|

2023

|

issue 1

315-332

FR

Depuis les débuts du christianisme, le devoir et le droit de l’éducation à la foi chrétienne appartiennent à la Sainte Église. Mais on rappelle souvent aux parents chrétiens qu’il leur appartient d’abord d’assurer l’éducation chrétienne de leurs enfants selon la doctrine transmise par l’Église. Face à une telle tâche éducative familiale, une méthodologie adéquate est également indispensable. Cet article montre comment l’éducation à la foi chrétienne se fait dans la famille chrétienne rwandaise: de cette façon, elle peut aider tous ceux qui veulent former, équiper et perfectionner les enfants, les jeunes et les adultes pour servir le Seigneur dans leurs différentes sphères d’action.

EN

Since the beginnings of Christianity the duty and the right of education of the Christian faith belongs to the Holy Church. But Christian parents are often reminded that it is up to them first to ensure the Christian education of their children according to the doctrine transmitted by the Church. Faced with such a family educational task, adequate methodology is also required. This article shows how Christian faith education is done in Rwandan Christian family. In this way it can help all those who want to train, equip and improve children, young people and adults to serve the Lord in their different spheres of action.

PL

Od początków chrześcijaństwa Kościół ma prawo i obowiązek wychowywania ochrzczonych w wierze chrześcijańskiej. Powinność ta spoczywa w głównej mierze na rodzicach, zobowiązanych do wychowania dzieci według doktryny przekazanej przez Kościół. Aby sprostać temu obowiązkowi edukacji młodego pokolenia, rodzice winni postępować według odpowiedniej metody wychowawczej. W artykule ukazano, jak przebiega proces wychowania w wierze chrześcijańskiej w rodzinie rwandyjskiej. Na tym przykładzie można poddać głębokiej analizie wymagania, potrzeby oraz środki konieczne do odpowiedzialnego formowania zarówno dzieci, jak i dorosłych w duchu odpowiedzialności za Kościół.

Refine search results

1 Colloquia Theologica Ottoniana

1 Nurt SVD

1 Rocznik Teologii Katolickiej

1 Teologia i Moralność

1 2023

1 2018

1 2017

1 2014

1 Nowaszczuk J.

1 Rabczyński P.

1 Sobczyk A. J.

1 Ukurikiyimfura W.

Rodzina chrześcijańska w nauczaniu papieża Franciszka

A Christian family in a “provisional culture”

ΟὐΔ´ ἈΡΕΤῊ ΦΙΛΌΤΗΤΟΣ ἈΠΌΠΡΟΘΕΝ – antyczny Kościół wobec kryzysu rzymskiego małżeństwa

L’éducation à la foi chrétienne dans la famille rwandaise