Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  European arrest warrant
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Current Development of the European Arrest Warrant: Strengthening the Procedural Rights of Requested Persons

100%
Klimek L.
Internal Security
|
2013
|
vol. 5(1)
35-52
EN
The European arrest warrant is operational throughout all Member States of the European Union. Despite its operational success, the surrender procedure is far from perfect. In order to strengthening the rights of requested persons in the surrender procedure, new legislative measures have been adopted. Two legislative measures have been adopted so far, namely: a Directive 2010/64/EU on the right to interpretation and translation in criminal proceedings, strengthening the right to interpretation and translation in the surrender procedure, and a Directive 2012/13/EU on the right to information in criminal proceedings, strengthening the right to information and introducing a Letter of Rights in EAW proceedings. In addition to that, the European Commission introduced a Proposal for a Directive on the right of access to a lawyer in criminal proceedings and on the rightto communicate upon arrest. As is obvious, the paper deals with strengthening the procedural rights of requested persons under the European arrest warrant in the surrender procedure. It is divided into four sections. The first section is focused on general issues whilst the second section is focused on the right to interpretation and translation, the third section is focused on the right to information. In addition to that, the fourth section introduces knowledge in the field of the right of access to a lawyer.
2

European Arrest Warrant: Mutual Recognition as the Primary Principle of the Surrender Procedure

100%
Klimek L.
Internal Security
|
2014
|
vol. 6(1)
33-44
EN
In order to speed up and replace extradition procedure in the European Union was adopted the Framework Decision2002/584/JHA on the European arrest warrant and the surrender procedures between Member States. This framework decisionintroduced a new proceedings — surrender procedure. The surrender procedure is based on several principles. The work dealssolely with the principle of mutual recognition of judicial decisions in criminal matters in the European Union as the primaryprinciple of the surrender procedure. The European arrest warrant provided for in the Framework Decision 2002/584/JHA onthe European arrest warrant is the first concrete measure in the field of European Union Criminal law implementing the principleof mutual recognition which the European Council referred to as the ‘cornerstone’ of judicial co‑operationin the European Union.It is divided into four sections. The first section introduces the obligation to execute the European arrest warrant under the Treatyon the functioning of the European Union. While the second section analyses the mutual recognition in the area of Criminal law,the third section introduces its central aim — the quasi‑automaticrecognition and execution of judicial decisions in criminalmatters from Member State ‘A’ to other Member States of the European Union, with minimal formalities and limited grounds forrefusal. Lastly, the fourth section briefly introduces another mutual recognition instruments in the area of Criminal law.
3
Content available remote

Implementation of the Grounds for Non-execution the European Arrest Warrant: Lex ferenda towards the Act No. 154/2010 Coll. on the European Arrest Warrant

100%
Klimek L.
The Lawyer Quarterly
|
2016
|
vol. 6
|
issue 1
1-10
EN
The paper deals with the implementation of the grounds for non-execution the European arrest warrant in the Slovak Republic. It is divided into four sections. While the first section deals with the mandatory grounds, the second section deals with the optional grounds. The third section analyses their implementation in the Slovak Republic and solves the question whether all ‘Slovak mandatory grounds for non-execution the European arrest warrant’ are really mandatory. The last fourth section introduces author’s considerations lex ferenda towards Slovak Act No. 154/2010 Coll. on the European Arrest Warrant.
4

Application of the European Arrest Warrant by the Polish Law Enforcement

88%
Słapczynski T.
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej
|
2018
|
issue 4
53-58
EN
The European Arrest Warrant (EAW) is undoubtedly the result of the introduction of cross-border simplified court proceedings. In its regulations, suspects and accused persons are transferred for the purpose of prosecuting offenses or executing a sentence of deprivation of liberty or a detention order involving the deprivation of liberty. A European arrest warrant issued by a judicial authority of a Member State is valid throughout the territory of the European Union. The beginning of its application in Poland dates from 1st January 2004. It replaced the extradition procedure, which was previously applied by the member states of the Union. The mechanism of the EAW is based on the principle of mutual recognition of judicial decisions and is applied in all EU Member States. It is based on the principle of direct contact between judicial authorities. Authorities using the warrant are obliged to respect the procedural rights of suspects and defendants, that is, the right to information, to a lawyer, to an interpreter, etc.
5
Content available remote

European arrest warrant - mutual trust and mistrust among EU member states

88%
Tomášek M.
Data a výzkum - SDA Info (Data and Research - SDA Info)
|
2023
|
vol. 13
|
issue 2
131-142
EN
The Europeanisation process for criminal law still faces many challenges today. The first of them is the concept of state sovereignty in the matter of criminal jurisdiction. The European arrest warrant (EAW) exemplifies the successful Europeanisation of criminal legal procedure. The EAW has introduced a new principle of so – called, surrendering, to another Member State of the European Union, for criminal prosecution. Unlike extradition proceedings, the whole process of surrendering a citizen pursuant to an EAW rests solely with the courts. No review by an executive body is required, as it is presumed that, if surrendered to another Member State, the surrendered person’s rights – in particular, their right to a fair trial will not be jeopardised. The EAW, with its attending surrender mechanism, is thus a signifier of mutual trust between Member States.
6
Publication available in full text mode
Content available

Consequences of introducing the possibility of imposing an irreducible life sentence into the criminal code with regard to extradition and the execution of the european arrest warrant

75%
Tyburcy T., Rogoziński P.
Ius Novum
|
2023
|
vol. 17
|
issue 4 ENG
91-107
PL
The Act of 7 July 2022, amending the Act – Criminal Code and certain other acts, introduced the possibility of imposing a sentence of life imprisonment without parole into the Criminal Code. The legislator provided for two grounds for the optional imposition of an irreducible life imprisonment sentence. The first (Article 77 § 3 of the Criminal Code) is based on formal grounds: a previous conviction for a specific type of crime (against life and health, freedom, sexual freedom, public security, or of a terrorist nature) to life imprisonment or imprisonment for a term of not less than 20 years. The second ground (Article 77 § 4 of the Criminal Code) operates on a substantive condition: the nature and circumstances of the act and the personal characteristics of the perpetrator indicate that the perpetrator’s remaining at liberty would pose a permanent danger to the life, health, freedom, or sexual freedom of others. This article posits that the provisions of Article 77 § 3 and 4 of the Criminal Code are incompatible with Article 3 of the ECHR, which prohibits torture and inhuman or degrading treatment or punishment. As a result of the introduction of this type of punishment in Polish law, we may unfortunately realistically expect other states to refuse to hand over individuals prosecuted for crimes punishable by such punishment or those already sentenced to such punishment.
7

Charakterystyka instytucji europejskiego nakazu aresztowania

63%
Słapczyński T.
Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne
|
2019
|
vol. 30
165-178
PL
Rozwój integracji europejskiej wpłynął na wymiary sprawiedliwości poszczególnych państw. Wzmocnienie współpracy i ujednolicanie standardów oraz internacjonalizacja działań spowodowały powstanie procedur takich jak europejski nakaz aresztowania (dalej: ENA). Oparto go na wprowadzeniu w życie transgranicznego, uproszczonego postępowania sądowego. W jego ramach funkcjonuje system przekazywania podejrzanych i oskarżonych na potrzeby ścigania przestępstw lub wykonania wyroku pozbawienia wolności, a także zastosowania środka zabezpieczającego, polegającego na pozbawieniu wolności. Dane z opracowań Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka pokazują, że Polska w latach 2005–2013 była na pierwszym miejscu pod względem państw wydających ENA. Wydawać się może, że sytuacja ta spowodowana jest zbytnią wiarą w zasadę legalizmu, zakorzenioną w polskiej procedurze karnej. Natomiast ENA nie są kierowane do Polski często. Co ważne, europejski nakaz aresztowania wydany przez organ sądowy państwa członkowskiego jest ważny na całym terytorium Unii Europejskiej. Początki jego stosowania datuje się na 1 stycznia 2004 roku. Zastąpił on procedurę ekstradycji, która wcześniej była stosowana przez państwa zrzeszone w Unii. Wydawany jest przez organ sądowy jednego z państw członkowskich. Wniosek o aresztowanie danej osoby w innym państwie członkowskim i przekazanie tej osoby do państwa, które z wnioskiem wystąpiło, w celu ścigania lub wykonania wyroku pozbawienia wolności lub zastosowania środka zabezpieczającego, polegającego na pozbawieniu wolności. Mechanizm instrumentu ENA działa na zasadzie wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i jest stosowany we wszystkich państwach członkowskich. Opiera się na zasadzie bezpośredniego kontaktu między organami sądowymi. Organy korzystające z nakazu zobowiązane są do poszanowania praw procesowych podejrzanych i oskarżonych, czyli prawa do informacji, adwokata, tłumacza itp.
EN
The European arrest warrant is undoubtedly a result of the introduction of cross-border simplified court proceedings. In its regulations, suspects and accused persons are transferred for the purpose of prosecuting offenses or executing a sentence of deprivation of liberty or a detention order involving the deprivation of liberty. A European arrest warrant issued by a judicial authority of a Member State is valid throughout the territory of the European Union. The beginning of its application dates from January 1, 2004. It replaced the extradition procedure, which was previously applied by the Member States of the Union. The mechanism of the warrant is based on the principle of mutual recognition of judicial decisions and is applied in all EU Member States. It is based on the principle of direct contact between judicial authorities. Authorities using the order are obliged to respect the procedural rights of suspects and defendants, that is, the right to information, to a lawyer, to an interpreter, etc.
8

Europejski nakaz aresztowania, jako instrument współpracy międzynarodowej w zakresie ścigania przestępców – paradygmaty ewolucji

63%
Słapczyński T.
Pieniądze i Więź
|
2018
|
vol. 21
|
issue 3(80)
97-106
PL
Europejski nakaz aresztowania (ENA) jest niewątpliwie wynikiem wprowadzenia transgranicznego, uproszczonego postępowania sądowego. W jego uregulowaniach dochodzi do przekazywania podejrzanych i oskarżonych, na potrzeby ścigania przestępstw lub wykonania wyroku pozbawienia wolności lub zastosowania środka zabezpieczającego, polegającego na pozbawieniu wolności. Wydawany jest on przez organ sądowy jednego z państw członkowskich. Europejski nakaz aresztowania wydany przez organ sądowy państwa członkowskiego, jest ważny na całym terytorium Unii Europejskiej. Początki jego stosowania datuje się od 1 stycznia 2004r. Zastąpił on procedurę ekstradycji, która wcześniej była stosowana przez państwa zrzeszone w Unii. Mechanizm instrumentu ENA opierający się na zasadzie wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych, stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich UE. Opiera się on o zasadę bezpośredniego kontaktu między organami sądowymi. Organy korzystające z nakazu, zobowiązane są do poszanowania praw procesowych podejrzanych i oskarżonych, czyli prawa do informacji, do adwokata, do tłumacza, itp.
EN
The European arrest warrant is undoubtedly a result of the introduction of cross-border simplified court proceedings. In its regulations, suspects and accused persons are transferred for the purpose of prosecuting offenses or executing a sentence of deprivation of liberty or a detention order involving the deprivation of liberty. It is issued by a judicial authority of one of the Member States. The European arrest warrant issued by a judicial authority of a Member State is valid throughout the territory of the European Union. The beginning of its application dates from January 1, 2004. It replaced the extradition procedure, which was previously applied by the member states of the Union. The mechanism of the Warrant is based on the principle of mutual recognition of judicial decisions and is applied in all EU Member States. It is based on the principle of direct contact between judicial authorities. Authorities using the Warrant are obliged to respect the procedural rights of suspects and defendants, that is, the right to information, to a lawyer, to an interpreter, etc.
9
Content available remote

Test oboustranné trestnosti podle evropského zatýkacího rozkazu v kontextu stíhání katalánských politiků a europoslanecká imunita:

51%
Khinová G.
Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)
|
2020
|
vol. 159
|
issue 8
601-617
EN
The article deals with the issue of dual criminality test under the European arrest warrant and its aim is to analyze the way of applying dual criminality test between the Member States of the European Union while surrendering persons. It focuses on the European arrest warrants issued against Catalan politicians in relation to the Catalan referendum regarding the independence from the Kingdom of Spain and the subsequent decisions of the Belgian and German courts. The article is divided into three parts. The first part analyses the decisions of the German and Belgian courts on the execution of the European arrest warrants. The preamble of the Framework Decision on the European arrest warrant states that it is based on a high level of confidence between the Member States of the European Union. Thus, this article evaluates the application of the dual criminality test in the case in question also from the perspective of this principle and the principle of mutual recognition of criminal decisions, points out the problems that the lack of case-law and approach of the Member States bring and assesses the level of willingness of the Member States of the European Union to cooperate in this area. The third part deals with the current impediment to the surrender after issuing the third European arrest warrant – the immunity of members of the European Parliament and presents the newest judgment of the Court of Justice of the EU regarding this issue.
CS
Článek se zabývá problematikou testu oboustranné trestnosti dle evropského zatýkacího rozkazu a jeho cílem je analyzovat způsob uplatňování testu oboustranné trestnosti mezi členskými státy Evropské unie v rámci předávání osob, přičemž se článek soustředí na evropské zatýkací rozkazy vydané na katalánské politiky v souvislosti s konáním referenda o nezávislosti Katalánska na Španělském království a na ně navazující rozhodnutí belgického a německého soudu. Článek je rozčleněn do tří částí. První část analyzuje rozhodnutí německého i belgického soudu o výkonu zmíněných evropských zatýkacích rozkazů. V preambuli rámcového rozhodnutí o evropském zatýkacím rozkazu je proklamováno, že je založen na vysoké úrovni důvěry mezi členskými státy Evropské unie. V druhé části je proto nahlíženo na aplikaci testu oboustranné trestnosti v předmětné kauze také optikou této zásady a zásady vzájemného uznávání soudních rozhodnutí, upozorněno na problémy, které nedostatečná judikatura a přístup členských států přináší, a poukázáno na úroveň ochoty členských států Evropské unie spolupracovat v této oblasti. V třetí části článku je pak rozebrána aktuální překážka v předání po vydání třetího eurozatykače – europoslanecká imunita a nejnovější judikatura Soudního dvora EU týkající se této problematiky.
10
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ Brexitu na współpracę sądową w sprawach karnych w Unii Europejskiej

51%
Gajda A.
Przegląd Europejski
|
2020
|
vol. 2020(1)
35-56
PL
The withdrawal of the United Kingdom from the European Union is one of the main challenges for the continued functioning of the European judicial area in criminal matters. In this article, special attention will be paid to selected aspects of ensuring further judicial cooperation in criminal matters after Brexit. This primarily concerns the possibility of further participation of the United Kingdom in specific organs supporting this cooperation (Eurojust and Europol) and the the application of legal instruments implementing the principle of mutual recognition of judgments, with reference to the flagship legal instrument, i.e. the European arrest warrant. It also presents a unique position of the United Kingdom in the Area of Freedom Security and Justice EU, which that state is guaranteed under the provisions of Treaties. Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej stanowi jedno z głównych wyzwań dla dalszego funkcjonowania europejskiego obszaru wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. W niniejszym artykule szczególna uwaga zostanie zwrócona na wybrane aspekty zapewnienia dalszej współpracy sądowej w sprawach karnych po Brexicie. Dotyczy to przede wszystkim możliwości dalszego udziału Zjednoczonego Królestwa w specyficznych organach wspomagających obrót prawny w ramach tej współpracy (tj. w ramach Eurojustu i Europolu) oraz stosowania instrumentów prawnych urzeczywistniających zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń, ze szczególnym uwzględnieniem sztandarowego instrumentu prawnego, tj. europejskiego nakazu aresztowania. Przedstawiono również wyjątkową pozycję Zjednoczonego Królestwa w Przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości UE, którą to państwo zagwarantowało sobie z mocy postanowień traktatowych.
11

Wpływ Brexitu na współpracę sądową w sprawach karnych w Unii Europejskiej

51%
Gajda A.
Przegląd Europejski
|
2020
|
issue 1(55)
35-56
PL
Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej stanowi jedno z głównych wyzwań dla dalszego funkcjonowania europejskiego obszaru wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. W niniejszym artykule szczególna uwaga zostanie zwrócona na wybrane aspekty zapewnienia dalszej współpracy sądowej w sprawach karnych po Brexicie. Dotyczy to przede wszystkim możliwości dalszego udziału Zjednoczonego Królestwa w specyficznych organach wspomagających obrót prawny w ramach tej współpracy (tj. w ramach Eurojustu i Europolu) oraz stosowania instrumentów prawnych urzeczywistniających zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń, ze szczególnym uwzględnieniem sztandarowego instrumentu prawnego, tj. europejskiego nakazu aresztowania. Przedstawiono również wyjątkową pozycję Zjednoczonego Królestwa w Przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości UE, którą to państwo zagwarantowało sobie z mocy postanowień traktatowych.
EN
The withdrawal of the United Kingdom from the European Union is one of the main challenges for the continued functioning of the European judicial area in criminal matters. In this article, special attention will be paid to selected aspects of ensuring further judicial cooperation in criminal matters after Brexit. This primarily concerns the possibility of further participation of the United Kingdom in specific organs supporting this cooperation (Eurojust and Europol) and the the application of legal instruments implementing the principle of mutual recognition of judgments, with reference to the flagship legal instrument, i.e. the European arrest warrant. It also presents a unique position of the United Kingdom in the Area of Freedom Security and Justice EU, which that state is guaranteed under the provisions of Treaties.
12
Publication available in full text mode
Content available

Konsekwencje wprowadzenia do Kodeksu karnego możliwości wymierzenia kary nieredukowalnego dożywotniego pozbawienia wolności w aspekcie stosowania ekstradycji i wykonywania europejskiego nakazu aresztowania

51%
Tyburcy T., Rogoziński P.
Ius Novum
|
2023
|
vol. 17
|
issue 4
95-111
EN
The Act of 7 July 2022 amending the Act – Criminal Code and certain other acts introduced into the Criminal Code the possibility of imposing a sentence of life imprisonment without parole. The legislator provided for two grounds for the optional imposition of an irreducible life imprisonment sentence. The first of them (Article 77 § 3 of the Criminal Code) is based on formal grounds: previous conviction for a specific type of crime (against life and health, freedom, sexual freedom, public security or of a terrorist nature) to life imprisonment or imprisonment for a term of not less than 20 years. The second ground (Article 77 § 4 of the Criminal Code) operates on a substantive condition: that the nature and circumstances of the act and the personal characteristics of the perpetrator indicate that the perpetrator’s remaining at liberty will cause a permanent danger to the life, health, freedom or sexual freedom of others. The thesis of this article is that the provisions of Article 77 § 3 and 4 of the Criminal Code are incompatible with Article 3 of the ECHR, which prohibits torture and inhuman or degrading treatment or punishment and that, as a result of the introduction of this type of punishment in Polish law, we may unfortunately realistically expect the refusal of other states to hand over those prosecuted for crimes punishable by such punishment or sentenced to such punishment.
PL
Ustawa z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw wprowadziła do Kodeksu karnego możliwość wymierzenia kary dożywotniego pozbawienia wolności z zakazem ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie. Ustawodawca przewidział dwie podstawy do fakultatywnego orzeczenia kary nieredukowalnego dożywotniego pozbawienia wolności. Pierwsza z nich (art. 77 § 3 k.k.) opiera się na przesłankach formalnych, tj. uprzednim skazaniu za określony rodzaj przestępstwa (przeciwko życiu i zdrowiu, wolności, wolności seksualnej, bezpieczeństwu powszechnemu lub o charakterze terrorystycznym) na karę dożywotniego pozbawienia wolności lub karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 20 lat. Natomiast druga podstawa (art. 77 § 4 k.k.) operuje warunkiem materialnym, tj. stwierdzeniem, że charakter i okoliczności czynu oraz właściwości osobiste sprawcy wskazują, iż pozostawanie sprawcy na wolności spowoduje trwałe niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia, wolności lub wolności seksualnej innych osób. Tezą niniejszego artykułu jest, że w wyniku wprowadzenia przepisów art. 77 § 3 i 4 k.k. możemy, niestety, realnie spodziewać się odmów wydawania przez inne państwa ściganych za przestępstwa zagrożone taką karą albo skazanych na takie kary.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.