Search results

1

Speech, writing and the body in Gabriel Josipovici’s Hotel Andromeda

100%

Sawa M.

Roczniki Humanistyczne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 11: Anglica

197-211

EN

The aim of this article is to study Gabriel Josipovici’s dialogue style in his latest fiction, Hotel Andromeda (2014), in order to prove that the dialogue form is used to problematize significant theoretical issues in his writing, namely the problem of speech, writing and the body. The fact that speech and writing are embedded in the text in exactly the same way is an interesting feature of Josipovici’s novel which, against the long philosophical tradition originating in Plato’s dialogues, implies the equality of both means of expression. It seems that the common denominator the author finds for both media is the body which he smuggles into literature through the extensive use of dialogue and the characters’ fascination with the materiality of the written word.

PL

Celem artykułu jest analiza dialogowego stylu pisarstwa Gabriela Josipovici w jego najnowszej powieści Hotel Andromeda (2014), w celu udowodnienia, że użycie formy dialogowej ma za zadanie ujawnienie istotnych kwestii teoretycznych, takich jak relacja między mową, pismem i ciałem. Interesującym aspektem powieści Josipovici jest fakt, iż mowa i pismo (fragmenty pamiętnika) zostały wprowadzone do tekstu w sposób identyczny, implikując w ten sposób, wbrew wielowiekowej tradycji zapoczątkowanej przez Platona, równorzędność obu środków wyrazu. Wspólnym mianownikiem dla mowy i pisma w utworze Josipovici zdaje się być ciało, przemycane do literatury za pomocą dialogu oraz głębokiej fascynacji fizycznością pisanego słowa wśród bohaterów powieści.

2

Ufność i wątpienie: Gabriel Josipovici o Szekspirze i nowoczesności

99%

Sawa M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2020

|

vol. 38

|

issue 1

EN

The aim of this paper is to present Gabriel Josipovici’s seminal publication On Trust: Art and the Temptation of Suspicion (1999) as a valuable contribution to the contemporary affective debate and the post-postmodernist undoubting perspective. An eminent British novelist, playwright and critic, Josipovici attempts in his study to characterise pre-modern cultures and the modern world in terms of contrastive emotional attitudes of trust and suspicion. This article seeks to present the part of Josipovici’s extended discussion which pertains to the crucial phase in modern history when the feeling of suspicion began to gain intensity; hence the concentration on the moment of transition, the advent of modernity in the Renaissance and the way Shakespeare’s plays thematise the tension between trust and suspicion in the face of the tenets of humanism and Protestantism. Additionally, the presentation of the central idea of On Trust is aided with references to Josipovici’s other publications such as Writing and the Body (1982), The Book of God (1988), What Ever Happened to Modernism? (2010) and Hamlet: Fold on Fold (2016) in order to show the author’s concern with the interplay in culture of trust and suspicion as informing his entire critical thought.

PL

Celem artykułu jest ukazanie pracy Gabriela Josipovici zatytułowanej On Trust: Art and the Temptation of Suspicion (1999) jako cennego wkładu we współczesne rozważania nad afektem oraz kształtowaniem się post-postmodernistycznej postawy odrzucającej wątpienie. Wybitny brytyjski pisarz, dramaturg i krytyk Josipovici podejmuje próbę charakterystyki kultur przednowoczesnych oraz świata nowoczesnego za pomocą dwóch kontrastowych postaw emocjonalnych: ufności i wątpienia. Artykuł przedstawia tę część rozważań autora, która dotyczy istotnego momentu w historii świata, kiedy to uczucie wątpienia zaczyna dominować w kulturze. Stąd koncentracja na wyłanianiu się nowoczesności w renesansie, znajdujące odzwierciedlenie w utworach Szekspira, które wskazują na napięcie między ufnością i wątpieniem tworzące się w kontekście humanizmu i protestantyzmu. Próbie rekonstrukcji myśli przewodniej On Trust towarzyszą odniesienia do innych utworów Gabriela Josipovici, takich jak: Writing and the Body (1982), The Book of God (1988), What Ever Happened to Modernism? (2010) i Hamlet: Fold on Fold (2016). Dzięki odwołaniom do innych prac Josipovici udowodniono, że perspektywa ufności i wątpienia jest stale obecna w myśli krytycznej autora.

3

Modernity and Utopia in Bruno Latour’s We Have Never Been Modern and Gabriel Josipovici’s What Ever Happened to Modernism

80%

Sawa M.

Roczniki Humanistyczne

|

2017

|

vol. 65

|

issue 11: Anglica

161-175

EN

This article seeks to explore the relation between utopia and modernity on the basis of Thomas More’s Utopia (1516) as well as two seminal contemporary studies: Bruno Latour’s We Have Never Been Modern (1992) and Gabriel Josipovici’s What Ever Happened to Modernism? (2010). The ambiguous nature of the modern prototype of utopia which displays both the eutopian and the dystopian (self-critical) impulse seems reflected in the nature of modernity. With auto-criticism inscribed in the constitution of both utopia and modernity, the leading desires of the modern period—for a greater emancipation and domination—prove to be its greatest burden both in the socio-political sphere as well as in art and literature.

PL

Celem artykułu jest zbadanie relacji pomiędzy utopią a nowoczesnością na podstawie Utopii Thomasa More’a oraz dwóch ważnych współczesnych studiów nad nowoczesnaścią: We Have Never Been Modern (1992) autorstwa Bruno Latoura oraz What Ever Happened to Modernism? (2010) napisanym przez Gabriela Josipovici. Ambiwalentna natura nowoczesnego prototypu utopii, która wykazuje obecność zarówno impulsu (e)utopijnego, jak i dystopijnego (krytycznego), zdaje się znajdować swoje odzwierciedlenie w naturze nowoczesności. Krytyczny aspekt nowoczesności odsłania fakt, że dwa podstawowe dążenia epoki nowoczesnej — do wolności i dominacji — okazują się jej największym obciążeniem zarówno w sferze socjopolitycznej, jak też w literaturze i sztuce.

Refine search results

2 Roczniki Humanistyczne

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

1 2020

1 2017

1 2016

3 Sawa M.

Speech, writing and the body in Gabriel Josipovici’s Hotel Andromeda

Ufność i wątpienie: Gabriel Josipovici o Szekspirze i nowoczesności

Modernity and Utopia in Bruno Latour’s We Have Never Been Modern and Gabriel Josipovici’s What Ever Happened to Modernism