Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: East German literature

Sort By:

Limit search:

Zwischen Ver- und Entortung. Der ‚dritte Raum‘ in ausgewählten Texten der Post-DDR-Literatur

100%

Nagelschmidt I.

Colloquia Germanica Stetinensia

2022

issue 31

41-62

Jeszcze trzydzieści lat po zjednoczeniu Niemiec w literaturoznawstwie germanistycznym nie ujednolicono w żaden sposób określania literatury powstałej po 1989 roku w Niemczech Wschodnich. W wypowiedziach na ten temat pojawiają się pojęcia takie, jak ‘literatura przełomu’, ‘literatura regionalna’, ‘literatura wschodnioniemiecka’ lub ‘literatura post-NRD-owska’. Zauważalne jest równocześnie, że w pracach literaturoznawczych przez wiele lat unikano dyskursu postkolonialnego, bądź też natychmiast go negowano. W nawiązaniu do metod analizy zjawisk postkolonialnych w artykule określono ‘trzecią przestrzeń’ w literaturze post-NRD-owskiej poprzez uściślenie znaczenia tzw. ‘historii przeciwstawnych’ ukonstytuowanych przez amerykańskiego kulturoznawcę i filozofa Homi K. Bhabha, gdyż pozwalają one na krytyczne spojrzenie na jedność i wielość jednego narodu oraz jego postulat prowadzenia teleologicznie stabilnej i hegemonialnie zorientowanej polityki historycznej.

The German unification process took for more than thirty years ago and still there is no consistency in German literary studies in how to define literature that has been produced in East Germany after 1989. There are terms like ‘Wendeliteratur’, ‘Regionalliteratur’, East German literature or Post-GDR-Literature. Postcolonial discourse has rarely been considered by German philologists or has been questioned from the core. By using postcolonial analysis methods my aim is to define the ‘third room’ in post-GDR-literature and to find ‘Gegengeschichten’ the American scientist and philosopher Homi K. Bhabha located in his postcolonial studies on modern nations. The ‘Gegengeschichten’ are able to articulate a critical perspective on unity and plurality of nations and questions their posit of a stable, teleological and hegemonical informed history policy.

Noch weit über dreißig Jahre nach der deutschen Wiedervereinigung gibt es in der germanistischen Literaturwissenschaft in keiner Weise eine Einheitlichkeit in der Begriffsbestimmung zu der nach 1989 in Ostdeutschland geschriebenen Literatur. Termini wie Wendeliteratur, Regionalliteratur, ostdeutsche Literatur und Post-DDR-Literatur bestimmen die Aussagen. Dabei ist auffallend, dass in literaturwissenschaftlichen Abhandlungen der postkoloniale Diskurs über Jahre weitestgehend ausgeblendet bzw. sofort wieder in Frage gestellt wird. In der Aufnahme postkolonialer Verfahren wird in dem Beitrag der ‚dritte Raum‘ in der Post-DDR-Literatur bestimmt, indem die vom amerikanischen Kulturwissenschaftler und Philosophen Homi K. Bhabha geprägten ‚Gegengeschichten‘ in ihrer Bedeutung erschlossen werden, da sie kritische Perspektiven auf Einheit und Vielheit einer Nation sowie deren Postulat einer stabilen teleologisch und hegemonial informierten Geschichtspolitik artikulieren können.

Między tragedią antyczną i mieszczańską – postdramatyczna estetyka Heinera Müllera

100%

Jabłkowska J.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

2016

issue 5

283-297

The article focuses on the adaptations of ancient tragedies and mythological motifs in dramas by Heiner Müller – a renowned German dramatist, who is considered the successor of Brecht. Despite numerous problems with censorship, Müller never decided to leave the German Democratic Republic and emigrate abroad. Just like his other dramas, Müller’s adaptations can be read as politically involved writings which – through an elaborate argumentation – remonstrate the flaws of the Communist system. It is not, however, the reason why his works still remain topical. Their aesthetic allure lies in the proposal of a dialectical bond between two traditions of drama. On the examples of Müller’s three representative texts The Horatian, Philoctetes and Despoiled Shore Medea-material Landscape with Argonauts, the article presents the dramatist’s poetological strategy that combines tragedy with bürgerliches Trauerspiel – two mutually exclusive forms of German drama. The synthesis results in a significant political conclusion, which was obviously missed by the East German censors.

Artykuł zajmuje się adaptacjami tragedii antycznych i motywów mitologicznych w dramatach Heinera Müllera, znanego niemieckiego dramatopisarza, uważanego za spadkobiercę Brechta. Swoją działalność pisarską wiązał Müller z NRD; mimo że często miał problemy z cenzurą, nie zdecydował się na emigrację. Adaptacje Müllera można czytać – jak inne jego dramaty – jako utwory politycznie zaangażowane, kontestujące w wyrafinowanej argumentacji ułomności systemu komunistycznego. Nie z tego jednak powodu utwory Müllera są aktualne do dziś. Ich estetyczna atrakcyjność polega na propozycji dialektycznego powiązania dwóch tradycji dramatu. Na przykładzie trzech reprezentatywnych tekstów Müllera, Der Horatier, Filoktet oraz Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami artykuł prezentuje strategię poetologiczną autora, łącząca tragedię z bürgerliches Trauerspiel, dwie wykluczające się formy niemieckiego dramatu. Z syntezy tej wynika ważna konkluzja polityczna, w oczywisty sposób nieodczytana przez enerdowskich cenzorów.

Refine search results

1 Colloquia Germanica Stetinensia

1 Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

1 2022

1 2016

1 Jabłkowska J.

1 Nagelschmidt I.

Search results

Zwischen Ver- und Entortung. Der ‚dritte Raum‘ in ausgewählten Texten der Post-DDR-Literatur

Między tragedią antyczną i mieszczańską – postdramatyczna estetyka Heinera Müllera