Search results

1

Ozdobny kamień z synagogi w Magdali w interpretacji Mordechaia Aviama: konteksty socjologiczno-religijne życia galilejskich Żydów w czasach Jezusa Chrystusa

100%

Kucharski J.

Społeczeństwo i Rodzina

|

2015

|

issue 1(42)

129-144

PL

Artykuł nawiązuje do odnalezionego w 2009 r. przez izraelskich archeologów Dinę Ashalom-Gorni i Arfana Najara w synagodze w Magdali dużego ozdobnego kamienia oraz jego interpretacji symbolicznej dokonanej przez Mordechaia Aviama. Odnaleziony kamień, wsparty na czterech krótkich nogach, pokryty był ozdobno-symbolicznymi elementami po czterech bokach i na powierzchni górnej. Na frontonie kamienia widniała świątynna menora. Była ona dla Żydów symbolem świątyni jerozolimskiej. Jej obecność na ozdobnym kamieniu podsunęła Aviamowi myśl, iż również wszystkie pozostałe obiekty nie są prostymi dekoracjami, ale na sposób symboliczny nawiązują i należą do świątyni oraz jej kultycznego wyposażenia. Powołując się na świadectwa biblijne, literaturę rabiniczną, apokryficzną, dzieła Józefa Flawiusza, Filona z Aleksandrii oraz archeologię na szerokim tle historyczno-kulturowym dokonał przekonującej interpretacji każdego z dekoracyjnych elementów obecnych na kamieniu, konkludując, iż świadczą one o silnym związku istniejącym pomiędzy Galileą i Jerozolimą ze świątynią. Ozdobny kamień służył jako podstawa stołu do czytania Tory w synagodze. Słusznie ocenia go Aviam, że odsłania przed nami obraz socjologiczno-religijny życia galilejskich Żydów w czasach Jezusa.

EN

The article refers to a large decorated stone block which was discovered by Israeli archaeologists Dina Avshalom-Gorni and Arfan Najar in 2009 in a synagogue in Magdal and it explores its symbolic interpretation by Morchechai Aviam. The stone with four short legs was covered with decorative-symbolic elements on four sides and on the upper face. On the facade there was the temple’s menorah which symbolizes the temple in Jerusalem. Its presence on the stone, for Aviam, means that all other objects are not simple decorations but they symbolize the temple and its cultic decorations. ‘Aviam’ – who is referring to biblical sources, rabbinic literature, apocryphal literature, the works of Flavius Josephius, Filon of Alexandria and the archaeology with wide historical-cultural background – interpreted every single element found on the stone. Thus, he came to a conclusion that, through the temple, there is a strong connection between Galilee and Jerusalem. The ornamented stone was used as a base for the Torah reading table in the synagogue. Aviam claims that the stone shows to us a socio-religious image of life of the Galilean Jews at the time of Jesus.

2

Podbój Kanaanu w świetle Księgi Jozuego. Historia i wiara

88%

Krawczyk R.

Studia Warmińskie

|

2012

|

issue 49

303-312

PL

Jozue w Biblii przedstawiany jest jako „drugi” Mojżesz. W zamyśle autora biblijnego postać i dzieło Jozuego są przedstawiane na wzór Mojżesza: Jozue ma doprowadzić do końca dzieło Mojżesza, a więc zdobyć Izraela Ziemię Obiecaną. Wykonanie tego bożego nakazu ukazuje pierwsza część Księgi Jozuego (1,1-12,24): począwszy od Jerycha, Jozue zdobywa dla Izraela kolejne miasta i tereny Ziemi Obiecanej. Właśnie ta część Księgi Jozuego jest przedmiotem niniejszego artykułu. Opisy zdobywania poszczególnych miast i obszarów Kanaanu noszą znamiona tekstów historycznych; wyszczególnione są nazwy, liczby, przebieg operacji wojskowych oraz ich efekty. Tymczasem badania archeologiczne nie potwierdzają relacji ksiąg biblijnych o błyskawicznym podboju Kanaanu przez Izraelitów w XIII w., większość badaczy i egzegetów odrzuca dosłowne interpretacje biblijnych tekstów o podboju Kanaanu, ponieważ – jak uważają – opowieści te powstały dużo później niż same wydarzenia przez te opowieści opisywane. Jak interpretować tę niezgodność opisów biblijnych z opiniami badaczy opartych na wynikach badań archeologicznych i analizach egzegetycznych? Aby odpowiedzieć na te pytania autor artykułu dokonuje najpierw analizy głównych kampanii wojennych Jozuego (I), a następnie podejmuje próbę ich interpretacji w świetle danych archeologicznych (II).

EN

In the Bible, Joshua is presented as the “second” Moses. The biblical author presents the person and the work of Joshua using Moses as a model: Joshua is to finish the work of Moses, i.e. take possession of the Promised Land for the Israel. The fulfillment of God's order is described in the first part of the Book of Joshua (1:1-12:24): First, Joshua captures Jericho, followed by other cities and areas of the Promised Land. This is the part of the Book of Joshua that the paper is concerned with. Descriptions of the takings of individual cities and areas of Canaan have hallmarks of historic texts; they contain names, numbers, the course of military operations and their results. However, archaeological research do not confirm the instant conquest of Canaan by the Israeli in the 13th century, described in biblical texts, and, thus, most researchers and exegetes reject literal interpretation of biblical texts about the conquest of Canaan since they are of the opinion that these texts were written much later than the actual events described by them. How should this discrepancy between the biblical descriptions and the opinions of researchers based on the results of archaeological research and exegetic analyses be interpreted? To answer this question, the author of this paper first analyzes main military campaigns led by Joshua (I), and then attempts to interpret them in the light of archaeological data (II).

DE

Josue ist in der Bibel als „zweite“ Moses vorgestellt. Die Absicht des biblischen Autors ist die Vorstellung von Gestalt und Werk von Joshue nach dem Modell des Mose. Die Verwirklichung dieser göttlichen Ordnung zeigt der erste Teil des Buches von Josue (1,1-12,24): von Jericho Josue erobert für Israel Ortschaften und Territorien des Landes. Dieser Teil des Buches von Josue ist das Thema dieses Artikels. Die Beschreibungen des Erwerbs einzelner Städte und Regionen von Kanaan haben die Eigenschaften der historischen Texte (Namen, Zahlen, militärische Operationen, Auswirkungen). Die archäologischen Studien bestätigen nicht die Erzählung der Bibel über die rasche Eroberung des Kanaans durch die Israeliten in der dreizehnten Jahrhundert, weil diese Geschichten viel später als die Ereignisse von der Geschichte beschrieben wurden. Wie soll man die biblischen Beschreibungen und die Meinungen der Wissenschaftler interpretieren? Um diese Fragen zu beantworten, macht der Autor zuerst die Analyse der wichtigsten Feldzüge von Josue (I), und dann versucht sie im Licht archäologischer Daten (II) zu interpretieren.

3

Horyzont geograficzny Ewangelii Marka

75%

Wojciechowska K., Katedra Wiedzy Nowotestamentowej i Języka Greckiego W. T.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica

|

2015

|

issue 21

PL

Ewangelia Marka od XVIII wieku powszechnie uważana jest za najstarszą z ewangelii kanonicznych, a wśród ewangelii kanonicznych dodatkowo za najstarszą z tzw. ewangelii synoptycznych. Często też traktowana jest jako źródło bądź jedno ze źródeł dla tekstów Mateusza i Łukasza, którzy przekaz Markowy uzupełniają, skracają, a bardzo często też uściślają i poprawiają nie tylko pod względem stylistycznym, ale także rzeczowym – w tym historycznym i geograficznym. Współczesna biblistyka próbuje ustalić pochodzenie, przyczynę i zasadność tych korekt, biorąc pod uwagę zarówno etapy redakcji, struktury tekstu, jak i kompetencje odbiorcze oraz świadomość teologiczną, historyczną i geograficzną adresatów poszczególnych ewangelii. Celem prezentowanego artykułu jest konfrontacja wzmianek topograficznych zawartych w Ewangelii Marka z rzeczywistymi danymi geograficznymi oraz wskazanie funkcji, jakie wzmianki te pełnią w strukturze i kompozycji utworu oraz w jego teologicznym przesłaniu. Podstawowym materiałem badawczym jest grecki tekst Ewangelii wraz z aparatem krytycznym (NA 28); dominantę metodologiczną stanowi krytyka redakcji (redaction criticism) wraz z analizą lingwistyczną.

EN

This article reconstructs the picture of the movements of Jesus since John’s baptizing until the journey to Jerusalem. There are geographical and chronological problems connected with the Gospel of Mark. In many instances the evangelist does not know where and when incidents took place. The topographical data are likewise confused and contradictory. The evangelist emphasizes the contrast between the apparent aimlessness of Jesus’ movements and ministry in the earlier period in Galilee (Mk 1:1–6:29) and the plan of the later periodes. In second part (Mk 6:30–9:1) Mark possessed two divergent but paralel accounts of the events following the return of the Twelve. The third part (Mk 9:2–11:11) is the journey of Jesus from Cesarea Philippi to Jerusalem, and the fourth part are the evants in Jerusalem. In Jerusalem Mark’s topographical notations are also never detailed and informative.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica

1 Społeczeństwo i Rodzina

1 Studia Warmińskie

2 2015

1 2012

1 Katedra Wiedzy Nowotestamentowej i Języka Greckiego W. T.

1 Krawczyk R.

1 Kucharski J.

1 Wojciechowska K.

Ozdobny kamień z synagogi w Magdali w interpretacji Mordechaia Aviama: konteksty socjologiczno-religijne życia galilejskich Żydów w czasach Jezusa Chrystusa

Podbój Kanaanu w świetle Księgi Jozuego. Historia i wiara

Horyzont geograficzny Ewangelii Marka