Search results

1

Konsumpcja jako źródło alienacji w teorii Szkoły Frankfurckiej

100%

Iwasiński Ł.

Nowa Krytyka

|

2015

|

issue 34

209-226

EN

The paper presents in detail the views on consumption of the classics of Frankfurt School: Theodor Adorno, Max Horkheimer, Erich Fromm, Herbert Marcuse. They argued that in capitalist society not only work, but also the market consumption -– although taken voluntarily and bringing consumers satisfaction -– becomes a source of alienation. They conceived alienation as depriving individuals of some fundamental aspect of humanity (individualism, creative potential, critical thinking). While in Marx’s theory means of production belonged to the capitalist class, which controlled them, on the grounds of Frankfurt School discourse means of consumption are supervised by increasingly anonymous, reified system, whose unwitting creator, and at the same time a victim, is each consumer. In this perspective, all members of capitalist society are subjected to oppressive ideology of consumerism, which is a kind of false consciousness.

2

Wielokulturowe estetyki w dyskursie publicznym w Polsce. Próba postkolonialnej interpretacji

100%

Popow M.

Kultura-Społeczeństwo-Edukacja

|

2015

|

vol. 8

|

issue 2

141-163

PL

The aim of my paper is to present the concept of postcolonial aesthetics, as well as to analyse the phenomena of multicultural aesthetics in public discourse in Poland. In my work the sociological perspective is accompanied with pedagogical one. I point out that aesthetics may be considered as space for identity formation. While analysing multicultural aesthetics in Polish public discourse, I focus on several phenomena. First, I describe invisibility of multicultural aesthetics in art discourse, as well as in educational discourse, and analyse the representations of multicultural aesthetics. I reconstruct the discourse of superiority of The Global North civilisation, and a parallel discourse of primitivism of the Global South. Next, I describe the proces ses of commercialisation and folklorization of multicultural aesthetics occurring in public sphere, especially in mass culture. Finally I reconstruct types of identities formed in the analysed material. The papers concludes with reference to Edward Said's demand for a constant critical reading o f culture.

3

Żywioły antysemityzmu i dialektyka ksenofobii

88%

Kochan T.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica

|

2020

|

issue 24

37-49

EN

In this paper, i analyse the components that make up the concept of so-called elements of anti-Semitism as presented by Theodor W. Adorno and Max Horkheimer. According to their multi-factorial analysis of the sources behind the development of anti-Semitism in the 20th century, we can distinguish four basic dimensions thereof: socio-economic, religious, ideological and ethical-moral. After a brief characterisation of each of the elements of anti-Semitism, i then juxtapose them with the phenomenon of contemporary Islamophobia in order to attempt to prove that the concept of the authors of the Frankfurt School has a broader and non-uniform dimension; it can be treated as a philosophical-critical foundation for theoretical research in the field of contemporary xenophobias and its sources.

4

Jürgen Habermas on the (Non-)Translatability of Religious Meaning

63%

Vander Schel K. M.

Theological Research. A Journal of Systematic Theology

|

2016

|

vol. 4

35-58

EN

The relationship between religious faith and public reason has occupied an increasingly central role in Jürgen Habermas’s mature work. Yet this recent engagement with questions of religious meaning also illuminates a significant area of development in Habermas’s thought. While his earlier writings emphasized a need to subordinate religious beliefs to rational critique and to translate religious truth claims into publicly accessible forms of reasoning, his later writings signal a shift to a more cooperative understanding of religious faith and critical reason that highlights the ongoing potential of religion to advance rational discourse and social criticism in the public sphere. This essay traces this growing recognition of the irreducibility of religious meaning in Habermas’s writings, and it attends to the non-translatable dimension of religious faith as a source of its ongoing contemporary significance.

5

Max Horkheimer’s transition from social criticism to eschatological longing

63%

Sznajderski T., Sznajderski T.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2018

|

issue 4

6

Estetyka jako teoria krytyczna. Filozofia sztuki Theodora W. Adorna

63%

Czekaj R.

|

2022

|

vol. 20

|

issue 2

1-12

EN

In his article, Rafał Czekaj presents Theodor W. Adorno’s aesthetic theory as an example of critical theory in the sense given to this term by the Frankfurt School. Czekaj outlines the context of the development of Adorno’s philosophy of art, which consisted of the School representatives’ insights into and diagnoses of contemporary civilization and social structures. He also names those themes of Adorno’s philosophical work which determined the conclusions of his aesthetics, i.e., chiefly the idea of instrumental rationality presented in Dialectic of Enlightenment as well as the so-called identity thinking, both being mechanisms responsible for the oppressive state of reality.

PL

W artykule teoria estetyczna Theodora W. Adorna została ukazana jako przykład teorii krytycznej – w znaczeniu, jakie temu terminowi nadała szkoła frankfurcka. Zarysowany został kontekst kształtowania się filozofii sztuki Adorna, na który złożyły się rozpoznania i diagnozy współczesnej cywilizacji i organizacji społecznej stawiane przez frankfurtczyków. Przywołane zostały również te motywy twórczości filozoficznej Adorna, które zdecydowały o konkluzjach jego estetyki – mowa o przedstawionej w Dialektyce oświecenia racjonalności instrumentalnej, a także o opisanym w Dialektyce negatywnej tak zwanym myśleniu tożsamościowym jako mechanizmach odpowiedzialnych za opresyjny stan rzeczywistości.

7

Zagadnienie ideologii we wczesnych pismach Jürgena Habermasa

51%

Karalus A.

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych

|

2013

|

vol. 25

181-198

EN

The article focuses on the reconstruction of the main assumptions of the concept of ideology which are to be found in J¨urgen Habermas’s early writings. Habermas redeﬁned the task of the critical theory while facing the aporias that result from the critical theory of the ﬁrst generation of so called Frankfurt School. The author of The Structural Transformation of the Public Sphere rejected the totalizing critique of the Western reason encapsulated in the inﬂuential Dialectic of Enlightenment and proposed to distinguish between two aspects of social life and, thus, to distinguish between two diﬀerent forms of social rationalization, which were conﬂated by Horkheimer and Adorno. On the basis of the aforementioned dichotomy of social actions (labor and communication), Habermas deﬁnes ideology as a suppression of ethical questions, which results in reducing the practical issues to purely technical ones, which are most likely implemented into social fabric as a purposiverationalprocedure. According to Habermas, ideology nowadays manifests itself in suchphenomena as scienticization of politics, de-politicization of the public debate and decisionism. Their shared feature is the elimination of the sphere of the ethical and practical reasoning which consequently leads to an infringement of the fundamental interest of the human species which consists of the possibility of reaching an agreement and the ideal of the communication freed from coercion.

8

Stoletý solitér Hans Albert v kontextu evropské filosofie (nejen) 20. století

51%

Paitlová J.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2021

|

vol. 69

|

issue 3

425-444

EN

On the occasion of the hundredth birthday of an important proponent of critical rationalism, Hans Albert, this article maps the key moments of his intellectual development and above all outlines his relationship to selected philosophical currents of (not only) the twentieth century. Albert’s philosophical “breakthrough” occurred in the 1960s in an open dispute with the Frankfurt School. He then published his Traktat über kritische Vernunft (Treatise on Critical Reason), which stands out especially because of its surprising observations about the context of seemingly unconnected concepts in various problem areas. Albert thus finds, for example, a common property between scholastic and modern approaches to justifying knowledge (see the problem of justifying knowledge) and a similar inclination on the part of both neo-positivism and existentialism to create a conflict between objective knowledge and subjective decision (see the problem of value-neutrality), as well as finding an effort to create autonomous areas in analytical metaethics and philosophical hermeneutics (see the problem of the relativization of truth). The aim of this article is to explain these apparent incommensurabilities, especially through the prism of Albert’s Traktat über kritische Vernunft that will soon be published in the Czech translation.

CS

U příležitosti stých narozenin významného představitele kritického racionalismu, Hanse Alberta, mapuje tato stať klíčové momenty jeho intelektuálního vývoje, a především nastiňuje jeho vztah k vybraným filosofickým proudům (nejen) dvacátého století. Albertův filosofický „průlom“ nastal v šedesátých letech minulého století v otevřeném sporu s Frankfurtskou školou. Poté vydal svůj Traktat über kritische Vernunft, který vyniká zejména překvapivými postřehy ohledně souvislostí zdánlivě nespojitých koncepcí v různých problémových oblastech. Tak Albert například nachází společný rys mezi scholastickými a novověkými přístupy ke zdůvodnění poznání (viz problém zdůvodnění poznání) nebo podobný sklon novopozitivismu a existencialismu vytvářet rozpor mezi objektivním poznáním a subjektivním rozhodnutím (viz problém hodnotové neutrality) či snahu o vytvoření autonomních oblastí u analytické metaetiky či filosofické hermeneutiky (viz problém relativizace pravdy). Cílem této stati je vysvětlení těchto zdánlivých nesouměřitelností zejména prizmatem Albertova Traktat über kritische Vernunft, který se brzy dočká i českého vydání.

9

Teoria krytyczna a filozofia edukacji Henry’ego Giroux: pojęcie „kultury pozytywizmu”

51%

Kruszelnicki W.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2017

|

vol. 20

|

issue 2(78)

7-27

EN

The aim of this essay is to reconstruct Henry Giroux’s critique of positivism and to show that it represents one of the leading themes of his critical educational thought. I want to argue that Giroux’s contention that rationality which dominates the contemporary view of schooling and curriculum – as rooted in the narrow concerns for effectiveness, instrumentality of knowledge, behavioral objectives, and scientism – relies heavily on those critical theories of society and culture that emerged from the members of the Frankfurt School (M. Horkheimer, Th. Adorno, J. Habermas, H. Marcuse). This major influence guides Giroux in his analyses of positivist rationality in education, yet it also allows him to shift attention from positivism as a specific philosophical movement to positivism as a form of cultural hegemony culminating in the current crisis of culture and reason. In order to further illuminate the decisive influence of the Frankfurt School on the discourse of critical pedagogy, I offer a modest historical reflection on cultural phenomena and some major philosophical systems that laid fundaments for the ongoing assault of the instrumental reason on practical and ethical, political and public, and critical thinking.

PL

Celem eseju jest rekonstrukcja krytyki pozytywizmu, jaką przeprowadza H. Giroux, odwołując się do koncepcji Szkoły Frankfurckiej. Służy mu ona następnie jako jeden z fundamentów jego własnej krytycznej filozofii edukacji. Racjonalność, jaka współcześnie dominuje w podejściu do edukacji i programów nauczania, jest zakotwiczona w wąsko pojmowanej idei efektywności, instrumentalności wiedzy, celach behawioralnych i w świadomości scjentystycznej. Obserwacja ta zajmuje centralne miejsce w krytycznej teorii edukacji H. Giroux, ale czerpie ona intensywnie z krytycznych teorii społeczeństwa i kultury, z jakimi wystąpili przedstawiciele Szkoły Frankfurckiej (M. Horkheimer, Th. Adorno, J. Habermas, H. Marcuse). Ich wpływ prowadzi badacza we wszystkich jego analizach racjonalności pozytywistycznej w edukacji, jednocześnie pozwalając mu przenieść uwagę na pozytywizm jako formę hegemonii kulturowej, odpowiedzialnej za współczesny kryzys kultury i rozumu. By dokładniej wyjaśnić wpływ Szkoły Frankfurckiej na formowanie się dyskursu pedagogiki krytycznej, proponuję za Horkheimerem i Habermasem skromną refleksją historyczną, dotyczącą zjawisk kulturowych oraz głównych idei filozoficznych, które przygotowały fundament pod obecny atak rozumu instrumentalnego na myślenie praktyczno-etyczne, polityczno-publiczne oraz krytyczne.

10

Prawa a ideologia. Prawa jednostki z perspektywy krytycznej myśli prawniczej i społecznej (wybrane zagadnienia)

51%

Sulikowski A.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2015

|

vol. 7(43)

|

issue 4

17-32

EN

The topic of fundamental rights is crucial from the perspective of contemporary social and legal thought. The triumph of fundamental rights can even be referred to as one of the indicators of philosophical modernity. The mainstream approach to fundamental rights is unequivocally optimistic and affirmative. According to this vision, humanity, following Kant's injunction sapere aude, discovered/created and is creatively developing a historically optimal set of normative indicators of functioning for individuals and groups. Author prefers different visions of fundamental rights. His aim is to interpret in a generalising manner the approach to individual rights in critical legal and social thought. He understands the latter as a set of emancipatory discourses, the juridical local variation of which is the Critical Legal Studies movement, not only in its American version, but also in its European version (encompassing various gender and queer theories, post-colonial theories, critical sociology, communication theories, post-humanist theories). The direct intertextual genealogy of various rules adopted by those discourses leads back to the so-called “French theory”, i.e. the thought of French post-structuralists, in particular Michel Foucault and to the programmes of critical theory elaborated by the Frankfurt School.

PL

Problematyka praw jednostki jest ewidentnie fundamentalnym zestawem zagadnień dla nowoczesnej myśli społecznej i prawniczej. Tryumf tej problematyki można chyba nawet uznać za jeden z wyznaczników filozoficznej moderny. Mainstreamowe podejście do praw jednostki jest jednoznacznie optymistyczne i afirmatywne. Oto ludzkość, realizując Kantowski postulat sapere aude, odkryła/stworzyła i twórczo rozwija najlepszy w dziejach zestaw normatywnych wyznaczników funkcjonowania jednostek i grup. Autor przyjmuje całkowicie odmienną perspektywę. Celem tekstu jest generalizująca interpretacja wątków poświęconych prawom jednostki w krytycznej myśli prawniczej i społecznej. Tę ostatnią Autor rozumie jako zespół emancypacyjnych dyskursów, którego prawniczą lokalną odmianę stanowi ruch krytycznych studiów nad prawem, nie tylko w wydaniu amerykańskim, lecz także europejskim (rozmaite teorie gender i queer, teorie postkolonialne, socjologia krytyczna, teorie komunikacyjne, teorie posthumanistyczne). Bezpośrednia intertekstualna genealogia wielu reguł przyjmowanych przez te dyskursy sięga do tzw. French theory, czyli myśli francuskich poststrukturalistów, a zwłaszcza M. Foucaulta, oraz do programów teorii krytycznej Szkoły Frankfurckiej.

11

Znaczenie teorii krytycznej dla uczenia się i nauczania dorosłych

51%

Kruszelnicki W.

Edukacja Dorosłych

|

2015

|

issue 2(73)

PL

Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób można odnosić diagnozy i troski teorii krytycznej do uczenia się i nauczania dorosłych, a w szczególności jak teorie uczenia się dorosłych można rozbudowywać w świetle kierunkowych idei Szkoły Frankfurckiej. Naczelna diagnoza powtarzana w artykule mówi, iż pedago- giczna idea całożyciowego uczenia się podziela dziś los każdego innego podsyste- mu edukacji: jest w coraz większej mierze zagarniana przez neoliberalną ideologię fundamentalizmu rynkowego, traktującego uczenie się jako źródło ekonomicznego postępu oraz klucz do konsumpcyjnego uczestnictwa w napędzaniu gospodarki, i dlatego całkowicie pozbawiającego je jego publicznego, etycznego i emancypacyj- nego znaczenia. Warunkiem wstępnym owego uczestnictwa jest, całkiem po prostu, akceptacja – zdolność jednostki do przystosowania się do istniejącego stanu rze- czy. Teoria krytyczna ukazana tu jest jako narzędzie pozwalające głębiej zrozumieć współczesny fenomen hegemonii rozumu instrumentalnego. Spożytkowana pedago- gicznie daje możliwość uwrażliwiania uczących się dorosłych na desubiektywizujące oddziaływania władzy i ideologii oraz zachęca ich do rozwijania emancypacyjnej podmiotowości zorientowanej na budowanie autonomicznej biografii, a także obronę świata życia i przestrzenie społeczeństwa obywatelskiego przed intruzją etyki rynku oraz biurokratycznej racjonalności.

EN

The paper aims to illuminate the ways we can connect the concerns of critical theory to adult learning and teaching and how, in particular, adult learning theory can be reframed in the light of critical theory. The diagnosis reiterated here is that the pedagogical idea of lifelong learning is currently partaking the lamentable fate of all the other sub-systems of education: it is increasingly being subsumed under the neoliberal ideology of market fundamentalism which sees learning as a vehicle to economic progress and to consumptionist participation in the economy and thus strips learning of its public, ethical and emancipatory significance. The main precondition of this participation is, simply, acceptance – the individual’s ability to c o n f o r m to the existing state of things. This essay is an attempt to show how critical theory can help us understand the present domination of the instrumental reason, guide adult learners in unmasking the workings of power and ideology, and instigate them to develop an emancipatory subjectivity, capable of resisting the prevalent spirit of market fundamentalism and oriented towards building an autonomous biography, at the same time defending the human life-world and civil society against the intrusion of capitalist ethics, market forces, and bureaucratic rationality.

12

Źródła filozoficzne "Doktora Faustusa" Thomasa Manna

45%

Michałowicz Ł.

Studia Philosophiae Christianae

|

2012

|

vol. 48

|

issue 2

65-86

EN

Thomas Mann’s novel Doctor Faustus contains many philosophical streams which play an auxiliary role to the main axis of the philosophical analysis. The fact that not only was T. W. Adorno the conceptual co-author of Mann’s work, but that the philosopher’s texts were also used, including the first part of his Philosophy of Modern Music, allows us to adopt the interpretative perspective of the novel that falls within the philosophy of the Frankfurt School. Such an interpretation does not only depict Dialectics of Enlightment by M.Horkheimer and T.W.Adorno as the basis for the Philosophy of Modern Music itself, but also reveals the way its ideas were used in Mann’s novel. However, deciphering the so-called “magic square” and its components that constitute the elements of Arnold Schönberg’s approach to composition, results in the deconstruction of the novel and enables one to draw the conclusion that Adorno also introduced Mann to the criticism of the Hegel system and the emerging concept of Negative Dialectics. Demonstrating the above mentioned sources leads to a new approach in the interpretation of the novel, as well as to an indication of the debatable solutions that Thomas Mann attempted to employ, based on the philosophies he made of use of.

PL

Powieść Tomasza Manna „Doktor Faustus” zawiera w sobie wiele nurtów filozoficznych spełniających jednak rolę służebną wobec głównej osi filozoficznej analizy. Fakt koncepcyjnego współautorstwa T.W.Adorno w powstaniu dzieła T. Manna oraz wykorzystania tekstów tego filozofa, w tym głównie pierwszej części „Filozofii nowej muzyki”, pozwala na przyjęcie perspektywy interpretacyjnej powieści w obrębie filozofii Szkoły Frankfurckiej. Taka interpretacja nie tylko ukazuje „Dialektykę oświecenia” M. Horkheimera i T.W. Adorno jako podstawę samej „Filozofii nowej muzyki”, ale też sposób wykorzystania zawartych w niej idei w powieści Manna. Natomiast odczytanie tak zwanego „kwadratu magicznego” i jego składowych stanowiących elementy metody kompozytorskiej Arnolda Schönberga dekonstruuje powieść i pozwala wyprowadzić wniosek, że Mann został wprowadzony przez Adorno również w krytykę systemu Hegla i rodzącą się koncepcję ‘dialektyki negatywnej’. Wykazanie tych źródeł prowadzi do nowej interpretacji powieści oraz wskazania problematycznych rozwiązań, których Tomasz Mann podjął się na gruncie eksploatowanych filozofii.

13

Dziedzictwo Leo Lowenthala: znaczenie teorii krytycznej i jej reakcja na autorytaryzm, politykę oszczędności oraz antysemityzm. Rozmowa z Martinem Jayem

45%

Stoll K.

Studia Litteraria et Historica

|

2021

|

issue 10

PL

Prezentowana rozmowa dotyczy spuścizny Leo Lowenthala (1900–1993), który przyszedł na świat w żydowskiej rodzinie we Frankfurcie nad Menem. Lowenthal należał do pierwszego pokolenia teoretyków krytycznych działających w Instytucie Badań Społecznych Uniwersytetu Frankfurckiego pod kierownictwem Maxa Horkheimera. Przyjmując za punkt wyjścia wypracowaną przez Lowenthala koncepcję teorii krytycznej, Katrin Stoll i Martin Jay zastanawiają się nad możliwościami odnowy teorii krytycznej, a w szczególności nad koniecznością myślenia pojmowanego jako forma negacji. Rozmówcy nawiązują też do obecnej sytuacji politycznej spowodowanej przez globalny porządek kapitalistyczny, który zawdzięcza swą stabilność tak obiektywnym procesom społecznym, jak i autorytaryzmowi, polityce oszczędności, autokratyzmowi, antysemityzmowi, rasizmowi i faszyzacji. Przekształcenie teorii krytycznej wymaga, jak przekonująco argumentuje Martin Jay, twórczego eksperymentowania w sferze teorii. Ilustracją takiego podejścia jest podjęta przez rozmówców krytyczna lektura i rewaluacja książki Prophets of Deceit. A Study of the Techniques of the American Agitator [Prorocy fałszu. Studium technik amerykańskiego agitatora], wydanej w 1949 roku przez Leo Lowenthala i Norberta Gutermana, a ostatnio wznowionej w Niemczech. Rozwijając pojęcie „społeczeństwa mafijnego” (racket society), wypracowane w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku przez teoretyków krytycznych po ich emigracji z nazistowskich Niemiec, Martin Jay przedstawia analizę współczesnego społeczeństwa i współczesnej kultury politycznej, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Argumentuje, że relacja wodzowsko-kliencka staje się możliwa za sprawą zinternalizowania wzorów dominacji oraz lojalności i ochrony. Rozmowę zamyka refleksja na temat tego, dlaczego ważne jest, by poddawać krytyce fałszywe sposoby życia, a tym samym otwierać się na możliwość życia, które nie upływa w błędzie.

EN

The interview is concerned with the legacy of Leo Lowenthal (1900–1993), who was born into a Jewish family in Frankfurt am Main, Germany. Lowenthal belonged to the first generation of Critical Theorists under Max Horkheimer’s directorship at the University of Frankfurt Institute for Social Research. Taking Lowenthal’s understanding of Critical Theory as their point of departure, the interlocutors – Katrin Stoll and Martin Jay – discuss ways of renewing Critical Theory in general and the necessity of thinking as a form of negation in particular. The interview provides reflections on the current political situation brought about by the global capitalist order, which owes its stability to both objective social processes and to authoritarianism, austerity, autocracy, antisemitism, racism, and fascization. Recasting Critical Theory in new ways, requires, as Martin Jay forcefully argues, creative theoretical experimentation. By way of example, the interlocutors engage in a joint critical rereading and reevaluation of Leo Lowenthal’s and Norbert Guterman’s 1949 book Prophets of Deceit: A Study of the Techniques of the American Agitator, recently reissued in Germany. Adopting the concept of “racket society”, which was developed by the Critical Theorists in the 1930s and 1940s, after their emigration from Nazi Germany, Martin Jay provides an analysis of current society and political culture in general and the United States in particular. He makes the point that the strongman/client relationship becomes possible through an internalization of patterns of domination as well as by loyalty and protection. The interview closes with a reflection on why it is important to criticize the false way of life and in so doing opening up the possibility of a life that is not wrong.

14

Perswazyjność dyskursu poprawności politycznej z uwzględnieniem podłoża filozoficznego

45%

Garbicz D.

|

2018

|

vol. 48

|

issue 2

197-206

EN

In the introductory section, the article describes the problem with a clear definition of the political correctness. It is shows the split into two ways of presenting the subject. Then the main theme of Jonathan Haid’s theory of moral foundations is presented. At the next stage are analyzed common elements of the idea of political correctness and the philosophy of Jean Jacques Rousseau, the Frankfurt school and Marxist culture.

PL

W części wstępnej artykuł pokrótce zarysowuje problem z jednoznaczną definicją pojęcia „poprawność polityczna”. Wskazany zostaje podział na dwa podstawowe sposoby ujmowania tematu. Następnie zaprezentowane zostaje osadzenie głównego zagadnienia w teorii fundamentów moralnych według Jonathana Haidta. Na dalszym etapie przeanalizowane zostają elementy wspólne idei politycznej poprawności oraz filozofii Jean-Jacquesa Rousseau, szkoły frankfurckiej oraz marksizmu kulturowego.

Refine search results

Konsumpcja jako źródło alienacji w teorii Szkoły Frankfurckiej

Wielokulturowe estetyki w dyskursie publicznym w Polsce. Próba postkolonialnej interpretacji

Żywioły antysemityzmu i dialektyka ksenofobii

Jürgen Habermas on the (Non-)Translatability of Religious Meaning

Max Horkheimer’s transition from social criticism to eschatological longing

Estetyka jako teoria krytyczna. Filozofia sztuki Theodora W. Adorna

Zagadnienie ideologii we wczesnych pismach Jürgena Habermasa

Stoletý solitér Hans Albert v kontextu evropské filosofie (nejen) 20. století

Teoria krytyczna a filozofia edukacji Henry’ego Giroux: pojęcie „kultury pozytywizmu”

Prawa a ideologia. Prawa jednostki z perspektywy krytycznej myśli prawniczej i społecznej (wybrane zagadnienia)

Znaczenie teorii krytycznej dla uczenia się i nauczania dorosłych

Źródła filozoficzne "Doktora Faustusa" Thomasa Manna

Dziedzictwo Leo Lowenthala: znaczenie teorii krytycznej i jej reakcja na autorytaryzm, politykę oszczędności oraz antysemityzm. Rozmowa z Martinem Jayem

Perswazyjność dyskursu poprawności politycznej z uwzględnieniem podłoża filozoficznego