Search results

1

Kontrola zbrojeń – kruszący się fundament bezpieczeństwa europejskiego

100%

Lachowski Z.

Sprawy Międzynarodowe

|

2015

|

issue 4

27-48

EN

Conventional arms control in Europe is often referred to as “a cornerstone of European security.” During the first decade of cooperative security in the 1990s the process resulted in by far the most advanced regime of controlling conventional weapons and building confidence. Today, in changed political circumstances, its place and role look different. Other threats and challenges have come to the fore while this politico-military instrument remains in limbo for various reasons―political, strategic, military and other. Nevertheless this crumbling foundation of European security still has a role to play. Its recovery calls for strong political will and leadership and for striking a new deal between the protagonists―NATO and Russia―to overcome distrust in Euro-Atlantic relations and build a more effective military order. Conventional arms control should help provide a strong base for that endeavour. Poland has a special interest in overcoming the current stalemate as a frontline NATO state and European actor.

2

Bezpieczeństwo energetyczne państwa

63%

Ćwiek-Karpowicz J.

Sprawy Międzynarodowe

|

2015

|

issue 4

49-59

EN

The concept of energy security embraces three main dimensions: security of supply (technical dimension), competitiveness of the energy market (economic dimension), and sustainable development (environmental dimension). In this article the concept is extended onto the fourth dimension—social. This is verified empirically through opinion polls and in-depth interviews as well as a questionnaire with energy experts. The results of those surveys confirm relations between all four dimensions of the energy security concept. The environmental dimension is most important for society and the technical one for energy experts, while both groups perceive the social dimension as less crucial.

3

Recent U.S. and International Assessment of Baltic Security Developments

51%

Chapman B.

Security and Defence Quarterly

|

2019

|

vol. 26

|

issue 4

3-33

EN

Objectives Examining analysis of Baltic security developments from U.S. government and military resources, scholarly journal articles, and multinational public policy research institute assessments. Methods Analyzing content and rhetoric within these resources to learn how those producing these materials view Baltic security developments and their viewpoints on how the U.S. and its allies should respond to these developments focusing on increasing Russian regional assertiveness. Results Provides interpretations of Baltic security developments, Russian Baltic policy, and U.S. and NATO responses ot these developments in materials produced by U.S. civilian and military policymakers and multinational scholarly analysis. Includes performance assessments of U.S. programs including the European Deterrence Initiative and potential Russian military activity in the Baltics as reflected in varying reports by the U.S. Government, military, and multinational public policy research institutions. Conclusions Recommends U.S. and NATO countries recognize a new Cold War exists with a revisionist Russia. Advocates continuing NATO military exercise, upgrading civilian and military infrastructure protection, and enhancing U.S. and allied preparedness. Urges ongoing and candid dialogue between NATO and Russia to keep this situation from erupting into war. Insists the U.S. and its allies adroitly respond to Russian attempts to influence and manipulate public opinion toward Moscow. Expresses concern that U.S. partisan division over 2016 Russian interference in U.S. presidential election makes achieving greater Baltic policy cohesion difficult. Advocates warning Russia of devastating consequences of attempts to militarily invade or subvert Baltic countries.

4

Security policy of the Baltic states and its determining factors

51%

Piotrowski S.

Security and Defence Quarterly

|

2018

|

vol. 22

|

issue 5

46-70

EN

The history of the nations living in today’s Baltic States is marked by fighting against stronger neighbours: Russia, Poland, Sweden, Denmark and the German settlers in their territories. Unlike Lithuanians, Estonians and Latvians failed to create their own statehood before the 20 th century. The Lithuanians created their own state, a powerful one, which then became a part of an even wider state organism – the Polish-Lithuanian Commonwealth. As a result, the security policy of Lithuania was identical to that of the First Republic of Poland. Although there were tribes living within the area of current Estonia and Latvia for many centuries up to the outbreak of World War I, the lands of Latvia and Estonia had been changing owners and had been under the rule of almost all neighbouring countries. As a result of the positive outcome of the First World War, but also thanks to their efforts, the Baltic States regained independence in order to lose it after only 20 years, as a consequence of another war. After restoring independence with the collapse of the Soviet Union, the Baltic States realised that even acting together they were unable to defend themselves against a potential aggressor. As a result, they decided to follow in the footsteps of other countries of the former Eastern Bloc (e.g. Poland and Slovakia) and to integrate with Western European structures such as NATO and the EU. Following NATO inclusion, the security strategies of the Baltic States have been revised in line with the changes in their surrounding geopolitical environment.

5

The Military Role of the Kaliningrad Region in Security Concepts of the USSR and the Russian Federation

51%

Paradowski A.

|

2018

|

issue 5

33-44

EN

Vladimir Putin’s Russia is a country with strong aspirations to rebuild its superpower position in the world. In this process, the Kaliningrad Region and its military strength play a significant role. At the same time, this region is an important element of the foreign policy and security of the Russian Federation, and due to its geographical location, it is a key element of Russia’s political and military influence on the Western countries. The region also plays an important economic role, and the Russian Baltic Fleet oftenarried out activities supporting the economic development of the region and the country. After the takeover of power by Vladimir Putin, the significance of Kaliningrad increased even more, and the area itself plays an important role in the New Defense Doctrine of the Russian Federation. A tendency visible for years, relating to the region, is to increase the military position of the Kaliningrad Region together with increasing aspirations of imperial power by the Kremlin.

6

European Security Management at the National Level. A Comparative Analysis of Strategies for the Development of Defence Capability in the United Kingdom and Poland

44%

Iwancz J., Toszek B. H.

Polish Political Science Yearbook

|

2022

|

issue 1(51)

109-117

EN

The article presents the positions of the UK and Polish governments on the importance of European security management as a factor influencing and shaping the defence doctrine in both states. Building on the systemic nature of European security, security management concepts, as defined in UK and Poland’s strategies for developing defence capabilities, have been examined using a system analysis. The assessment of the issue from the perspective of the UK and Polish governments is based on a decision-making analysis, while differences in the approach to European security are demonstrated through a comparative method. The authors have shown that the actual perception of European security as part of the global order is a factor determining the current involvement of the UK Government in the process of security management. However, the Polish government has shown interest in similar actions only to the extent these are convergent with national security.

7

Bezpieczeństwo europejskie czterdzieści lat po podpisaniu Aktu Końcowego KBWE

44%

Zięba R.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2015

|

issue 9

109-122

EN

The CSCE Final Act, signed in Helsinki in 1975, opened a new chapter in the search for the optimal security system in the Euro-Atlantic area, stretching from Vancouver to Vladivostok. It established a cooperative security system introducing a supra-bloc negotiation mechanism of political and economic cooperation, as well cooperation in such humanitarian fields as culture, education, exchange of information and interpersonal contacts. After the Cold War, CSCE organs were created and equipped with new competences in the field of preventive diplomacy and conflict resolution, but the evolution of the international order in Europe meant that, contrary to the original intention of the CSCE (renamed at the beginning of 1995 as the OSCE), it has not become the central institution of European security. As a result of the Eastern enlargement of NATO and the European Union, the principle of equal security for all participating states was abandoned. The OSCE remained a secondary institution specialising in what is called the soft aspects of security. The Ukrainian crisis, which broke out in the autumn of 2013, accompanied by other challenges and threats to security originating in other regions showed the need to revitalise the OSCE and create a Euro-Atlantic and Eurasian security community.

8

Nie tylko miękka siła: Unia Europejska jako aktor w dziedzinie bezpieczeństwa europejskiego

38%

Piskorska B.

|

2013

|

vol. 5(41)

|

issue 3

107-127

EN

The article focuses on determining the role of the European Union on the international arena in face of new challenges and threats to European security, as well as on actors that shape EU’s security. The main assumption is that the EU, in response to the new tendencies in international order, but also transformations in EU’s security and defense policy, and the EU’s demographic and economic potential, cannot rely on soft power (attractiveness) only, but should also become responsible for guaranteeing security to its member states and direct neighbors. With the revision of European Security Strategy in 2008 and the Lisbon Treaty reinforcement of institutional cooperation between member states on security and defense policy, the EU finally has a great and long expected opportunity to use a wide range of social, political, economical, and military tools.

9

Znaczenie amerykańskiej tarczy antyrakietowej dla bezpieczeństwa narodowego Polski

32%

Adamczyk N.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2014

|

issue 2

39-49

EN

The article discusses issues related to the security of Poland, connected with the accession to the European component of the American Ballistic Missile Defense System (BMDS). In recent years in Poland this issue has become the subject of a broad debate on international security and the extent of cooperation in the establishment of common forms of prevention and control of risks arising from access to the means of delivery of weapons of mass destruction, especially by ‘Rogue states’, which are a threat to international order. This article shows the impact of this system on matters of internal and external security and acquaints the reader with the complexity of the problem by presenting the approach of NATO and Russia to the project. Answering the questions: How does the deployment of elements of missile defense in Poland affect its internal and external security and how will it impact on its position in NATO and the European Union? To what extent will Obama’s new defense policy be good for European security? The author points to the opportunities and risks of locating the installations on Polish territory.

PL

Zakres przedmiotowy artykułu dotyczy zagadnień bezpieczeństwa Polski związanych z przystąpieniem do amerykańskiego projektu europejskiego komponentu Systemu Obrony przed Pociskami Balistycznymi (Balistic Missile Defense System – BMDS), w postaci instalacji elementów tarczy antyrakietowej w Polsce. Problematyka ta w ostatnich latach stała się w Polsce przedmiotem szerokiej debaty na temat zapewnienia bezpieczeństwa międzynarodowego i skali współpracy w ramach tworzenia wspólnych form przeciwdziałania i zwalczania zagrożeń wynikających z dostępu do środków przenoszenia broni masowego rażenia zwłaszcza przez tzw. „kraje zbójeckie”, stanowiące zagrożenie dla ładu międzynarodowego. Celem artykułu jest przedstawienie wpływu niniejszej instalacji na bezpieczeństwo Rzeczypospolitej, zarówno w aspekcie wewnętrznym jak i zewnętrznym. Artykuł ma za zadanie przybliżyć czytelnikowi złożoność problemu dzięki zaprezentowaniu podejścia NATO i Rosji do tego projektu. Odpowiadając na pytania badawcze: W jaki sposób rozlokowanie w Polsce elementów obrony przeciwrakietowej wpłynie na jej bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne oraz wpłynie na jej pozycję w NATO i Unii Europejskiej? W jakim stopniu nowa polityka obronna Obamy okaże się korzystna dla bezpieczeństwa europejskiego?, Autor wskazuje na szanse i zagrożenia wynikające z ulokowania instalacji na terytorium Polski.

10

Poland and Her Alliances in Post-World War I Europe

32%

Tebinka J., Tebinka J.

Historie. Jahrbuch des Zentrums für Historische Forschung Berlin der Polnischen Akademie der Wissenschaften

|

2020

11

Siły zbrojne Unii Europejskiej

32%

Wilczyński P. L., Adamczyk N.

Przegląd Geopolityczny

|

2018

|

vol. 23

100-122

PL

Artykuł zawiera analizę procesu budowy europejskich zdolności militarnych w wymiarze polityczno-instytucjonalnym oraz analizę potencjału wojskowego państw członkowskich Unii Europejskiej. Celem pozostaje nakreślenie genezy procesu politycznego, zakładającego budowę sił zbrojnych UE (armii europejskiej) z uwzględnieniem priorytetów nowej Strategii Bezpieczeństwa UE z 2016r. oraz implikacji w realizacji przyjętych założeń. Zasadnicza część artykułu odnosi się do analizy danych statystycznych w zakresie wielkość i wyposażenia armii poszczególnych państw UE oraz ich rozmieszczenia w regionie. Na tej podstawie możliwym było także określenie potęgi ogólnej i wojskowej państw UE.

EN

The article focuses on the analysis of the process of building European military capabilities in the political and institutional dimension, as well as the analysis of the EU Member States military capabilities. The aim is to sketch the genesis of the political process, which assumes the construction of the EU's armed forces (the European army), taking into account the priorities of the new EU Security Strategy 2016 as well as the implications in the implementation of the adopted assumptions. The main part of the article refers to the analysis of statistical data regarding the size and equipment of the army of individual EU states and their distribution in the region. On this basis, it was also possible to define the general and military power of the EU states.

12

Wpływ wojny informacyjnej na bezpieczeństwo europejskie – wybrane problemy

32%

Jagusiak B., Olczak S.

Studia Administracji i Bezpieczeństwa

|

2016

|

issue 1

149-165

PL

Zagadnienie wojny informacyjnej jest fundamentalnym pojęciem w badaniach nad współczesnymi konfliktami. Dynamicznie zmieniające się warunki technologiczno-komunikacyjne sprawiają, że znacznie zwiększa ona swoje możliwości działania, korzystając z nowoczesnych narzędzi i wykorzystując powszechny dostęp do Internetu. Obecnie to cyberprzestrzeń jest jedną z najważniejszych płaszczyzn, na której prowadzone są działania z zakresu wojen informacyjnych. Stąd też istotne jest wskazanie ważnych problemów i aspektów tego zjawiska, z punktu widzeniu wpływu, jaki wywierają na bezpieczeństwo w ujęciu europejskim.

EN

Information warfare is a fundamental concept in the research on contemporary conflicts. Because of the dynamic changes in technology and communications, the universal access to the Internet, and the availability of modern instruments, information warfare expands its capabilities. Presently the cyberspace is among the most important environments in which information warfare activities are conducted. Therefore, it is essential to identify major issues and aspects of this phenomenon, examining especially its impact on European security.

13

Security of the Baltic States: Effectiveness of the EU Common Security and Defence Policy and Influence of the Ukrainian Crisis

32%

Gladysh M.

Przegląd Politologiczny

|

2016

|

issue 3

187-198

PL

W artykule przeanalizowane zostały przyczyny i rozwój unijnej Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO), jej zalety i wady ujawnione w procesie tworzenia i wdrażania. Szczegółowo przedstawiono transformację WPBiO zgodnie z Traktatem Lizbońskim oraz perspektywy jej działania w Europie. Szczególną uwagę zwrócono na kwestie poprawy efektywności funkcjonowania WPBiO w kontekście nowych zagrożeń dla bezpieczeństwa regionalnego i globalnego. Dodatkowo przeanalizowano miejsce i rolę państw bałtyckich w WPBiO. Do podstawowych zagrożeń i wyzwań bezpieczeństwa przed jakimi stoją zaliczane są przede wszystkim ewentualna agresja ze strony Rosji, która opiera się na idei ochrony ludności rosyjskojęzycznej w państwach bałtyckich oraz ustanowieniu „równowagi geopolitycznej poprzez ich powrót do rosyjskiej strefy wpływów”.

EN

The paper explores the reasons behind and the development of the EU Common Security and Defence Policy (CSDP), and its advantages and disadvantages that have emerged in the process of its formation and implementation. The transformation of the CSDP according to the Lisbon Treaty and the prospects of its operation in Europe are highlighted. Special attention is paid to the issues of improving the CSDP in the context of new threats to regional and global security. The place and role of the Baltic states in the CSDP are analysed. The position of the Baltic states in NATO, based on greater confidence in the institutions of NATO and close cooperation with the United States is considered. The basic threats and security challenges for the Baltic states nowadays are defined, including possible aggression from Russia, which is broadcast through the mainstream media as a reaction to the idea of protecting the Russian-speaking population of the Baltic states and the establishment of “geopolitical balance through their return to the Russian sphere of influence.”

14

The European Union’s Security Conceptualisation vs. its Risk Prevention Capabilities

32%

Dziewulska A.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2020

|

issue 14

125-140

PL

Unia Europejska jako obszar niekwestionowanego dobrobytu, nad budowaniem którego państwa ją tworzące pracują od lat 1950-tych, stoi przed ciągłym wyzwaniem zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa swoich społeczeństw. W zmieniającym się świecie, zagrożenia te stale ewoluują. Ich pierwszego podsumowania dokonano w Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa, a listę zagrożeń zweryfikowano w opublikowanej w 2016 r. Strategii Globalnej. Jest więc w Unii świadomość zarówno procesów zmian zachodzących w stosunkach międzynarodowych, jak i zagrożeń pojawiających się w związku z tym dla Unii, jej państw członkowskich i społeczeństwa. Czy świadomość ta motywuje państwa członkowskie i władze Unii do konsolidacji wysiłku obronnego? Czy środki odziaływania na zagrożenia dla Unii są adekwatne do stopnia niebezpieczeństwa? Czy polityki Unii są na tyle rozbudowane, że pozwalają zachować spokój wobec zagrożeń? Niniejszy artykuł analizuje zagrożenia i stanowi próbę odpowiedzi na powyższe pytania.

EN

The European Union, as an area of unquestionable prosperity, on which the countries that make up it have been working since the 1950s, faces the constant challenge of combating threats to the security of its societies. In a changing world, these threats are constantly evolving. They were first summarised in the European Security Strategy and the list of threats was revised in Global Strategy published in 2016. The Union is therefore aware both of the processes of change in international relations and of the threats that this entails for the Union, its Member States and society. Does this awareness motivate Member States and EU authorities to consolidate their defence efforts? Are the measures to address the risks to the Union adequate to the degree of danger? Are the policies of the Union so developed as to maintain peace of mind in the face of threats? This article analyses the risks and attempts to answer these questions.

15

Amerykański program obrony przeciwrakietowej w Europie ‒ aspekty polityczne

26%

Czajkowski M.

Studia Politologica Ucraino-Polona

|

2016

|

vol. 6

119-134

EN

The article aims to analyze some of the political problems associated with the location of elements of the US global missile defense system in Europe. It primarily discusses the place of missile defense in the US security strategy, as the United States perceives the military instrument as one of the most important elements of its national security strategy; hence the determination and consistency in its location, as well as all the consequences in the political dimensions being the subject of our interest. In the further part, it shows the current status and prospects of the missile defense program for Europe, including some necessary technical details and organizational issues, as this part of the issue constitutes the second fundamental determinant of the political role of the missile defense in Europe. Finally, it examines the political importance of the missile defense in Europe from the point of view of European security, devoting a special place to the presentation of the role played by it in relations between the West and Russia.

16

ГЕЛЬСІНСЬКІ УГОДИ: УРОК ЗАГАЛЬНОЄВРОПЕЙСЬКОГО ПРОЦЕСУ

26%

Kotlyar O., Bevzyuk E.

Міжнародні зв’язки України: наукові пошуки і знахідки

|

2022

|

issue 31

301-321

EN

The article examines the main reasons for the signing of the Helsinki Final Act by actors of the global and European international system. The description of individual provisions of the document itself is provided. As a result of the study, it was proved that the Helsinki Agreement became a compromise that consolidated the existing status quo in Europe and defined the framework for the peaceful regulation of relations between the West and the East. The key principles of European peace and security were fixed by the document for many years. The agreement significantly eased the inter-bloc tension without dividing the sides of the process into "losers" and "winners". Individual ideas of Helsinki have not lost their relevance and still contain the potential to support the European security system. The main thing is non-interference in internal affairs and a balance of interests. The formation of the international organization – CSCE/OSCE - was a significant legacy of Helsinki. It opened up the opportunity for Europeans to pursue policies for the creation of a united, peaceful, democratic and prosperous Europe. At the same time, it is difficult to ignore the fact that the modern OSCE in many parameters of its activity is fundamentally different from the initial, conceived option. Today's polemics within the organization are increasingly reminiscent of the inefficient discussions of the former League of Nations. In general, little has been accomplished from the large-scale plans, for which everything started back in the 60s and 70s of the last century. However, a topic that initially seemed secondary to many came to the fore, the issue of observing human rights ("the third basket"). The European practice of interstate relations has demonstrated that the humanitarian part of the Helsinki Agreements remains relevant even today, especially in post-Soviet countries, where, by and large, little has changed since the time of the USSR in terms of the protection of human rights. The OSCE has not become and is unlikely to become the main factor in the formation of a comprehensive system of European security, covering all aspects - from military to humanitarian. Today, pettiness prevails in the organization, which does not correspond to the original intentions of its founders. In addition, the lack of a mechanism to guarantee compliance with the principles of the OSCE can finally "bury" the organization

17

The EU Global Strategy – 5 Years After. The Appropriateness in Face of the Dynamic Strategic Realities

26%

Śledź P.

Przegląd Strategiczny

|

2021

|

issue 14

39-57

PL

Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja, w jakim stopniu treść Globalnej Strategii Unii Europejskiej (EUGS) obejmuje najważniejsze trendy globalne (na poziomie układu sił i porządku międzynarodowego) oraz zjawiska kształtujące środowisko bezpieczeństwa państw członkowskich w wymiarze regionalnym, dostrzegalne w perspektywie pięciu lat od jej przyjęcia. Tego dotyczy też główne pytanie badawcze – w jakim stopniu diagnozy i postulaty zawarte w EUGS pokrywają się z tymi procesami w odniesieniu do okresu lat 2016–2021. Z tego też względu kluczowe podejście badawcze zastosowane w ramach studium to krytyczna analiza materiałów źródłowych. Globalna Strategia UE co do zasady prawidłowo diagnozuje i interpretuje realia oddziałujące na bezpieczeństwo państw członkowskich – w szczególności w odniesieniu do niektórych procesów zachodzących w skali globalnej o trwałym charakterze, w tym erozji liberalnego porządku międzynarodowego oraz źródeł potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa militarnego – a zawarte w niej postulaty są pragmatyczne i zniuansowane. Jednocześnie w treści dokumentu pominięto lub potraktowano z niedostateczną uwagą pewne istotne zjawiska i okoliczności, na które wskazano w treści artykułu.

EN

The objective of the article is to verify to what extent the European Union Global Strategy (EUGS) keeps up with the main global trends (at the level of international order as well as in relation to the global distribution of power) and the processes shaping the EU member states security environment of a regional scale which are perceptible from the perspective of five years following the EUGS adoption. This is also what the main research question concerns – to what extent do the diagnosis and postulates formulated inside the discussed document follow such processes in relation to the 2016–2021 period? For this reason too, the key research approach employed within the study is a critical analysis of source material. The EU Global Strategy mostly appropriately diagnoses and interprets the realities affecting the member states security – especially when it comes to enduring processes of a global scale regarding the erosion of the liberal international order as well as the roots of possible threats for international security in its military dimension – and formulates the postulates that are pragmatic and detailed. At the same time the document underestimates some of important occurrences or even does not refer to them at all. Examples of such omissions were given in the paper.

18

Dokąd zmierza NATO? Sojusz Północnoatlantycki, Europa i Polska w świetle decyzji szczytu NATO w Madrycie 29–30 czerwca 2022 r.

26%

Chłoń T.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2022

|

issue 1

15-49

EN

The effectiveness and longevity of the Atlantic Alliance depend on its ability to adapt to the changing conditions of the international environment and the resulting threats. This is borne out by the outcome of NATO’s Madrid summit, which, in the context of Russian aggression against Ukraine, responds to the renewed threat of global war, although it does not mark a simple return to the pre-1989 era. They refer to a fundamental expansion of Alliance capabilities in NATO’s three missions: collective defence, crisis management and collective security. The increased commitment of the Alliance on the eastern flank gives credibility to the guarantees of Article 5. The new Strategic Concept adopted at the summit increases the commitments of the European allies vis-à-vis American expectations, which is deepened by its correlation with the EU Strategic Compass.

PL

Efektywność i długowieczność Sojuszu Północnoatlantyckiego zależą od zdolności adaptowania się do zmieniających się warunków środowiska międzynarodowego i wynikających z nich zagrożeń. Potwierdzają to wyniki szczytu NATO w Madrycie, które w warunkach agresji rosyjskiej na Ukrainę są reakcją na odnowienie zagrożenia wojną światową, choć nie oznaczają prostego powrotu do czasów sprzed 1989 r. Odnoszą się do zasadniczej rozbudowy zdolności sojuszniczych w zakresie trzech misji NATO: kolektywnej obronny, zarządzania kryzysowego i bezpieczeństwa zbiorowego. Zwiększenie zaangażowania Sojuszu na flance wschodniej uwiarygadnia gwarancje art. 5 Traktatu Północnoatlantyckiego. Przyjęta na szczycie nowa koncepcja strategiczna zwiększa zobowiązania sojuszników europejskich względem oczekiwań USA, co pogłębia jej korelacja z Kompasem strategicznym UE.

19

La crise ukrainienne et le rôle futur de la Pologne en Europe

23%

d’Aboville B.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2022

|

issue 1

51-59

EN

Poland, in the face of the Russian offensive in Ukraine, has become a frontline country, but also a key strategic platform for the United States, NATO and its major European partners to provide military assistance to Kiev. The military reinforcement of NATO’s eastern flank, which can now be taken for granted, will give Poland greater weight in NATO. What implications does this have for the Alliance’s overall strategy? If NATO can consolidate its position in the Baltic Sea with Sweden and Finland, the same cannot be said a priori about the Black Sea, given Turkey’s ambiguous role. What role can Poland play in both cases? Warsaw has brought the United States even closer militarily, to the extent that they consider Poland their main anchor on the continent, not even completely excluding the possibility of its participation in the nuclear sharing program. Poland’s quest to win its rightful place in the new European equilibrium as a major EU player will require clarification of what its future contacts with the European Commission and with

PL

Polska w obliczu rosyjskiej ofensywy na Ukrainie stała się krajem frontowym, a dla Stanów Zjednoczonych, NATO i ich głównych partnerów europejskich – kluczową platformą strategiczną w zakresie dostarczania pomocy wojskowej dla Kijowa. Wzmocnienie militarne wschodniej flanki Sojuszu, które teraz można uznać za pewnik, przełoży się na większe znaczenie Polski w NATO. Jakie ma to konsekwencje dla ogólnej strategii Sojuszu? O ile NATO może skonsolidować swoją pozycję na Morzu Bałtyckim ze Szwecją i Finlandią, o tyle nie można tego a priori powiedzieć o Morzu Czarnym, biorąc pod uwagę niejednoznaczną rolę Turcji. Jaką rolę może odegrać Polska w obu przypadkach? Stany Zjednoczone, do których Polska bardzo zbliżyła się pod względem militarnym, uważają Polskę za swoją główną kotwicę na kontynencie europejskim i nie wyłączają nawet możliwości jej udziału w programie nuclear sharing. Dążenie Polski do zdobycia należnego jej miejsca (jako jednego z głównych graczy UE) w nowej równowadze europejskiej będzie uzależnione od tego, jakie będą jej przyszłe kontakty z Komisją Europejską oraz z kluczowymi partnerami europejskimi: Francją i Niemcami. Od tych relacji zależy również przyszłość Trójkąta Weimarskiego.

FR

Face à l’offensive russe en Ukraine, la Pologne est devenue un pays de première ligne et une plateforme stratégique clé pour les Etats-Unis, l’OTAN et ses principaux partenaires européens dans la fourniture d’une assistance militaire à Kiev. Le renforcement militaire du flanc oriental de l’OTAN, qui peut désormais être considéré comme acquis, se traduira par une importance accrue de la Pologne au sein de l’OTAN. Quelles sont les implications pour la stratégie globale de l’Alliance? Si l’OTAN peut consolider sa position en mer Baltique avec la Suède et la Finlande, on ne peut pas en dire autant a priori pour la mer Noire, compte tenu du rôle ambigu de la Turquie. Quel rôle la Pologne peut-elle jouer dans les deux cas? Les Etats-Unis, dont la Pologne s’est beaucoup rapprochée militairement, considèrent la Pologne comme leur principal point d’ancrage sur le continent européen, n’excluant même pas la possibilité de sa participation au programme de partage nucléaire. La quête de la Pologne pour gagner la place qui lui revient dans le nouvel équilibre européen en tant qu’acteur majeur de l’UE nécessitera une clarification de ses futurs contacts avec la Commission européenne et avec les principaux partenaires européens que sont la France et l’Allemagne, y compris l’avenir du Triangle de Weimar.

20

Policyjne strategie bezpieczeństwa granic Unii Europejskiej. Postulaty de lege lata i de lege ferenda

14%

Szostak M., Zarychta-Romanowska K.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2020

|

vol. 120

|

issue Tom 1

335 - 347

PL

Przedstawiając perspektywę współczesnych zagrożeń, autorzy analizują najnowsze koncepcje legislacyjne: bezpieczeństwa, kontroli policyjnej i zarządzania granicami Unii Europejskiej z perspektywy regulacji 2016/1624 i 2019/1896 o Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony, Europejskiej Globalnej Strategii Bezpieczeństwa oraz Globalnym Pakcie Migracyjnym. Podejmując próbę holistycznej oceny wdrażanych koncepcji kontroli policyjnej i kryminologii granic (przede wszystkim przez pryzmat innowacyjności zintegrowanego zarządzania granicami i migracjami, zarówno w ujęciu europejskim, jak i globalnym), szczegółowo analizują oni uprawnienia Europejskiej Straży Granicznej, zwłaszcza w aspektach interoperacyjności, współpracy międzynarodowej oraz współpracy instytucjonalnej, wykazując niewykorzystanie potencjału nowej formacji, jaką jest „policja graniczna”. Niewystarczające legislacyjne ukonstytuowanie współpracy Straży z Biurem Europejskiego Prokuratora ogranicza bowiem skuteczność działań obu instytucji między innymi w zakresie zwalczania przestępstw terrorystycznych czy kontrolowania tak zwanych foreign fighterów. Autorzy postulują także umocowanie współpracy i synergii między agencjami wymiaru sprawiedliwości i Europejską Służbą Działań Zewnętrznych oraz wyposażenie formacji w niezbędne kompetencje wywiadowczo-operacyjne. Szczególną uwagę poświęcono konieczności wprowadzenia odpowiedniego (dostosowanego do zmieniających się potrzeb) treningu operacyjno-rozpoznawczego oraz szkoleń w zakresie międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka, tak by nowa „policja graniczna” podejmowała działania w sposób skuteczny i humanitarny. Prezentując proponowaną innowacyjność działań operacyjno-śledczych, wywiadu (między innymi profilowania cyfrowego), autorzy poddają pod rozwagę niewystarczające ukonstytuowanie kooperacji legislacyjnej ESGP z Prokuraturem UE. Autorzy akcentują konieczność pełnej współpracy państw UE w celu zwalczania przestępstw transgranicznych i terrorystycznych.

EN

While presenting the landscape of contemporary insecurities, the authors investigate the latest legislative concepts of the European Union’s concepts of security, policing and border management from the lenses of Regulations 2016/1624 and 2019/1896 on the European Border and Coast Guard, Common Security and Defence Policy, European Global Security Strategy and the UN Global Compact on Migration. In an attempt to holistically assess the implemented concepts of police control and border criminology, above all through the prism of the innovation of integrated border and migration management, both in European and global terms, they analyse in detail the powers of the European Border and Coast Guard Agency, especially with regard to their interoperability, international and interinstitutional cooperation. They point out as well the untapped potential of the formation of a new border police force. The insufficiently constituted cooperation of the Border Guard Agency with the Office of the European public Prosecutor limits the effectiveness of the activities of both institutions, i.e. to combat terrorist offences, trans-border trafficking of people and goods, or even to control so-called foreign fighters. Strengthening cooperation and synergies between judicial and law enforcement agencies and the European External Action Service, providing the formation with the necessary intelligence and military competence is suggested by the authors. Particular attention was devoted to the need for appropriate needs, adaptable to change — formation and investigative-military training, as well as education on international humanitarian law and human rights, so that the border police may carry out their duties in an effective yet humanitarian manner.

Refine search results

Kontrola zbrojeń – kruszący się fundament bezpieczeństwa europejskiego

Bezpieczeństwo energetyczne państwa

Recent U.S. and International Assessment of Baltic Security Developments

Security policy of the Baltic states and its determining factors

The Military Role of the Kaliningrad Region in Security Concepts of the USSR and the Russian Federation

European Security Management at the National Level. A Comparative Analysis of Strategies for the Development of Defence Capability in the United Kingdom and Poland

Bezpieczeństwo europejskie czterdzieści lat po podpisaniu Aktu Końcowego KBWE

Nie tylko miękka siła: Unia Europejska jako aktor w dziedzinie bezpieczeństwa europejskiego

Znaczenie amerykańskiej tarczy antyrakietowej dla bezpieczeństwa narodowego Polski

Poland and Her Alliances in Post-World War I Europe

Siły zbrojne Unii Europejskiej

Wpływ wojny informacyjnej na bezpieczeństwo europejskie – wybrane problemy

Security of the Baltic States: Effectiveness of the EU Common Security and Defence Policy and Influence of the Ukrainian Crisis

The European Union’s Security Conceptualisation vs. its Risk Prevention Capabilities

Amerykański program obrony przeciwrakietowej w Europie ‒ aspekty polityczne

ГЕЛЬСІНСЬКІ УГОДИ: УРОК ЗАГАЛЬНОЄВРОПЕЙСЬКОГО ПРОЦЕСУ

The EU Global Strategy – 5 Years After. The Appropriateness in Face of the Dynamic Strategic Realities

Dokąd zmierza NATO? Sojusz Północnoatlantycki, Europa i Polska w świetle decyzji szczytu NATO w Madrycie 29–30 czerwca 2022 r.

La crise ukrainienne et le rôle futur de la Pologne en Europe

Policyjne strategie bezpieczeństwa granic Unii Europejskiej. Postulaty de lege lata i de lege ferenda