Search results

1

The problem of migration security in the current case-law of the CJEU – the perspective of Member States

100%

Kosińska A. M.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2019

|

issue 13

175-188

PL

Artykuł analizuje orzecznictwo pokryzysowe Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w obszarze bezpieczeństwa migracyjnego państw członkowskich. W związku z eskalacją kryzysu migracyjnego w 2015 r. Unia Europejska stanęła przed nowymi wyzwaniami w zarządzaniu migracjami. Orzecznictwo TSUE, zwłaszcza wydawane w procedurze tzw. pytań prejudycjalnych, stanowi swoisty barometr dla problemów, z jakimi mierzą się państwa członkowskie w zakresie zagwarantowania bezpieczeństwa. Zgodnie z przyjętymi założeniami badawczymi, Trybunał ma realną możliwość kształtowania standardów bezpieczeństwa migracyjnego w obszarze polityki azylowej i powrotowej. Co więcej, w ramach prawa migracyjnego UE i polityk migracyjnych istnieje priorytet bezpieczeństwa migracyjnego, zgodnie z którym konieczne jest zagwarantowanie jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom procesów migracyjnych, tj. zarówno migrantom, jak też społeczeństwu przyjmującemu. Zasada ta powinna być wdrażana zarówno na poziomie procesów legislacyjnych, jak też w obszarze implementacji norm prawnych. W wyniku przeprowadzonej analizy orzecznictwa Trybunału, wyodrębnione zostały cztery podstawowe obszary związane z bezpieczeństwem migracyjnym państw członkowskich: sprawy dotyczące bezpośrednio ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, sprawy odnoszące się do możliwości ograniczenia cudzoziemcom niepożądanym wjazdu na terytorium państw członkowskich oraz swobody poruszania się, sprawy dotyczące zakazów wjazdu nakładanych na cudzoziemców o nieuregulowanym statusie oraz problematyki solidarnego dzielenia odpowiedzialności przez państwa członkowskie w obliczu masowego napływu migrantów, a tym samym zapewnienia bezpieczeństwa migracji na terytorium wszystkich państw członkowskich.

EN

The article analyzes the post-crisis CJEU case-law in the area of migration security of the Member States. Due to the escalation of the migration crisis in 2015, the European Union has been facing new challenges in migration management. The case-law of the CJEU, especially issued in the procedure of the so-called questions referred for a preliminary ruling, constitutes a certain benchmark for the problems, which the Member States need to deal with in the area of guaranteeing safety. In accordance with the research method adopted for the purpose of the current study, the Court of Justice has a real possibility of shaping the standards of migration security in the area of asylum and return policies through its case-law. What is more, within the field of EU migration law and migration policies, there exists a migration security priority, in accordance with which it is necessary to provide the highest level of security to all the actors of migration processes, i.e. both the very migrants, as well as the receiving society. This principle should be applied at the level of legislative processes and also in the area of the implementation of legal norms. As a result of the conducted analysis of the case-law of the CJEU, the four basic areas with regard to the migration security of the Member States have been identified.

2

Granting Foreigners the International Protection in the Republic of Poland

89%

Fermus-Bobowiec A., Lis E.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 4

EN

After so-called Arab Spring increasing number of people seeking international protection in the EU Member States became noticeable. In 2015 over 1 million people and by the June 2016 around 156 thousand refugees, displaced persons and other migrants went to Europe, either escaping from the internal conflict or searching for better social welfare. European Commission has undertaken actions in order to stop influx to Europe, e.g. donated funds equivalent to the 83 million euro to the urgent refugee relief in Greece and also supports refugees staying in Turkey, and this country, from the beginning of conflict in Syria, i.e. from 2011, received the help equivalent to the 455 million euro.The EU did not only confine itself to grant the financial aid, but also revised its primary and secondary law. The basic aim of this changes was to increase refugees’ protection regime, to ensure that co-called Dublin system, which establishes criteria for determining the Member State responsible for consideration of an application for asylum, will be more effective and fair system. It is noteworthy that one of the main factor that caused these changes were, due to their relevance, judgements of European Court of Human Rights and case law of the European Union Court of Justice in so-called Dublin cases.EU asylum and migration policy has a major impact on legislation of its Member States, including Polish legislation. Therefore, in order to adapt Polish law to European Union law, the act of 10th September 2015 on the amendment to the act on granting foreigners the protection in the Republic of Poland and some other acts, which implements to the Polish legal system all of provisions of the directive of the European Parliament and the Council 2013/32/UE, so-called procedural directive, the directive of the European Parliament and the Council 2013/33/UE, so-called reception directive, and for adjustment of Polish law to the regulation of the European Parliament and the Council 604/2013/UE, so-called Dublin III, was passed.This paper highlighted the most important amendments to the act of 13th June 2003 on granting foreigners protection in the Republic of Poland, which concern the international protection, i.e. granting an alien the status of refugee and subsidiary protection status, including obligations arising for Poland from the international law, as well as law of the European Union in this respect.

PL

Po tzw. arabskiej wiośnie ludów zauważalny jest znaczny wzrost liczby osób poszukujących ochrony międzynarodowej w państwach członkowskich UE. W 2015 r. ponad milion, a do czerwca 2016 r. około 156 tys. uchodźców, uchodźców wewnętrznych i innych migrantów udało się do Europy, uciekając przed konfliktem wewnętrznym lub w poszukiwaniu lepszych warunków bytowych. Komisja Europejska podjęła działania mające na celu zahamowanie napływu migrantów do Europy, np. przeznaczyła środki w wysokości 83 mln euro na pilną pomoc dla uchodźców w Grecji, wspiera także uchodźców przebywających w Turcji, której od początku konfliktu w Syrii (tj. od 2011 r.) przekazała pomoc w wysokości 455 mln euro.UE nie ograniczyła się tylko do udzielenia pomocy finansowej, ale też dokonała zmian zarówno w prawie pierwotnym, jak i wtórnym. Ich podstawowym celem było wzmocnienie ochrony uchodźców, zapewnienie większej sprawiedliwości i efektywności tzw. systemowi dublińskiemu, który określa państwo odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku azylowego. Należy także podkreślić, iż istotnym czynnikiem determinującym te zmiany były orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz TSUE w tzw. sprawach dublińskich.Polityka UE w dziedzinie azylu i imigracji w istotnym stopniu wpływa na ustawodawstwo państw członkowskich, w tym Polski. W związku z tym, w celu dostosowania prawa polskiego do aktów prawa unijnego, uchwalono ustawę z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, która dokonuje wdrożenia całości postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE (tzw. dyrektywy proceduralnej), dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE (tzw. dyrektywy recepcyjnej) oraz dostosowuje przepisy krajowe do przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady 604/2013/UE (tzw. Dublin III).W artykule przedstawiono najważniejsze zmiany wprowadzone do ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dotyczące ochrony międzynarodowej (tj. nadania statusu uchodźcy i przyznanie ochrony uzupełniającej), z uwzględnieniem zobowiązań wynikających dla Polski z prawa międzynarodowego i aktów prawa unijnego w tym zakresie.

3

Pojęcie bezpiecznego państwa pochodzenia i ocena jego zastosowania wobec Ukrainy w świetle wydarzeń 2014 r.

71%

Kosińska A. M.

Studia Prawnicze KUL

|

2015

|

issue 2 (62)

153-172

PL

Artykuł analizuje koncepcję bezpiecznego państwa pochodzenia uregulowaną w dyrektywie 2013/32 i możliwość jego zastosowania wobec Ukrainy w świetle wydarzeń 2014 r. Artykuł analizuje instrumenty ochrony przyjęte w ramach Wspólnego Europejskiego Systemu Azylowego, sytuację migracyjną Ukrainy jako kraju pochodzenia osób ubiegających się o ochronę międzynarodową oraz prezentuje bieżące tendencje migracyjne z Ukrainy do krajów UE, w tym do Polski. Szczególna uwaga w opracowaniu została poświęcona analizie przesłanek z Załącznika I dyrektywy 2013/32, które pozwalają uznać państwo pochodzenia migrantów za państwo bezpieczne. W oparciu o dane UNHCR i dokumentów opracowanych przez inne organizacje międzynarodowe autorka przychyla się do stanowiska Wysokiego Komisarza ONZ, że zgodnie z sytuacją na Ukrainie pod koniec 2014 r. nie można jej uznać za państwo bezpieczne, a tym samym wnioski statusowe składane przez jej obywateli należy rozpatrywać ze szczególną uwagą.

EN

The present article analyzes the concept of safe country of origin regulated in the Directive 2013/32 and assessment of its application to Ukraine in the light of the 2014 year’s events. Article presents the instruments of international protection adopted within the framework of Common European Asylum System and current migratory movements from Ukraine to EU Member States, especially to Poland. Special attention in the article was brought to the Annex I to the Directive and legal conditions to recognize the country as a safe one. On the basis of the documents produced by UNHCR and other international organizations the author shares the position of the UN High Commissioner for Refugees that Ukraine due to the situation in the end of 2014 cannot be recognize as a safe country of origin. Because of this, all the applications for refugee status submitted by Ukrainians must be examined very carefully.

RU

В статье анализируется понятие безопасной страны происхождения, которые регулируется Директивой 2013/32 и возможность его применимости к Украинe в свете событий 2014 года. Cтатья анализирует обороныe инструменты, принятые в рамках Общей Eвропейской Cистемы Убежища, ситуацию в Украинe как странe происхождения заявителей о предоставлении международной защиты и показывает cовременные тенденции в миграции из Украины в страны ЕС, в том числе в Польшу. Особое внимание было уделено анализу условий Приложения I Директивы 2013/32, которые позволяют признать страну происхождения мигрантов как безопасну. На основании данных УВКБ ООН и документов, полученных от других международных организаций автор согласен c Верховным Комиссаром ООН, что в соответствии с ситуацией в Украине в конце 2014 года не можна рассматривать ee в качестве безопасной страны, и, следовательно, заявления на убежище ee граждан должны быть рассмотрены с особой осторожностью.

4

Kryzys imigracyjny w UE w latach 2015–2017. Aspekty prawne i polityczne

63%

KOSMAN M. M.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2017

|

issue 11

279-294

EN

The immigration crisis that hit the European Union at the beginning of the second decadeof the 21st century, when to Europe began to come with unprecedented intensity immigrants fleeing violence or poverty, has inspired the preparation of this article. It reviews the most important international legal bases for refugees, beginning with the Geneva Convention of 1951. Particular attention has been given to the main acts of the Common European Asylum System and to the analysis of the major content of the main Council decisions on the relocation of immigrants from 2015 to 2016 as well as the agreement between the EU and Turkey on the return of illegal immigrants. The following is the statistics on the granting of international protection in the EU and the analysis of the content of Slovakia and Hungary’s complaints against relocation decisions. The article summarizes conclusions and recommendations on the management of the migration crisis.

PL

Inspiracją do przygotowania powyższego artykułu stał się kryzys imigracyjny, który dotknął Unię Europejską z początkiem drugiej dekady XXI wieku, gdy do Europy zaczęły przybywać z niespotykaną wcześniej intensywnością rzesze imigrantów uciekających przed przemocą bądź ubóstwem. Dokonano w nim przeglądu najistotniejszych podstaw prawnomiędzynarodowych dotyczących uchodźców, poczynając od konwencji genewskiej z 1951 r. Szczególna uwaga została położona na główne akty z zakresu Wspólnego Europejskiego Systemu Azylowego oraz analizę istotniejszych treści kluczowych decyzji Rady UE dotyczących relokacji imigrantów z lat 2015–2016, jak również porozumienia pomiędzy UE a Turcją na temat odsyłania nielegalnych imigrantów. W dalszej części dokonano przybliżenia danych statystycznych dotyczących przyznawania ochrony międzynarodowej w UE oraz analizy treści skarg Słowacji i Węgier przeciwko decyzjom o relokacji. Artykuł podsumowują wnioski i rekomendacje odnośnie zarządzania kryzysem migracyjnym.

Refine search results

2 Rocznik Integracji Europejskiej

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Studia Prawnicze KUL

1 2019

1 2017

1 2016

1 2015

2 Kosińska A. M.

1 Fermus-Bobowiec A.

1 KOSMAN M. M.

1 Lis E.

The problem of migration security in the current case-law of the CJEU – the perspective of Member States

Granting Foreigners the International Protection in the Republic of Poland

Pojęcie bezpiecznego państwa pochodzenia i ocena jego zastosowania wobec Ukrainy w świetle wydarzeń 2014 r.

Kryzys imigracyjny w UE w latach 2015–2017. Aspekty prawne i polityczne