Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Europejski System Gwarantowania Depozytów

Sort By:

Limit search:

Europejski System Gwarantowania Depozytów: trzeci brakujący filar do dokończenia Unii Bankowej

100%

Jurkowska-Zeidler A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia

2016

vol. 50

issue 4

The recent global financial crisis revealed the weaknesses in the overall architecture of the single currency and Economic and Monetary Union. The creation of the European Banking Union is clearly the most significant step towards financial integration in Europe since the creation of the Monetary Union. Eurozone Member States have agreed to transfer responsibilities and powers to the supranational level at an unprecedented scale. At the European Union level has been established a Single Supervisory Mechanism with a Single Supervisor and a Single Resolution Mechanism with Single Resolution Fund for resolving failing financial institutions in the eurozone. As a final step to a fully-fledged Banking Union, in November 2015, the European Commission has proposed a European Deposit Insurance Scheme (EDIS) – the missing pillar of the Banking Union – which would provide a stronger and more uniform degree of insurance cover for all retail depositors in the Banking Union to boost citizens’ confidence in the banking sector. It is widely agreed that for a true Banking Union to be realised, the eurozone needs a single deposit guarantee scheme, in addition to the existing single supervisor mechanism and the single resolution fund. After having transferred supervision and resolution to the European level, this is the next logical step. In this article the author presents the changes in deposit guarantee schemes after the financial crisis and legal framework of EDIS as an essential complement to the European Banking Union construction.

Niedawny globalny kryzys finansowy ujawnił słabości w istniejącej architekturze instytucjonalnej wspólnej waluty oraz w Unii Gospodarczej i Walutowej. Utworzenie Europejskiej Unii Bankowej jest najbardziej znaczącym krokiem w kierunku integracji finansowej w Europie od czasu utworzenia Unii Walutowej. Państwa członkowskie strefy euro zgodziły się na przeniesienie odpowiedzialności i kompetencji na szczebel ponadnarodowy na niespotykaną dotąd skalę. Na poziomie Unii Europejskiej ustanowiono jednolity mechanizm nadzorczy oraz jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków z jednolitym funduszem dla rozwiązywania problemów upadających instytucji finansowych w strefie euro. Jako ostatni krok do zakończenia budowy unii bankowej w listopadzie 2015 r. Komisja Europejska zaproponowała utworzenie Europejskiego Systemu Gwarantowania Depozytów (EDIS) – brakującego filara unii bankowej – który ma zapewnić bardziej jednolity poziom ochrony dla wszystkich deponentów w unii bankowej, aby wzmocnić zaufanie do sektora bankowego. Powszechnie uważa się, że dla pełnej realizacji unii bankowej niezbędne jest ustanowienie jednolitego systemu gwarantowania depozytów, w uzupełnieniu do istniejącego jednolitego mechanizmu nadzorczego i jednolitego funduszu restrukturyzacji oraz uporządkowanej likwidacji banków. Po przeniesieniu nadzoru i resolution na poziom europejski, jest to kolejny logiczny krok. W publikacji autorka przedstawia zmiany w systemach gwarantowania depozytów na skutek kryzysu finansowego oraz ramy prawne EDIS jako niezbędne dopełnienie konstrukcji Europejskiej Unii Bankowej.

European Deposit Insurance Scheme(s) – Consequences for the EU’s Financial Stability

100%

Zielińska-Lont K.

Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe

2021

vol. 24

issue 4

123-136

Celem artykułu jest ocena potencjalnego wpływu braku harmonizacji krajowych systemów gwarantowania depozytów na stabilność finansową Unii Europejskiej. Zaprezentowany został przebieg dyskusji na temat ustanowienia Jednolitego Mechanizmu Gwarantowania Depozytów, przyczyny porażki tego projektu oraz rozwiązania zastępczego jakim była harmonizacja krajowych depozytów w ramach Dyrektywy w sprawie systemów gwarantowania depozytów. Ograniczony stopień harmonizacji osiągalny w ramach Dyrektywy w sprawie systemów gwarantowania depozytów jest dyskutowany w kontekście opinii przedstawionych przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, które wskazują na potencjalne obszary wymagające usprawnień. Różnice w krajowej transpozycji dyrektywy zostały przeanalizowane pod kątem potencjalnych konsekwencji dla stabilności finansowej zwłaszcza sektora bankowego. Poza szczegółowym przeglądem literatury traktującej o stabilności finansowej i systemach gwarantowania depozytów, prześledzone zostały również dane finansowe charakteryzujące największe krajowe systemy gwarantowania depozytów w strefie euro, zwłaszcza w kontekście osiągania docelowego poziomu dostępnych środków finansowych. Wyniki analizy wskazują, iż większość krajowych systemów jest wciąż daleko od celu zgromadzenia 0,8% gwarantowanych środków w postaci dostępnych środków finansowych. Wskazują również, że niektóre z potencjalnie pożądanych z perspektywy stabilności finansowej zmian w zapisach dyrektywy mogą jeszcze bardziej oddalić krajowe systemy od osiągnięcia tego celu w 2024 roku. Autorka wskazuje, że z perspektywy stabilności finansowej Unia Europejska powinna skupić się na ustanowieniu Jednolitego Systemu Gwarantowania Depozytów, który stanowiłby uzupełnienie projektu ustanawiania unii bankowej. Wyniki dostarczają cennych informacji dla toczącej się obecnie dyskusji na temat konieczności dalszej integracji krajowych systemów gwarantowania depozytów w Unii Europejskiej.

The aim of this paper is to evaluate the potential consequences that the shortcomings in harmonising the national deposit guarantee schemes may have on the financial stability of the European Union. The relevance of this subject is underlined both by the European Commission’s intention to revive the European Deposit Insurance Scheme project in 2021 and the recent signals from Germany that they are willing to support the initiative. The paper presents a review of the discussions on establishing a European Deposit Insurance Scheme, the reasons for the project’s failure and the consensus solution that took the form of the Deposit Guarantee Scheme Directive (DGSD). The limited scope of deposit guarantee scheme harmonisation under this directive is discussed in the context of the related EBA opinions pointing to different areas of potential improvements. Differences in national implementation are also reviewed in terms of their potential impact on financial stability. Apart from a careful literature review, statistical analysis of the available financial information characterizing the largest national deposit schemes of the euro is performed to quantify their progress towards the target level of the available financial means. The results prove that most national schemes are still far from reaching the 0.8% target level of readily available funds and that potentially desirable amendments to the DGSD may drag them even further away from reaching that target by 2024. The author concludes that from the perspective of financial stability, the EU should focus on establishing a single scheme at an international level that would complete the project of establishing a banking union. The results contribute to the ongoing discussion on the need to further integrate the national deposit guarantee schemes inside the EU.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia

1 Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe

1 2021

1 2016

1 Jurkowska-Zeidler A.

1 Zielińska-Lont K.

Search results

Europejski System Gwarantowania Depozytów: trzeci brakujący filar do dokończenia Unii Bankowej

European Deposit Insurance Scheme(s) – Consequences for the EU’s Financial Stability