Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Fryderyk II

Sort By:

Limit search:

Preußische Meerespolitik im 18. Jahrhundert

100%

Osiewicz-Maternowska M., Gaziński R.

Studia Maritima

2009

vol. 22

25-39

W XVIII wieku Prusy prowadziły niektóre elementy polityki morskiej, rozumianej jako celowe i świadome działania państwa dla umocnienia swej pozycji na wybrzeżach i morzach. Początki polityki morskiej państwa brandenbursko-pruskiego sięgają czasów elektora Fryderyka Wilhelma. Zbudowano wówczas flotę wojenną, rozpoczęto wyścig po kolonie, zakładając faktorie w Afryce, oraz powołano do życia Kompanię Afrykańską. Panowanie Fryderyka III/I to okres, gdy polityka morska państwa uległa zahamowaniu. Dopiero Fryderyk Wilhelm I i Fryderyk II wprowadzili ją na nowe tory. W czasach Fryderyka Wilhelma I Prusy usiłowały umocnić handel morski i wydobyć go spod obcej dominacji. Rozmowy prowadzone z Danią (sprawy ceł sundzkich) i Szwecją (cła wołogoskie) zakończyły się dla Prusaków niepowodzeniem. Próbowano jednak zakładać kompanie handlowe, intensywnie modernizowano porty szczeciński oraz kołobrzeski, a także zwolniono z opłat nowo budowane statki oraz wprowadzono ochronę rozbitków na wybrzeżach kontrolowanych przez Prusy. Fryderyk II umocnił kierunki zmian wprowadzonych przez jego poprzednika. Po opanowaniu Śląska rozpoczęto regulację Odry i budowę kanałów tworzących rdzeń komunikacyjny państwa. Aby oswobodzić handel spod dominacji szwedzkiej, rozpoczęto wytyczanie na Świnie nowej drogi wodnej oraz budowę u jej ujścia nowego portu morskiego. Prowadzono dalsze prace modernizacyjne w porcie szczecińskim, przebudowano porty w Ustce i Darłowie. Nadal bezskutecznie próbowano rozwijać kompanie handlowe, które najczęściej okazywały się przedsięwzięciami krótkotrwałymi. Utrzymane zostały także ulgi na nowo wybudowane statki, co wraz z koniunkturą okresu wojny amerykańskiej doprowadziło do gwałtownego rozwoju pruskiej floty handlowej. Aby doprowadzić do stabilizacji załóg statków, zawód marynarza objęto specjalną ochroną (reklamowanie z poboru do wojska). Wzmocniono także opiekę nad rozbitkami na pruskich wybrzeżach. W ramach szeroko pojętej polityki morskiej Prusy po pierwszym rozbiorze Polski podporządkowały sobie jej handel zagraniczny. Działania te były wypadkową odpowiedniej polityki celnej, konsekwentnej blokady Gdańska i kierowania polskich towarów do pruskich portów, zwłaszcza Elbląga, który został w tym czasie poważnie zmodernizowany. Jednak przez cały omawiany okres (XVIII w.) Prusy nie posiadały znaczącej siły na morzu. Jedynie podczas wojny siedmioletniej wystawiano niewielkie eskadry, które – z marnym zresztą skutkiem – usiłowały walczyć z flotą szwedzką.

Propaganda a prawda historyczna – Fryderyk II w filmie fabularnym III Rzeszy

72%

Szukała M.

Przegląd Zachodniopomorski

2015

issue 3

59-78

Since the beginning of cinematography the filmmakers have been using historical plots. But, as a rule, it has always been a mythologised version that was shown, and not the real one. That tendency has not changed, and therefore films have always been an important source for historians to do research into the state of social consciousness at the moment when the film in question was being created. This phenomenon is quite visible in the German cinema in the Weimar Republic and the Third Reich, i.e. in times of the socio-economic crisis and the triumph of the totalitarian state. Among all the Prussian characters in the films made in the Weimar Republic and the Third Reich the favourite one was Frederick II. He was much more popular than – for example – Bismarck, another outstanding figure in the Prussian history.

Refine search results

1 Przegląd Zachodniopomorski

1 Studia Maritima

1 2015

1 2009

1 Gaziński R.

1 Osiewicz-Maternowska M.

1 Szukała M.

Search results

Preußische Meerespolitik im 18. Jahrhundert

Propaganda a prawda historyczna – Fryderyk II w filmie fabularnym III Rzeszy