Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Divine Word Missionaries
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Migracja ludów nie jest niczym nowym. Kościół od początku swej działalności troszczy się o ,,ludzi w drodze”. Bardziej niż kiedykolwiek kryzys migracyjny staje się dla Kościoła wyzwaniem. Wojny, prześladowania, szukanie lepszego życia i inne czynniki powodują, że migracja stała się nie tylko szansą na spotkanie kultur, ale również problemem, który wymaga odpowiednich działań. ,,Ludzie w drodze” zawsze zajmowali ważne miejsce w działalności Kościoła. Zgromadzenie Słowa Bożego, które ze swej natury jest międzynarodowe i misyjne, bierze również udział w dziele opieki nad migrantami i uchodźcami, starając się ich integrować w społeczności lokalnej oraz w Kościele w Polsce. Od chwili powstania Centrum Migranta Fu Shenfu pomaga migrantom i uchodźcom. Jego główne pola działalności to: opieka duszpasterska, pomoc prawna, kurs języka polskiego, integracja migrantów i uchodźców w społeczności lokalnej, pomoc charytatywna. Migranci są integralną częścią Kościoła, dlatego działalność duszpasterska wśród nich stanowi ważny aspekt misji Kościoła.
EN
Migration is an old phenomenon. Church has always looked after “people on the move”, but today’s migration crisis challenges her as perhaps never before. Wars, persecutions, search for better living conditions and other factors make migration a chance for different cultures to meet, but also to conflict. Divine Word Missionaries, as members of an international and missionary religious congregation (Society of the Divine Word) assist immigrants and refugees in various ways. Divine Word Missionaries Fu Shenfu Migrant Centre is there to help them integrate into church in Poland and local communities through pastoral care, legal advice, Polish language classes and charitable work. Assistance to migrants is a task and challenge to the Church. Migrants are integral part of the Church. That is why pastoral care of migrants is an important aspect of the missionary activity of the Church.
Nurt SVD
|
2019
|
issue 1
253-266
PL
Według tradycji historia Kościoła indyjskiego sięga czasów apostolskich i związana jest z działalnością św. Tomasza Apostoła. Prawdziwego dynamizmu ewangelizacyjnego misje w Indiach nabrały wraz z przybyciem w 1542 roku jezuitów, a wśród nich św. Franciszka Ksawerego i Roberto de Nobiliego. Ich owocna praca doprowadziła do wzrostu liczby lokalnych wspólnot. Jej skutkiem było też dostosowania chrześcijaństwa do lokalnej kultury. Tzw. spory akomodacyjne zniweczyły to wielkie osiągnięcie. Pomimo wielu przeciwności Kościół indyjski trwał i umacniał się. Od 1932 roku wkładem w jego rozwój szczyci się również Zgromadzenie Słowa Bożego. Wśród werbistów, którzy pracowali w Indiach, było również 10 Polaków. Byli oni zaangażowani najpierw w zwyczajną pracę duszpasterską, następnie podejmowali się zadań specjalnych – zwłaszcza w dziedzinie inkulturacji. Niniejsze opracowanie przypomina ich sylwetki.
EN
According to tradition, the history of the Church in India dates back to the apostolic times and is associated with the activities of St. Thomas the Apostle. Missionary work in India acquired a very evangelizing dynamism with arrival of the Jesuits in 1542, with St. Francis Xavier and Robert de Nobili among them. Their fruitful work led to an increase in the number of local communities. Likewise, its effect was the adaptation of Christianity to the local culture. The so-called accommodation disputes frustrated this great achievement. Despite many adversities, the Church in India endured and was consolidated. Since 1932, the Society of the Divine Word was contributing to her growth too. Among the Divine Word Missionaries working in India, there were also 10 Poles. First they got engaged in day-to-day pastoral ministry, later they undertook special tasks – in particular, in the field of inculturation. This study reminds of those personalities.
Nurt SVD
|
2018
|
issue 1
244-264
PL
W artykule poddano badaniom prezentację ojca Mariana Żelazka SVD w polskich mediach. O. Żelazek (ur. 1918) szybko stał się ikoną misyjnej działalności Kościoła. Był przedstawiany zarówno w mediach świeckich, jak i wyznaniowych. W artykule przeanalizowano zawartość czasopism oraz nowych mediów. Czasopisma podzielono na świeckie (w tym tygodniki opinii) i chrześcijańskie – wśród nich wyróżniono periodyki werbistowskie, Fundacji pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio” oraz misyjne. Analizie poddano również nowe media. Na potrzeby badań przeprowadzono kwerendę kilkuset tekstów. W polskich mediach o. Żelazek SVD odbierany jest jako misjonarz: człowiek rozmodlony, pełen Boga; człowiek dialogu, który uczy, jak głosić Ewangelię przez katechezę i świadectwo życia; człowiek troszczący się o chorych, ubogich, czy analfabetów; człowiek dający bodźce do powstawania nowych inicjatyw (np. wolontariat misyjny, dialog międzyreligijny, szkoły integracyjne). Jako człowiek Kościoła jest jednym z nielicznych, o którym pozytywnie piszą nie tylko media chrześcijańskie, ale i neutralne oraz wrogie Kościołowi. Artykuły z nim związane najczęściej publikowane były w czasie, kiedy został nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla.
EN
Fr. Żelazek (b. 1918) is an iconic figure in the missionary activity of the Church. His work was covered by lay and church press. This article is an analysis of the press and new media. Newspapers were divided into two categories: lay and Christian, with an emphasis on missionary magazines published by the SVD, Fundacja Pomocy Humanitarnej [Humanitarian Foundation] Redemptoris Missio, and others. Several hundred texts were researched. Polish media present Fr. Żelazek SVD as a missionary: man of prayer, full of God; man of dialogue, teaching others how to proclaim the Gospel through catechesis and example of life; man looking after the sick, poor and illiterate; man giving impulses to new initiatives (for instance, volunteers for missions, interreligious dialogue, integrated schools). He is one of few churchmen presented in a positive light by both Christian media and neutral ones, or even hostile to the Church. Most articles about him come from the time when he was a candidate for the Nobel Peace Prize.
PL
Pod koniec lat 80. XX wieku teologia wyzwolenia została poddana gruntownej krytyce dogmatycznej przez oficjalne instancje Kościoła katolickiego, które jednocześnie faworyzowały wyłaniającą się właśnie „teologię indygenistyczną” (teologia india). Mimo to w ciągu lat 70. i 80. teologia wyzwolenia miała istotny wpływ na ideologię i na praktykę pracy misyjnej wśród paragwajskich Indian. Znaczącą rolę w tym względzie odegrali ojcowie Bartomeu Meliá SJ i José Seelwische OMI, którzy, dokonując radykalnej interpretacji dekretów Soboru Watykańskiego II oraz tez tzw. Dokumentu z Barbados (1971), zredefiniowali paradygmat pracy misyjnej wsród Indian podczas Konsulty w Asunción w roku 1972, a następnie koordynowali wprowadzenie tych postanowień w życie poprzez instytucję Narodowego Zespołu ds. Misji (ENM) – organu doradczego Konferencji Biskupów Paragwaju.
EN
In the late 1980s the liberation theology underwent a comprehensive dogmatic evaluation by the relevant, official bodies of the Catholic Church, which clearly favoured the then just emerging indigenous theology (teologia india). Despite this, the liberation theology has exercised a considerable influence on the theory and practice of the missionary work among the Indians in Paraguay. One of the key figures in this regard were Frs Bartomeu Meliá SJ and José Seelwische OMI, who have performed a radical reinterpretation of the decrees of the Second Vatican Council and the Declaration of Barbados of 1971, redefined the paradigm of the missionary work among the Indians at the Consulta in Asunción in 1972, and oversaw their implementation through the National Missions Team (ENM), an advisory board of the Paraguayan Episcopal Conference.
Nurt SVD
|
2021
|
issue 2
19-34
PL
Ogrom informacji dotyczących formacji intelektualnej oraz osobowościowo-kulturalnej w Misyjnym Seminarium Duchownym w Pieniężnie wymagałby napisania obszernej książki. W niniejszym artykule przytacza się jedynie ważniejsze informacje z ww. zakresu. Większą wagę położono na informacje nieznajdujące się we wcześniejszych publikacjach przedmiotu, a które dotyczą treści uznawanych w tym czasie za nowatorskie. Tytułem przykładu można tu wymienić: wysyłanie ponad 50 kleryków na dalsze studia do 11 krajów (na 3 kontynentach) albo przyjęcie ponad 80 kleryków z 19 krajów na studia w naszym seminarium. Trzeba tu wspomnieć o 30 klerykach i młodych braciach zakonnych, którzy udali się do 8 krajów zamorskich na kilkuletnią praktykę misyjną w ramach tzw. Programu Doświadczenia Zamorskiego (ang. OTP). Z kolei w zakresie nauki języków nowożytnych można wymienić m.in. obowiązkowy, intensywny, trzytygodniowy kurs języka angielskiego prowadzony w grupach przez pracowników naukowych i native speakerów z Wydziału Anglistyki UAM w Poznaniu.
EN
The vast amount of information on intellectual as well as personality and cultural formation at the Missionary Theological Seminary in Pieniężno over the decades would require writing of a comprehensive book. This article presents only the more important information from the above-mentioned scope. More importance was placed on information that was not found in previous publications concerning the subject, but which were innovative at that time. Examples include: sending more than 50 seminarians for further studies to 11 countries (on 3 continents), or accepting more than 80 seminarians from 19 countries to study at our seminary. A related group were seminarians and young religious brothers who went, as part of the so-called Overseas Training Program (OTP), for several years of missionary practice. There were (in just one decade) a total of 30 who went to 8 overseas countries. However, in the field of learning modern languages, one can mention compulsory and intensive three-week English language course conducted in groups by research workers and native speakers from the Faculty of English at Adam Mickiewicz University in Poznań.
Nurt SVD
|
2021
|
issue 2
94-112
PL
Artykuł przedstawia postać o. Antoniego Koszorza SVD, polskiego werbisty, który pracował ponad 50 lat w Warszawie, a obecnie przebywa na zasłużonym odpoczynku w Domu Misyjnym w Górnej Grupie. Autor artykułu koncentruje się głównie na historii powstania werbistowskiego Centrum Migranta Fu Shenfu i Stowarzyszenia Sinicum im. Michała Boyma SJ. O. Koszorz tworzył te dzieła, będąc już w wieku emerytalnym - są one zwieńczeniem jego misyjnej pracy. Wrodzone zdolności organizacyjne pomogły o. Koszorzowi w tworzeniu nowych misyjnych projektów i w ich zarządzaniu. Po święceniach w 1957 r. o. Koszorz pracował krótko w Pieniężnie jako wykładowca i angażował się w animację misyjną. W 1965 r. zostaje sekretarzem Papieskiej Unii Misyjnej Duchowieństwa w Polsce i przenosi się do Warszawy. W 1982 r. w czasie stanu wojennego tworzy wydawnictwo Verbinum i zakłada czasopismo ”Misjonarz”. W tym czasie nawiązuje bliskie relacje z o. Romanem Malkiem SVD, polskim werbistą i sinologiem (Instytut Monumenta Serica i China Zentrum w Sankt Augustin w Niemczech). Ta znajomość leży u podstaw powstania Sinicum. Podczas pracy w wydawnictwie pod koniec lat 90. XX w. o. Koszorz dostrzega obecność imigrantów w Warszawie i tworzy dla nich w 2005 r. centrum na poddaszu werbistowskiego domu misyjnego na warszawskiej Pradze. Praca misyjna o. Koszorza nie tylko była pod każdym względem pionierska, ale pokazała, że w każdych warunkach mogą powstawać wielkie misyjne dzieła.
EN
The article presents the figure of Father Antoni Koszorz SVD, a Polish Divine Word Missionary, who worked for over 50 years in Warsaw, and is currently on a well-deserved rest at the Mission House in Górna Grupa. The author of the article focuses mainly on the history of the creation of the SVD Migrant Centre Fu Shenfu and the Sinicum Association under the name of Michał Boym, SJ. Father Koszorz created these works already at the retirement age and they are the culmination of his missionary work. Inborn entrepreneurial skills helped Fr. Koszorz in creating and managing new missionary projects. After ordination in 1957, Father Koszorz worked briefly in Pieniężno as a lecturer and was involved in missionary animation. In 1965, he became the secretary of the Pontifical Missionary Union of the Clergy in Poland and moved to Warsaw. In 1982, during the martial law, he established the Verbinum publishing house and founded the “Misjonarz” magazine. During this time, he established close relations with Fr. Roman Malek SVD, a Polish Divine Word Missionary and sinologist (Monumenta Serica Institute and China Zentrum in Sankt Augustin, Germany). This acquaintance underlies the creation of the Sinicum. While working in the publishing house in the late 1990s, Fr. Koszorz noticed the presence of immigrants in Warsaw and in 2005 created for them a centre in the attic of the SVD mission house in Warsaw’s Praga district. The missionary work of Father Koszorz was not only pioneering in every respect, but his uncompromising attitude showed that great missionary works can be created under all conditions.
Nurt SVD
|
2021
|
issue 2
49-66
PL
Artykuł przedstawia formację etnologiczną w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie (MSD), jej zakorzenienie w „tradycji Anthropos”, pracę naukowo-dydaktyczną kadry w zakresie etnologii i religioznawstwa oraz aktywność praktyczną studentów. Rozpoczynając rozważania od działalności pierwszego seminarium duchownego werbistów w Sankt Gabriel koło Wiednia, autor zwraca uwagę, że szczególnie w latach 30. XX wieku był to prężny ośrodek formacyjny i naukowy, który nie tylko kształcił setki studentów, ale również mógł się poszczycić wyjątkową kadrą naukową. Tam zrodziła się tradycja Anthropos, która wychodząc od postawy Arnolda Janssena i Józefa Freinademetza oraz działalności Wilhelma Schmidta została zaszczepiona na całe Zgromadzenie Słowa Bożego. Tradycja ta była impulsem do podjęcia badań etnologicznych przez pokolenia werbistów związanych z MSD w Pieniężnie oraz międzykulturowego ukierunkowania formacji misyjnej. Choć Pieniężno jako ośrodek formacyjny nie odgrywa dziś znaczącej roli, tradycję Anthropos kontynuują domy formacyjne i instytuty badawcze werbistów w krajach pozaeuropejskich.
EN
The article presents the ethnological formation in the Missionary Seminary of the Divine Word Missionaries in Pieniężno its roots in the Anthropos tradition, research and teaching of the staff in the field of ethnology and religious studies, and practical activity of students. Beginning with the activity of the first seminary of the Divine Word in Sankt Gabriel near Vienna the author points out that it was a thriving formation and research centre especially in the 1930s, which not only educated hundreds of students but also boasted an exceptional academic staff. There the Anthropos tradition was born which, starting from the attitude of St. Arnold and Joseph Freinademetz and the activities of Fr. Wilhelm Schmidt were instilled in the entire Congregation of the Divine Word. This tradition was an impulse to undertake ethnological research by generations of Divine Word Missionaries related to the seminary in Pieniężno and intercultural orientation of mission formation. Although Pieniężno as a formation centre does not play a significant role today the Anthropos tradition is continued by formation houses and research institutes of the Divine Word Missionaries in non-European countries.
Nurt SVD
|
2022
|
issue 1
203-216
PL
Artykuł dotyczy polskich misjonarzy werbistów pracujących w Ghanie. Na podstawie ich życia i zaangażowania misyjnego autor chce uchwycić wyraźne cechy, które charakteryzują sylwetkę misjonarza nie tylko w opisywanym kraju. Autor opiera się przede wszystkim na osobistych relacjach werbistów żyjących w Ghanie, które ukazały się w większości w czasopiśmie „Misjonarz”. Już na podstawie tej powierzchownej analizy można zauważyć, że z jednej strony misjonarz jest zwyczajnym człowiekiem, który zmaga się nie tylko z trudnościami zewnętrznymi, ale też i własnymi ludzkimi słabościami. Z drugiej zaś strony żyje wartościami wielkimi, takimi jak wiara, umiłowanie powołania misyjnego, radość z poświęcenia się drugiemu człowiekowi, oparcie się na Bogu, a nie na sobie, otwartość na inną osobę i na nową kulturę, wytrwałość itp. Są to nie tylko cechy, które charakteryzują misjonarza, ale też takie, które trzeba posiadać, aby być świadkiem Chrystusa. Artykuł nie jest dogłębną analizą wkładu polskich werbistów w Ghanie, autor jednak wyraża nadzieję, że może on zainspirować do solidnego opracowania obecności polskich werbistów w Ghanie – mogłoby ono z jednej strony zachować pamięć o tych, którzy poświęcili wiele z miłości do Ghańczyków, z drugiej zaś zachęcić innych ludzi do radosnego dzielenia się wiarą w Chrystusa.
EN
The article concerns Polish missionaries of the Society of the Divine Word working in Ghana. Basing on their life and missionary commitment, the author wants to capture the clear features that characterize the missionary not only in the described country. The author relies primarily on personal accounts of the Divine Word Missionaries living in Ghana, most of which appeared in the journal “Misjonarz”. Even on the basis of this superficial analysis, it can be seen that, on the one hand the missionary is an ordinary man who wrestles not only with external difficulties, but also with his own human weaknesses. On the other hand, he lives by great values such as faith, love for a missionary vocation, joy in dedicating himself to another person, leaning on God and not on himself, openness to other people and to a new culture, perseverance, etc. These are not only qualities which characterize a missionary but also those that are necessary to be a witness of Christ. The article is not an in-depth analysis of the contribution of Polish SVD Missionaries in Ghana but the author hopes that it can inspire a solid study of the presence of Polish SVDs in Ghana – on the one hand, it could preserve the memory of those who sacrificed a lot for love for Ghanaians, and on the other hand encourage other people to share joyfully their faith in Christ.
Nurt SVD
|
2019
|
issue 1
176-190
IT
Padre Arnoldo Janssen, il fondatore dei Verbiti (1875), iniziò un’opera di grande portata missionaria. L’autore, basando su alcune pubblicazioni e gli atti del processo della beatificazione, rivela alcune ragioni del suo successo della leadership. L’analisi si basa sulla personalità del fondatore. L’autore giudica le qualità della leadership del fondatore basandosi sui criteri stabiliti da Alexandre Havard nel libro pubblicato anche in Polacco: Etyka przywódcy: trening doskonalenia osobowości, Gdańsk 2011 (Virtuous Leadership: An Agenda for Personal Excellence. Lì la leadership viene letta nella chiave delle classiche virtù cardinali, completate dalla generosità e l’umiltà, apprezzate anche dagli antichi. L’analisi considerando le voci critiche sul fondatore, lo presenta come un leader efficace. La grazia gli ha permesso di trasformate le sue debolezze. Sebbene, P. Arnoldo non era un leader carismatico, però alla luce del ricco materiale probatorio, lui emerge come un uomo di Dio. Grazie alla sua genuina umiltà e semplicità ha raggiunto una sorprendente l’eccellenza nelle virtù cardinali di prudenza, giustizia, fortezza e temperanza. Il suo lavoro parla da solo. La grandezza della sua leadership sta nella dimensione soprannaturale connessa armoniosamente con il constante ed eroico sforzo umano. P. Arnoldo è arrivato alla straordinaria maturazione e crescita della personalità che gli ha portato il merito di essere chiamato “Dux” come inciso sulla sua tomba a Steyl.
EN
In 1875, Father Arnold Janssen founded an institution that was to have a significant impact on the missionary work of the Church: the Society of the Divine Word. Following the evidence established during his beatification process, as well as other publications, the author identifies a number of factors that positively influenced Janssen’s work. He measures Janssen’s personality against criteria proposed by Alexandre Havard in his book Etyka przywódcy [Leader’s Ethics] (Gdańsk 2011; New York 2007). According to Havard, leaders’ assessment should take into account the classical notion of the cardinal virtues, as well as their generosity and humility; the latter two highly praised by the ancients. Critical analysis of Janssen’s life reveals him as an efficient leader, who allowed God’s grace work on his weaknesses. Though Janssen was not endowed with any special charisma, the sources reveal him as a man of God who achieved extraordinary perfection in the practice of the cardinal virtues: prudence, justice, courage and temperance. He did this thanks to his authentic humility and simplicity. His life work speaks for itself. Janssen’s greatness is rooted in the supernatural realm. Through unceasing and heroic human efforts and harmonious cooperation with God’s grace he became an universally admired leader, wholly deserving the title Dux, engraved on his tombstone in Steyl.
PL
Ojciec Arnold Janssen, założyciel werbistów (1875), zainicjował dzieło o znaczącym oddziaływaniu misyjnym. Autor na bazie wybranych publikacji oraz akt procesu beatyfikacyjnego odsłania niektóre przyczyny powodzenia tego przedsięwzięcia, dotykając osobowości założyciela. Sięga po kryteria lansowane przez Alexandre’a Havarda w książce Etyka przywódcy: trening doskonalenia osobowości”, Gdańsk 2011 (New York 2007), w której autor ocenia wartość przywództwa w kluczu klasycznych cnót kardynalnych, uzupełniając je o wielkoduszność oraz pokorę, również cenione przez starożytnych. Krytyczna analiza biografii założyciela, przedstawia go jako przywódcę skutecznego, który pozwolił łasce przemieniać własne słabości. Jakkolwiek nie był on typem osobowości charyzmatycznej, bogaty materiał źródłowy pozwala dostrzec w nim męża Bożego, który dzięki autentycznej pokorze i prostocie doszedł do zadziwiającej doskonałość w zakresie cnót kardynalnych: roztropności, sprawiedliwości, męstwa i opanowania. Jego dzieło mówi samo za siebie. Wielkość przywództwa Arnolda Janssena zostaje osadzona przede wszystkim na fundamencie nadprzyrodzonym. Przez stały i heroiczny wysiłek ludzki oraz harmonijną współpracę z łaską osiągnął on godną podziwu osobowość lidera, zasłużenie ukoronowaną tytułem „Dux”, umieszczonym na jego grobie w Steylu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.