Globalny kryzys finansowy przyczynił się do podjęcia międzynarodowej debaty na temat dotychczasowego modelu gospodarczego. Powszechne stało się przekonanie, że powrót do stanu sprzed kryzysu jest niemożliwy, że konieczna jest nowa koncepcja rozwoju dopasowana do zmieniającej się globalnej gospodarki. Debata zbiegła się w czasie z tworzeniem nowej strategii rozwoju Unii Europejskiej „Europa 2020” i miała znaczący wpływ na jej kształt. Centralnym elementem strategii, przenikającym wszystkie inne jej aspekty, stała się koncepcja zielonej gospodarki. Staje się ona motorem ożywiającym rozwój, głównym celem inwestycji i transferu publicznych pieniędzy np. z funduszy strukturalnych oraz sposobem na tworzenie nowych miejsc pracy.
EN
The global financial crisis has contributed to an international debate on the current economic model. It has become common belief that a return to the pre-crisis situation is impossible and that a new concept of development adapted to the changing global economy is necessary. The debate coincided with the creation of a new EU strategy “Europe 2020” and had a significant influence on its shape. The central element of the strategy, permeating all other aspects, was the concept of the green economy. It is becoming the engine quickening development, the main objective of the investment and transfer of public funds, e.g. from structural funds, and the way of creating new jobs.
W artykule wskazuje się, że znaczną rolę w poprawnym funkcjonowaniu gospodarki odgrywa koordynacja polityki gospodarczej. W ramach Unii Europejskiej został stworzony w 2000 roku plan rozwoju gospodarczego zwany Strategią Lizbońską. Plan ten był ambitny, zawarto w nim wiele założeń, których wypełnienie, miało zapewnić Europie największą konkurencyjność na arenie międzynarodowej.W2005 roku ze względu na niskie wyniki strategia została nowelizowana, jednakże nie osiągnęła zamierzonych celów. Konsekwencją były zbyt wysokie ambicje niedostosowane do zmieniających się warunków ekonomicznych na świecie. W 2010 roku Strategia Lizbońska została zastąpiona strategią „Europa 2020”, która może jest mniej ambitnym planem, jednakże jej założenia są bardziej realne do zrealizowania. Celem „Europy 2020” jest przede wszystkim szybkie wyjście z kryzysu i zapobieżenie podobnemu w przyszłości oraz zrównoważony wzrost gospodarczy następujący w bardziej ekologiczny sposób.
Pięcioletni okres funkcjonowania strategii Europa 2020 wskazuje, że kryzys miał znaczny wpływ na postęp w osiąganiu uzgodnionych celów. W warunkach utrudniających realizację założeń strategii podjęto decyzję o ukierunkowaniu funduszy europejskich na działania wspierające umocnienie rynków pracy i gospodarek krajów członkowskich. Podstawowym narzędziem służącym pobudzaniu wzrostu i zatrudnienia jest polityka spójności. Celem artykułu jest wskazanie aktualnego stanu realizacji strategii Europa 2020, ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju gospodarczego i sytuacji na rynku pracy krajów Wspólnoty oraz miejsca Polski w UE. Zróżnicowana dynamika gospodarcza oraz problemy z bezrobociem dotykające wiele państw skłoniły decydentów do weryfikacji obszarów interwencji i większej koncentracji polityki spójności. Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia uznano za warunek konieczny dla osiągnięcia celów unijnej strategii.
Jednym z głównych celów Strategii Europa 2020 jest zmniejszenie rozmiarów ubóstwa i wykluczenia społecznego w Unii Europejskiej. Stosowany dotychczas w badaniach porównawczych pomiędzy krajami członkowskimi UE podstawowy sposób mierzenia ubóstwa wskaźnikiem „stopy ryzyka zagrożenia ubóstwem” (at-risk poverty rate) był przedmiotem powszechnej krytyki. W związku z tym w Strategii Europa 2020 wprowadzono jako headline indicator nowy wskaźnik sumaryczny „ludność zagrożona ubóstwem i wykluczeniem społecznym” (peole living at-risk of poverty and social exclusion). Celem niniejszego opracowania jest prezentacja tego wskaźnika oraz ocena czy zastosowany w Strategii Europa 2020 nowy sposób mierzenia tej kwestii społecznej pozwala na uzyskanie bardziej adekwatnego do rzeczywistości obrazu sytuacji.
EN
One of the major objectives of the 2020 Europe Strategy is reducing the size of poverty and social exclusion in the European Union. The hitherto used – in comparative researches within the EU member countries – method of measuring poverty with at-risk poverty rate has been much criticized. Therefore, in the 2020 Europe Strategy people living at-risk and social exclusion headline indicator has been implemented. The purpose of this paper is to present this indicator and assess whether the newly applied method of measuring this social issue within the 2020 Europe Strategy allows to gain such perception of the situation that might be more adequate to the currently existing one.
The purpose of the analysis is to demonstrate, in the historical perspective covering the period between 2000 and 2014, the series of modernisation efforts, undertaken within the European Union, which aimed at increasing the rationality of economic and social processes occurring in the single European market. The assumption was that a thorough examination of the current process of EU reforms would allow for the identification of sources of the modernisation crisis. The adopted research hypothesis assumes that the present modernisation crisis is a consequence of the weakness of European governance and insufficient adaptation of the EU policy instruments to the constantly changing political and economic challenges, such as globalisation, territorial expansion and the global financial crisis. Effective modernisation of the European Union is hindered by the manner of implementation of EU’s tasks and objectives at the national level (based on the open method of coordination) and challenged by the interstate competition escalating within the EU in times of economic downturn and arising from the divergent interpretations of national interests. The present modernisation crisis manifests itself in the failure to comply with the adopted economic and social development strategies and the threat of regressive changes. Celem analizy jest ukazanie w perspektywie historycznej, obejmującej okres od 2000 do 2014 r., serii podejmowanych w Unii Europejskiej wysiłków modernizacyjnych, które zmierzały do zwiększenia racjonalności procesów gospodarczo-społecznych zachodzących na jednolitym rynku. Założono, że wnikliwe zbadanie dotychczasowego procesu reformowania Unii umożliwi wskazanie źródeł kryzysu modernizacyjnego. Przyjęta hipoteza badawcza zakłada, że występujący kryzys modernizacyjny jest konsekwencją słabości europejskiego zarządzania oraz niewystarczającego dostosowania instrumentarium Unii Europejskiej do ciągle zmieniających się wyzwań polityczno-ekonomicznych takich jak: globalizacja, rozszerzenia terytorialne UE i światowy kryzys finansowy. Efektywną modernizację Unii utrudnia sposób realizacji zadań i wdrażania unijnych celów na poziomie krajowym (oparty na otwartej metodzie koordynacji), który musi zmierzyć się z nasilającą się w dobie kryzysu gospodarczego rywalizacją międzypaństwową w UE, wynikającą z odmiennego interpretowania interesów narodowych. Przejawem kryzysu modernizacyjnego są niewypełnianie przyjmowanych strategii rozwoju ekonomiczno-społecznego oraz zagrożenie zmianami regresywnymi.
W artykule, na podstawie wybranych wskaźników, przedstawiono innowacyjność gospodarki UE. Wskazano na instytucje wspierające tę politykę. Omówiono także wybrane instrumenty wspomagające badania, rozwój technologiczny i innowacje w perspektywie 2014-2020.
EN
The paper presents the innovativeness of the EU economy with the use of selected indicators. Institutions which support the EU innovation policy are discussed. Finally, selected instruments which promote research, technological development and innovation in 2014-2020 are presented.
The goal of the article was an analysis of current execution level concerning the goal of Europe 2020 Strategy in the field of poverty and social exclusion and also an assessment of possibility of achieving this goal by 2020. In both these tasks values of At Risk of Poverty or Social Exclusion (AROPE) indicator and its three components were utilized. The analysis of AROPE’s values allowed to identify countries with biggest reduction of indicator’s values between 2008 and 2018 (Poland, Bulgaria and Romania), and also biggest increase of these (Luxembourg). The prognosis of AROPE’s values in EU member states in 2020, performed via extrapolation of real values of this indicator in the 2008–2018 period allowed to draw a conclusion, that the goal of Europe 2020 Strategy in the field of poverty and social inclusion will be reached by year 2020.
PL
Celem artykułu było dokonanie analizy aktualnego stopnia realizacji celu strategii Europa 2020 w obszarze ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz stworzenie prognozy możliwości realizacji tego celu w zakładanym terminie (do 2020 r.). Rozważania prowadzone w artykule bazowały na analizie wartości wskaźnika zagrożenia ubóstwem lub wykluczeniem społecznym (AROPE) oraz trzech jego składowych. Analiza wartości wskaźnika AROPE pozwoliła stwierdzić, że krajami, które charakteryzował największy spadek wartości wskaźnika między rokiem 2008 a 2018 były Polska, Bułgaria i Rumunia, natomiast największy wzrost tych wartości wystąpił w Luksemburgu. Z kolei przeprowadzona w artykule prognoza wartości wskaźnika AROPE w krajach UE w 2020 r., dokonana w drodze ekstrapolacji realnych wartości tego wskaźnika w okresie 2008–2018, pozwoliła na sformułowanie wniosku, iż cel strategii Europa 2020 w obszarze ubóstwa i wykluczenia społecznego zostanie osiągnięty do 2020 r.
The goal of the article was an analysis of changes in risk of poverty and social exclusion levels in Polish voivodeships in two sub-periods: 2005–2006 and 2014–2015, based on the usage of taxonomic methods (mainly: measurement of Euclidean distances between object in a multi-dimensional space and agglomerative hierarchical clustering (AHC)). A as result of the analysis, for both sub-periods, clusters of voivodeships characterized by similar risk of poverty and social exclusion levels have been identified, and a ranking of voivodeships has been created (based on their distance to the low-level-of-risk standard). The analysis allowed also to identify changes in this ranking, occurring between sub-periods
PL
Celem artykułu było dokonanie analizy zmian poziomu zagrożenia ubóstwem i wykluczeniem społecznym w polskich województwach w dwóch podokresach: 2005–2006 oraz 2014–2015 przy wykorzystaniu metod taksonomicznych. Podstawowymi metodami wykorzystanymi w analizie były: pomiar odległości euklidesowych między obiektami w przestrzeni wielowymiarowej oraz grupowanie tych obiektów w skupienia na podstawie metody aglomeracyjnej Warda. W wyniku analizy dla obu podokresów udało się pogrupować województwa w skupienia, charakteryzujące się podobnym poziomem zagrożenia ubóstwem i wykluczeniem społecznym oraz stworzyć ranking województw według ich odległości od wzorca niskiego poziomu tego zagrożenia. Analiza pozwoliła również zidentyfikować zmiany powyższego rankingu, które wystąpiły między podokresami.
“Europe 2020 Strategy” presents the vision of European economy development, in which smart development, i.e. development based on knowledge and innovation, constitutes one of major priorities. Smart specialization which refers to enterprises, research centres and high schools cooperating in defining the most promising areas of specialization in a given region, represents one of crucial smart development components. Smart specialization refers to both, the concept and the tool, allowing regions and countries to assess their unique position in knowledge-based economy. This knowledge should not be underestimated at the stage of preparing regional and interregional policy assumptions and specifying directions for the distribution of financial means allocated to further development of regions, constructing their advantage in regional space and position in knowledge based economy. Therefore, the essential objective of the hereby study is to distinguish classes of regions in European space with regard to one complex phenomenon, i.e. smart specialization. For this reason both classical and fuzzy classification methods were applied. Such approach facilitated e.g. specifying these regions for which it is difficult to provide clear division regarding their membership in distinguished classes. They are the regions which “keep searching” for their optimum path of smart development and which should be offered particular attention from entities managing development at regional, national and overall EU level.
PL
„Strategia Europa 2020” stanowi wizję rozwoju gospodarki europejskiej, dla której jednym z priorytetów jest rozwój inteligentny czyli oparty na wiedzy i innowacjach. Istotnym elementem inteligentnego rozwoju jest inteligentna specjalizacja obejmująca przedsiębiorstwa, ośrodki badawcze oraz szkoły wyższe, które współpracują na rzecz określenia najbardziej obiecujących obszarów specjalizacji w danym regionie. Stanowi ona zarówno koncepcję jak i narzędzie pozwalające regionom i krajom ocenić ich unikalną pozycję w gospodarce opartej na wiedzy. Trudno przecenić tą wiedzę na etapie formułowania założeń polityk regionalnych i interregionalnych oraz ustalania kierunków dystrybucji środków finansowych przeznaczonych na dalszy rozwój regionów budujących swoją przewagę w przestrzeni regionalnej oraz pozycję w gospodarce opartej na wiedzy. Dlatego zasadniczym celem niniejszego opracowania było wyodrębnienie klas regionów w przestrzeni europejskiej ze względu na zjawisko złożone jakim jest inteligentna specjalizacja. W tym celu zastosowano klasyczne i rozmyte metody klasyfikacji. Podejście takie umożliwiło m.in. wskazanie tych regionów, dla których nie można jednoznacznie określić przynależności do wyodrębnionych klas. Są to regiony „poszukujące” optymalnej ścieżki inteligentnego rozwoju, które winne zostać otoczone szczególną uwagą przez podmioty zarządzające rozwojem zarówno na szczeblu regionalnym, krajowym jak i całej wspólnoty europejskiej.
Artykuł podejmuje problematykę walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym w kontekście strategii Europa 2020. Celem pracy jest próba wyjaśnienia występującego wśród krajów członkowskich zróżnicowania w postępach w realizacji deklarowanych celów krajowych w tym zakresie. Wyniki analizy pokazują, że na zróżnicowanie to wpłynęły zarówno ogólny poziom rozwoju, jak i sytuacja wyjściowa w zakresie liczebności populacji zagrożonej ubóstwem i wykluczeniem społecznym w poszczególnych państwach, na które dodatkowo w różnym stopniu oraz zakresie nałożyły się negatywne skutki recesji gospodarczej.
EN
The article focuses on EU’s goal of combating poverty and social exclusion. There are significant differences between European Union Member States (EU MS) in their progress in the realization of national goals of Europe 2020 strategy. An attempt to explain this phenomenon was made. The analysis show that this variation among countries resulted from differences in general level of economic development as well as the initial percentage of the population at risk of poverty or social exclusion. This was further negatively impacted by the economic recession.
Multi-level governance is now an established field of public policy research. In this context there is a need to introduce two new concepts: substantiation of public policy goals and multi- level coordination of public policy goals. In the study based on this assumption a qualitative approach is used. Usefulness of these two concepts was proved by participatory action policy research on one specific goal substantiated and coordinated within Europe 2020 Strategy in the policy area of poverty. In the course of the research (2012-2015) the author was a representative of the network of social NGOs in the governmental body responsible for implementation of the Europe 2020 Strategy in Poland. The main action research tool was an attempt to modify the goal of poverty reduction decided by the government in 2011. In that process rich data was generated, analyzed, interpreted and used for subsequent actions. The effect of the research is a deep insight and understanding of multi-level governance process in a specific policy area and a proposal for two new concepts. Emerging new research areas were proposed and discussed.
PL
Obszar teorii i badań, którego dotyczy artykuł, to wielopoziomowe rządzenie (multi-evel governance). Celem artykułu jest wprowadzenie do nauki o polityce publicznej dwóch nowych pojęć: konkretyzacja celu oraz wielopoziomowa koordynacja celu. W badaniach ugruntowujących tę propozycję zastosowano podejście jakościowe. Miały one charakter uczestniczący poprzez działanie (participative action research) w ramach praktyki polityki (policy work, policy practice). Autor jako przedstawiciel jednej z sieci organizacji pozarządowych brał aktywny udział w procesie realizacji Strategii Europa 2020 w Polsce w latach 2012-2015. Zasadniczym instrumentem badania uczestniczącego były działania na rzecz modyfikacji celu dotyczącego ubóstwa, który został ustalony przez polski rząd w roku 2011. Pozostałe dane pochodzą z analizy dokumentów i obserwacji uczestniczącej. W ich wyniku możliwe było uzyskanie głębszego zrozumienia procesu wielopoziomowego rządzenia w jednym z obszarów i propozycja nowych kategorii analitycznych. W rezultacie badań wyróżniono kilka faz krajowej konkretyzacji celu oraz dwa okresy wielopoziomowej koordynacji. Zaproponowano nowe kierunki rozwoju badań.
Celem analizy jest ukazanie w perspektywie historycznej, obejmującej okres od 2000 do 2014 r., serii podejmowanych w Unii Europejskiej wysiłków modernizacyjnych, które zmierzały do zwiększenia racjonalności procesów gospodarczo-społecznych zachodzących na jednolitym rynku. Założono, że wnikliwe zbadanie dotychczasowego procesu reformowania Unii umożliwi wskazanie źródeł kryzysu modernizacyjnego. Przyjęta hipoteza badawcza zakłada, że występujący kryzys modernizacyjny jest konsekwencją słabości europejskiego zarządzania oraz niewystarczającego dostosowania instrumentarium Unii Europejskiej do ciągle zmieniających się wyzwań polityczno-ekonomicznych takich jak: globalizacja, rozszerzenia terytorialne UE i światowy kryzys finansowy. Efektywną modernizację Unii utrudnia sposób realizacji zadań i wdrażania unijnych celów na poziomie krajowym (oparty na otwartej metodzie koordynacji), który musi zmierzyć się z nasilającą się w dobie kryzysu gospodarczego rywalizacją międzypaństwową w UE, wynikającą z odmiennego interpretowania interesów narodowych. Przejawem kryzysu modernizacyjnego są niewypełnianie przyjmowanych strategii rozwoju ekonomiczno-społecznego oraz zagrożenie zmianami regresywnymi.
EN
The purpose of the analysis is to demonstrate, in the historical perspective covering the period between 2000 and 2014, the series of modernisation efforts, undertaken within the European Union, which aimed at increasing the rationality of economic and social processes occurring in the single European market. The assumption was that a thorough examination of the current process of EU reforms would allow for the identification of sources of the modernisation crisis. The adopted research hypothesis assumes that the present modernisation crisis is a consequence of the weakness of European governance and insufficient adaptation of the EU policy instruments to the constantly changing political and economic challenges, such as globalisation, territorial expansion and the global financial crisis. Effective modernisation of the European Union is hindered by the manner of implementation of EU’s tasks and objectives at the national level (based on the open method of coordination) and challenged by the interstate competition escalating within the EU in times of economic downturn and arising from the divergent interpretations of national interests. The present modernisation crisis manifests itself in the failure to comply with the adopted economic and social development strategies and the threat of regressive changes.
Dążąc do uzyskania pozycji światowego lidera w wymiarze politycznym i gospodarczym, Unia Europejska od blisko dwóch dekad stara się realizować politykę rozwoju opartą na rozwoju społeczeństwa informacyjnego, budowie innowacyjnej Gospodarki Opartej na Wiedzy oraz ochronie środowiska naturalnego i jego zasobów. Rozwój oraz modernizacja Unii Europejskiej i jej państw członkowskich zależą obecnie od efektów wdrażania realizowanej od 2010 r. strategii rozwoju społeczno-gospodarczego Europa 2020. Przedmiotem zainteresowania autora pracy są perspektywy wdrażania strategii Europa 2020. Analizując stopień realizacji wybranych wskaźników strategii oraz społeczno-gospodarcze uwarunkowania rozwoju Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, autor opracowania próbuje rozstrzygnąć kwestię możliwości pełnego wdrożenia interesującej go strategii do roku 2020.
EN
Striving to become a world leader in political and economic terms, the European Union has been pursuing development policy based on the development of information society, building an innovative knowledge economy and protecting the environment and its resources for nearly two decades. The development and modernisation of the European Union and its Member States are currently dependent on the effects of the implementation of the Europe 2020 socio-economic development strategy realised since 2010. The author of the work is interested in the prospects for the implementation of the Europe 2020 Strategy. Analysing the degree of the realisation of selected indicators of the strategy and socio-economic determinants of the development of the European Union and its Member States the author attempt to resolve the issue of the possibility of full implementation of the strategy by 2020.
In implementing the strategy „Europe 2020” their key place deals with science and transfer of knowledge, which in rural areas largely corresponds to the agricultural advice. The priorities identified in the strategy „CAP towards 2020” clearly indicate strategically important role has been assigned the farm advisory system (Farm Advisory System- FAS), whose area is rearranged from the transfer of knowledge and innovation. In Poland the status chart Advisory and considerations of the legal and financial activities in science and innovation, which effects should promote economic development as yet do not meet expectations. Conclusions indicate directions for the necessary changes, the system that will allow a more effective impact advisory on the process of implementation of the innovation in the agri-food sector and its surroundings in rural areas.
PL
W realizacji strategii „Europa 2020” swoje kluczowe miejsce zajmuje nauka i transfer wiedzy, za który na obszarach wiejskich w znacznej mierze odpowiada doradztwo rolnicze. Priorytety wyznaczone w strategii „WPR w kierunku 2020 roku” jednoznacznie wskazują strategicznie ważną rolę jaka została przypisana systemowi doradztwa rolniczego (Farm Advisory System - FAS), którego obszar działania nierozerwalnie związany jest z transferem wiedzy i innowacji. Istniejący w Polsce stan organizacyjny doradztwa rolniczego oraz uwarunkowania prawne i finansowe działalności naukowej i innowacyjnej, których efekty powinny wspierać rozwój gospodarczy, jak dotychczas nie spełniają oczekiwań. Przedstawione wnioski wskazują kierunki koniecznych zmian systemowych, które umożliwią bardziej efektywne oddziaływanie doradztwa rolniczego na proces wdrażania rozwiązań innowacyjnych w sektorze rolno-spożywczym i jego otoczeniu na obszarach wiejskich.
In this research work, Author focus on the analysis of the new challenges for economic relations between European Union and People’s Republic China. What indicates the importance and innovativeness of the research is the presentation of the technical progress especially in China, the growth of economic ties with the European Union and the benefits resulting from liberalised of the China foreign trade policy under WTO. Accordance to the foreign trade policy theory further trade liberalisation and improved framework policies would increase trade and promote growth. In the new circumstances for the development of the global economy and the global trade, People’s Republic of China seems to be a production superpower, able to change the world trade and also the European Union’s extra trade. In many areas it possesses comparative advantages. China may continue their development to specialise in electronics and increasingly in services. With or without further trade agreements between two partners, services will be more traded and trade policies will have to adjust to changes in the organisation of global value change. With new investments, a country can transform its position through industrial expansion at home and sustain it through international trade. China is especially sensitive to the advantages of intensive growth and will not wish to disrupt essential economic arrangements that have been crucial to her success. The main aim of the article is the presentation of the new challenges for the economic relations between European Union and China.
PL
W połowie drugiego dziesięciolecia dwudziestego pierwszego wieku w rozwoju gospodarczym Unii Europejskiej i Chińskiej Republiki Ludowej pojawiły się nowe tendencje i wyzwania wynikające z istotnych zmian jakościowych. W pracy podkreśla się, że w obecnych warunkach najważniejszą kwestią jest nie tylko wysoka dynamika wzrostu, ale także efektywność rozwoju gospodarczego Chin. Szczególną uwagę zwraca się na wyrównywanie poziomów rozwoju gospodarczego poszczególnych prowincji, w tym słabiej rozwiniętych prowincji zachodnich, wzrost innowacji i wiedzy, intensywne wsparcie nowoczesnych przemysłów o wysokim poziomie technologicznym, takich jak technologie informatyczne, elektronika, biotechnologie, nowe źródła bardzo potrzebnej energii, jak hydroenergia, biomasa, energia wiatrowa itp. Równocześnie podkreśla się znaczenie rozwoju usług, tworzenie klasy średniej opartej na mieszkańcach dotychczas utrzymujących się z rolnictwa, kwestie wzrostu płac i rynku wewnętrznego oraz ochronę środowiska naturalnego. Z kolei dla Unii Europejskiej w obecnej perspektywie budżetowej, czyli w latach 2014-2020, niezwykle istotne znaczenie ma realizacja Strategii Europa 2020 z Unią Innowacyjną i jej finansowym instrumentem pod nazwą Horyzont. Działania te istotnie wpływają na zmiany w dynamice i strukturze wymiany handlowej oraz współpracy inwestycyjnej między Unią Europejską a Chinami. Głównym celem tematu badawczego jest przedstawienie nowych wyzwań dla stosunków ekonomicznych między Unią Europejską a Chinami wynikających z zachodzących zmian jakościowych w rozwoju gospodarczym partnerów współpracy.
Celem głównym artykułu jest przedstawienie roli innowacji w strategii wzrostu gospodarczego Unii Europejskiej. Zgodnie z nową teorią wzrostu będącą najważniejszą podstawą koncepcji systemu innowacyjnego, zasadniczym czynnikiem wzrostu gospodarczego jest endogeniczny postęp technologiczny. Do celów szczegółowych badania należały przedstawienie modelu systemu innowacyjnego, teoretycznej koncepcji systemu innowacyjnego i procesu innowacyjnego, korzyści strukturalnych powstających w regionie, modelu Potrójnej Spirali, Unii Innowacyjnej, strategii Europa 2020 oraz instrumentu finansowego Unii Innowacyjnej czyli Horyzontu 2020. Rozważane problemy były badane przy zastosowaniu metod jakościowej i ilościowej. Wykorzystano także metody dedukcji i indukcji oraz statystycznej prezentacji danych i prognozowania. Do najważniejszych rezultatów badań należy stwierdzenie, że w procesie innowacyjnym, także w Unii Europejskiej bardzo ważne są wzajemne powiązania między badaniami naukowymi, przedsiębiorstwami, czyli rynkiem i zarządzaniem na odpowiednich poziomach działalności gospodarczej. Występuje też pozytywna zależność między działalnością innowacyjną i efektywnością procesu innowacyjnego. Więcej wzajemnych interakcji i uwidacznia się przy tym na poziomie regionu niż na poziomie państwa. Nowe programy Europa 2020 i Unia Innowacyjna są niezwykle istotnymi czynnikami strategii wzrostu gospodarczego Unii Europejskiej.
EN
The main aim of the paper is the presentation of the innovation system in the strategy of the European Union’s economic growth. According to the new theory of growth being the best theoretical foundation for the concept of the innovation system, the primary factor influencing the economic growth is the endogenous technological progress. To the particular goals of the research belong the presentation of the model of innovation system, theoretical concept of the innovation system and innovation process, constructed advantage, the Triple Helix model, Innovation Union, Europe 2020 strategy, Horizon 2020 as the financial instrument implementing the Innovation Union. The problems were researched by quantity and quality scientific methods. Utilised also, deduction and induction, statistic and prognostic methods. The important results of the research is the conclusion that in the innovation process also in the European Union very important are the connection between science, market (industry) and governance. There is positive dependence between innovation activity and effectiveness of the innovation process. The more interaction and cooperation it can observe on the regional level than on the state. The new programme of the Europe 2020 and Innovation Union are very important factors of the strategy the EU economic growth.
W Unii Europejskiej zastosowanie miał zarówno proces planowania, jak i programowania. W ostatnich latach programowanie stało się podstawowym narzędziem konstruowania ładu rozwojowego państw członkowskich, szczególnie w ramach polityki strukturalnej. Poszczególne kraje, korzystające ze środków pomocowych wspólnoty, zobligowane są do uruchamiania programowania rozwoju opartego na standardach unijnych. Poszczególne rozwiązania organizacyjne, na poziomie kraju i danego okresu programowania, różnią się między sobą. Poprzez korzystanie z najlepszych efektów zastosowanych rozwiązań, w kolejnych latach dochodzi do ich ujednolicania. Programowanie Funduszy Strukturalnych zainicjowane zostało reformą przeprowadzoną w 1988 roku i odbywa się od tego czasu w sposób zintegrowany dla wszystkich funduszy oraz ma charakter wieloletni. W opracowaniu przedstawiono wymagania metodyczne stawiane przez KE wobec krajów członkowskich w dwóch kolejnych perspektywach finansowych na lata 2000-06 oraz 2007-13. Planowanie dotyczy szerszych zagadnień o charakterze horyzontalnym, obejmuje główne polityki UE tj. m.in. ochrony środowiska, konkurencyjności (zasad udzielania pomocy publicznej), równości płci, zatrudnienia, społeczeństwa informacyjnego, zamówień publicznych oraz gospodarki opartej na wiedzę. Z uwagi na powyższe w opracowaniu przedstawiono przegląd dokumentów planistycznych UE powstałych w ostatnich latach, a tworzących system planistyczny o charakterze horyzontalnym.
EN
In the European Union the process of both planning and programming has been applied. Within the past years programming has become the key instrument of drafting the development guidelines of the member states, notably within the structural policy. Individual countries, making use of the EU’s assistance funds are obliged to launch programming of regional development based on the Union’s standards. Particular organisational solutions concerning a country and a programming period are different from each other. However, by means of making use of the best possible results of the solutions applied, their realignment is achieved within the years. Programming Structural Funds was initiated by the reform enacted in 1998 and since then it has integrated all the funds and is of several years’ character. The research paper presents methodological requirements posed by the European Commission to member countries within two financial periods of 2000-06 and 2007-13. Planning concerns broader issues of horizontal nature, includes major policies of the EU, i.e. environmental protection, information society, public procurement and knowledge-based economy. Given the above the paper presents a review of the EU planning documents developed within recent years and constituting planning system of horizontal character.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.