Search results

1

Wacław Potocki i Podgórze Karpackie - peryferyjne centrum teologicznej refleksji poety („Tydzień stworzenia świata” - „Ogród”)

100%

Obremski K.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2010

|

issue 1-2

297-310

PL

Each period possesses its own concept of world and man. The article presents the attitude of a man of Baroque to the surrounding reality, on the example of Wacław Potocki’s work. The author indicates the Biblical mediation of anthropological and existential threads, which endows Potocki’s poetry with a universal dimension.

2

Interpretation of Spiritual Life According to the “Imago Dei”

86%

Pędrak A.

Teologia w Polsce

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

169-184

EN

This article is the result of theological research on the subject of life. The phenomenon of life is multifaceted, but often it cannot be defined because it is a mystery. The author of the article, based on the truth that man is a biological-psycho-spiritual unity, interprets these spheres in the key of St. Bonaventure’s idea, describes them as vestigium, umbra, and imago Dei. The issue of spiritual life in the category of Imago Dei is analyzed in detail. The author tries to answer the questions that arise by using not only theological fields: or is there an openness to transcendence only in a man? What does it mean to be an image of God? How to achieve a full life? The sphere of bios, psyche, and zoe in the human person are permeating each other, but this spiritual life transcends the previous two planes. This distinguishes man from other creatures and gives him a unique character. God, in His goodness and freedom, grants man life, creates him as a free being and in His image. But the perfect image of the Father is Jesus Christ. In His Incarnation, He showed us the fullness of humanity and through imitation and union with Christ, man can become conformed to the image of God. In this way, it is finally possible to obtain full participation in the communion with God in the Holy Trinity.

3

Umbra Dei. A Theological Interpretation of Psychological Life

86%

Pędrak A.

Teologia w Polsce

|

2019

|

vol. 13

|

issue 1

87-100

EN

The article is a result of research on the phenomenon of life. Due to the multiplicity of definitions, it should be understood on many planes. The author reflects in particular on one of the levels of perceiving life as psyche, which together with bios and zoe permeate each other and interact with each other. Therefore, the subject matter of work, apart from the theological interpretation, is supported by the results of research in other scientific disciplines. Inspired by the theological category of St. Bonaventure, the author allegorically calls psychological life (intelligent and conscious) the umbra Dei – a shadow of God. This approach allows us to answer questions about the relationship between the life of psyche and the Creator and draws attention to the transcendental function visible already at this level. The Primordial Light is the Creator and the Cause of Life. With his grace He penetrates the mind and heart of man, directs him from the very beginning of creation towards God, renews his wounded nature and provides answers to existential questions that always accompany the life of a rational being – the human person.

4

Bóg jako stwórca w interpretacji Harminusa Kuiterta

72%

Nadbrzeżny A.

Roczniki Teologii Ekumenicznej (Annals of Ecumenical Theology)

|

2012

|

vol. 4(59)

123-140

EN

Harminus Kuitert belongs to the most known Reformed theologians. He refers in his theology to the thinking of D.F. Schleiermacher, while he stresses the importance of the feeling in the experience of the presence of God. According to Kuitert, a Christian image of God as Creator has been rooted in the humans experience of dependence on the “Power of Reality”. Within the framework of this universal experience, an individual feels an internal call which he recognizes as the sign of the presence of the Creator. The meeting with the “person in need” is declared to be an opportunity to experience God as Creator. God in Christianity is the God of Word, not as the “absent ground of being”. In his reflection on the Creator Kuitert entirely omits Trinitarian and salvation historical perspective. His interpretation of God as Creator is therefore of philosophical nature rather than theological.

PL

Harminus Kuitert (ur. 1924) należy do najbardziej znanych holenderskich teologów ewangelickoreformowanych. W swojej teologii nawiązuje do myśli F. Schleiermachera, akcentując istotną rolę uczucia w doświadczeniu obecności Boga. Według Kuiterta chrześcijański obraz Boga jako Stwórcy wyrasta z doświadczenia przez człowieka swej zależności od Mocy Rzeczywistości. W ramach tego uniwersalnego doświadczenia człowiek odczuwa wewnętrzne wezwanie, które rozpoznaje jako znak obecności Stwórcy. Kuitert podkreśla, że spotkanie z człowiekiem potrzebującym staje się okazją do doświadczenia Boga jako Stwórcy. W chrześcijaństwie Bóg nie jest milczącą podstawą bytu, ale Bogiem Słowa, który przemawia w doświadczeniu spotkania z człowiekiem potrzebującym. W swojej refleksji nad Stwórcą Kuitert całkowicie pomija perspektywę trynitarną i historiozbawczą. Z tego powodu jego interpretacja Boga jako Stwórcy ma bardziej charakter filozoficzny niż teologiczny.

5

Mélancolie de la Beauté. L’hymne à Pulchritudo de saint Augustin

72%

Lequin Y.-M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2015

|

vol. 14

|

issue 1

EN

In Book X of his Confessions, Augustine calls God Pulchritudo, “Beauty”. This “Beauty” is invoked at a point in his book where we move from biographical elements to a series of philosophical and theological treatises on Creation and Time. Creatures possess beauty, only the Creator is beauty in himself, free of disharmony, and only He can grant access to His beauty. This irruption of Pulchritudo lighting up his memoirs gives Augustine’s life a new meaning. This is where he confesses his transgressions, through hymns of praise, and eventually through a life marked by the longing to eventually meet Beauty. There is great melancholy in the Confessions which the hymn to Pulchritudo gives both the tone and the key to understanding to.

6

„Wzniosły jest pogląd, że Stwórca…ˮ, czyli łapówka Darwina dla chrześcijan

72%

Malec G.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2014

|

vol. 11

187-204

PL

Pod koniec 1859 roku na półkach angielskich księgarni ukazała się najbardziej rewolucyjna książka w historii biologii. Jej autor, Karol Darwin, podważył pogląd o niezmienności gatunków i twierdził, że życie na Ziemi rozwija się pod wpływem procesów czysto przyrodniczych. Książka Darwina miała sześć wydań, do których wprowadzał on pewne zmiany. Jednym z najbardziej znanych przykładów jest przeformułowanie ostatniego stwierdzenia z pierwszego wydania O powstawaniu gatunków, do którego angielski przyrodnik dodał wzmiankę o Stwórcy. Choć w opinii niektórych komentatorów miało to świadczyć o akceptacji nadnaturalistycznego pochodzenia życia, to w rzeczywistości była to jedynie swoista zagrywka taktyczna Darwina w celu złagodzenia kontrowersyjnego wydźwięku książki, który mógł utrudnić przyjęcie teorii ewolucji drogą doboru naturalnego. Innym powodem, dla którego przyrodnik zdecydował się złagodzić wyraz swojej książki, mogła być chęć uspokojenia żony, jako że obawiała się ona o jego zbawienie i ich wspólny pobyt w raju.

EN

At the end of 1859, the most revolutionary book in the history of biology began appearing in English bookshops. Its author, Charles Darwin, called into question the idea of the permanence of species and claimed that life on earth evolves by purely natural processes. Darwin’s book had six editions, each of which included changes by the author. One of the best-known examples is the rephrasing of the last statement from the first edition of On the Origin of Species, to which the English naturalist added a mention about the Creator. Although in some of the commentators’ opinions this was a sign of the acceptance of the supernatural origin of life, it was, in fact, Darwin’s thoughtful strategy to diminish the controversial overtone of his book, which might cause problems with acceptance of his theory of evolution by natural selection. The other reason for mitigating the ideas stated in the book might have been the will to calm down his wife, who feared for Darwin’s salvation and their common stay in Eden.

7

Koncepcja ludzkiej duszy i problem animacji w systemie filozoficznym Eriugeny

72%

Grzegorzyca A.

Studia Philosophiae Christianae

|

2021

|

vol. 57

|

issue 1

5-30

EN

Reflection on human life often led to the conclusion that there is a source of life within man, which was called the soul. Various religions and philosophical systems have assumed that man is composed of soul and body. The problem is to determine the exact moment when the soul joins the body and a human being is created. The origin of the human soul is also a problem. In the history of philosophy there have been many attempts to solve these problems. According to Eriugena, man has soul and body. The soul is the essence of man. The essence of the soul is the intellect. The manifestation of the activity of the intellect is the human mind. The soul makes man discover that he was created to learn about his own unknowable intellect and God. The human soul exists prior to the human body. Every human being has a soul since conception, and the moment when the soul descends into the body eludes human cognition. This moment is a secret known only to the Creator.

PL

Rozważania nad ludzkim życiem prowadziły często do wniosku, że w człowieku istnieje pierwiastek życia, który nazwano duszą. Koncepcję człowieka, złożonego z duszy i ciała, przyjęły różne religie i systemy filozoficzne. Z tej koncepcji wynika problem animacji duszy, czyli próba określenia momentu, w którym dusza łączy się z ciałem, tworząc człowieka. W tym kontekście pojawia się również kwestia pochodzenia ludzkiej duszy. Na pytania o pochodzenie duszy i moment jej syntezy z materią ciała w ludzkiej matce proponowano w historii filozofii różne odpowiedzi. W systemie filozoficznym Eriugeny człowiek jest bytem, złożonym z duszy i ciała. Dusza jest istotą człowieka. Istotą duszy jest intelekt. Przejawem aktywności intelektu jest ludzki rozum. Istnienie duszy powoduje, że człowiek odkrywa, iż został stworzony do poznawania niepoznawalnego, własnego intelektu i Boga. Ludzka dusza istnieje przed powstaniem ciała człowieka. Każdy człowiek od chwili poczęcia posiada duszę, a moment zejścia duszy w materię ciała wymyka się ludzkiemu poznaniu. Ten moment jest tajemnicą Stwórcy.

8

A Theological Perspective on the Phenomenon of Creation in Transgenic Art

72%

Pędrak A. J.

Collectanea Theologica

|

2022

|

vol. 92

|

issue 4

93-120

PL

Bioart lub sztuka transgeniczna to nowa i szybko rozwijająca się forma działań artystycznych wykorzystująca techniki inżynierii genetycznej w celu stworzenia nowej, unikalnej formy życia. W artykule zostaje podjęty temat kreacji i manipulacji życiem na przykładzie trzech typów projektów sztuki transgenicznej: prac Eduardo Kaca, performance i tworzenia organizmów półżywych. Głównym celem artykułu jest przedstawienie zjawiska bioartu na tle fundamentalnych treści dogmatycznych dotyczących stworzenia i człowieka, a następnie wyciągnięcie teologicznych wniosków. Poruszane kwestie dotyczą granic międzygatunkowych, ingerowania bioartystów w życie oraz miejsca człowieka w świecie. Analiza i namysł o takim charakterze ukazuje transcendentalny charakter życia w aspekcie jego stworzoności w odniesieniu do Boga, stawia na pierwszym miejscu fundamentalne prawdy, nawiązuje do terminologii teologiczno-biblijnej oraz ukazuje antropologię teologiczną jako najwłaściwsze miejsce dla zrozumienia istoty życia.

EN

Bioart or transgenic art is a new and rapidly developing form of artistic activity that uses genetic engineering techniques to create a new and unique form of life. The article explores the creation and manipulation of life through the examples of three types of transgenic art projects: works by Eduardo Kac, performance, and the creation of semi-living organisms. The main aim of the article is to present the phenomenon of bioart against the background of fundamental dogmatic truths concerning creation and man, and then to draw theological conclusions. The addressed issues concern interspecies boundaries, bioartists’ interference with life, and man’s place in the world. An analysis and reflection of this kind reveals the transcendental nature of life in terms of its creatureliness in relation to God, places fundamental truths at the forefront, refers to theological and biblical terminology, and shows theological anthropology as the most appropriate place to understand the essence of life.

9

Bóg Stwórca, człowieka

58%

Kunka S.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2011

|

vol. 3(58)

187-199

IT

La creazione dell'uomo è stato l'evento importante, anche per Dio. Per motivo dell'uomo Dio è per il mondo non solo il Creatore. L'intera storia della salvezza ne testimonia chiaramente. Ilfatto che Dio è il Creatore dell'uomo, garantisce la corretta valutazione degli uomini e tutte le cose umane. L'uomo intero è immagine di Dio. Tutto ciò che costituisce l'essenza dell’uomo, ha il suo riferimento al Creatore. Il Creatore ha il diritto della Sua creazione, anche dell'uomo. Nessun altro ha il diritto dell'uomo come Dio, che lo ha creato. Dio è per l'uomo il garante della dignità umana già al livello della creazione, e poi di tutta la storia della salvezza.

10

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach Soborów starożytnych i średniowiecznych

58%

Nawracała T.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

97-112

PL

Wiara w Boga jako stworzyciela nieba i ziemi od początku wpisana jest w depozyt wiary głoszonej przez Kościół. Bóg, który zbawia świat przez swego jednorodnego Syna, jest także principium wszystkich istniejących bytów. Ich różnorodność oraz wzajemne powiązania odsłaniają bogactwo dzieła stwórczego jedynego Boga, a także wzajemne powiązanie bytów między sobą. Wszystkie są do siebie podobne nie przez podobieństwo w naturze, ale przez podobieństwo w akcie stworzenia. Niniejszy artykuł próbuje pokazać, jak zmieniała się forma wypowiadania wiary w Boga Stwórcę w dokumentach soborów powszechnych. Szczególne miejsce zajmują w nich teksty w formie wyznań wiary, które zawsze zawierają wzmiankę o Stwórcy i stworzeniu. Analiza tych wypowiedzi pokazuje, jak na przestrzeni wieków eklezjalne Credo ulegało doprecyzowaniu i pogłębieniu.

EN

Faith in God as the Creator of heaven and earth from the beginning has been included into the deposit of faith, proclaimed by the Church. God who saves the world by His only-begotten Son, is also the principium of all available entities. Their diversity and interconnectedness reveal the wealth of creative works of the only God, but also the mutual relationship of entities among one another. They all are similar to one another not by the similarity in nature, but the similarity in the act of creation. This article tries to show how the form of the confession of faith in God the Creator was changing in the documents of the Ecumenical Councils. Texts in the form of confessions of faith, which always contain some reference to the Creator and the creation, have a special place in those documents. The analysis of these statements shows how the Church Creed has been clarifi ed and deepened over the centuries.

11

Diastaza i Duch Święty w myśli młodego K. Bartha

58%

Jaskóła P.

Teologia w Polsce

|

2018

|

vol. 12

|

issue 1

5-14

PL

Artykuł jest komentarzem do wykładu K. Bartha Der Heilige Geist und das christliche Leben. Centralną myśl stanowi teza, że nie istnieje żadna forma „kontynuacji” (Kontinuität) między duchem człowieka a Duchem Boga. Ten brak ciągłości widoczny jest w tajemnicy stworzenia – istnieje ontologiczna „nieciągłość” (Diskontinuität) między stworzeniem a Stwórcą. Podobną „nieciągłość” zauważa Barth w tajemnicy pojednania – grzech oddziela człowieka od Tego, który jest Święty. Także w tajemnicy odkupienia różnica między czasem a wiecznością tworzy diastazę między żyjącym w czasie człowiekiem a wiecznym Bogiem. Relacja między nimi może zaistnieć jedynie w wyniku cudu Bożej łaski.

EN

The article is a commentary on K. Barth’s lecture Der Heilige Geist und das christliche Leben (The Holy Spirit and the Christian Life). Its central thought is the thesis that there is no form of ‘continuation’ (Kontinuität) between man’s spirit and the Spirit of God. This lack of continuity can be seen in the mystery of creation – there is an ontological ‘discontinuity’ (Diskontinuität) between the creation and the Creator. Barth observes the similar ‘discontinuity’ in the mystery of reconciliation – the sin separates man from That, who is Holy. Also in the mystery of redemption the difference between time and eternity creates the diastase between the man living in time and the eternal God. The relation between them can appear only as a result of the miracle of God’s grace

12

Tomasza z Akwinu koncepcja stworzenia jako metafizyczna teoria pochodzenia bytu przygodnego

58%

Stolarski G.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2014

|

issue XI/11

211-229

EN

This paper presents Thomas Aquinas’ concept of creation as a metaphysical theory of the origin of being. The concept of creation was investigated mostly as a theological problem but in Aquinas’ thought (also when it is used in the theological context of his works) it is understood as a metaphysical explanation of existence and plurality of contingent beings. Creation is a way of explanation how the First Cause acts and how this action results in the existence of numerous accidental beings. Creation is not a natural transformation or a production of something on the basis of the previous elements. It is a “production” in being (productio in esse) with no previous conditions (creatio ex nihilo). The formal end of the creative action is the act of existence (ipsum esse) of accidental beings. The creation of accidental beings generates mutual relations of the Creator and the cre-ated beings.

13

Patrystyczna interpretacja Rdz 2, 7: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”

58%

Czyżewski B.

Vox Patrum

|

2016

|

vol. 65

141-154

EN

The article aims at the presentation of the exegesis of Gen 2:7 made by some early Christian writers. Their interpretation contains three essential elements. Fathers start with pointing out the matter as a material from which God created man. Although the human body undergoes natural decomposition, it is not because of the material from which it is built, but because of its frailty due to sin. Fathers also pay attention to the soul, which has its source in what Genesis calls the breath of God. However, it did not exist before the creation of the material body, as proclaimed by Origen, but was created along with the body. The soul animates the body putting it in motion. Although man was formed from the dust of the earth by the hands of God, he should be seen as a spiritual being. Whereas the soul is created, the body has been formed and this clearly differentiates the two. Due to the greatness and grandeur of man, he cannot be reduced to animal being, as it has a rational soul that animates his body. Finally, the third thread in connection with the exegesis of the Gen 2:7 indicates the union of the body and the soul at the moment of creation. It occurred at the time when God breathed into man’s nostrils and put in some part of his grace. This does not mean, however, that the nature of God has changed into the soul of man. Not only did the first man receive the breath of God – everyone gets a second breath, the Holy Spirit, which leads to the creation of a new humanity.

14

Transhumanizm jako wyzwanie dla teologii. Kilka pytań

58%

Machinek M.

Teologia i Moralność

|

2022

|

vol. 17

|

issue 1(31)

73-88

EN

The aim of this article is to analyze the points of contact (and conflict) between transhumanist thought and theology. Four ideas will be addressed. The fi rst is the idea of progress. Theology indicates that progress, which is strongly emphasized in the publications of transhumanist authors, can nevertheless be ambivalent. Its value turns out only within the framework of analyzing the goals, and thus also the effects of changes proposed by transhumanists in the area of human nature – which is the second idea analyzed in the article. The third concerns the very concept of man, which in transhumanism, unlike theology, does not carry any normative potential. Finally, the last idea is the reference to the Creator. By rejecting the Creator, but also religion as a historical brake and source of ignorance, transhumanism takes on the characteristics of religion itself. Even if one cannot deny transhumanists the noble intention of improving human existence and making humans happy, theology is critical of both the premises on which their visions are based and the methods by which they intend to realize them.

PL

Celem artykułu jest analiza punktów styku (i konfliktu) między myślą transhumanistyczną a teologią. Poruszone zostaną cztery idee. Pierwszą jest idea postępu. Teologia wskazuje, że postęp, który jest mocno akcentowany w publikacjach autorów transhumanistycznych, może być jednak ambiwalentny. Jego wartość okazuje się dopiero w ramach analizy celów, a więc także skutków proponowanych przez transhumanistów zmian w obszarze ludzkiej natury, co jest drugą analizowaną w artykule ideą. Trzecia dotyczy samej koncepcji człowieka, która w transhumanizmie, w odróżnieniu od teologii, nie niesie w sobie żadnego potencjału normatywnego. Wreszcie ostatnią ideą jest odniesienie do Stwórcy. Odrzucając Stwórcę, ale także religię jako dziejowy hamulec i źródłociemnoty, transhumanizm pretenduje jednocześnie do zajęcia miejsca Boga i tym samym sam nabiera cech religii. Jeżeli nawet nie można odmówić transhumanistom szlachetnego zamiaru poprawienia bytu człowieka i uszczęśliwienia go, teologia odnosi się krytycznie zarówno do przesłanek, na których bazują ich wizje, jak też do metod, za pomocą których zamierzają je zrealizować.

15

Nic w biologii nie ma sensu, jeżeli nie jest rozpatrywane w świetle teorii ewolucji

58%

Dobzhansky T.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2022

|

vol. 19

|

issue 1

93-108

EN

Evolution as a process that has always gone on in the history of the earth can be doubted only by those who are ignorant of the evidence or are resistant to evidence, owing to emotional blocks or to plain bigotry. By contrast, the mechanisms that bring evolution about certainly need study and clarification. There are no alternatives to evolution as history that can withstand critical examination. Yet we are constantly learning new and important facts about evolutionary mechanisms. It is remarkable that more than a century ago Darwin was able to discern so much about evolution without having available to him the key facts discovered since. The development of genetics after 1900 - especially of molecular genetics, in the last two decades - has provided information essential to the understanding of evolutionary mechanisms. But much is in doubt and much remains to be learned. This is heartening and inspiring for any scientist worth his salt. Imagine that everything is completely known and that science has nothing more to discover: what a nightmare! Does the evolutionary doctrine clash with religious faith? It does not. It is a blunder to mistake the Holy Scriptures for elementary textbooks of astronomy, geology, biology, and anthropology. Only if symbols are construed to mean what they are not intended to mean can there arise imaginary, insoluble conflicts.

PL

Teorię ewolucji opisującą proces, który trwa nieustannie w historii Ziemi, mogą podważać tylko ci, którzy nie znają danych empirycznych lub po prostu nie akceptują ich z powodu oporów emocjonalnych czy też zwykłej bigoterii. Niemniej mechanizmy, które odpowiadają za ewolucję, z pewnością wymagają dalszych badań i wyjaśnień. Nie ma dla teorii ewolucji żadnych alternatyw, które mogłyby się oprzeć krytyce. Nieustannie dowiadujemy się o nowych i ważnych faktach, które poszerzają naszą wiedzę na temat mechanizmów ewolucji. To zdumiewające, że ponad sto lat temu Karol Darwin był w stanie tak wiele powiedzieć na temat ewolucji, nie znając kluczowych faktów, o których wiemy dziś. Trwający od początku dwudziestego wieku rozwój genetyki - zwłaszcza genetyki molekularnej, której rozkwit nastąpił w ostatnich dwóch dekadach - dostarczył informacji niezbędnych do zrozumienia mechanizmów ewolucji. Nadal jest jednak wiele do odkrycia i musimy się jeszcze wiele nauczyć. Ta myśl jest na pewno pokrzepiająca i inspirująca dla każdego ceniącego się naukowca. Wyobraźmy sobie, że wszystko już wiemy i że nauka nie ma już nic odkrycia - cóż to za koszmar! Czy teoria ewolucji znajduje się w konflikcie z wiarą religijną? Skądże. Nie należy mylić Pisma Świętego z podstawowymi podręcznikami astronomii, geologii, biologii i antropologii. Jeżeli bowiem w danych symbolach poszukujemy tego, czego poszukiwać w nich nie powinniśmy, to tworzymy wyimaginowane i nierozwiązywalne konflikty.

16

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach soborów starożytnych i średniowiecznych

58%

Nawracała T.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

97-112

EN

Faith in God as the Creator of heaven and earth from the beginning has been included into the deposit of faith, proclaimed by the Church. God who saves the world by His only-begotten Son, is also the principium of all available entities. Their diversity and interconnectedness reveal the wealth of creative works of the only God, but also the mutual relationship of entities among one another. They all are similar to one another not by the similarity in nature, but the similarity in the act of creation. This article tries to show how the form of the confession of faith in God the Creator was changing in the documents of the Ecumenical Councils. Texts in the form of confessions of faith, which always contain some reference to the Creator and the creation, have a special place in those documents. The analysis of these statements shows how the Church Creed has been clarified and deepened over the centuries.

PL

Wiara w Boga jako stworzyciela nieba i ziemi od początku wpisana jest w depozyt wiary głoszonej przez Kościół. Bóg, który zbawia świat przez swego jednorodnego Syna, jest także principium wszystkich istniejących bytów. Ich różnorodność oraz wzajemne powiązania odsłaniają bogactwo dzieła stwórczego jedynego Boga, a także wzajemne powiązanie bytów między sobą. Wszystkie są do siebie podobne nie przez podobieństwo w naturze, ale przez podobieństwo w akcie stworzenia. Niniejszy artykuł próbuje pokazać, jak zmieniała się forma wypowiadania wiary w Boga Stwórcę w dokumentach soborów powszechnych. Szczególne miejsce zajmują w nich teksty w formie wyznań wiary, które zawsze zawierają wzmiankę o Stwórcy i stworzeniu. Analiza tych wypowiedzi pokazuje, jak na przestrzeni wieków eklezjalne Credo ulegało doprecyzowaniu i pogłębieniu.

17

Trójjedyny Bóg jako Stwórca świata

58%

Jagodziński M.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 1

57-69

EN

The Triune God is the Creator of all reality. God is transcendent and immanent to the world in the sense of the Christian panentheism. As the Communion of love of the Father, the Son and the Holy Spirit, God may, without limit yourself, give existence to the world. He created the world out of love and for love, He is Communional-Trinitarian “space” of creation that exists in front of God – in the Son and in God – in the Holy Spirit.

PL

Trójjedyny Bóg jest Stwórcą całej rzeczywistości. On stworzył świat z miłości i do miłości, jest komunijno-trynitarną „przestrzenią” stworzenia, które istnieje naprzeciw Boga – w Synu i w Bogu – w Duchu Świętym.

18

Umbra Dei. A Theological Interpretation of Psychological Life

58%

Pędrak A.

Teologia w Polsce

|

2019

|

vol. 13

|

issue 1

87-100

PL

Artykuł stanowi wynik badań nad fenomenem życia. Ze względu na wielość definicji należy go rozumieć na wielu płaszczyznach. Autorka podejmuje refleksję w szczególności nad jednym z poziomów ujmowania życia jako psyche, które wraz z bios i zoe wzajemnie się przenikają i oddziaływają na siebie. Z tego względu tematyka pracy, obok teologicznej interpretacji, podpierana jest również wynikami badań innych dyscyplin naukowych. Inspirując się kategorią teologiczną, św. Bonawentury autorka nazywa alegorycznie życie psychiczne (inteligentne i świadome) umbra Dei – cieniem Boga. Takie ujęcie pozwala odpowiedzieć na pytania o relację życia psyche do Stwórcy oraz zwraca uwagę na transcendentalną funkcję widzialną już na tym poziomie. Przedwieczna Światłość jest Stworzycielem i Przyczyną życia. Swą łaską przenika umysł i serce człowieka, ukierunkowuje go od samego początku stworzenia na Boga, odnawia jego zranioną naturę oraz daje odpowiedź na egzystencjalne pytania, które zawsze towarzyszą życiu rozumnej istoty – osoby ludzkiej.

EN

The article is a result of research on the phenomenon of life. Due to the multiplicity of definitions, it should be understood on many planes. The author reflects in particular on one of the levels of perceiving life as psyche, which together with bios and zoe permeate each other and interact with each other. Therefore, the subject matter of work, apart from the theological interpretation, is supported by the results of research in other scientific disciplines. Inspired by the theological category of St. Bonaventure, the author allegorically calls psychological life (intelligent and conscious) the umbra Dei – a shadow of God. This approach allows us to answer questions about the relationship between the life of psyche and the Creator and draws attention to the transcendental function visible already at this level. The Primordial Light is the Creator and the Cause of Life. With his grace He penetrates the mind and heart of man, directs him from the very beginning of creation towards God, renews his wounded nature and provides answers to existential questions that always accompany the life of a rational being – the human person.

19

Diastaza i Duch Święty w myśli młodego Karla Bartha

58%

Jaskóła P.

Teologia w Polsce

|

2018

|

vol. 12

|

issue 1

5-14

EN

The article is a commentary on K. Barth’s lecture Der Heilige Geist und das christliche Leben (The Holy Spirit and the Christian Life). Its central thought is the thesis that there is no form of ‘continuation’ (Kontinuität) between man’s spirit and the Spirit of God. This lack of continuity can be seen in the mystery of creation – there is an ontological ‘discontinuity’ (Diskontinuität) between the creation and the Creator. Barth observes the similar ‘discontinuity’ in the mystery of reconciliation – the sin separates man from That, who is Holy. Also in the mystery of redemption the difference between time and eternity creates the diastase between the man living in time and the eternal God. The relation between them can appear only as a result of the miracle of God’s grace.

PL

Artykuł jest komentarzem do wykładu K.Bartha Der Heilige Geist und daschristliche Leben. Centralną myśl stanowi teza, że nie istnieje żadna forma„kontynuacji” (Kontinuität) między duchem człowieka a Duchem Boga. Ten brak ciągłości widoczny jest w tajemnicy stworzenia – istnieje ontologiczna „nieciągłość” (Diskontinuität) między stworzeniem a Stwórcą. Podobną „nie-ciągłość” zauważa Barth w tajemnicy pojednania – grzech oddziela człowieka od Tego, który jest Święty. Także w tajemnicy odkupienia różnica międzyczasem a wiecznością tworzy diastazę między żyjącym w czasie człowiekiem a wiecznym Bogiem. Relacja między nimi może zaistnieć jedynie w wyniku cudu Bożej łaski.

20

Interpretation of Spiritual Life According to the “Imago Dei”

58%

Pędrak A.

Teologia w Polsce

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

169-184

PL

Prezentowany artykuł jest owocem refleksji teologicznych nad tematyką życia. Fenomen życia jawi się na wielu płaszczyznach, często jednak do końca nie można go zdefiniować, gdyż jest tajemnicą. Autorka artykułu, opierając się na prawdzie, że człowiekjest jednością biologiczno-psychiczno-duchową, interpretuje te sfery. Podąża za myślą św. Bonawentury i określa je mianem vestigium, umbra oraz imago Dei. Szczegółowej analizie poddaje zagadnienie życia duchowego w kategorii Imago Dei, przez co korzystającz dziedzin pozateologicznych, próbuje odpowiedzieć na nasuwające się pytania: czy tylko w człowieku istnieje otwartość na transcendencję, co znaczy być obrazem Boga i w jaki sposób osiągnąć pełnię życia. Sfera bios, psyche i zoe w osobie ludzkiej wzajemniesię przenikają, lecz to życie duchowe przewyższa poprzednie dwie płaszczyzny, przez co odróżnia człowieka od innych stworzeń oraz nadaje mu wyjątkowy charakter. Bóg w swej dobroci i wolności udziela człowiekowi życia, stwarza go jako istotę wolnąi na swój obraz. Jednakże doskonałym Obrazem Ojca jest Jezus Chrystus. We wcieleniu ukazał nam pełnię człowieczeństwa i dzięki naśladowaniu i zjednoczeniu z Chrystusem człowiek może upodabniać się do obrazu Boga, by ostatecznie uzyskać pełnię udziału wewspólnocie z Bogiem Trójjedynym.

EN

This article is the result of theological research on the subject of life. The phenomenon of life is multifaceted, but often it cannot be defined because it is a mystery. The author of the article, based on the truth that man is a biological-psycho-spiritual unity, interprets these spheres in the key of St. Bonaventure’s idea, describes them as vestigium, umbra, and imago Dei. The issue of spiritual life in the category of Imago Dei is analyzed in detail. The author tries to answer the questions that arise by using not only theological fields: or is there an openness to transcendence only in a man? What does it mean to be an image of God? How to achieve a full life? The sphere of bios, psyche, and zoe in the human person are permeating each other, but this spiritual life transcends the previous two planes. This distinguishes man from other creatures and gives him a unique character. God, in His goodness and freedom, grants man life, creates him as a free being and in His image. But the perfect image of the Father is Jesus Christ. In His Incarnation, He showed us the fullness of humanity and through imitation and union with Christ, man can become conformed to the image of God. In this way, it is finally possible to obtain full participation in the communion with God in the Holy Trinity.

Refine search results

Wacław Potocki i Podgórze Karpackie - peryferyjne centrum teologicznej refleksji poety („Tydzień stworzenia świata” - „Ogród”)

Interpretation of Spiritual Life According to the “Imago Dei”

Umbra Dei. A Theological Interpretation of Psychological Life

Bóg jako stwórca w interpretacji Harminusa Kuiterta

Mélancolie de la Beauté. L’hymne à Pulchritudo de saint Augustin

„Wzniosły jest pogląd, że Stwórca…ˮ, czyli łapówka Darwina dla chrześcijan

Koncepcja ludzkiej duszy i problem animacji w systemie filozoficznym Eriugeny

A Theological Perspective on the Phenomenon of Creation in Transgenic Art

Bóg Stwórca, człowieka

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach Soborów starożytnych i średniowiecznych

Diastaza i Duch Święty w myśli młodego K. Bartha

Tomasza z Akwinu koncepcja stworzenia jako metafizyczna teoria pochodzenia bytu przygodnego

Patrystyczna interpretacja Rdz 2, 7: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”

Transhumanizm jako wyzwanie dla teologii. Kilka pytań

Nic w biologii nie ma sensu, jeżeli nie jest rozpatrywane w świetle teorii ewolucji

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach soborów starożytnych i średniowiecznych

Trójjedyny Bóg jako Stwórca świata

Umbra Dei. A Theological Interpretation of Psychological Life

Diastaza i Duch Święty w myśli młodego Karla Bartha

Interpretation of Spiritual Life According to the “Imago Dei”