Search results

1

Prawda a ekumenizm – Benedykt XVI wobec anglikanów

100%

Beyga P.

Teologia w Polsce

|

2019

|

vol. 13

|

issue 2

187-199

EN

Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The author of the article looked at this ecumenical activity in the perspective of Joseph Ratzinger’s – Benedict XVI’s teaching. According to pope emeritus nowadays relativism is the most dangerous for ecumenism in the Catholic Church after Vaticanum II. A special document promulgated by pope Benedict XVI entitled Anglicanorum coetibus was a magnificent example of ecumenical activity in the Catholic and conciliar spirit. The article shows ecumenism also in the perspective of conciliar Decree on ecumenism and liturgical vision of unity of the Church.

2

From the Medieval Church to the English Reformation: John Wycliffe and King Henry VIII’s Dissolution of the Monasteries, 1536–1539

88%

Chylińska B.

Acta Philologica

|

2015

|

issue 47

5-13

PL

Reformacja angielska poszła własną drogą; nie stosując się ściśle do zasad luteranizmu czy kalwinizmu zachowała wiele cech średniowiecznej tradycji katolickiej. Jednak jeszcze w średniowieczu pojawił się w Anglii charyzmatyczny kaznodzieja i uczony, John Wycliffe, stanowiąc poważne zagrożenie dla jedności kościoła. Można przyjąć, że jego ostra krytyka wad duchowieństwa, zwłaszcza upodobania do bogactwa, zradykalizowała na następne wieki angielski antyklerykalizm, co musiało wpłynąć na reformację Henryka VIII, która była jego osobistą, bardziej polityczną niż liturgiczną, rewolucją. W ten sposób, choć doktryna oraz wiara w Kościele w Anglii uległy jedynie niewielkim transformacjom, likwidacja klasztorów w latach 1536–1539, która przyniosła monarchii Tudorów ogromny majątek, stała się najbardziej rewolucyjną przemianą angielskiej reformacji.

EN

The English Reformation did not closely follow the Lutheran or Calvinist doctrines, retaining much of the medieval Catholic tradition. However, still in the Middle Ages, a scholastic, charismatic preacher, John Wycliffe, posed a serious challenge to the unity of the Church in England. It can be claimed that his fierce criticism of the ecclesiastical vices, particularly the clergy’s excessive wealth, strongly radicalized anticlericalism in England in the coming ages. Therefore, inevitably, Wycliffe’s preaching must have influenced King Henry VIII’s own Reformation which was essentially a political, and to a much lesser degree liturgical, revolution. Accordingly, although the religious doctrine and worship changed very little in England, the dissolution of the monasteries in 1536–1539, which brought the Tudor dynasty enormous wealth, became the most important upheaval of the English Reformation.

3

Anglicans and Methodists Together Again? The Restoration of Church Unity between Anglicans and Methodists in Great Britain according to the Document Mission and Ministry in Covenant

75%

Kantyka P.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 7: Teologia ekumeniczna - English Online Version

65-78

EN

The article presents the latest proposal by the Church of England and Methodist Church Faith and Order bodies to restore Anglican–Methodist unity in Great Britain. If mutually adopted, the document titled Mission and Ministry in Covenant would enable the introduction of episcopacy in the British Methodist Church, the presbyteral ordination of Methodist ministers by a bishop, and—as a result—the mutual recognition and interchangeability of presbyteral ministry in both Churches. The proposal concerning the introduction of episcopal ordination in the Methodist Church recommends ordination to the episcopacy of each elected President of Methodist Conference. Thus ordained, the President-bishop would then ordain Methodist presbyters. As regards the Methodist presbyters who were not episcopally ordained, the document proposes the recognition of their ministry by the Church of England in the terms of “bearable anomaly.” Yet, such a solution poses many questions and gives rise to theological doubts.

4

Porównanie do donatystów w nowożytnych polemikach wyznaniowych

63%

Adamiak S.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue 3-4

108-118

EN

The paper shows how different polemists used the analogy with the fourth century Donatist schism to label their opponents in the Reformation controversies. The accusation of Donatism was raised not only by the Catholics against the Protestants in general, as opposing the authority of Rome, but also both by the Catholics and magisterial Reformers against the radical Reformers, who rejected any connection between the Church and the state, and demanded of their converts to be baptised again. The analogy was also used in the polemics between more and less radical branches of the English Reformation. It was also employed in a very efficient way by Cardinal Wiseman in 1839 against the Anglicans, and was one of the main impulses for the conversion of John Henry Newman to Roman Catholicism.

5

Prawda a ekumenizm – Benedykt XVI wobec anglikanów

63%

Beyga P.

Teologia w Polsce

|

2019

|

vol. 13

|

issue 2

187-199

EN

Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The author of the article looked at this ecumenical activity in the perspective of Joseph Ratzinger’s – Benedict XVI’s teaching. According to pope emeritus nowadays relativism is the most dangerous for ecumenism in the Catholic Church after Vaticanum II. A special document promulgated by pope Benedict XVI entitled Anglicanorum coetibus was a magnificent example of ecumenical activity in the Catholic and conciliar spirit. The article shows ecumenism also in the perspective of conciliar Decree on ecumenism and liturgical vision of unity of the Church.

PL

Ekumeniczna działalność jest niezwykle ważnym aspektem życia Kościoła katolickiego. Autor artykułu spojrzał na aktywność ekumeniczną w perspektywie nauczania Josepha Ratzingera – Benedykta XVI. Według papieża emerytaw Kościele katolickim po Vaticanum II najbardziej niebezpieczny dla ekumenizmu jest relatywizm. Specjalny dokument promulgowany przez papieża Benedykta XVI, zatytułowany Anglicanorum coetibus, był wspaniałym przykładem ekumenicznej działalności w katolickim i soborowym duchu. Artykuł ukazuje także ekumenizm w perspektywie soborowego Dekretu o ekumenizmie i liturgicznej wizji jedności Kościoła.

6

Instytucja małżeństwa w porządku kanonicznym Kościoła Anglii

63%

Kilanowski I. M.

Ius Matrimoniale

|

2022

|

vol. 33

|

issue 1

195-210

EN

The article presents the institution of marriage in the Anglican legal order. Starting from the legal-comparative analysis of marriage in Anglican and Catholic canon law, the issues are presented the sacramentality of marriage, the religious-state nature of Anglican marriages and the methods of contracting marriage with civil consequences in the British legal order. The subject of the analysis are also the nullity of an Anglican marriage and the declaration of divorce – an institution unknow in Catholic canon law. The summary is a comparison of the institution of marriage in the canon law of the Roman Catholic Church and the Church of England.

PL

Artykuł prezentuje instytucję małżeństwa w anglikańskim porządku prawnym. Wychodząc od prawno-porównawczej analizy małżeństwa w prawie kanonicznym anglikańskim i katolickim, przedstawione zostaną kwestie sakramentalności związku małżeńskiego, religijno-państwowego charakteru małżeństw anglikańskich oraz sposobów zawarcia małżeństwa ze skutkami cywilnymi w brytyjskim porządku prawnym. Przedmiotem analizy jest także orzeczenie nieważności małżeństwa anglikańskiego oraz orzeczenie rozwodu – instytucji nieznanej w katolickim prawie kanonicznym. Podsumowanie stanowi porównanie instytucji małżeństwa w prawie kanonicznym Kościoła rzymskokatolickiego oraz Kościoła Anglii.

7

KOŚCIÓŁ KATOLICKI w ANGLII ZA PANOWANIA ELŻBIETY I WIELKIEJ

51%

ORLICKI K.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2019

|

issue XVI/16

189-199

EN

Roman Catholic Church in England during the reign of Elizabeth I, Queen Elizabeth I wanted to build a stable, peaceful nation with a strong government, free from the influence of foreign powers in matters of the church and the state. To realise this vision it was necessary to reach a new religious settlement that was as inclusive as possible. Changes needed to be introduced with a minimum of confrontation in order to overcome fear and suspicion at home and abroad. The choice of state religion would have political consequences, whatever the decision. Choosing to remain Catholic would surrender power to Rome and ally England with other Catholic states, such as France and Spain. Returning to Protestantism would align England with the Dutch, its main trading partner, but risked antagonising Spain, the most powerful nation in the world. Moving over to Protestantism also risked striking fear among England’s Catholics due to the risk of persecution.

8

Anglikanie i metodyści znów razem? Odnowienie jedności kościelnej między anglikanami i metodystami w Wielkiej Brytanii wedle dokumentu Misja i Służba w Przymierzu

51%

Kantyka P.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 7: Teologia ekumeniczna

105-118

EN

The article describes the latest proposal by the Church of England and Methodist Church Faith and Order bodies to restore Anglican-Methodist unity in Great Britain. If mutually adopted, the document Mission and Ministry in Covenant would enable introduction of episcopacy in the Methodist Church, the presbyteral ordination of Methodist ministers by a bishop, then mutual recognition and interchangeability of presbyteral ministry in both Churches. The proposal concerning the introduction of the episcopal ordination in the Methodist Church presupposes ordination to the episcopacy of each elected President of Methodist Conference. Then, a President-bishop ordained in such a way would ordain Methodist presbyters. As to the Methodist presbyters, who were not episcopally ordained, the document presupposes the recognition of their ministry by the Church of England in the terms of “bearable anomaly.” Yet, such a solution poses many questions and theological doubts.

PL

Artykuł przedstawia najnowszą propozycję agend Wiary i Ustroju Kościoła Anglii oraz Kościoła Metody stycznego w Wielkiej Brytanii, aby przywrócić anglikańsko-metodystyczną jedność kościelną w Wielkiej Brytanii. Gdyby obustronnie przyjęto dokument Misja i Służba w Przymierzu, umożliwiłoby to wprowadzenie episkopatu w brytyjskim Kościele Metodystycznym, dokonywanie święceń prezbiteratu duchownych metodystycznych przez biskupa, a w rezultacie wzajemne uznanie i możliwość wymiany posługiwania duchownego w obu Kościołach. Propozycja wprowadzenia święceń biskupich w Kościele Metodystycznym zakłada święcenie do stopnia episkopatu każdorazowo wybieranego Przewodniczącego Konferencji. Następnie tak wyświęcony Prezydent-biskup dokonywałby święceń prezbiterów metodystycznych. Co do prezbiterów metodystycznych, którzy nic zostali wyświęceni przez biskupa, dokument zakłada uznanie ich posługiwania przez Kościół Anglii na zasadzie „znośnej anomalii”. Takie rozwiązanie rodzi jednak wiele pytań i teologicznych wątpliwości.

9

Michał Hucał, Oddziaływanie brytyjskiej ustawy o prawach człowieka z 1998 r. na Kościół Anglii, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek 2015, ss. 302

51%

Stanisz P.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2017

|

vol. 20

393-401

PL

artykuł recenzyjny

10

Prawo Kościoła Anglii jako część systemu prawa Anglii

51%

Rynkowski M.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2015

|

vol. 18

201-214

PL

Celem artykułu jest ukazanie, że prawo Kościoła Anglii stanowi część systemu prawa Anglii. Tezę tę potwierdza proces stanowienia tego prawa, komentarze doktryny, wyroki sądów angielskich, a nawet orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Najbardziej charakterystyczny rodzaj aktu prawnego, measure, jest omówiony na przykładach pod kątem procesu stanowienia prawa i zakresu obowiązywania.

EN

The aim of this article is to demonstrate that the law of the Church of England constitutes a part of the English legal system. This thesis is confirmed by the way this law is adopted, by the commentaries and by the jurisprudence of the English courts, and even of the European Court of Human Rights. The most characteristic legal act, the measure, is presented in terms of the legislative process and the scope of application, on the examples given.

11

Teologia Johna Henry’ego Newmana i jej ekumeniczne skutki

51%

Surowiec P. R.

Collectanea Theologica

|

2023

|

vol. 93

|

issue 2

105-137

EN

The research problem addressed in the article is the influence of John Henry Newman’s theological writings on Anglicans and Catholics, as well as the ecumenical effects of this theologian’s ecclesiological thought on the Church of England and Roman Catholicism. The aim of the article is presenting the ecumenical heritage of the theological writings of John Henry Newman especially in the area of ecclesiology. The article details the elements of the Church’s identity, Anglican inspirations based on Newman’s thought and Conciliar references to his writings.

PL

Problemem badawczym podejmowanym w artykule jest wpływ pism teologicznych Johna Henry’ego Newmana na anglikanów i katolików, a także skutki, jakie wywarła jego myśl eklezjologiczna na Kościół Anglii i rzymski katolicyzm. Celem artykułu jest przedstawienie ekumenicznego dziedzictwa, jakie wypływa z teologicznych pism Johna Henry’ego Newmana zwłaszcza w dziedzinie eklezjologii. W artykule wyszczególniono elementy tożsamościowe Kościoła, anglikańskie inspiracje Newmanem oraz soborowe odniesienia do jego pism.

12

Stowarzyszenie Żydów-Chrześcijan w Polsce i dobroczynna działalność anglikanów w międzywojennej Polsce

51%

Flisiak D.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2016

|

issue 96

161-174

EN

Association of Jewish Christians was established in 1930. The aim of this initiative was an agreement between the two missions of the Church of England, which operated in interwar Poland, London Society for Promoting Christianity amongs the Jews and The Barbican Mission to the Jews. The first of them acted in central Poland, the other in the eastern provinces. Both organizations conducted missionary activity among Jews. The aim of the association was to provide assistance to Christians of Jewish origin (neophytes). This was due to the fact that such persons were removed from the communities in which to exist so far. Soon, the idea of the association fell because both organizations competed with each other. After some time, members of the The Barbican Mission to help neophytes brought to life Care Society converts the Israelites, „The Samaritan”.

PL

Stowarzyszenie Żydów-Chrześcijan powstało w 1930 r. Celem tej inicjatywy było zawarcie porozumienia między dwoma misjami Kościoła anglikańskiego, które działały w międzywojennej Polsce, Londyńskiego Towarzystwa Szerzenia Chrześcijaństwa wśród Żydów oraz Misji Barbikańskiej. Pierwsza z nich działała w centralnej Polsce, druga w województwach wschodnich. Obydwie organizacje prowadziły działalność misyjną wśród wyznawców judaizmu. Celem stowarzyszenia było niesienie pomocy chrześcijanom pochodzenia żydowskiego (neofitom). Było spowodowane to tym, że takie osoby były usuwane ze wspólnot, w których dotychczas egzystowali. Wkrótce idea stowarzyszenia upadła, ponieważ obydwie organizacje konkurowały ze sobą. Po pewnym czasie członkowie Misji Barbikańskiej, by pomóc neofitom, powołali do życia Towarzystwo Opieki nad nawróconymi Izraelitami „Samarytanin”.

13

A Reflection on the Shari’a Debate in Britain

38%

Shah P.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2010

|

vol. 13

69-96

EN

Introduction Europeans are uncomfortable with their Muslim neighbours. The success of far right parties in the European Parliament elections, the referendum against minarets in Switzerland, and the consideration by the French authorities to ban the burqa, all in the year 2009, are cases in point. The Muslim presence has thus provoked questions about European liberal democracies and the limits of their tolerance of difference. Their presence in Europe is also forcing Muslims to re-evaluate many of the norms and practices they took for granted when living in their countries of origin. However, Muslims do not always give up their traditions, or they reconstruct them on European soil in ways that other Europeans cannot easily accept. This includes practices which are beginning to more directly challenge European notions of the unity of nation-state legal orders. Thus, the prospect of the shari’a (Islamic law) gaining recognition within European legal systems is a matter fraught with controversy. This is especially so in the United Kingdom where the debate about Muslims has often centred on the shari’a. While there was some public discussion of the shari’a previously (Shah 2010), on 7 February 2008, the head of the Church of England, the Archbishop of Canterbury, Dr Rowan Williams, gave a speech at the Royal Courts of Justice in London in which he appeared to back some sort of official recognition for shari’a. This article is a response to the Archbishop’s lecture or, more precisely, it responds to the fierce criticism levelled against the Archbishop for suggesting that it was inevitable that shari’a norms would gain greater recognition within English law. It briefly recounts the history of recognition of shari’a in areas under the jurisdiction of Europeans, arguing that the mere prospect of recognition of Islamic law is not as strange or odd as has been made out. The article then goes on to outline the content of the Archbishop’s speech and the responses to it. It then moves to consider the limited ways in which English law has already adapted to some ethnic minority norms, and examines the prospects for greater flexibility and openness to non-European norm systems in the contemporary context of ethnic and religious plurality. Conclusion Currently, we appear to be in a strange and largely unexplored landscape, with senior religious figures and other state officers, as well as a number of academics and legal practitioners, discussing the legal implications of the large-scale Muslim presence in Britain. There is deep unease about the matters being raised, let alone about what directions official legal systems should be taking to constructively respond to the question of shari’a. Dr Williams’ foray into the shari’a debate may have lasting implications, and it may be regarded as part of a longer-term strategy of reorienting the inter-relationship of Islamic law and British legal systems. It can only be a long-term strategy since contemporary conditions appear to be determined by legal nationalism and these will not be easily shaken off, even though it may be easy enough to argue academically for seeing things from different viewpoints. However, the future looks interesting.

PL

Wstęp Europejczycy czują się coraz mniej komfortowo mając muzułmanów za sąsiadów. Niedawne wydarzenia z roku 2009 - sukces skrajnej prawicy w wyborach do Parlamentu Europejskiego, referendum w sprawie minaretów w Szwajcarii oraz rozważanie wprowadzenia zakazu noszenia burek we Francji – to najlepsze przykłady tego stanu rzeczy. Obecność muzułmanów rodzi zatem pytania o europejskie liberalne demokracje i granice tolerancji jaki wyznaczają one w kwestii odmienności. Obecność w Europie zmusza także samych muzułmanów do rewizji wielu norm i praktyk, które przyjmowali za pewnik w krajach, z których pochodzą. Mimo to, muzułmanie nie zawsze rezygnują ze swoich tradycji lub też próbują odtwarzać je na europejskiej ziemi, co dla wielu Europejczyków nie jest łatwe do zaakceptowania. Praktyki te w sposób coraz bardziej bezpośredni kwestionują europejskie pojęcie wspólnoty porządków prawnych typowych dla państw jednonarodowościowych. Stąd, perspektywa uznania szariatu (prawa islamskiego) jako składowej europejskich systemów prawnych budzi wiele kontrowersji. Jest to szczególnie widoczne w Wielkiej Brytanii, gdzie dyskusja na temat muzułmanów skupia się często na kwestii szariatu. Chociaż publiczna debata na temat prawa szariatu miała miejsce już wcześniej, (Shah 2010), 7 lutego 2008 roku głowa Kościoła anglikańskiego, arcybiskup Canterbury, dr Rowan Williams, wygłosił mowę w Sądzie Królewskim w Londynie, w której wydawał się popierać pewne rozwiązania w sprawie oficjalnego uznania szariatu. Niniejszy artykuł jest odpowiedzią na wykład arcybiskupa, a konkretnie na gwałtowną krytykę, z jaką spotkało się jego wystąpienie, w którym sugerował, iż nie da się uniknąć szerszego uznania norm szariatu w angielskim prawie. Artykuł przedstawia zwięzłą historię poszanowania prawa szariatu na obszarach pozostających pod władzą sądowniczą europejczyków i uzasadnia, iż sama perspektywa uznania prawa islamu nie jest czymś nieznanym lub dziwnym, jak to się próbuje przedstawiać. Dalej artykuł omawia treść przemówienia arcybiskupa Canterbury i zajmuje wobec niego stanowisko. Następnie, autor rozpatruje przypadki, w których angielskie prawo w ograniczony sposób przejęło już pewne normy mniejszości etnicznych i zastanawia się nad tym, czy istnieje perspektywa większej elastyczności i otwartości na pozaeuropejskie systemy norm prawnych we współczesnym kontekście pluralizmu etnicznego i religijnego. Wnioski Wydaje się, iż obecnie wkraczamy na nieznany i niezbadany teren, na którym wysokiej rangi przedstawiciele życia religijnego i urzędnicy państwowi, a także przedstawiciele świata nauki i prawnicy debatują o konsekwencjach prawnych rosnącej obecności muzułmanów w Wielkiej Brytanii. Podnoszone zagadnienia wprowadzają głęboki niepokój, podobnie jak propozycje odnośnie kierunków, jakie powinny obrać systemy prawne, aby być w stanie konstruktywnie odpowiedzieć na problem szariatu. Krok uczyniony przez dra Williamsa w stronę uruchomienia debaty o szariacie może mieć trwałe skutki i może być postrzegany jako część długofalowej strategii reorientacji współzależności prawa islamskiego i brytyjskich systemów prawnych. Może to być jedynie strategia rozłożona w czasie, gdyż dzisiejszy krajobraz wydaje się być zdominowany przez prawny nacjonalizm, co nie będzie łatwe do przezwyciężenia nawet, jeśli dyskusja akademicka na temat odmiennych perspektyw i punktów widzenia wydaje się nie napotykać na żadne przeszkody. Niemniej jednak, przyszłość zapowiada się interesująco.

Refine search results

Prawda a ekumenizm – Benedykt XVI wobec anglikanów

From the Medieval Church to the English Reformation: John Wycliffe and King Henry VIII’s Dissolution of the Monasteries, 1536–1539

Anglicans and Methodists Together Again? The Restoration of Church Unity between Anglicans and Methodists in Great Britain according to the Document Mission and Ministry in Covenant

Porównanie do donatystów w nowożytnych polemikach wyznaniowych

Prawda a ekumenizm – Benedykt XVI wobec anglikanów

Instytucja małżeństwa w porządku kanonicznym Kościoła Anglii

KOŚCIÓŁ KATOLICKI w ANGLII ZA PANOWANIA ELŻBIETY I WIELKIEJ

Anglikanie i metodyści znów razem? Odnowienie jedności kościelnej między anglikanami i metodystami w Wielkiej Brytanii wedle dokumentu Misja i Służba w Przymierzu

Michał Hucał, Oddziaływanie brytyjskiej ustawy o prawach człowieka z 1998 r. na Kościół Anglii, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek 2015, ss. 302

Prawo Kościoła Anglii jako część systemu prawa Anglii

Teologia Johna Henry’ego Newmana i jej ekumeniczne skutki

Stowarzyszenie Żydów-Chrześcijan w Polsce i dobroczynna działalność anglikanów w międzywojennej Polsce

A Reflection on the Shari’a Debate in Britain