Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Eurydice
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Glosa do orfeistów (na marginesie wiersza Rośliny Kazimierza Wierzyńskiego)

100%
Osiński J.
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
|
2018
|
vol. 36
|
issue 2
EN
The article is devoted to the poem Rośliny [Plants] from the volume of poems Korzec maku [The Poppy Seed Flower] (1951) by Kazimierz Wierzyński (1894–1969). In this poem, the author tries to present a new way of using the motive of Orpheus and Eurydice. He analyzes the poem and takes into account its structure and biographical, historical and literary contexts. These analyses confirmed that among the works by Wierzyński, in which the author refers to Orpheus and Eurydice, the poem has its own place and, at the same time, it reflects an important stage in the development of post-war poetry of the author.
PL
Artykuł został poświęcony interpretacji wiersza Kazimierza Wierzyńskiego (1894–1969) pt. Rośliny z tomu Korzec maku (1951). Autor starał się ukazać inny sposób wykorzystania przez poetę mitu orfickiego niż te dotychczas omówione przez badaczy. W tym celu przeprowadził dokładną analizę utworu, w której uwzględnił budowę wiersza oraz konteksty biograficzne, historyczne i literackie. Rozważania potwierdziły, że wśród utworów Wierzyńskiego zawierających motywy orfickie Rośliny zajmują miejsce osobne, a przy tym odzwierciedlają ważne stadium rozwoju powojennej twórczości poetyckiej tego autora.
2
Publication available in full text mode
Content available

The myth of Orpheus in the second postwar decade in Italy and Poland

100%
Ciccarini M., Ciccarini M.
Kwartalnik Neofilologiczny
|
2019
|
issue 2
3
Publication available in full text mode
Content available

Przełamując spojrzenie Orfeusza. Praca (anty)archiwalna Brachy L. Ettinger

94%
Kisiel A.
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
|
2020
|
issue 41
97-110
EN
Bracha L. Ettinger’s artistic series, Eurydice, is grounded upon a historical photograph from the liquidation of the Mizoch ghetto on 14 October 1942, depicting naked women and children waiting to be executed. The artist treats this picture as a basis of her artworks and covers it with layers of paint. It is, however, difficult to identify this art as archival. By means of her artistic procedures, Ettinger endeavours to free her paintings from the bounds of representation; what she does is – as I claim – (anti-)archival work. This article aims at studying the relation between Ettinger’s oeuvre and the photographic archive. First, I try to point out the insufficiency of the archive and to identify Ettingerian attempts to work it through. Second, I discuss the notion of the gaze in the matrixial psychoanalysis. Just as the look of Orpheus sends Eurydice back to the Underworld, the spectator’s gaze may kill the women from Mizoch again; this is the impasse Ettinger strives to break.
PL
Seria malarska Brachy L. Ettinger Eurydice w dużej mierze opiera się na historycznym zdjęciu z likwidacji getta w Mizoczu dnia 14 października 1942. Fotografia ta, przedstawiająca nagie kobiety i dzieci czekające na egzekucję, staje się dla Ettinger bazą, na którą artystka nakłada kolejne warstwy farby. Trudno jednak określić tę sztukę mianem archiwalnej. Swoimi działaniami artystycznymi Ettinger próbuje uwolnić się z oków reprezentacji, wykonując tym samym, jak staram się pokazać, pracę (anty)archiwalną. Szkic ten bada związki twórczości Ettinger z archiwum fotograficznym. Po pierwsze, staram się wykazać niewystarczalność archiwum i zidentyfikować Ettingeriańskie próby jego przepracowania. Po drugie, przybliżam termin spojrzenia w psychoanalitycznej teorii macierzy. Spojrzenie widza – niczym wzrok Orfeusza, odsyłający Eurydykę do zaświatów – może ponownie uśmiercić kobiety z Mizocza; Ettinger stara się przełamać ten impas.
4

Kluczowe dane dotyczące powszechności nauczania języków obcych w podstawowym i średnim szkolnictwie w krajach zachodniosłowiańskich – stan na rok 2012

84%
Poluszyński B.
Studia Slavica
|
2014
|
vol. 18
|
issue 2
245-260
EN
The following article entitled Key Data on Teaching Foreign Languages in West-Slavic Countries (2012 status) demonstrates a range of carefully selected data on the provision of foreign languages at primary and secondary schools across the three West-Slavic countries, i.e. in Poland, the Czech Republic, and the Slovak Republic. The data have been selected from within the findings of the in-depth report entitled Key Data on Teaching Languages at School in Europe 2012, published by Eurydice and Eurostat in strict liaison with the European Commission. The report includes a range of detailed educational data from 32 European countries (27 of them belonging to the European Union, 3 of them being the part of the EFTA/EEA area, and 2 other countries standing for the EU at the time). Having presented the selected data in a range of clear tables, the author of the article makes an attempt at drawing constructive conclusions regarding the nature of the phenomena taking place across the educational systems in Poland, the Czech Republic, and the Slovak Republic – all in reference to teaching/learning foreign languages these days.
5

Czy to śpiewa Orfeo, czy to drzewa tak szumią?

84%
Pitrus A.
Kwartalnik Filmowy
|
2014
|
issue 87-88
232-239
PL
Artykuł jest poświęcony inscenizacji „Orfeusza i Eurydyki” Glucka dokonanej przez wybitnego reżysera włoskiego teatru Romea Castellucciego. Andrzej Pitrus dokonuje aspektowej analizy oraz interpretacji utworu, w którym w sposób niezwykle nowatorski i oryginalny wykorzystano medium wideo. Reżyser wprowadził na scenie przekaz na żywo realizowany poza sceną, a nawet budynkiem opery. Nie tylko osiągnął w ten sposób rozszerzenie przestrzeni teatralnej, ale wprowadził poruszający wątek egzystencjalny. Opowieść o mitycznych kochankach została zderzona z losami dwóch współczesnych Eurydyk – młodych kobiet cierpiących na „syndrom zamknięcia”.
EN
The article is devoted to the analysis of the staging of Gluck’s “Orpheus and Eurydice” made by the famous theatre director Romeo Castellucci. Andrzej Pitrus carries out a multifaceted analysis and interpretation of the play, in which in an extremely innovative and original way the medium of video is used. The director introduced a life transmission of scenes taking place away from the stage or even the building of the opera. Not only did he manage to widen the space of the theatre in this manner, but introduced a moving existential theme. The story of the mythical lovers was confronted with the fate of two contemporary Eurydici – young women suffering from the “locked in syndrome”.
6
Publication available in full text mode
Content available

Gazing at Eurydice: Authorship and Otherness in Bracha L. Ettinger

84%
Kisiel A.
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre
|
2020
|
vol. 6
|
issue 1
7-17
EN
A historical photograph of women and children from the Mizocz ghetto taken in 1942 just before their execution constitutes one of the most recurring motifs in Bracha L. Ettinger’s visual art. By means of her artworks, Ettinger endeavours to retrieve these women’s dignity and work through their traumas at a point when they are unable to do it themselves. Yet, one cannot ignore a number of questions that arise in the context of this kind of aesthetic practice; after all, Ettinger uses an archival photograph, taken by an anonymous photographer, and her acts of altering and decontextualising this “ready-made” material are aimed at producing a certain artistic effect. The objective of this article is to reflect on the issue of authorship in Bracha L. Ettinger’s theory and art. Having introduced two Eurydicial artworks, I proceed to unravel the status of a matrixial artist-author. In order to do so, I analyse such notions as ready-made art, matrixial Otherness, trauma of the World, gaze, and appropriation.
7
Publication available in full text mode
Content available

Orfeusz i Eurydyka Czesława Miłosza: katabaza jako figura żałoby

67%
Jaworki M.
Przegląd Humanistyczny
|
2016
|
vol. 60(2 (453))
175-186
PL
The article is a proposal for a new interpretation of Czesław Miłosz’s poem. The author presents that Orpheus’s catabasis in the poem and in the myth itself – which is revealed while its reading – is a figure of mourning, ending with the second death of Eurydice and coming out to the surface. Interpretation of descent to Hades is inspired by the poet's self-commentary and observations of Freud, and Croce and di Nola on mourning. Such reading also explains the meaning of troublesome for interpreters changes, which Miłosz made in the story of the myth compared to traditional versions by Virgil, Ovid, Rilke.
8

Orfeusz i Eurydyka w Marienbadzie

67%
Kościelski K.
Kwartalnik Filmowy
|
2014
|
issue 86
76-91
PL
Na opinii, jakoby „Zeszłego roku w Marienbadzie“ było jednym z najbardziej eksperymentalnych filmów w historii kina, zaważyła niewątpliwie nietypowa narracja dzieła Alaina Resnais. Konstrukcja utworu nie stanowi jednak jedynego zagadkowego aspektu obrazu. Osobliwy nastrój świata Marienbadu wraz z pewnymi zabiegami inscenizacyjnymi przemawiają za przypomnieniem odczytania Georges’a Sadoula interpretującego film przez pryzmat mitu o Orfeuszu. Omówienie eksponowanego w utworze motywu zwierciadła oraz refleksja na temat twórczości Lewisa Carrolla pozwalają ukazać „Zeszłego roku w Marienbadzie“ na tle tradycji filmowej i literackiej. Sposób funkcjonowania symboliki lustra u Resnais można odnieść zarówno do „Orfeusza“ Jeana Cocteau, jak i do niskobudżetowych horrorów czy filmu „Donnie Darko“ Richarda Kelly’ego. Wszelkie konteksty służą uzupełnieniu odczytania Sadoula, które ma ogromne znaczenie dla natury czasu panującego w świecie Marienbadu – kluczowego zagadnienia całego artykułu.
EN
The opinion that „Last Year at Marienbad“ is one of the most experimental films in the history of the cinema is no doubt influenced by the unusual narrative of the work by Alain Resnais. The construction of the work is not the only intriguing aspect of the picture. The peculiar atmosphere of Marienbad, together with certain elements of staging, remind one of Georges Sadoul’s interpretation of the film through the prism of the myth of Orpheus. Analysis of the motif of the mirror and reflection on the work of Lewis Carroll allow one to show „Last Year at Marienbad“ in relation to literary and film traditions. The way the symbolism of the mirror functions in the work of Resnais might be compared to Jean Cocteau’s „Orpheus“, low budget horrors and Richard Kelly’s „Donnie Darko“. All these contexts serve to add to Sadoul’s interpretation, which is of great importance to the meaning of the nature of time that reigns in the world of Marienbad – the key problem of the whole article.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.