Search results

1

Ks. Franciszek Sawicki jako pedagog

100%

Babiński J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2013

|

issue 20

7-17

PL

Teolog i filozof – ks. Franciszek Sawicki (1877-1952) – żywo interesował się problematyką z zakresu pedagogiki. Związane to było z jego długoletnia pracą jako wykładowcy w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, ale również z naukowymi zainteresowaniami. Jeden z najważniejszych problemów jego badań naukowych – osobowość człowieka, jej ideał oraz możliwości jej kształtowania i rozwoju prowadzą go do podjęcia refleksji z zakresu teorii wy-chowania. Sawicki formułuje swój własny program – skoncentrowany na realizacji misji wychowywania przez trzy instytucje: rodzinę, szkołę i Kościół. Kształtowanie przez nie osobowości człowieka uważa za najlepszą i najpełniejszą drogę ludzkiego rozwoju, żywo dyskutując z alternatywnymi, sobie współczesnymi propozycjami w tym względzie.

EN

Father Franciszek Sawicki (1877-1952) was a theologian and philosopher and his particular area of interest lay in the field of pedagogy. This was due to his scientific interests and long-time work as a lecturer at the Higher Seminary in Pelplin. One of the most important issues of his research - the personality, its ideal, the possibility of its formation and development- later led him to research on the theory of education. He also formulated its own program focused on the institutions which have an educational mission: family, school and church. The three factors that contribute to personality development considered as the best and most complete way of human development at the same time lively discussing presented more alternative proposals.

2

Dowody na istnienie Boga w ujęciu ks. Franciszka Sawickiego

100%

Babiński J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2020

|

issue 27

331-347

PL

Problem Boga zajął miejsce – w kontekście pojawiających się rozmaitych poglądów filozoficznych – w polu zainteresowań ks. Franciszka Sawickiego (1877–1952). W odniesieniu do problemów współczesnej sobie filozofii Boga i religii dostrzega konieczność korekty rozwiązań wypracowanych przez filozofię chrześcijańską o profilu scholastycznym. W związku z tym zagadnieniem Sawicki dostrzega dwie zasadnicze aporie do rozwiązania. Pierwsza to pytanie, czy dowodzenie istnienia Boga jest w ogóle możliwe za pomocą naukowych narzędzi filozofii. Wiąże się to z wpływam i myśli Kanta i odmówienia metafizyce statusu naukowości. Zdaniem Sawickiego wszechobecny wpływ tego typu tendencji został jednak przełamany, co przejawia się coraz donośniejszymi głosami spoza kręgu myśli filozofii chrześcijańskiej o możliwości uprawiania metafizyki. Drugi problem to pytanie o znaczenie tychże dowodów dla religii, zwłaszcza w kontekście obwiązującego od czasów Kanta i Schleiermachera aksjomatu nowoczesnej filozofii religii, jakoby religijna wiara w Boga nie opierała się na filozoficznych rozważaniach, lecz miała inny, niezależny od metafizyki, początek. Te dwie podstawowe kwestie każą Sawickiemu podjąć zagadnienie dowodów na istnienia Boga, które należy zacząć od jasnego zdefiniowana pojęcie Boga. Dowody, z racji swej struktury i przyjmowanych założeń, owo pojęcie wyjaśniają. Konieczne jest jednak przyjęcie jakiegoś wstępnego pojęcia, by wyznaczyć określony tok i zakres rozumowania. Sawicki podkreśla pierwszoplanowość poznania rozumowego, ale jednocześnie postuluje uwzględnienie innych czynników, również irracjonalizujących, wobec stwierdzenia niemożności pewnego i pełnego poznania Boga za pomocą intelektualnej refleksji. Komplementarną i jednocześnie alternatywną drogą poznawczą w stosunku do rozumu jest droga wiary, pozwalająca wejść w relację osobowego dialogu z Bogiem. Człowiek, doświadczając Boga na drodze wiary, musi zgodzić się na niemożliwość zgłębienia do końca tajemnicy Boga. W zamian uzyskuje wewnętrzną harmonię i nadaje sens swojej egzystencji.

EN

The existence of God is a subject of debate in the emerging various philosophical views as well as in the scientific research of Fr. Franciszek Sawicki (1877–1952). Perceiving the problems of contemporary philosophy of God and religion, he recognizes the necessity to correct solutions developed by the Scholastic philosophical system. Referring to this issue, Sawicki sees two basic aporias to be solved. The first is the question whether the proof of the existence of God is possible at all through the use of scientific tools of philosophy. This is related to the influence of Kant’s thoughts and denying the status of knowledge to metaphysics. According to Sawicki, the ubiquitous influence of this type of tendencies, however, has been broken, which is manifested by increasingly loud voices outside the circle of Christian philosophical thought about the possibility of practicing metaphysics. The second problem is the question of the significance of this evidence for religion, especially in the context of the modern philosophy of religion since the times of Kant and Schleiermacher, that religious faith in God was not based on philosophical considerations, but she had a different beginning, unrelated to metaphysics. These two fundamental questions oblige Sawicki to address the issue of evidence for the existence of God, which should start with a clear defined concept of God. Evidence, due to its structure and assumptions, explains this concept. However, it is necessary to adopt a preliminary idea to designate a specific course and scope of reasoning. Sawicki emphasizes the primacy of rational cognition, but at the same time he postulates the inclusion of other factors, including irrational ones, in view of the impossibility of providing a positive and full recognition of God through intellectual reflection. The way of faith is a complementary and alternative cognitive path in relation to reason, allowing one to enter into a relationship of personal dialogue with God. A person experiencing God on the path of faith, must accept the impossibility of deepening the mystery of God. In return, inner harmony and meaning to its own existence is achieved.

3

Osobowość chrześcijańska jako motor rozwoju dziejów. Ks. Franciszek Sawicki wobec historiozoficznych propozycji Thomasa Carlyle’a i zwolenników supremacji tłumu

100%

Babiński J.

Studia Elbląskie

|

2017

|

vol. 18

489-499

EN

Undoubtedly, a veneration of the saints is essential for the life of the Church – inspiring the faithful to live a righteous life and making them aware of a given opportunities to turn their talents for the life of the Church. One of the most important Pomeranian thinkers of the interwar period, Father Franciszek Sawicki (1877 – 1952), understands holiness as constantly updating process of shaping human personality in the spirit of Christian axiology. Christian personality is the most important driving force behind the shaping and development of history. He considers Christian values as the factors affecting the development of human personality in such a way that they have a considerable impact on the development of human culture and the history of civilization. Thus, his personalistic, Christian vision turns into discussion between the extremely individualistic conception of Thomas Carlyle, Max Stirner and Gustave Le Bon, Karl Marx and José Ortega y Gasset, proponents of collectivism.

PL

Niewątpliwie dla życia Kościoła istotnym jest kult świętych – inspirujących wiernych, by wieść życie prawe i uczulających na możliwości angażowania swych talentów dla życia Kościoła. Jeden z najważniejszych pomorskich myślicieli okresu międzywojnia – ks. Franciszek Sawicki (1877–1952) rozumie świętość jako aktualizujący się wciąż proces kształtowania ludzkiej osobowości w duchu chrześcijańskiej aksjologii. Osobowość chrześcijańska to najistotniejszy motor kształtowania i rozwoju dziejów. W wartościach chrześcijańskich widzi czynniki, mające wpływ na kształtowanie ludzkiej osobowości w taki sposób, że mają one niebagatelny wpływ dla rozwoju kultury ludzkiej i dziejów cywilizacji. Tym samym swoją personalistyczną, chrześcijańską wizją włącza się w dyskusję między skrajnie indywidualistyczną koncepcją Thomasa Caryle’a czy Maxa Stirnera a kolektywizmem Gustawa Le Bon’a, Karola Marksa i José Ortegi y Gassset’a.

4

Eroticism in Fr. Franciszek Sawicki’s philosophy of love

100%

Babiński J.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2021

|

vol. 34

|

issue 1

96-108

EN

Father Franciszek Sawicki is considered to be one of the most important philosophers of the interwar period in Poland. The problem of love must be regarded as one of the most significant among many issues he focused on in his research. Sawicki, one of the precursors of personalistic thinking, understands the essence of love as it functions in a personal relationship. Above all, we should distinguish two areas for the realisation of love: love in relation to God and love in relation to another human being. In both instances, Sawicki emphasises the need to take into account the "erotic moment" for the sake of full and proper understanding thereof. The erotic moment elucidates love as a force that engages not only the emotional and volitional spheres, but also the categorical and existential ones. This approach enables us to appreciate the full dimension of human sexuality as it pertains to the human being and ameliorate the tendency to depreciate or idolise it.

Refine search results

2 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 Studia Elbląskie

1 Warszawskie Studia Teologiczne

1 2021

1 2020

1 2017

1 2013

4 Babiński J.

Ks. Franciszek Sawicki jako pedagog

Dowody na istnienie Boga w ujęciu ks. Franciszka Sawickiego

Osobowość chrześcijańska jako motor rozwoju dziejów. Ks. Franciszek Sawicki wobec historiozoficznych propozycji Thomasa Carlyle’a i zwolenników supremacji tłumu

Eroticism in Fr. Franciszek Sawicki’s philosophy of love