Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Fryderyk Wilhelm I

Sort By:

Limit search:

Preußische Meerespolitik im 18. Jahrhundert

100%

Osiewicz-Maternowska M., Gaziński R.

Studia Maritima

2009

vol. 22

25-39

W XVIII wieku Prusy prowadziły niektóre elementy polityki morskiej, rozumianej jako celowe i świadome działania państwa dla umocnienia swej pozycji na wybrzeżach i morzach. Początki polityki morskiej państwa brandenbursko-pruskiego sięgają czasów elektora Fryderyka Wilhelma. Zbudowano wówczas flotę wojenną, rozpoczęto wyścig po kolonie, zakładając faktorie w Afryce, oraz powołano do życia Kompanię Afrykańską. Panowanie Fryderyka III/I to okres, gdy polityka morska państwa uległa zahamowaniu. Dopiero Fryderyk Wilhelm I i Fryderyk II wprowadzili ją na nowe tory. W czasach Fryderyka Wilhelma I Prusy usiłowały umocnić handel morski i wydobyć go spod obcej dominacji. Rozmowy prowadzone z Danią (sprawy ceł sundzkich) i Szwecją (cła wołogoskie) zakończyły się dla Prusaków niepowodzeniem. Próbowano jednak zakładać kompanie handlowe, intensywnie modernizowano porty szczeciński oraz kołobrzeski, a także zwolniono z opłat nowo budowane statki oraz wprowadzono ochronę rozbitków na wybrzeżach kontrolowanych przez Prusy. Fryderyk II umocnił kierunki zmian wprowadzonych przez jego poprzednika. Po opanowaniu Śląska rozpoczęto regulację Odry i budowę kanałów tworzących rdzeń komunikacyjny państwa. Aby oswobodzić handel spod dominacji szwedzkiej, rozpoczęto wytyczanie na Świnie nowej drogi wodnej oraz budowę u jej ujścia nowego portu morskiego. Prowadzono dalsze prace modernizacyjne w porcie szczecińskim, przebudowano porty w Ustce i Darłowie. Nadal bezskutecznie próbowano rozwijać kompanie handlowe, które najczęściej okazywały się przedsięwzięciami krótkotrwałymi. Utrzymane zostały także ulgi na nowo wybudowane statki, co wraz z koniunkturą okresu wojny amerykańskiej doprowadziło do gwałtownego rozwoju pruskiej floty handlowej. Aby doprowadzić do stabilizacji załóg statków, zawód marynarza objęto specjalną ochroną (reklamowanie z poboru do wojska). Wzmocniono także opiekę nad rozbitkami na pruskich wybrzeżach. W ramach szeroko pojętej polityki morskiej Prusy po pierwszym rozbiorze Polski podporządkowały sobie jej handel zagraniczny. Działania te były wypadkową odpowiedniej polityki celnej, konsekwentnej blokady Gdańska i kierowania polskich towarów do pruskich portów, zwłaszcza Elbląga, który został w tym czasie poważnie zmodernizowany. Jednak przez cały omawiany okres (XVIII w.) Prusy nie posiadały znaczącej siły na morzu. Jedynie podczas wojny siedmioletniej wystawiano niewielkie eskadry, które – z marnym zresztą skutkiem – usiłowały walczyć z flotą szwedzką.

Refine search results

1 Studia Maritima

1 Gaziński R.

1 Osiewicz-Maternowska M.

1 2009

Search results

Preußische Meerespolitik im 18. Jahrhundert