Search results

1

Symbolika obrazu «Alegorii Bożej Opatrzności» z klasztoru Sióstr Wizytek w Krakowie

100%

Moisan-Jablonski C.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2015

|

vol. 22

172-183

EN

There is an eighteenth-century painting depicting Allegory of Divine Providence in the convent of the Sisters of the Visitation in Kraków. The iconography is unique. In addition to figures of people and animals abandoning themselves to the care of Divine Providence, it also shows the seven archangels. Although the Catholic Church only recognizes three Archangels (Gabriel, Michael and Raphael), portrayals of seven archangels appeared in European art at the end of sixteenth century and in the seventeenth and eighteenth centuries, which also showed figures representing Uriel, Barachiel, Sealtiel and Jehudiel. The Reverend Ignacy Tłuczyński also mentions them in a book—on to the subject of angels and the care which angels and heavenly spirits provide to people—published in Kraków in 1677. It would be impossible to have a full understanding of the message conveyed in the Kraków painting without having knowledge of Polish eighteenth-century religious songs devoted to Divine Providence. The dominant motif—which also appears on other Polish paintings depicting Divine Providence—is the portrayal of people and animals together, to whom Providence is offering various gifts.

2

Divine Eros and Divine Providence in Proclus’ Educational System

86%

Terezis C., Tsakoymaki M.

Peitho. Examina Antiqua

|

2014

|

vol. 5

|

issue 1

163-176

EN

This study examines the way in which the Neoplatonic philosopher Proclus treats an episode of the dialectic communication between Socrates and Alcibiades in the Platonic dialogue Alcibiades I. More specifically, it refers to how the characteristics and the choices of two different types of lovers – the divinely inspired one and the vulgar one – are displayed in the aforementioned text. The characterization ‘divinely inspired lover’ befits a person who communicates in a pure way with his beloved one and attempts to teach the latter the objective values of the intellect. By contrast, the characterization of the ‘vulgar lover’ befits that individual that approaches another individual exclusively on the basis of his external beauty. The first type of lover is presented within the realms of the permanently qualitative, while the second as someone who satisfies solemnly his subjectivity and his instincts. Furthermore, it is interesting to note that Proclus argues that Socrates, whom he considers to represent the very definition of a divinely inspired lover, is inspired by divine powers and attempts to act towards to his fellows – in this instance to Alcibiades – in the way through which the divine providence is revealed.

3

Opatrzność Boża w życiu błogosławionego Henryka Kaczorowskiego

72%

Wiśniewski J.

Polonia Sacra

|

2017

|

vol. 21

|

issue 2(47)

145-162

PL

Powyższy artykuł ukazuje bł. ks. Henryka Kaczorowskiego jako kapłana ufającego opatrzności Bożej. Jego życie pełne było trudnych doświadczeń, które tylko wzmacniały jego wiarę i ufność. Najtrudniejszym sprawdzianem był czas II wojny światowej, a zwłaszcza pobyt w obozie koncentracyjnym w Dachau, skąd został wywieziony do Harteim, gdzie najprawdopodobniej został zagazowany. Jest to wspaniały przykład człowieka, który w każdym doświadczeniu, nawet tym najtrudniejszym, doszukuje się zamysłu Bożego. Dlatego też w każdej okoliczności należy wykazać się postawą pełną ufności. Zwłaszcza księża, którzy borykają się z wieloma problemami, mogą wiele się nauczyć od bł. ks. Henryka, szczególnie że nie ma tak trudnej sytuacji z którą dzięki Bogu nie można sobie poradzić.

EN

The blessed priest Henryk Kaczorowski is shown as a priest trusting in Divine Providence in the above article. His life abounded with difficult experiences which strengthened his faith and trustfulness. The toughest test of his faith took place during the World War II, especially during his imprisonment in the Dachau concentration camp from where he was deported and probably gassed in Harteim. His life serves as a prime example of a man who tried to find Divine Providence in every single experience, regardless of how difficult it is. Thus, one should adopt a trusting approach under any circumstances. Especially priests facing numerous problems have much to learn from the blessed priest Kaczorowski, as there exists no situation with which one could not cope with God’s help.

4

The idea of progress as a secularized concept of God’s providence – an approach within the framework of political gnosis by Eric Voegelin

58%

Sulkowski M.

Wschodni Rocznik Humanistyczny

|

2020

|

vol. XVII (2020)

|

issue 4: Nauki o polityce i historia administracji

9-26

EN

Eric Voegelin is one of the key thinkers embarking upon an issue of a “political religion” who dedicated a portion of his work towards the concept of progress and claimed that it has become a permanent theme in all discussions concerning politics since the 18th century. The thesis stated in this article aims to prove that according to Voegelin’s philosophy, the concept of progress is a secularised counterpart of the Christian Divine Providence. The progress is considered as a guarantor of the betterment of the world and humanity, allowing for an optimist outlook for the future. Along with crisis of the Christian faith, there was a dire need to hold on to the hope in the meaning of life, formerly ensured by the Divine Providence. The downfall of the belief in the transcendent God resulted in a projection of the salvation hopes and “the history revealing its meaning” onto the earthly existence, simultaneously becoming an integral part of the gnostic religious approach. In the secularised world, the faith in progress replaced the Divine Providence, i.e. a merciful God watching over the world and humanity.

PL

Voegelin, jako jeden z kluczowych myślicieli podejmujących kwestię religii politycznych, istotną część swojej pracy poświęcił badaniu idei postępu stwierdzając, że idea ta od XVIII w. stała się stałym elementem myślenia o polityce. W niniejszym artykule postawiono tezę, że w myśli Voegelina idea postępu jest zsekularyzowaną kategorią chrześcijańskiej Opatrzności Bożej. Postęp traktowany jest jako gwarant samodoskonalenia się świata i człowieka pozwalający z optymizmem patrzyć na przyszłość. Wraz z kryzysem chrześcijańskiej wiary człowiek dążył do podtrzymania nadziei w sens istnienia, którą przynosiła ufność w Bożą Opatrzność. Upadek wiary w transcendentnego Boga skutkował przeniesieniem nadziei zbawienia i „spełnienia się historii” na płaszczyznę świata doczesnego i stał się tym samym integralnym elementem religijnej postawy gnostyckiej. W zsekularyzowanym świecie wiara w postęp stała się substytutem wiary w Bożą Opatrzność, a więc tego, że nad losem człowieka i świata czuwa troskliwy Bóg.

RU

Фогелин, как один из ключевых мыслителей, занимающихся проблемой «политических религий», посвятил значительную часть своей работы изучению идеи прогресса, заявив, что с XVIII века эта идея стала постоянным элементом размышлений о политике. В данной статье представлен тезис о том, что, по мнению Фогелина, идея прогресса является секуляризованной категорией христианского Божественного Провидения (средства, при помощи которого Бог управляет всем во вселенной). Прогресс рассматривается как гарант самосовершенствования мира и человека, позволяющий с оптимизмом смотреть в будущее. В условиях кризиса христианской веры человек стремился сохранить надежду в смысле существования, которую приносило доверие к Провидению Божию. Падение веры в трансцендентного Бога привело к переносу надежды на спасение и «свершение истории» на план временного мира и, таким образом, стало неотъемлемым элементом гностической религиозной установки. В секуляризованном мире вера в прогресс стала заменой веры в Божье Провидение, то есть в то, что заботливый Бог наблюдает за судьбой человека и мира.

5

Divine Providence: Fine-Grained, Coarse-Grained, or Something in Between?

58%

Guillon J.-B.

Roczniki Filozoficzne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 3

71-109

EN

Dariusz Łukasiewicz has investigated in depth the “Argument from Chance” which argues that the data revealing chance in the world are incompatible with Divine Providence. Łukasiewicz agrees that these data undermine the traditional model of Providence-a fine-grained model in which every single detail is controlled by God-but maintains that they are not incompatible with a coarse-grained model-in which God leaves to chance many aspects of history (including some horrendous evils). Furthermore, Łukasiewicz provides independent reasons to prefer this coarse-grained model. Even though I agree that a maximally fine-grained model is undermined by the scientific data, I argue that this is no sufficient reason to adopt a model as coarse-grained as Łukasiewicz’s. I propose a model of intermediate level of fine-grainedness which could avoid the drawbacks of both extremes, and seems to me to provide a more traditional approach to the problem of evil.

PL

Boża opatrzność: szczegółowa, ogólna czy pośrednia? W swoim eseju Dariusz Łukasiewicz analizuje szczegółowo „argument z przypadku”, zgodnie z którym dane wskazujące na istnienie w świecie przypadku są nie do pogodzenia z Opatrznością Bożą. Łukasiewicz akceptuje pogląd, że owe dane podważają tradycyjny model Opatrzności – model szczegółowy, w którym każdy najmniejszy szczegół jest kontrolowany przez Boga, twierdzi jednak, że nie są one niezgodne z modelem ogólnym, w którym Bóg pozostawia działaniu przypadku wiele aspektów dziejów świata (w tym również przypadki okropnego zła). Łukasiewicz podaje również niezależne racje za przyjęciem tego modelu ogólnego. Chociaż zgadzam się, że dane pochodzące z nauk szczegółowych podważają model maksymalnie szczegółowy, argumentuję, że nie wystarczy to, aby przyjąć model aż tak ogólny, jak Łukasiewiczowy. Proponuję model pośredni, który pozwala uniknąć wad obu modeli skrajnych, a zarazem lepiej współgra z tradycyjnym podejściem do problemu zła.

6

Мотив Путей Господних на примере повести Ирины Пятницкой Пима Солнечный

44%

Kuca Z.

|

2015

|

vol. 63

|

issue 7: Słowianoznawstwo

83-96

RU

Настоящая статья посвящена мотиву Путей Господних в повести Ирины Пятницкой Пима Солнечный. Ирина Пятницкая – современная русская писательница, творчество которой сконцентрировано на духовных ценностях. Архетипным мотивом во всех повестях Пятницкой является духовное возрастание и становление личности. Жизнь Пимы, главного героя повести, можно условно разделить на два периода: 1. время детской беззаботности и мечтательности; 2. период познания Бога, соприкосновение с sacrum, тяжелые жизненные испытание и, наконец, монашество. Автор настоящей статьи пытается ответить, в чем суть феномена духовности, условием которого является вера в Бога, жизнь по его заповедям, а также участие в таинствах церкви.

PL

Niniejszy artykuł został poświęcony motywowi Dróg Pańskich w opowieści Iriny Piatnickoj Pima Sołniecznyj. Irina Piatnickaja to współczesna rosyjska pisarka, której twórczość jest skupiona przede wszystkim na realiach duchowych oraz na tworzeniu wartości duchowych. W swojej opowieści pisarka pokazuje losy wychowanków z domu dziecka, eksponuje ich nieukształtowane wnętrze, które bez oporu jest otwarte na kontakt z sacrum. Na przykładzie Stasa, jednego z wychowanków domu dziecka, Irina Piatnickaja pokazuje, ile może zdziałać dorosły człowiek, właściwie ukierunkowujący religijnego neofitę. Bardzo ważne miejsce w utworze zajmuje symbol krzyża, mający wiele różnych konotacji w kulturze chrześcijańskiej. W opowieści Pima Sołniecznyj symbol krzyża jest przedstawiony zarówno wizualnie, jak i werbalnie.

EN

The paper is devoted to the analysis of the motif of the Lord's Ways in the story Sunny Pima by Iryna Piatnickoy. Iryna Piatnickoy is a contemporary Russian writer whose writings are mainly focused on spiritual realia as well as on creating spiritual values. In her story, the writer presents the fate of two children from an orphanage; she shows their unshaped interior, which, without any resistance, is open to the contact with the sacrum. On the basis of Stas, one of the children in the orphanage, Iryna Piatnickoy demonstrates how much can be done by an adult person who shows the correct way to the neophyte. A very important place in the story is given to the symbol of the cross, which possesses a number of different connotations in the Christian culture. In Pima Solniecznyj the symbol of the cross is presented in a visual and a verbal way.

Refine search results

1 Peitho. Examina Antiqua

1 Polonia Sacra

1 Roczniki Filozoficzne

1 Roczniki Humanistyczne

1 Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

1 Wschodni Rocznik Humanistyczny

2 2020

1 2017

2 2015

1 2014

1 Guillon J.-B.

1 Kuca Z.

1 Moisan-Jablonski C.

1 Sulkowski M.

1 Terezis C.