Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  English law
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

The New Separation of Powers. A Theory for the Modern State

100%
Stęmplowski R.
Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego
|
2010
|
issue 1(13)
571-575
EN
This book is an extended version of a doctoral dissertation about the system state and law in Ireland, taking into account the comparison with English law (England and Wales) and some other countries (eg USA). This extension is primarily concerned issues recognized in the sixth chapter (and the practice of institutional legitimacy administrative) and seventh (the relationship between government and other types of institutions).
2
Publication available in full text mode
Content available

Poglądy księcia Adama Jerzego Czartoryskiego na sądownictwo angielskie

75%
Bednarska P.
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
|
2016
|
vol. 19
163-178
EN
The subject of this article is an attempt at analysing Adam Jerzy Czartoryski opinions on the operation of English courts and the specificity of the common law system. The text presents Adam Jerzy Czartoryski’s familiarity and level of fascination with the functioning of the above-mentioned court system, which the prince probably intended to apply as a model in the reborn Poland. Such a claim is supported by a detailed analysis of his notes. Czartoryski used original English sources and fell back on the experiences from his stay in England. His subjects of interest included types of judiciary in England, the activity of the so-called justices of peace, objectives of the judiciary, procedures for jury debates, and the administrative division of England.
PL
Artykuł jest próbą analizy sposobu opisu przez księcia Adama Jerzego Czartoryskiego kwestii funkcjonowania sądów i specyfiki systemu common law w Anglii. Tekst prezentuje stopień wiedzy i poziom fascynacji Czartoryskiego działalnością tego systemu sądowniczego, który zapewne miał być wykorzystany przez autora jako wzorzec dla sądownictwa w przyszłej, odrodzonej Polsce. Wskazuje na to szczegółowa analiza notatek księcia, który podczas pobytu w Anglii korzystał bezpośrednio ze źródeł angielskich, a także spisywał swoje doświadczenia. Przedstawiono między innymi następujące przedmioty zainteresowania księcia Czartoryskiego: typy sądownictwa w Anglii, działalność tzw. sędziów pokoju, cele sądownictwa, sposoby obradowania przysięgłych, podział administracyjny Anglii.
3
Publication available in full text mode
Content available

The Constitutional Case for Making the Article 50 TEU Notification

75%
O'Neill R.
Studia Iuridica
|
2016
|
vol. 68
249-262
EN
In a referendum held on June 23, 2016, the United Kingdom voted in favour of leaving the European Union. For the first time since its creation in the Lisbon Reform Treaty of 2009, art. 50 TEU will probably now be invoked by the UK for the withdrawal process from the EU, envisaged by the outcome of the referendum, to commence. Article 50 TEU requires that national constitutional arrangements exist so that notification on withdrawal can be made to the European Council. Curiously, to date, the biggest consequence of the referendum outcome has not been the creation of a debate about the role of EU law in the UK legal order, but rather the separation of powers within the UK’s unwritten constitution and which organ of state has authority to activate the art. 50 TEU withdrawal: Parliament or the Executive. The debate has spawned dozens of constitutional blog posts, numerous academic articles, a High Court judicial review of the Government’s position, a second draft independence bill published by the Scottish Government and a judicial review before the Northern Irish Court of Appeal. On one side of the debate, the Government maintains that it alone possesses the Royal Prerogative to ratify and withdraw from international treaties, and thus to make the notification of withdrawal. On the other hand, Parliament and the ’Bremainers’ maintain that any unilateral action by the Government exceeds its authority, and Parliament must provide authorisation; a position which could ultimately result in the referendum outcome being ignored and the UK remaining a Member State. In a third corner, the governments of Scotland and Northern Ireland, two countries within the UK whose electorates voted to remain in the EU, demand a voice in both the decision to leave and in the subsequent negotiations with the EU institutions (note, however, that the status of the devolved administrations will not be addressed in this article, as the issue is considered by the author as being too unclear in the absence of any judicial statement on matters of devolution and institutional hierarchy, including but not limited to the limitations imposed on the doctrine of Parliamentary Sovereignty by the Sewel Convention). The judgment of the High Court has not yet been published, and even if it were there will inevitably be an appeal to the Supreme Court, so it is only possible to speculate on what will happen, but this article intends to provide clarity on the legal principles currently under discussion in the most important constitutional discussion to happen in the UK since it joined the EU in 1973.
4

The Constitutional Case for Making the Article 50 TEU Notification

75%
O'Neill R.
Studia Iuridica
|
2016
|
vol. 68
249-262
EN
In a referendum held on June 23, 2016, the United Kingdom voted in favour of leaving the European Union. For the first time since its creation in the Lisbon Reform Treaty of 2009, art. 50 TEU will probably now be invoked by the UK for the withdrawal process from the EU, envisaged by the outcome of the referendum, to commence. Article 50 TEU requires that national constitutional arrangements exist so that notification on withdrawal can be made to the European Council. Curiously, to date, the biggest consequence of the referendum outcome has not been the creation of a debate about the role of EU law in the UK legal order, but rather the separation of powers within the UK’s unwritten constitution and which organ of state has authority to activate the art. 50 TEU withdrawal: Parliament or the Executive. The debate has spawned dozens of constitutional blog posts, numerous academic articles, a High Court judicial review of the Government’s position, a second draft independence bill published by the Scottish Government and a judicial review before the Northern Irish Court of Appeal. On one side of the debate, the Government maintains that it alone possesses the Royal Prerogative to ratify and withdraw from international treaties, and thus to make the notification of withdrawal. On the other hand, Parliament and the ’Bremainers’ maintain that any unilateral action by the Government exceeds its authority, and Parliament must provide authorisation; a position which could ultimately result in the referendum outcome being ignored and the UK remaining a Member State. In a third corner, the governments of Scotland and Northern Ireland, two countries within the UK whose electorates voted to remain in the EU, demand a voice in both the decision to leave and in the subsequent negotiations with the EU institutions (note, however, that the status of the devolved administrations will not be addressed in this article, as the issue is considered by the author as being too unclear in the absence of any judicial statement on matters of devolution and institutional hierarchy, including but not limited to the limitations imposed on the doctrine of Parliamentary Sovereignty by the Sewel Convention). The judgment of the High Court has not yet been published, and even if it were there will inevitably be an appeal to the Supreme Court, so it is only possible to speculate on what will happen, but this article intends to provide clarity on the legal principles currently under discussion in the most important constitutional discussion to happen in the UK since it joined the EU in 1973.
5
Content available remote

Zastosowanie koncepcji „przebicia zasłony korporacyjnej” dla ochrony praw majątkowych wierzycieli spółki kapitałowej w prawie rosyjskim

65%
Żelichowski J.
Studia Prawnicze
|
2019
|
issue 3 (219)
99-128
EN
The article describes the issue of the doctrine of “the piercing the corporate veil” in Russian law (снятиe корпоративной вуали). The attempt to introduce this doctrine into Russian law – although to a limited extent, has resulted at least from a theoretical and legal point of view – to increase the protection of legal entity’s creditors. Introducing the doctrine into own legal system, the representatives of the Russian legal authorities used English acquis therein, giving common courts the power (arbitration courts previously) to ‘independently’ make a decision in abstract in cases where the doctrine applies. The article discusses the types of ‘piercing the corporate veil’, the legal nature of the doctrine itself in Russian law and the sanctions provided by Russian legislation when the ‘piercing the corporate veil’ shall be applied.
PL
Artykuł opisuje złożoną problematykę koncepcji „przebicia zasłony korporacyjnej” w prawie rosyjskim (снятиe корпоративной вуали). Próba wprowadzenia tej koncepcji w prawie rosyjskim – choć w ograniczonym stopniu – spowodowała – przynajmniej z teoretycznoprawnego punktu widzenia – zwiększenie ochrony wierzycieli względem osoby prawnej. Przedstawiciele rosyjskiej doktryny prawniczej wykorzystali dorobek angielski, wprowadzając koncepcję do własnego porządku prawnego, dając sądom powszechnym uprawnienie (wcześniej sądom arbitrażowym) do „samodzielnego” orzekania w sprawach, w których koncepcja ma zastosowanie. Artykuł omawia rodzaje „przebicia zasłony korporacyjnej”, charakter prawny samej koncepcji w prawie rosyjskim oraz sankcje przewidziane ustawodawstwem rosyjskim przy stwierdzeniu, iż występuje pokrzywdzenie wierzycieli osoby prawnej wskutek zaistnienia owej „zasłony korporacyjnej”.
6
Publication available in full text mode
Content available

Fikcje prawne w nowożytnym common law na tle sporów kompetencyjnych z udziałem sądów westminsterskich

63%
Halberda J.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2014
|
vol. XCI (91)/1
7-22
EN
Starting with the Middle Ages, the system of writs (forms of actions) began to dominate the English law. Like Roman actiones which may be regarded as equivalents of writs, thus also the latter allowed to determine the circumstances in which an individual was guaranteed to protection of law. The list of writs was exhaustive while the law was considered to be something that was not subjected to changes. Therefore the legal fictions were found to be the only mechanism that made it possible to adapt the common law to the evolving socio-economic circumstances. Thanks to these fictions the parties involved in the litigation could reach the objectives that they desired and that otherwise (without resorting to the fiction) might be unattainable by them. The exploitation of the fiction consisted in the invoking by the trial participant the circumstances that notoriously were not true, the adversary party being simultaneously prevented from proving the opposite. In the course of time the fictions became a characteristic feature of the common law. It was thanks to their application that in the 15th through 17th centuries the scope of the Westminster courts’ jurisdictional competence became enlarged. The fictions enabled these courts to settle matters that originally were beyond the scope of their jurisdiction. The application of fictions resulted also in the broadening of the scope within which the particular writs could be resorted to. This consequently led to the extention of legal protection to the situations with respect to which the earlier common law proved helpless for the lack of any legal remedy.
7
Publication available in full text mode
Content available

UWAGI HISTORYCZNO-PRAWNE NA TEMAT MAKSYMY ‘DE MINIMIS NON CURAT LEX’ W PRAWIE ANGIELSKIM (XIII-XIX WIEK)

63%
Korporowicz Ł. J.
Zeszyty Prawnicze
|
2019
|
vol. 19
|
issue 2
75-99
EN
The maxim de minimis non curat lex is commonly used in English law as well as by the lawyers who represent other common law systems. Nowadays, the circumstances of exerting the principle rouse doubts. Despite its rational grounds, it is hard to indicate clearly when it should be used. In the article, the origins, as well as the ways of its interpretation, were presented according to three contexts: legal literature, judicature and parliamentary discourse until the 19th century.
PL
Zasada de minimis non curat lex jest powszechnie stosowana zarówno w prawie angielskim, jak i przez prawników reprezentujących inne porządki prawne zaliczane do rodziny common law Współcześnie okoliczności stosowania zasady budzą wątpliwości. Mimo jej racjonalnego uzasadnienia, trudno jest obecnie jednoznacznie wskazać kiedy należy ją stosować. W artykule przedstawiona została geneza zasady oraz jej interpretacja zarówno w literaturze, orzecznictwie jak i w dyskursie parlamentarnym po wiek XIX.
8
Publication available in full text mode
Content available

Prawo natury i prawo stanowione we wstępie do Komentarzy do Praw Anglii Williama Blackstone’a

63%
Łysak D.
Czasopismo Prawno-Historyczne
|
2022
|
vol. 74
|
issue 2
59-86
EN
Until this very day, the theoretical intentions of William Blackstone, the author of the crucial work for the common law system, namely “The Commentaries on the Laws of England,” arouse disputes, while the author himself is perceived as one of the precursors of legal positivism as well as one of the representatives of the traditional law of nature. In the Introduction to the Commentaries, there are elements which are characteristic of both these ways of thinking about law. In the present paper, the author attempts to prove that Blackstone’s legal lecture concerning the law of nature is not only ornamental in character, which was typical of his contemporaries, but it constitutes a significant element of his legal doctrine, which also has certain consequences. According to Blackstone, natural law affects positive law in the following manner: 1. it gives us the notion of subjective rights as the structure to understand and interpret law, 2. when statutory law violates natural law, both systems remain separate and binding, thus a person is obliged to violate the positive law and simultaneously accept the sanctions imposed by the state; 3. the legislature, even though it formally remains unlimited in its legislative power in accordance with the principle of parliamentary sovereignty, is obliged to protect and strengthen the innate and absolute rights of individuals, which is an interpretative guideline for those who apply the law. Blackstone’s views are also inspiring today, because they show that natural law considerations can go beyond the rule of lex iniusta non est lex, and instead rather focus on defining the aims of the legislature and they thus constitute an element of legal interpretation.
PL
Teoretyczne intencje Williama Blackstone’a, autora monumentalnego dla kultury common law dzieła Komentarze do Praw Anglii, wzbudzają do dziś spory, a ich autor bywa zaliczany zarówno do prekursorów pozytywizmu prawniczego, jak i tradycyjnych przedstawicieli szkoły prawa natury. We Wstępie do Komentarzy znajdują się elementy charakterystyczne dla obu tych rodzajów myślenia o prawie. W niniejszym tekście staram się wykazać, że prawnonaturalny wykład Blackstone’a ma nie tylko charakter „dekoracji” dodanej w duchu epoki, ale stanowi istotny i rodzący określone konsekwencje element jego doktryny prawa. Prawo naturalne, według Blackstone’a w następujący sposób oddziałuje na prawo stanowione: (1) przy ustaleniu treści i wykładni prawa posługujemy się konstrukcją praw podmiotowych; (2) gdy prawo stanowione narusza prawo naturalne, oba odseparowane porządki pozostają wiążące a człowiek zobowiązany jest złamać prawo stanowione, przyjmując jednak na siebie sankcję państwową; (3) legislatywa, choć zgodnie z zasadą suwerenności parlamentu pozostaje formalnie nieograniczona w swojej władzy ustawodawczej, zobowiązana jest chronić i umacniać wrodzone i absolutne uprawnienia jednostek, co stanowi wskazówkę interpretacyjną dla stosujących prawo. Poglądy Blackstone’a są inspirujące także współcześnie, ponieważ pokazują, że rozważania prawnonaturalne mogą wychodzić poza schemat lex iniusta non est lex, koncentrując się na określeniu celów dla legislatywy i tym samym stanowiąc element wykładni prawa.
9
Publication available in full text mode
Content available

English Law and Tadeusz Czacki: Analysis of References to English Legal Sources in Czacki’s Opus Magnum

63%
Cimachowicz K., Korporowicz Ł. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2023
|
vol. 102
59-68
PL
Tadeusz Czacki jest jedną z kluczowych postaci, które uczestniczyły w wielkiej naukowej dyskusji poświęconej historii, źródłom rozwoju oraz pozycji prawa rzymskiego w dawnym prawie polskim. Dyskusja rozpoczęta przez Czackiego oraz Jana Wincentego Bandtkiego u początku XIX w. trwała wiele dziesięcioleci. Jej konsekwencje są także dostrzegalne prawniczych, jednak większość jego zasadniczych idei dotyczących wskazanych powyżej zagadnień została zaprezentowana w jego opus magnum, tj. O litewskich i polskich prawach, opublikowanym po raz pierwszy w 1800 r. Czacki jest dobrze znany jako samouk-erudyta, który odwoływał się w swych pracach do licznych opracowań polskich oraz zagranicznych. Celem tego artykułu jest przeprowadzenie analizy stanu wiedzy Czackiego oraz wykorzystania przez niego angielskich źródeł. W czasach Oświecenia niektórzy polscy intelektualiści zaczęli interesować się angielską kulturą, a także systemami politycznym i prawnym Anglii. Nigdy jednak nie podjęto próby oceny analizy angielskich wpływów na twórczość Czackiego. Zadaniem artykułu jest wypełnienie tej luki.
EN
Tadeusz Czacki was one of the key figures who participated in the great scholarly discussions about the history, sources of development, and the position of Roman law in old Polish law. The discussion initiated by Czacki and Jan Wincenty Bandtkie in the early years of the nineteenth century lasted for many decades. Its consequences are still present today in modern Polish legal history scholarship. Although Czacki was an author of several legal treatises, most of his pivotal concepts regarding the above-mentioned issues were presented by him in his opus magnum, i.e. O litewskich i polskich prawach, published for the very first time in 1800. Czacki is well known as a self-educated scholar who referred to numerous works, both Polish and foreign. However, the objective of this article is to analyse Czacki’s knowledge and the use of English sources. During the Enlightenment, some Polish intellectuals became fascinated by English culture, politics, and the legal system. The impact of English law, however, has never been analysed in the context of Czacki’s work. The purpose of this article is to fill that gap.
10
Publication available in full text mode
Content available

Postępowanie sądowe w angielskich procesach karnych wszczynanych o morderstwo w latach 1750–1770 na podstawie Old Bailey Proceedings

51%
Skieterska O.
Studia Podlaskie
|
2019
|
vol. 27
75-92
EN
The article is a tentative study referring to the process of the English criminal trial before the Old Baily court of law. The author analyzes cases of murders in the period 1750–1770 and on this basis she presents all the stages of the hearing with the support of source examples.
PL
Artykuł ten jest przyczynkowym studium dotyczącym przebiegu angielskiego procesu karnego przed sądem Old Bailey. Autorka analizuje przypadki morderstw w latach 1750–1770 i na tej podstawie dokonuje przedstawienia wszystkich etapów rozprawy w oparciu o przykłady źródłowe.
11
Content available remote

Doktorzy prawa w dwóch angielskich komediach epoki renesansu

51%
Korporowicz Ł. J.
Studia Prawnicze KUL
|
2014
|
issue 1 (57)
173-187
PL
Komedie były jedną z najpopularniejszych form rozrywki w epoce angielskiego renesansu. Ich autorzy często odwoływali się do problematyki prawnej. W dwóch sztukach tego okresu – Kupcu Weneckim W. Shakespeare’a oraz Epicoene or the Silent Woman B. Jonsona – odnaleźć można odwołania do działalności doktorów prawa. Ich przedstawienie stanowi ciekawą ilustrację sposobu postrzegania przedstawicieli tej profesji w XVI i XVII-wiecznej Anglii.
EN
The comedies were one of the most popular form of entertainment in the period of English Renaissance. Their authors refereed to legal issues quite frequently. In two plays from the epoch – Merchant of Venice by W. Shakespeare and Epicoene, or the Silent Woman by B. Jonson – it is possible to discover references to the personages of the doctors of laws. Their depiction is an interesting illustration of the way in which those professionals were treated in 16th and 17th centuries in England.
RU
Комедии были одним из самых популярных видов развлечений в эпоху английского Возрождения. Их авторы часто прибегали к правовым вопросам. В двух пьесах этого периода – Венецианском купце У.Шекспира и Epicoene или Спокойная девушка Б. Джонсона – можно найти ссылки на деятельности докторов права. Их представление – это интересная иллюстрация восприятия представителями этой профессии в XVI и XVII-вечней Англии.
12
Publication available in full text mode
Content available

Rome and Roman law in English antislavery literature and judicial decisions

51%
Korporowicz Ł. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2020
|
vol. 91
37-49
PL
Zniesienie niewolnictwa przez nowożytne państwa było ważnym krokiem zmierzającym do uznania praw człowieka. Imperium Brytyjskie, jak i jego matecznik – Anglia – były jednymi z głównych organizmów państwowych odpowiedzialnych za wspieranie międzynarodowego handlu niewolnikami. Z tego względu rozwijający się w nich ruch abolicyjny zasługuje na szczególną uwagę. Argumentacja stosowana przez jego przedstawicieli stanowiła dotąd przedmiot licznych badań. Argumenty filozoficzne, teologiczne czy handlowe przeciwko niewolnictwu są dobrze znane. Należy podkreślić jednak, że dokonanie abolicji miało być krokiem prawnym. Stąd interesujące wydaje się poszukiwanie prawnych argumentów służących potępieniu zniewalania ludzi. Oczywiste jest, że znalezienie odpowiedniego uzasadnienia byłoby trudne. Niewolnictwo była przecież powszechną instytucją społeczną od czasów starożytnych. Jednak uniwersalne zasady prawa rzymskiego, jak i cywilizacji rzymskiej wykorzystane do tworzenia zachodniej tradycji prawa, czynią z prawa starożytnych interesujące źródło odniesień. Głównym celem artykułu jest ustalenie czy odwołania do starożytności rzymskiej stanowiły ważny argument w brytyjskich zmaganiach o zniesienie niewolnictwa.
EN
The abolition of slavery by modern states was an important step towards the recognition of what is now known as human rights. The British Empire and its cradle, England, were the leading entities responsible for the support of the international trade slave. For this reason, its antislavery movement is one which deserves particular attention. The argumentation used by the abolitionists has been a subject of many studies. Philosophical, theological or commercial arguments against slavery are well researched. It needs to be emphasised, however, that abolition was a legal step. In this context, it is interesting to seek legal argumentation against the enslavement of people. It is obvious that an appropriate reasoning would be difficult to find. Slavery has been a common social institution since ancient times. The universal principles of Roman law, as well as the significance of Roman civilisation for the development of the Western culture, made it one obvious field of research. The main aim of this article is to check if reference to Roman antiquity has been one of the crucial arguments in the antislavery struggle in Britain.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.