Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: February amendments

Sort By:

Limit search:

Uwagi o zmianach kodeksu karnego w zakresie ogólnych zasad odpowiedzialności wprowadzonych przez ustawę z 20 lutego 2015 r.

100%

Bojarski T.

Studia Prawnicze KUL

2015

issue 4 (64)

9-30

Autor przedstawił na wstępie rozważań informację o zakresie zmian dotychczasowych kodeksu, możliwych ich przyczynach i kierunkach. Wyraził przy tym pogląd, że z punktu widzenia społecznego oraz wymiaru sprawiedliwości celowa jest stabilność ustawodawcza. W rozważaniach zasadniczych skoncentrował się na nowelizacji Kodeksu karnego przez ustawę z 20 lutego 2015r., ograniczając się, zgodnie z przyjętym założeniem, do zmian w zakresie podstaw odpowiedzialności. Z aprobatą wypowiedział się, że nie są one liczne, inaczej niż w zakresie kar, środków karnych i zasad ich orzekania. Obejmują rozwiązania zawarte w art. 4 §2, art. 7 §3, art. 25 §4 i §5 oraz art. 28 §1 k.k. W kwestii pierwszej (art. 4) chodzi o zagadnienie kolizji ustaw karnych w czasie i jej następstw dla sprawcy. Zagadnienie drugie (art. 7) dotyczy kryteriów odróżniania czynów stanowiących występki od czynów będących wykroczeniami. Trzecia zmiana obejmuje postanowienia szczególne występujące w art. 25 k.k. (obrona konieczna). Przepisy §4 i §5 przeniesiono w inne miejsce ustawy, tworząc nowy odrębny przepis – art. 231 „b” k.k. Służy on, jak dotychczas, rozszerzeniu ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszowi publicznemu na obywatela interweniującego na rzecz bezpieczeństwa lub porządku prawnego. Zmiana czwarta (art. 28) dotyczy błędu co do znamienia czynu zabronionego. Ustawa „lutowa” zmieniła brzmienie tego przepisu w stosunku do stanu pierwotnego i rozwiązań w kodeksach poprzednich. Autor wyraża pogląd, że nie było to konieczne ze względów praktycznych. Natomiast trzy pierwsze zmiany są uzasadnione.

First the author discusses the scope of previous amendments to the Code, possible reasons for them and their direction. He expresses the opinion that legislative stability is advisable from the perspective of the society and the judicial system. In his main considerations, he focuses on the amendments to the Penal Code as introduced by the Act of 20 February 2015, limiting himself, as assumed, to those concerning the basis of liability. The fact that these amendments are not numerous, in contrast to those concerning penalties, penal measures and rules for their pronouncement, has his approval. The amendments involve solutions contained in Article 4.§2, Article 7.§3, Article 25.§4, Article 25.§5 and Article 28.§1 of the Penal Code. The first issue (Article 4) involves the intertemporal conflict of penal laws and its consequences for the perpetrator. The second issue (Article 7) concerns the criteria for the differentiation between délits and contraventions. The third amendment involves the detailed provisions in Article 25 of the Penal Code (right of self-defence). The provisions in §4 and §5 have been moved elsewhere in the Act as a new, separate provision: Article 231 “b” of the Penal Code. The provision, as heretofore, extends legal protection afforded to civil servants to citizens intervening for the sake of safety or legal order. The fourth amendment (Article 28) concerns a factual error as to a requirement for an offence. The February Act changes the wording of the provision compared with the original provision and the solutions adopted in previous penal codes. The author expresses the opinion that that has not been necessary for practical reasons; however, the first three amendments are reasonable.

Автор представил в начале обсуждений информацию об диапазоне предыдущих изменений Уголовного кодекса, их причинах и направлениях. Выразил мнение, что с социальной точки зрения и судебной системы необходима есть законодательная стабильность. В фундаментальных вопросах автор сконцентрировался нa изменениях Уголовного кодекса по Закону от 20 февраля 2015 г., ограничиваясь, согласно принятому предположению, к изменениям в диапазоне фундаментальности ответственности. С одобрением сказал, что они не являются многочисленными, в отличии от этих, касающихся наказаний, карательных мер и правил вынесения приговора. Относятся к ним ст. 4 §2, ст. 7 §3, ст. 25 §4 и §5 и ст. 28 §1 к.к. Первый вопрос (ст. 4) касается противоречивости уголовных законов во времени и еe наследствия для преступника. Второй вопрос (ст. 7) касается критериев разграничения правонарушений. Третье изменение включает в себя конкретные положения, содержащиеся в ст. 25 к.к. (Право на самооборону). Положения §4 и §5 были перенесены в другое место этого закона, создавая новое отдельное положение – ст. 231 "б" к.к. Он служит, как и раньше, расширению правовой защиты, предоставляемой государственному чиновнику на гражданина действующего в имя безопасности и правопорядка. Четвертое изменение (ст. 28) касается ошибки в характеристике прeступного деяния. "Февральный" закон изменил формулировку этого положения по отношению к исходному состоянию. Автор выражает мнение, что это не было обязательным, исходя из практических взглядов.. Зато первые три изменения являются обоснованными.

Refine search results

1 Studia Prawnicze KUL

1 2015

1 Bojarski T.

Search results

Uwagi o zmianach kodeksu karnego w zakresie ogólnych zasad odpowiedzialności wprowadzonych przez ustawę z 20 lutego 2015 r.