Search results

1

Ruś Kijowska między Eurazją a Europą Środko-Wowschodnią. Rosyjskie narracje tożsamościowe z zachodniego punktu widzenia

100%

van Nieukerken A.

Porównania

|

2015

|

vol. 16

19-30

EN

After the annexation of the Crimea by Vladimir Putin’s Russia attempts at an ideological justification of Greater Russia’s role as a dominating power in Eastern Europe have acquired a new relevance. An important issue from this point of view is the relationship between Kievan Rus’ – traditionally considered the cradle of the [Rus-sian civilization – and the Grand Principality of Moscow that replaced it after the Mongol incur-sions. Russian identity narratives usually marginalize the current status of (the) Ukraine and stress its peripherality in the “Russian world”. In order to achieve this they employ both theo-logical, cultural and geopolitical arguments that sometimes appear to be at odds with each other. Moscow is both the center of the true (orthodox) Christian faith and the civilization of the Eura-sian geopolitical space. In the latter case the Russian capital rules a multi-religious empire. Eurasian ideologues like L.N. Gumiliov and particularly Alexander Dugin reject alternative, “Western” interpretation of Russian (and Ukrainian) history by pointing out that there exists an unbridgeable gap between the Western and the Russian (or Eurasian) civilization. According to them, Western scholars can never grasp the specificity of the Russian (Eurasian) historical devel-opment. It could be argued that this argument for a relativism along civilizational lines dimin-ishes the universal impact of Christianity which (that) in the Russian context loses much of its transcendent sense and becomes – instead – a cultural feature. On the other hand, though, the (half-conscious) culturalization of orthodox Christianity gives more weight to geopolitical arguments in favor of Moscow as the center of the Russian World (and Russia as the center of Eurasia). However, this does not mean that the pivotal role of Moscow as the residence of the All Russian Patriarchate, the “legitimate” successor to the ancient metropolis of Kievan Rus’, is not exploited, in order to discredit Ukraine’s ambitions of becoming an independent state.

PL

Po przyłączeniu Krymu przez Rosję Vladimira Putina nowego znaczenia nabrały próby ideologicznego uzasad-nienia roli Wielkiej Rosji jako dominującej potęgi w Europie Wschodniej. Z tego punktu widze-nia, jako istotne zagadnienie, jawi się relacja między Rusią Kijowską, tradycyjnie uważaną za kolebkę (słowiańskiej) rosyjskiej cywilizacji, a Wielkim Księstwem Moskiewskim, które zastąpiło Ruś Kijowską po inwazjach mongolskich. Rosyjskie narracje tożsamościowe zazwyczaj margina-lizują obecny status Ukrainy i podkreślają jej peryferyjność w „świecie rosyjskim”. Aby to osiągnąć używają one zarówno teologicznych, kulturowych, jak i geopolitycznych argumentów, które czasami wydają się wzajemnie sprzeczne. Moskwa jest jednocześnie centrum prawdziwej (orto-doksyjnej) chrześcijańskiej wiary i cywilizacji w geopolitycznej przestrzeni Eurazji. W tym dru-gim przypadku rosyjska stolica sprawuje władzę nad multireligijnym imperium. (Neo)eurazja-tyccy ideolodzy, tacy jak L.N. Gumiliov, a zwłaszcza Alexander Dugin odrzucają alternatywną, „zachodnią” wersję rosyjskiej (i ukraińskiej) historii, podkreślają bowiem, że istnieje nieprzekra-czalna bariera między zachodnią a rosyjską (eurazjatycką) cywilizacją. Według nich zachodni naukowcy nigdy nie zrozumieją fenomenu historycznego rosyjskiego (eurazjatyckiego) rozwoju. Można dowodzić, że argument za relatywizacją zgodną z linią podziałów cywilizacyjnych zmniejsza uniwersalne oddziaływanie chrześcijaństwa, które w rosyjskim kontekście traci wiele ze swych transcendentnych sensów i zamiast tego staje się wyłącznie cechą kulturową. Chociaż z drugiej strony, (nie do końca świadome) rozpatrywanie ortodoksyjnego chrześcijaństwa jako fenomenu kulturowego zwiększa moc argumentów geopolitycznych, zgodnie z którymi Mo-skwa jest centrum rosyjskiego świata (a sama Rosja centrum Eurazji). Jednakże, nie oznacza to, że kluczowa rola Moskwy, jako siedziby Patriarchatu dla wszystkich Rosjan, „prawomocnego” następcy dawnej metropolii kijowskiej, nie będzie wykorzystywana w zgodzie z tendencją, by podważać ukraińskie ambicje stworzenia całkowicie niezależnego państwa.

2

Integracja Euroazji jako globalny projekt geopolityczny Rosji

86%

Wasiuta O.

Przegląd Geopolityczny

|

2014

|

vol. 7

37-59

PL

Rosja próbuje zapobiec alternatywnym drogom rozwoju krajów WNP, nakłaniając je do włączenia się w struktury Unii Euroazjatyckiej. Realizacji powyższych planów Rosji towarzyszy presja na państwa WNP, która ma zarówno bezpośredni, jak i pośredni charakter. Do tych środków zaangażowany jest również i Rosyjski Kościół Prawosławny, który stara się utrzymać część państw WNP (najpierw Białoruś i Ukrainę) w orbicie rosyjskiego świata duchowego. Głównym celem polityki zagranicznej Władimira Putina do 2015 r. jest stworzenie struktury politycznoekonomicznej ze stolicą w Moskwie.

EN

We live in a time of intensive process of creating a new geopolitical space, aimed at the creation of the “great spaces”. Russia is trying to prevent alternative ways of development of the countries of the CIS, while pushing them to join the structures of the Eurasian Union. Implementation of the plans of Russia, accompanied by pressure on the CIS countries, has both a direct and indirect nature. The Russian Orthodox Church is trying also to maintain some of the CIS countries (first of all: Belarus and Ukraine) in the orbit of Russian spiritual world. The main objective of the foreign policy of Vladimir Putin is to create a political and economic structure with the capital in Moscow. This can be considered as a traditional Russian geopolitical imperatives, because in different historical periods they have been put into practice, especially in the period of the Russian Empire and the Soviet Union, in the place they are trying to create a new structure – the Eurasian Union, to which they intend to draw the Ukraine, Moldova, Armenia, Azerbaijan, Kyrgyzstan, Uzbekistan and Tajikistan.

3

Geopolityczne dążenia współczesnej Rosji

72%

Kowalczyk K. A.

Przegląd Geopolityczny

|

2019

|

vol. 27

78-92

PL

Położenie geograficzne Rosji od wieków stanowiło ważny czynnik jej geostrategicznego bezpieczeństwa. W wyniku rozwoju gospodarki a zwłaszcza technologii nastąpiły po II wojnie światowej zmiany w polityce, które sprawiły, że granice Rosji nie są już tak bezpieczne jak mogłoby to wynikać z jej położenia. Nastąpił wzrost znaczenia stref buforowych, przejmujących w dzisiejszych czasach nie tyle role teatrów działań wojennych, ale stref walk o wpływy polityczne i gospodarcze. W XXI wieku, gdy wojny toczą się na zupełnie innej płaszczyźnie, Rosja pod względem mentalnym tkwi jeszcze w XIX-wiecznych sposobach rywalizacji międzynarodowej. Zapoczątkowane stulecie, w którym nastąpiła dewaluacja pozycji hegemona globalnego, w miejscu którego powstaje policentryczny układ hegemonii, a imperia tworzone są nie w sensie terytorialnym ale ekonomicznym, ma przynieść Rosji wielka zmianę. Przed największym krajem na świecie stoją dwie możliwości: albo przestanie on kontynuować swoją dotychczasową politykę i po raz kolejny stanie się liczącą się silą na arenie międzynarodowej jak niegdysiejsze Cesarstwo Rosyjskie, albo czeka go marginalizacja nie tylko w eurazjatyckiej części świata ale i w sensie globalnym.

EN

The geographic location of Russia has for centuries been an important factor in its geostrategic security. As a result of the development of the economy and, in particular, technologies, after the Second World War, changes in the policy took place, which made the borders of Russia no longer as safe as it could result from its location. There has been an increase in the importance of buffer zones, which nowadays take over not so much the roles of the theater of warfare, but the zones of struggle for political and economic influence. In the 21st century, when wars are on a completely different plane, Russia is mentally in the nineteenth-century ways of international rivalry. The century started, in which the global hegemony has been devalued, where the polycentric system of hegemony arises, and the empires are created not in a territorial but economic sense, should bring Russia a great change. In front of the largest country in the world, there are two possibilities: either it will cease to pursue its current policy and once again become a major force on the international arena as the former Russian Empire, or it will be marginalized not only in the Eurasian part of the world but also in the global sense.

4

Społeczeństwo rynkowe po socjalizmie: koncepcje Polanyiego w interpretacji Chrisa Hanna

51%

Romaniszyn K.

Kultura i Społeczeństwo

|

2020

|

vol. 64

|

issue 2

217-225

PL

The author discusses Chris Hann’s book Repatriating Polanyi, as a good opportunity for remembering Karl Polanyi’s character and output. In their time, Polanyi’s ideas about human economies were widely discussed in the social sciences, including in economic anthropology, and had a considerable impact on them. The text deals with those themes of Polanyi’s work that Hann addresses, that is, the question of forms of economic integration and his concept of double movement.

5

Rosyjska koncepcja Eurazjatyckiego Systemu Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Analiza problemu

51%

Gibas-Krzak D.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2018

|

vol. 10

|

issue 18

68-85

PL

Autorka artykułu omawia na tle uwarunkowań geopolitycznych Rosji najważniejsze tezy planu A. Podbieriezkina, które tworzą paradygmat wspólnego bezpieczeństwa w ujęciu rosyjskim na strategicznym obszarze Eurazji. Ma to szczególne znaczenie w obliczu wzrastających zagrożeń współczesnego świata. Szczególnie niebezpieczny charakter, w związku z przeprowadzaniem prób jądrowych i nieobliczalnym reżimem Kim Dzong Una, przybiera obecnie problem Korei Północnej, co rodzi zagrożenie, że nagły konflikt może wciągnąć Półwysep w wojnę. To z kolei z pewnością doprowadziłoby do interwencji Stanów Zjednoczonych. Skutki ewentualnego konfliktu z udziałem supermocarstwa są nie do przewidzenia. Innym problemem pozostaje wciąż aktualny konflikt na linii Moskwa–Waszyngton i Moskwa–Unia Europejska. Rzeczywiście, rozszerzenie NATO na wschód przekształciło ten blok z regionalnego w globalny i włączyło w strefę jego odpowiedzialności całą Eurazję. Tymczasem Rosja, stojąca w opozycji do takiej strategii, próbuje budować przeciwwagę dla polityki amerykańskiej. Służą temu m.in. badania naukowców z MGIMO, w tym A. Podbieriezkina, który jest jednym z wielu zwolenników prowadzenia bardziej aktywnej polityki opartej na ideach eurazjatyckich, z przewodnią rolą Rosji. Na szczycie OUBZ w Aszchabadzie poparcie uzyskała propozycja Rosji dotycząca zintegrowania jednostek rosyjskich i pododdziałów utworzonych w 2011 r. Wojsk Obrony Powietrzno-Kosmicznej (obecnie: Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej). W ten sposób zainicjowano powołanie do życia Eurazjatyckiej Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Formowanie kilku ośrodków siły militarnej w Eurazji, połączone z rosnącym znaczeniem Indii i Chin oraz ich możliwościami ekonomicznymi i militarnymi, jest skierowane na uzyskanie potencjałów strategicznego uzbrojenia ofensywnego, a przede wszystkim – powietrzno-kosmicznego komponentu precyzyjnego rażenia o różnym przeznaczeniu. Na lata 2018–2020 Rosjanie przewidują zakończenie etapu przygotowawczego, podczas którego powstaną zasadniczo nowe systemy uzbrojenia oraz zostaną opracowane i przetestowane nowe koncepcje ich użycia. W artykule podkreślono, że będzie to swoista „bitwa o Eurazję”, która stanie się wyzwaniem dla współpracy międzynarodowej, wspartej wysiłkami politycznymi. Rezultat ostateczny będzie zależał od potencjału wojskowo-technicznego strategicznego uzbrojenia ofensywnego i obronnego oraz rozwoju przemysłu w zakresie produkcji jego komponentów.

EN

The author of the article describes the most important theses of A. Podberezkin plan against the geopolitical Russia background which form a paradigm of a common security in Russian terms on a strategic area of Eurasia. It is of a particular significance in view of the growing threats to modern world. Especially of hazardous nature is current problem of North Korea in connection with nuclear testing carried out by unpredictable regime of Kim Jong-un which creates the risk that sudden conflict can drag the whole Peninsula into a war. This, in turn, would lead to the US intervention there. Effects of the possible conflict involving superpower are hard to predict. Another current problem is Moscow-Washington conflict and Moscow-European Union conflict. Indeed, NATO enlargement to the east transformed the block from regional to global and included the whole Eurasia into their scope of responsibility. Meanwhile, Russia being in opposition to such strategy, has been trying to build counterbalance to American politics. Research done by scientists, including A. Podberezkin, serve this purpose. He is one of the numerous supporters of more active politics based o Eurasiatic ideas with the supreme role of Russia. During the Collective Security Treaty Organization summit in Ashgabad Russia’s proposal concerning przepisać ze strony wcześniej was accepted. This way the Eurasian Aerospace Defense was initiated. Few military centers in Eurasia together with growing importance of India and China and their economic and military capabilities is to obtain potentials of strategic offensive weapons, and most of all, aerial and cosmic precision-guided component of various purpose. Russians predict finishing preliminary stage in the years 2018-2020, during which new weapon systems are to be created and new concepts of their applications are to be developed and tested. It was stressed in the article that it would be a sui generis the battle for Eurasia and solution to this task was going to be a challenge to the international cooperation 280 Internal security review 18/18 supported by political efforts. The final result will depend on technical and military potential, strategic offensive and defensive weapon and development of industry in scope of its components production.

6

Russian concept of the Eurasian Aerospace Defense System. Analysis of the problem

51%

Gibas-Krzak D.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2018

|

vol. 10

|

issue 18

266-280

EN

The author of the article describes the most important theses of A. Podberezkin plan against the geopolitical Russia background which form a paradigm of a common security in Russian terms on a strategic area of Eurasia. It is of a particular significance in view of the growing threats to modern world. Especially of hazardous nature is current problem of North Korea in connection with nuclear testing carried out by unpredictable regime of Kim Jong-un which creates the risk that sudden conflict can drag the whole Peninsula into a war. This, in turn, would lead to the US intervention there. Effects of the possible conflict involving superpower are hard to predict. Another current problem is Moscow-Washington conflict and Moscow-European Union conflict. Indeed, NATO enlargement to the east transformed the block from regional to global and included the whole Eurasia into their scope of responsibility. Meanwhile, Russia being in opposition to such strategy, has been trying to build counterbalance to American politics. Research done by scientists, including A. Podberezkin, serve this purpose. He is one of the numerous supporters of more active politics based o Eurasiatic ideas with the supreme role of Russia. During the Collective Security Treaty Organization summit in Ashgabad Russia’s proposal concerning przepisać ze strony wcześniej was accepted. This way the Eurasian Aerospace Defense was initiated. Few military centers in Eurasia together with growing importance of India and China and their economic and military capabilities is to obtain potentials of strategic offensive weapons, and most of all, aerial and cosmic precision-guided component of various purpose. Russians predict finishing preliminary stage in the years 2018-2020, during which new weapon systems are to be created and new concepts of their applications are to be developed and tested. It was stressed in the article that it would be a sui generis the battle for Eurasia and solution to this task was going to be a challenge to the international cooperation 280 Internal security review 18/18 supported by political efforts. The final result will depend on technical and military potential, strategic offensive and defensive weapon and development of industry in scope of its components production.

PL

Autorka artykułu omawia na tle uwarunkowań geopolitycznych Rosji najważniejsze tezy planu A. Podbieriezkina, które tworzą paradygmat wspólnego bezpieczeństwa w ujęciu rosyjskim na strategicznym obszarze Eurazji. Ma to szczególne znaczenie w obliczu wzrastających zagrożeń współczesnego świata. Szczególnie niebezpieczny charakter, w związku z przeprowadzaniem prób jądrowych i nieobliczalnym reżimem Kim Dzong Una, przybiera obecnie problem Korei Północnej, co rodzi zagrożenie, że nagły konflikt może wciągnąć Półwysep w wojnę. To z kolei z pewnością doprowadziłoby do interwencji Stanów Zjednoczonych. Skutki ewentualnego konfliktu z udziałem supermocarstwa są nie do przewidzenia. Innym problemem pozostaje wciąż aktualny konflikt na linii Moskwa–Waszyngton i Moskwa–Unia Europejska. Rzeczywiście, rozszerzenie NATO na wschód przekształciło ten blok z regionalnego w globalny i włączyło w strefę jego odpowiedzialności całą Eurazję. Tymczasem Rosja, stojąca w opozycji do takiej strategii, próbuje budować przeciwwagę dla polityki amerykańskiej. Służą temu m.in. badania naukowców z MGIMO, w tym A. Podbieriezkina, który jest jednym z wielu zwolenników prowadzenia bardziej aktywnej polityki opartej na ideach eurazjatyckich, z przewodnią rolą Rosji. Na szczycie OUBZ w Aszchabadzie poparcie uzyskała propozycja Rosji dotycząca zintegrowania jednostek rosyjskich i pododdziałów utworzonych w 2011 r. Wojsk Obrony Powietrzno-Kosmicznej (obecnie: Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej). W ten sposób zainicjowano powołanie do życia Eurazjatyckiej Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Formowanie kilku ośrodków siły militarnej w Eurazji, połączone z rosnącym znaczeniem Indii i Chin oraz ich możliwościami ekonomicznymi i militarnymi, jest skierowane na uzyskanie potencjałów strategicznego uzbrojenia ofensywnego, a przede wszystkim – powietrzno-kosmicznego komponentu precyzyjnego rażenia o różnym przeznaczeniu. Na lata 2018–2020 Rosjanie przewidują zakończenie etapu przygotowawczego, podczas którego powstaną zasadniczo nowe systemy uzbrojenia oraz zostaną opracowane i przetestowane nowe koncepcje ich użycia. W artykule podkreślono, że będzie to swoista „bitwa o Eurazję”, która stanie się wyzwaniem dla współpracy międzynarodowej, wspartej wysiłkami politycznymi. Rezultat ostateczny będzie zależał od potencjału wojskowo-technicznego strategicznego uzbrojenia ofensywnego i obronnego oraz rozwoju przemysłu w zakresie produkcji jego komponentów.

Refine search results

2 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

2 Przegląd Geopolityczny

1 Kultura i Społeczeństwo

1 Porównania

1 2020

1 2019

2 2018

1 2015

1 2014

2 Gibas-Krzak D.

1 Kowalczyk K. A.

1 Romaniszyn K.