The article concerns the physiognomic portrayal in Eliza Orzeszkowa’s novel In the Provinces (Na prowincji). The writer used Johann Caspar Lavater’s treaty as well as his views on beauty and ugliness. Lavater’s theory was an example of the relation between soul and body; man became beautiful thanks to a particular type of professed morality. Orzeszkowa’s literary heroes always possessed more or less extensive physiognomic portraits, which explained their character. The observation of the “outer man” allowed the author to guess from bodily signs (head shape, mouth line, eye size, forehead, wrinkles, etc.) the “inner man”, his nature, character, strengths and weaknesses. The first part of the novel In the Provinces (Na prowincji) analyzed in a physiognomic manner shows the writer’s sensitivity for true and false beauty and the Greek kalos kagathos.
PL
Artykuł dotyczy portretowania fizjonomicznego w powieści Elizy Orzeszkowej Na prowincji. Pisarka korzystała z traktatu Johanna Caspara Lavatera, a także z jego poglądów na kategorie piękna i brzydoty. Lavaterowska teoria była przykładem związku duszy i ciała; człowiek stawał się piękny dzięki określonemu rodzajowi wyznawanej moralności. Bohaterowie Orzeszkowej zawsze posiadali mniej lub bardziej rozbudowane portrety fizjonomiczne, które tłumaczyły ich charakter. Obserwacja człowieka zewnętrznego pozwalała autorce na odgadnięcie z oznak cielesnych (kształtu głowy, linii ust, wielkości oka, wyglądu czoła, zmarszczek etc.) człowieka wewnętrznego, jego natury, charakteru, wad i zalet. Pierwsza część analizowanej pod kątem fizjonomicznym powieści Na prowincji pokazuje wrażliwość artystyczną pisarki na kategorie piękna prawdziwego i fałszywego, na greckie kalos kagathos.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.